Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Η δυνατότητα της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού προβλέπεται από το άρθρο 51 του Συντάγματος, το οποίο, ωστόσο, καμία κυβέρνηση, από το 2001 που θεσπίστηκε, δεν αποτόλμησε να ενεργοποιήσει: «Νόμος που ψηφίζεται με την πλειοψηφία των δύο τρίτων του όλου αριθμού των βουλευτών (δηλαδή 200) μπορεί να ορίζει τα σχετικά με την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος από τους εκλογείς που βρίσκονται έξω από την Επικράτεια. Ως προς τους εκλογείς αυτούς, η αρχή της ταυτόχρονης διενέργειας των εκλογών δεν κωλύει την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος με επιστολική ψήφο ή άλλο πρόσφορο μέσο, εφόσον η καταμέτρηση και η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων διενεργείται, όποτε αυτό γίνεται, και σε ολόκληρη την Επικράτεια».
Είναι αναγκαία η συνταγματική ένταξη από τη Βουλή για τη συγκεκριμένη ρύθμιση στο νέο εκλογικό σύστημα; Όχι. Απλά την παροτρύνει να ψηφίσει ξεχωριστό νόμο. Από τον Απρίλιο η Νέα Δημοκρατία έχει καταθέσει στη Βουλή νομοσχέδιο που αντιμετωπίζει το θέμα όπως ακριβώς προβλέπει το Σύνταγμα. Να μπορούν να ψηφίζουν όλοι ο Έλληνες του εξωτερικού, αρκεί να είναι ήδη γραμμένοι στα δημοτολόγια και στους εκλογικούς καταλόγους της Ελλάδας και να το δηλώνουν τουλάχιστον 60 μέρες πριν τις εκλογές στις πρεσβείες και στα προξενεία. Κάτι ανάλογο έχει προτείνει και το Ποτάμι προχωρώντας περισσότερο και προτείνοντας οι Έλληνες του εξωτερικού να εκλέγουν πέντε δικούς τους βουλευτές.
Χθες το απόγευμα στις Βρυξέλλες σε αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έγινε άλλη μία ουσιαστική συζήτηση μεταξύ των ευρωβουλευτή Μ. Κύρκου, του Σταύρου Θεοδωράκη, της συμβούλου του Κυριάκου Μητσοτάκη Δόμνας Μιχαηλίδου και της δημοσιογράφου Ελένης Βαρβιτσιώτη. Παρέμβαση έκανε με ένα μικρό βίντεο και ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
Ακούστηκαν πρωτότυπες ιδέες, προτάσεις και σκέψεις οι οποίες μοιάζουν εξαιρετικές αλλά από τη φύση της και μόνο η συζήτηση παραμένει αστεία. Γιατί είναι απίστευτο να μιλάμε για Έλληνες πολίτες που έχουν ήδη κατοχυρώσει το δικαίωμα με την ένταξή τους στους εκλογικούς καταλόγους αλλά δεν μπορούν να ψηφίσουν επειδή βρίσκονται στο εξωτερικό.
Τι κάνει επομένως ο ΣΥΡΙΖΑ; Απαγορεύει την διαδικασία για τους δικούς τους λόγους, δημιουργώντας μείζον θέμα δημοκρατίας και μάλιστα τη στιγμή που όλες οι χώρες του δυτικού κόσμου παρέχουν αυτό το δικαίωμα στους απόδημους πολίτες τους.
Γιατί το κάνει; Επειδή γνωρίζει την εκλογική του αποτυχία. Δεν θα συνέβαινε πριν τις εκλογές του 2015 αλλά τώρα συντρέχουν ξεκάθαροι λόγοι που δεν του το επιτρέπουν. Επιμένει ότι χρειάζεται μεν η αναβάθμιση του εκλογικού νόμου αλλά υπό προϋποθέσεις που δεν γίνονται σαφείς την συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Και οι λόγοι είναι οι εξής δύο: ο πρώτος έχει να κάνει με τα εθνικά θέματα και ειδικά με το Μακεδονικό. Μετά τους τελευταίους χειρισμούς είναι μάλλον αδιανόητο για τους εκλογείς της Αυστραλίας, της Αμερικής ή της Γερμανίας να ψηφίσουν το κυβερνητικό κόμμα. Ο δεύτερος αφορά στους νέους του brain drain που δεν θα ψήφιζαν ποτέ ένα κόμμα που κάνει τα πάντα για να στείλει ακόμα περισσότερους στο εξωτερικό.
Είναι άλλη μία ευκαιρία για να διαπιστώσουμε με ποιο τρόπο θα κινηθούμε στις επόμενες εκλογές. Με ποιους τακτικισμούς και με ποιες πολιτικάντικες αλχημείες θα φτάσουμε στην κάλπη, προκειμένου να διασωθεί το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ και να μην καταποντιστεί στα αζήτητα της ιστορίας...
