Έχουν περάσει σχεδόν 7 μήνες από τον εφιάλτη της φονικής πλημμύρας, που σκότωσε 23 ανθρώπους και οι κάτοικοι της Μάνδρας προσεύχονται και απλώς ελπίζουν σε όλο αυτό το διάστημα να μην ξαναζήσουν τα ίδια». Οι παραπάνω γραμμές είναι η αρχή από το ρεπορτάζ που έκανε στη Μάνδρα, η Αναστασία Τσιβγούλη για τον Φιλελεύθερο, στις αρχές Ιουνίου.

Η δυνατότητα της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού προβλέπεται από το άρθρο 51 του Συντάγματος, το οποίο, ωστόσο, καμία κυβέρνηση, από το 2001 που θεσπίστηκε, δεν αποτόλμησε να ενεργοποιήσει: «Νόμος που ψηφίζεται με την πλειοψηφία των δύο τρίτων του όλου αριθμού των βουλευτών μπορεί να ορίζει τα σχετικά με την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος από τους εκλογείς που βρίσκονται έξω από την Επικράτεια.

Ο Αρχιεπίσκοπος ήταν πράος στην πρώτη συνάντηση με τον πρωθυπουργό, μετά την αποπομπή του Ν. Φίλη. Ενδιαφέρθηκε μάλιστα, για την υγεία του πρώην υπουργού. Κάποιοι, από κοντινό πηγαδάκι τον άκουσαν να ρωτάει: «Είναι καλύτερα ο Νίκος;». «Ναι, βέβαια, χρειαζόταν λίγη ξεκούραση...», του απάντησε ο Τσίπρας.

Σε ένα σύγχρονο δυτικό κόσμο που διευρύνεται με άλλες αρχές ανάπτυξης και παραγωγικότητας το ελληνικό κράτος δεν είναι δυνατόν να επιβιώσει για πολλές δεκαετίες ακόμα. Η εποπτεία μπορεί να εξασφαλίσει ότι δεν θα υπάρξει νέος εκτροχιασμός αλλά δεν φαίνεται να προβλέπει εξυγίανση των συνθηκών για την βιωσιμότητα του κράτους...

Μέχρι πρόσφατα όμως, οι ψηφοφόροι του συνέχιζαν να θεωρούν ότι παραμένει ένας στοιχειώδης \\\"θεματοφύλακας\\\" κάποιων βασικών δεξιών αρχών, μέσα σε μία αριστερή κυβέρνηση. Όταν ας πούμε δάκρυζε μπροστά στον Αρχιεπίσκοπο για την Μακεδονία ή την Ορθοδοξία, ήλπιζαν πως υπάρχει κάποιος βρε αδερφέ, που θα συγκρατήσει τον Τσίπρα στο ξεπούλημα...

Όσον αφορά τώρα, την προοπτική που μπορεί να καταγράψει κανείς είναι ότι στο όνομα της παράτασης στη εξουσία, μπορεί να μετακυλίσουν την ημερομηνία περικοπής των συντάξεων λίγους μήνες αργότερα, αφού μετατεθεί η πλήρης κύρωση της συμφωνίας - και η εφαρμογή της - στους επόμενους, ίσως και το φθινόπωρο του 2019...

Είναι φανερό ότι ο πάλαι ποτέ \\\"πολέμαρχος\\\" Μπαρμπαρούσης, μετά την σύλληψή του, έχει μεταλλαχθεί σε έναν κανονικό αστό, ευγενή, δημοκράτη και με άριστη χρήση της ελληνικής γλώσσας. Θα υπέθετε ακόμα κανείς ότι γνωρίζει γαλλικά και πιάνο. Ότι τελείωσε τις Ουρσουλίνες και μεγάλωσε σε νεοκλασικό στο Κεφαλάρι..

Η πολιτική ζωή δεν είναι survivor γυρισμένη με κάμερες και γλαφυρούς παρουσιαστές. Είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό από ό τι νομίζουμε. Αυτό θα πρέπει να καταλάβει, έστω και τώρα, ο κ. Τσίπρας και να ζητήσει συγγνώμη από όλους. Και ειδικά για το δημοψήφισμα που δίχασε την κοινωνία και δηλητηρίασε με μίσος τις ψυχές των Ελλήνων…

Τι σημαίνει αυτό στην πραγματικότητα; Αυτό ακριβώς, που συνέβη στη διαπραγμάτευση για το ελληνικό πρόγραμμα οικονομικής στήριξης: Μία διαδικασία που έγινε αντικείμενο διαχείρισης από ανθρώπους με πλήρη άγνοια των πολιτικών και οικονομικών δυνατοτήτων μιας συμφωνίας. Με συνέπεια να καταλήξουμε- με επιβολή των δανειστών- σε νέα μνημόνια.

Σε άλλες εποχές, όλα θα ήταν διαφορετικά. Η αγανάκτηση θα είχε κατακλύσει από καιρό πολλά κοινωνικά στρώματα και κυρίως την μεσαία τάξη που έχει πληγεί περισσότερο από όλους. Η φύση όμως της ψηφιακής εποχής μας είναι τέτοια που δεν μας αφήνει πολλά περιθώρια για την \\\"επανάσταση\\\" και την δρομολόγηση εξελίξεων.

Κάθε πληροφορία, κάθε απόφαση και κάθε ανακοίνωση που βγαίνει από το Μαξίμου δεν μπορεί να αξιολογείται ως αληθινή. Κανονικά, θα έπρεπε πρώτα να μαθαίνουμε την είδηση, στη συνέχεια να κάνουμε τις εικασίες μας και στο τέλος να περιμένουμε την αυτοδιάψευση ή την προσαρμογή της ερμηνείας στις νέες ανάγκες επικοινωνίας.

Το ίδιο θα κάνει και τώρα. Μέχρι να έρθει στη Βουλή η επικύρωση της συμφωνίας, κανείς δεν θα ξέρει τι υπέγραψε. Ούτε για το σύνταγμα των Σκοπίων ούτε για την μακεδονική ταυτότητα ούτε και για την μακεδονική γλώσσα. Τα τρία ίσως βασικότερα θέματα του πακέτου που θα κρίνουν το μέλλον της συνθήκης

Κάπως έτσι πορευόμαστε, κάνοντας κύκλους, ενώ παλεύουμε με την ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να ξεφύγουμε προς την έξοδο και το φως. Είναι όμως μία \\\"καθαρή\\\" πλάνη. Γιατί χρωστάμε πολλά, γιατί έχουμε υποθηκεύσει τη χώρα, γιατί δεν είμαστε σε θέση να την διοικήσουμε και γιατί δεν σκοπεύουμε να απελευθερώσουμε την αγορά και τα πανεπιστήμια προκειμένου να συνδεθούν με τον υπόλοιπο κόσμο.

Στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι φανερό ότι στη μόνη διέξοδο που έχουν επενδύσει για να αποκτήσουν στοιχειώδη εύσημα προοδευτικότητας, είναι οι αυτονόητες αποφάσεις όλων των δυτικών κυβερνήσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Και παρόλα αυτά, προτάσσουν την όποια εξέλιξη σαν αιχμή του δόρατος στην πολιτική τους

Ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε πλέον ένα συστημικό κόμμα και όλοι οι απανταχού \\\"ηττημένοι επαναστάτες\\\" της σοβαρής ή της ανάλαφρης τέχνης, άρχισαν τις δηλώσeiς μετάνοιας. Ο τελευταίος ήταν ο γνωστός σχεδιαστής μόδας Βασίλειος Κωστέτσος ο οποίος μετάνιωσε που ψήφισε τον Αλέξη Τσίπρα και απορεί γιατί δεν τον χαιρετούν πια οι φίλοι του οι Συριζαίοι...

O ΕΝΦΙΑ δεν καταργήθηκε και οι ιδιοκτήτες των ακινήτων συνεχίζουν να τον πληρώνουν. Και επειδή αυτή η κυβέρνηση είναι αδίστακτη, όπως όλοι οι σαδιστές με τα αφελή θύματά τους, ο φόρος θα αυξηθεί. Όχι μόνο για τους μεσαίους και πλούσιους που θέλει να πλασάρουν ως \\\"ρομπέν των χαζών\\\" αξιωματούχοι του ΥΠΟΙΚ αλλά και για τους φτωχότερους.

Το δημόσιο χρέος της χώρας βρίσκεται στα χέρια των Ευρωπαίων. Κατά συνέπεια, κάθε οικονομική εξάρτηση είναι θέμα των εταίρων- δανειστών και όχι των αγορών. Αυτοί λοιπόν είναι οι πρώτοι που θα αποφασίσουν για την τύχη των δημοσιονομικών ζητηματων μας και στη συνέχεια θα αντιδράσουν οι νέοι υποψήφιοι πιστωτές μας.

Ο Λόρδος Βύρων πέθανε στο Μεσολόγγι το 1824, ταγμένος μέχρι τελευταία στιγμή, στο μεγάλο όραμα του Φιλελληνισμού. Ακόμα όμως και όταν έβγαινε η ψυχή του, απέξω περίμεναν κάποιοι «επαναστάτες» μήπως και τους δώσει τα χρήματα που θεωρούσαν ότι τους «όφειλε» ως ευεργέτης και χρηματοδότης του αγώνα.

Το 29,5% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι στις επόμενες εκλογές θα ψηφίσει κάποιο άλλο κόμμα και το 30% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ λέει ναι στο αίτημα να γίνουν άμεσα εθνικές εκλογές, με το επιχείρημα ότι η κυβέρνηση δεν έχει πλέον νομιμοποίηση να δεσμεύει το μέλλον της χώρας.

Το ερώτημα βεβαίως, είναι πότε και πως ο Πάνος θα κάνει τη μεγάλη έξοδο. Μόνος του ή αναγκασμένος από τις εξελίξεις; Μέχρι τώρα, ο χρόνος παραμονής στην εξουσία είναι πολύτιμος και για τους δύο συνεταίρους, μέχρι να ενεργοποιηθούν τα σενάρια μετάλλαξης και να χωρίσουν οι δρόμοι τους.

Ο Pulcinella είναι κλασικός χαρακτήρας που προέρχεται από την Commedia dell arte του 17ου αιώνα κι έγινε βασικός ρόλος του Ναπολιτάνικου κουκλοθέατρου. Είναι μάλλον, ποταπός, μοχθηρός και πανούργος και η κύρια άμυνά του είναι να παριστάνει τον χαζό ώστε να μαθαίνει τα πάντα. Σε κάποιες εκδοχές, ο Πουλτσινέλα έχει έναν αδελφό, τον Κουκουρούκου...

O Πάνος Καμμένος είναι ένας Μακεδονομάχος εκ του ασφαλούς. Όπως άλλωστε και όλοι οι υπόλοιποι ομοιδεάτες του που πελαγοδρομούν μεταξύ συλλογικής ανωριμότητας και εξουσιομανίας. Και όσο πλησιάζουμε στην οριστικοποίηση της συμφωνίας με τα Σκόπια, τόσο ο ΥΠΕΘΑ θα αναζητεί νέους προορισμούς να σώσει την ψυχή του και να πνίξει τον πόνο του.

Ο Γκέμπελς στις συγκεντρώσεις διάλεγε με προσοχή τους δίσκους που θα έπαιζαν εμβατήρια . Κάποτε πήγε με ταξί σε μία ομιλία και κάποιος του έκανε παρατήρηση για την αναίτια δαπάνη. «Δεν έχεις ιδέα τι είναι η προπαγάνδα. Κανονικά θα έπρεπε να πάρω δύο ταξί. Ένα για μένα και ένα για τον χαρτοφύλακά μου», του απάντησε ο Γκέμπελς

Η μεγάλη φαντασίωση του Αλέξη Τσίπρα διαδραματίζεται στα εγκαίνια της επόμενης ΔΕΘ. Στο πρώτο πάρτι μετά την πανηγυρική έξοδο του Αυγούστου. Στην πρώτη σύναξη των θριαμβευτών που έβγαλαν τη χώρα από το Μνημόνιο, που ρύθμισαν τον κατώτατο μισθό, που διώρισαν μερικές δεκάδες χιλιάδες στο Δημόσιο και επανέφεραν την 13η σύνταξη.