Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ήταν πράος και γλυκύτατος στην πρώτη συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό, μετά την αποπομπή του Νίκου Φίλη από το Υπουργείο Παιδείας. Όπως ταιριάζει άλλωστε στο ρόλο του. Ενδιαφέρθηκε μάλιστα, προσωπικά για την υγεία του πρώην υπουργού. Κάποιοι, περίεργοι από κοντινό πηγαδάκι τον άκουσαν να ρωτάει: "Είναι καλύτερα ο Νίκος;". Για να του απαντήσει ο κ. Τσίπρας: "Ναι, βέβαια, χρειαζόταν λίγη ξεκούραση"...
Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι στον ανασχηματισμό που ακολούθησε, ένα e-mail έφυγε από το Μαξίμου με παραλήπτη την Αρχιεπισκοπή. Προφανώς, πριν ανακοινωθούν τα ονόματα...
Πέρασαν τρία χρόνια και η κυβέρνηση των "Συριζανέλ" δεν μας προσέφερε ούτε ένα δείγμα διάθεσης για διαχωρισμού κράτους και Εκκλησίας. Δεν προσπάθησε καν να μας πείσει για την συνέπεια των προγραμματικών της θέσεων σχετικά με τον περιορισμό της εξουσίας της Ιεράς Συνόδου.
Αντιθέτως, ο εταίρος του πρωθυπουργού υπουργός ΥΠΕΘΑ δήλωνε ξεδιάντροπα μπροστά στις κάμερες ότι είναι έτοιμος να ρίξει την κυβέρνηση, για χάρη της Εκκλησίας. Φανερώνοντας δημοσίως ότι γράφει στα παλιά του παπούτσια την δημοκρατία και τους θεσμούς της.
Πώς εξηγούνται τώρα οι νέες "προετοιμασίες" για προσπάθεια χωρισμού κράτους και Εκκλησίας;
Eίναι άλλη μία μπλόφα που διακινεί το Μαξίμου δείχνοντας ότι όλα γίνονται για την επικοινωνία και μόνο. Ο προφανής στόχος της κυβέρνησης είναι να πουλήσει "προοδευτικό λαικισμό" και να δημιουργήσει νέα προβλήματα στην αντιπολίτευση. Δεδομένου πως η Νέα Δημοκρατία θα αναγκαστεί να προσχωρήσει σε συντηρητικές θέσεις υπερασπιζόμενη "ιερές παραδόσεις" και "αρχές" της ελληνικής κοινωνιας. Ο Τσίπρας είναι αδίστακτος υπολογιστής και όσοι νομίζουν ότι πιστεύει στις "προοδευτικές" μεταρρυθμίσεις που δήθεν προωθεί είναι βαθιά νυχτωμένοι - έχει βρει το Leitmotiv της δήθεν ριζοσπαστικής Αριστεράς και το μοσχοπουλάει στο όνομα της εξουσίας που είναι το παν γι''αυτόν. Τα μεγαλύτερα πολιτικά προσόντα του είναι ο αμοραλισμός και η παχυδερμία του.
Στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι φανερό ότι στη μόνη διέξοδο που έχουν επενδύσει για να αποκτήσουν στοιχειώδη εύσημα προοδευτικότητας, είναι οι αυτονόητες αποφάσεις όλων των δυτικών κυβερνήσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Και παρόλα αυτά, προτάσσουν την όποια εξέλιξη σαν αιχμή του δόρατος στην πολιτική τους, αν και η "προοδευτικότητά" τους δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί χωρίς τις ψήφους των άλλων κομμάτων της Βουλής , που αντικαθιστούν τις απώλειες του κυβερνητικού τους εταίρου.
Λες και πρόκειται ο πιο θεομπαίχτης πρωθυπουργός της πολιτικής μας ιστοιρίας να τολμήσει ρήξη με τους συμμάχους του. Λες και πρόκειται να διακινδυνεύσει την πολιτική του επιβίωση εξαιτίας της "οργής του θεού" που θα πέσει πάνω του.
Άνοιξαν την συζήτηση για καθαρό αποπροσανατολισμό και για συσπείρωση της εκλογικής πελατείας τους. Και θα την κρατήσουν ανοιχτή μέχρι που θα αισθανθούν το αδιέξοδο της προσπάθειας. Την ώρα που κανείς πια δεν θα δίνει σημασία στο αποτέλεσμα, αφού πρώτα θα έχουν διχάσει για άλλη μία φορά την ελληνική κοινωνία.
Αυτά και άλλα πολλα ζούμε στην πρωτόγονη πολιτική μας παρωδία. Την ώρα που κάποιοι Ελληνες πασχίζουν να πληρώσουν τους φόρους τους και κάποιοι άλλοι ετοιμάζουν βαλίτσες να φύγουν για πάντα...
