Το Facebook υπόσχεται ότι μέχρι το τέλος του 2019 θα έχει συγκροτήσει ένα ανεξάρτητο σώμα που θα χειρίζεται τις εφέσεις επί των αποφάσεων για τον έλεγχο του περιεχομένου του. Αυτή η πρόθεση έρχεται σε συνέχεια μιας προηγούμενης πρότασης του Μαρκ Ζούκεμπεργκ. <b>Γράφει ο John Samples. </b>

Ένα φάντασμα στοιχειώνει τον δυτικό κόσμο - το φάντασμα του λαϊκισμού. Η δημοτικότητα των διχαστικών πολιτικών πλατφόρμων που αντιπαραθέτουν τους «καθημερινούς ανθρώπους» με τις ιδιοτελείς και εκτός πραγματικότητας ελίτ αυξάνεται εδώ και αρκετές δεκαετίες. <b>Γράφει ο Dalibor Rohac. </b>

Θα εμπιστευόσασταν έναν γιατρό που δεν πιστεύει στη θεωρία των μικροβίων; Τι θα λέγατε αν, όταν οι ασθενείς εμφάνιζαν μολύνσεις, ο γιατρός επέμενε ότι οι προθέσεις του ήταν καλές και υποστήριζε ότι ο καπιταλισμός είναι αυτός που προκαλεί τις μολύνσεις και όχι τα μικρόβια; <b>Γράφει ο Barry Brownstein.</b>

Η ανάδυση του κινήματος διαμαρτυρίας των κίτρινων γιλέκων εξέπληξε πολλούς. Ο πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν υπέκυψε στα αιτήματά τους και προσέφερε πολιτικές παραχωρήσεις προσπαθώντας να τους κατευνάσει. Μ’ αυτό τον τρόπο εντείνει τα προβλήματα που οδήγησαν τους ανθρώπους στους δρόμους. Οι ενέργειές του είναι σίγουρο ότι δεν θα επιλύσουν τα βαθιά οικονομικά προβλήματα της Γαλλίας. <b>Γράφει ο Philip Booth. </b>

Ένας χρόνος συμπληρώνεται από την ανάκληση των αμφιλεγόμενων κανόνων της δικτυακής ουδετερότητας από την FCC, κίνηση με την οποία το διαδίκτυο όπως το ξέραμε πέθανε οριστικά - ή έτσι θα ήθελαν να νομίζουμε οι υποστηρικτές της ουδετερότητας. <b>Γράφει η Brittany Hunter.</b>

Κάθε Απρίλιο, οι Τούρκοι διπλωμάτες και τα φιλοτουρκικά μέλη στο αμερικανικό Κογκρέσο σπεύδουν να αποτρέψουν την έγκριση ενός ψηφίσματος που θα αναγνωρίζει ως γενοκτονία τη σφαγή των Αρμενίων που διέπραξαν οι Οθωμανοί κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. <b>Γράφει ο Michael Rubin.</b>

Πριν από 100 χρόνια η Πολωνία επανέκτησε την ανεξαρτησία της, αλλά η οικονομική της επιτυχία ξεκίνησε μόλις πριν από 30 χρόνια. Ούτε η Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ούτε η Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κατάφεραν να βελτιώσουν σημαντικά το επίπεδο διαβίωσης σε σύγκριση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. <b>Γράφει ο Rafal Trzeciakowski.</b>

Στις 28 Νοεμβρίου του 1894 γεννήθηκε ο Henry Hazlitt (1894-1993), ένας από τους πιο παραγωγικούς δημόσιους διανοούμενους της αμερικανικής ιστορίας, ο οποίος σύμφωνα με τον Lew Rockwell, “γνώριζε το έργο κάθε σημαντικού στοχαστή σε σχεδόν κάθε πεδίο” και ”έγραφε σε κάθε σημαντικό δημόσιο βήμα της εποχής του”. <b>Γράφει ο Gary M. Galles. </b>

Είναι μάλλον αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι η μεγάλη πλειονότητα των καθηγητών στα αμερικανικά πανεπιστήμια ανήκει στην πολιτική αριστερά. Μια συχνή απάντηση των αριστερών ως προς τον λόγο που συμβαίνει αυτό είναι ότι “οι πανεπιστημιακοί είναι αριστεροί επειδή έτσι σκέφτονται οι ευφυείς άνθρωποι”. <b>Γράφει ο Brian Balfour. </b>

Το ντίζελ είναι η κινητήρια δύναμη της Γαλλίας. Ενώ στις Ηνωμένες Πολιτείες το ντίζελ χρησιμοποιείται ολοένα και λιγότερο, και κυρίως από βαριά φορτηγά, οι οδηγοί στη Γαλλία και σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης έχουν ντιζελοκίνητα αυτοκίνητα. <b>Γράφει ο David Unsworth. </b>

Το κεντρικό μήνυμα της μελέτης με θέμα τα κόστη ευκαιρίας του σοσιαλισμού που δημοσίευσε πρόσφατα το Οικονομικό Συμβούλιο του Προέδρου (Council of Economic Advisers - CEA) είναι πως τα επιχειρήματα υπέρ του σοσιαλισμού δεν μπορούν να βασίζονται σε προτιμήσεις πολιτικής. Η ελκυστικότητά του σοσιαλισμού πάντα αφορούσε έναν συνδυασμό ευσεβών πόθων και άγνοιας. <b> Γράφει ο Charles Calomiris.</b>\r\n\r\n

Η μανία των σοσιαλιστών με τη Βενεζουέλα έχει και επισήμως πια τελειώσει. Όπως τόσα πολλά παραδείγματα πριν από αυτήν, έτσι και η Βενεζουέλα εισήθλε στην ανελέητη φάση του «αυτό δεν ήταν πραγματικός σοσιαλισμός». Κι όμως, οι εναπομείναντες Τσαβίστας της Βρετανίας, όπως ο Chris Williamson, ο Ken Livingstone και ο George Galloway επιμένουν. <b>Γράφει ο Kristian Niemietz.</b> \r\n

Οι δύο οικονομολόγοι Χάγιεκ και Κέυνς συμφωνούσαν σε ένα σημείο. Και οι δύο πίστευαν ότι οι ιδέες και το κλίμα της γνώμης καθορίζει το πώς συμπεριφέρονται οι πολιτικοί. Το Institute of Economic Affairs μάλιστα ιδρύθηκε ως αποτέλεσμα μιας συμβουλής του Χάγιεκ, που είπε στον Antony Fisher πως χρειάζεται απεγνωσμένα φορές που θα αλλάξει το κλίμα της γνώμης στην Βρετανία. <b> Γράφει ο Philip Booth.</b>

Παρά το γεγονός ότι οι Αμερικανοί είναι πρωτοπόροι παγκοσμίως στην καινοτομία, αντιμετωπίζουν με καχυποψία την τεχνολογική πρόοδο στον τομέα των αυτοκινήτων. Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσίευσε η American Automobile Association (AAA), το 73% των Αμερικανών φοβούνται να μπουν σε ένα αυτοκινούμενο όχημα. <b> Γράφει ο Julian Adorney.</b>

“Ο συνδετικός ιστός της ανθρωπότητας δεν είναι τα ψέματα. Η εμπιστοσύνη είναι το θεμέλιο της κοινωνίας. Όπου δεν υπάρχει αλήθεια, δεν μπορεί να υπάρχει εμπιστοσύνη, και όπου δεν υπάρχει εμπιστοσύνη, δεν μπορεί να υπάρχει κοινωνία”. Frederick Douglass, υπέρμαχος της κατάργησης της δουλείας και ρήτορας. <b> Γράφει ο Lawrence W. Reed.</b>

Η πρακτική των οικονομικών κυρώσεων δεν είναι νέα. Πριν από 2.400 χρόνια, η Αθήνα κήρυξε εμπορικό αποκλεισμό στην γειτονική πόλη-κράτος των Μεγάρων, στραγγαλίζοντας το εμπόριο της πόλης. Μόνο στη σύγχρονη εποχή όμως έγιναν οι κυρώσεις δημοφιλές εργαλείο εξωτερικής πολιτικής. <b> Γράφει ο Nima Sanandaji.</b>

Ο δημοκρατικός σοσιαλισμός είναι σε άνοδο στην Αμερική, όπως καταδεικνύει η προεδρική εκστρατεία του Μπέρνι Σάντερς το 2016 και οι πρόσφατες νίκες στις ενδιάμεσες εκλογές ανοιχτών υποστηρικτών του, όπως η Alexandria Ocasio-Cortez και η Rashida Tlaib. <b> Γράφει ο Joseph Sunde.</b>

Οι άνθρωποι με σπάνιες, πολύτιμες και σε μεγάλη ζήτηση δεξιότητες και υπηρεσίες είναι φυσικό να πετύχουν περισσότερο από τους ανθρώπους που δεν τις διαθέτουν. Οι καπιταλιστές θεωρούν αυτή τη συνθήκη απολύτως φυσική, ενώ οι υλιστές απεχθή. <b> Γράφει ο John Miltimore.</b>

Στις 30 Οκτωβρίου συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από τον θάνατο της Rose Wilder Lane, μια από τις πιο ένθερμες υπερασπίστριες της ελευθερίας τον προηγούμενο αιώνα. Με την ευκαιρία αυτής της επετείου, η Ashley Wright αφηγήθηκε την συναρπαστική της ιστορία στο άρθρο της με τίτλο Rose Wilder Lane: Writer, Journalist, Rugged Individualist. <b>Γράφει ο Gary M. Galles.</b>

Η Βενεζουέλα, η χώρα με τα μεγαλύτερα πετρελαϊκά αποθέματα στον κόσμο, αντιμετωπίζει έλλειψη βενζίνης της τάξης του 80%, μια κατάσταση που έχει φέρει όλες τις περιοχές της χώρας στο χείλος του χάους. Μολονότι η Βενεζουέλα έχει 18 διυλιστήρια σε ολόκληρο τον κόσμο και 6 εντός της επικρατείας της, σήμερα οι περισσότερες πολιτείες της αντιμετωπίζουν έλλειψη βενζίνης. <b>Γράφει η Sabrina Martin.</b>

Όσοι ενδιαφέρονται για τον κλασικό φιλελευθερισμό θα έχουν ακούσει την αριστερή αφήγηση ότι οι ελεύθερες αγορές υπονομεύουν τη δημοκρατία και κάνουν τους φτωχούς φτωχότερους. Όσοι διαιωνίζουν αυτά τα ψεύδη, συχνά περιγράφουν τους υποστηρικτές της ελεύθερης αγοράς ως υπερασπιστές των άπληστων πλουσίων. <b>Γράφει ο Βαγγέλης Ανδρέου.</b>\r\n\r\n

Στα μάτια μας σήμερα, η διαρκής έμφαση στην τυποποίηση, την τάξη και την πειθαρχία σε ό,τι αφορά την κρατική παιδεία φαίνεται στην καλύτερη περίπτωση ένας αναχρονισμός σε σχέση με τη ραγδαία μεταβαλλόμενη οικονομία. Στα μάτια μας σήμερα, η διαρκής έμφαση στην τυποποίηση, την τάξη και την πειθαρχία σε ό,τι αφορά την κρατική παιδεία φαίνεται στην καλύτερη περίπτωση ένας αναχρονισμός.<b>Γράφει η Kerry McDonald.</b>

Οι Αμερικανοί πήγαν στο ραντεβού τους με την κάλπη, και οι καμπάνιες “get out the vote” μετατράπηκαν σε συζητήσεις για τη σημασία των αποτελεσμάτων. Σ’ αυτή όμως τη μετάβαση, πολύ λίγη προσοχή φαίνεται να δίνεται στις διαφορές μεταξύ της δημοκρατίας - τη διαδικασία μέσω της οποίας επιλέγουμε τα μέλη της κυβέρνησης - και της ελευθερίας - την προϋπόθεση της καλής διακυβέρνησης. <b>Γράφει ο Gary M. Galles.</b>

Η κοινωνική δικαιοσύνη είναι ένας από εκείνους τους εύπλαστους όρους των οποίων ο ορισμός δεν είναι εύκολος. Ένα πράγμα γνωρίζουμε με βεβαιότητα: η κοινωνική δικαιοσύνη δεν ταυτίζεται με τη δικαιοσύνη, την πανάρχαια ιδέα που βρέθηκε στο κέντρο της σκέψης στοχαστών όπως ο Αριστοτέλης, ο Πλάτων, ο Αυγουστίνος, ο Ακινάτης και ο Χιουμ. (Εξάλλου, αν η κοινωνική δικαιοσύνη σήμαινε το ίδιο πράγμα με τη δικαιοσύνη, η λέξη “κοινωνική” θα ήταν περιττή). <b>Γράφει ο Jon Miltimore.</b>