Toυ Ανδρέα Ζαμπούκα
Οι 154 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ είπαν ναι σε όλα και ψήφισαν το 4ο Μνημόνιο. Συγκεκριμένα, συνολικά 298 βουλευτές ψήφισαν, 154 υπερψήφισαν ενώ 144 καταψήφισαν. Με λίγα λόγια, σύσσωμη η αντιπολίτευση είπε όχι σε ένα ακόμη μνημονιακό νομοσχέδιο, την ώρα που η κυβέρνηση έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή της στην αύξηση του ΕΝΦΙΑ, την μείωση του αφορολόγητου και την περικοπή των συντάξεων. Είναι μάλιστα ενδεικτικό ότι σε κανένα από τα επτά άρθρα που τέθηκαν σε ονομαστική ψηφοφορία δεν υπήρξε καμία διαφοροποίηση!
Ταυτόχρονα, η συμφωνία με τα Σκόπια μπήκε σε στάδιο διεκπεραίωσης αντίθετα με τις πεποιθήσεις της ελληνικής κοινωνίας και με αβέβαιη την έκβασή της για την κατοχύρωση των ελληνικών συμφερόντων.
Η κυβέρνηση παραμένει αραγής και δεν φαίνεται να πτοείται από τις αντιδράσεις του υπερήφανου "λαού" της, μιας και έχει εξασφαλίσει την αμέριστη συμπάθεια των δανειστών της.
Το ζητούμενο βέβαια εδώ είναι αν όλα αυτά που μοιάζουν αντίρροπα προς τη συναίνεση των πολλών θα γίνουν αιτία για την ελεύθερη πτώση του Αλέξη Τσίπρα και της παρέας του. Αν δηλαδή, η λαική οργή στραφεί ενάντια στην κυβέρνηση, όπως θα έκανε αν στο Μαξίμου βρισκόταν ένα άλλο κεντρώο ή φιλελεύθερο σχήμα.
Χθες όμως ξεκίνησε το Μουντιάλ. Και είναι θέμα χρόνου - από την ερχόμενη Δευτέρα που θα ηρεμήσει η κατάσταση- να απορροφηθούν οι πάντες στη γοητεία του θεάματος. Όπως συμβαίνει συνήθως, η εκτόνωση μπορεί να αποβεί σωτήρια για την κυβέρνηση, τη στιγμή που όλα καταρρέουν στο εσωτερικό με μόνο μηχανισμό ασφαλείας τον ξένο παράγοντα που χρησιμοποεί τον Αλέξη Τσίπρα για να λύσει προβλήματα στην περιοχή.
Από την άλλη, η ενωτική στάση στη βουλή για το πολυνομοσχέδιο, είναι ένα ευτυχές κίνητρο προκειμένου να επαναληφθεί και για την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε η Νέα Δημοκρατία. Για να γίνει σαφές ότι πολιτικό σύστημα και κοινωνία έχουν απορρίψει από κοινού την κυβέρνηση των "Συριζανέλ" και δείχνουν τον δρόμο για τις εκλογές.
Σε άλλες εποχές, όλα θα ήταν διαφορετικά. Η αγανάκτηση θα είχε κατακλύσει από καιρό πολλά κοινωνικά στρώματα και κυρίως την μεσαία τάξη που έχει πληγεί περισσότερο από όλους. Η φύση όμως της ψηφιακής εποχής μας είναι τέτοια που δεν μας αφήνει πολλά περιθώρια για την "επανάσταση" και την δρομολόγηση εξελίξεων. Και μόνο να υπολογίσει κανείς πόση οργή απορροφούν καθημερινά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μπορεί εύκολα να καταλάβει που ξοδεύεται τόση ενέργεια η οποία θα μπορούσε να στείλει τον Αλέξη και την παρέα του στα αζήτητα της ιστορίας.
Επιπλέον, το Μουντιάλ θα αποτελέσει για έναν μήνα τουλάχιστον, ένα πέπλο αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, από τον αντίκτυπο των νέων βαρών που θα επωμιστούν οι φορολογούμενοι και από το ιστορικό κενό της συμφωνίας με τα Σκόπια.
Φτάνει να δούμε τον χώρο και το χρόνο που θα συσσωρευτούν τόσα ανέκφραστα πάθη εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί ποτέ στο παρελθόν η πολιτική αφήγηση δεν είχε αθωώσει σε κυβέρνηση, τόσες πολλές αμαρτίες σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα...
