Φανταστείτε ότι μια χώρα με δικτατορική κυβέρνηση εισήγαγε μια εντελώς παράλογη και καταστροφική πολιτική. Ας πούμε, απαγορεύει την σύγχρονη ιατρική και ως αποτέλεσμα ο αριθμός των ανθρώπων που πεθαίνουν από ιάσιμες ασθένειες εκτοξεύεται...<b>Γράφει ο Kristian Niemietz.</b>

Μια μέρα που ο Μιχαήλ Άγγελος περνούσε από την πλατεία του Αγίου Πέτρου συνάντησε τον Ραφαήλ περιτριγυρισμένο από καμιά πενηνταριά νεαρούς που αποτελούσαν την ακολουθία του. Δεν ήταν η πρώτη φορά που έβλεπε τον άσπονδο «συνάδελφο» μέσα σε ένα σύννεφο από θαυμαστές, αλλά αυτή τη φορά κοντοστάθηκε και του φώναξε χλευαστικά: «μοιάζετε περισσότερο με πρίγκιπα, παρά με ζωγράφο».

Όπως όλοι γνωρίζουμε, βαδίζουμε προς την εκπνοή του τρέχοντος ΕΣΠΑ και η απορροφητικότητα δεν είναι αυτή που θα έπρεπε. Πολλά έργα δεν έχουν καν ενταχθεί και άλλα δεν έχουν ούτε ώριμες μελέτες. Είμαστε σε αυτή την κατάσταση, διότι η προηγούμενη κυβέρνηση δεν είχε και μεγάλο ενδιαφέρον για το ΕΣΠΑ, αργώντας δραματικά να οργανώσει τα προγράμματα. Όπως αδιαφόρησε και για την ολοκλήρωση έργων του προηγούμενου ΕΣΠΑ.

Συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού σε ιδιωτικές επιχειρήσεις του κλάδου δημιουργεί το -υπό κατάρτιση- σοβιετικής εμπνεύσεως νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για τα ιδιωτικά Κέντρα Δια Βίου Μάθησης. Με το νομοσχέδιο αυτό όχι μόνο τίθενται θεσμικά εμπόδια στα ιδιωτικά κέντρα, αλλά διευκολύνεται υπέρμετρα η ίδρυση κρατικών ΚΒΔΜ με προνομιακή κρατική και ευρωπαϊκή χρηματοδότηση.

Εδώ και μήνες, οι πρωτοβουλίες του Γάλλου Προέδρου Μακρόν, έχουν οδηγήσει σε ρήξη τις Γαλλο-τουρκικές σχέσεις, όπου η αντιπαράθεση δεν διεξάγεται μόνο σε φραστικό επίπεδο, αλλά επεκτείνεται στο πεδίο της διπλωματίας και της γεωστρατηγικής.

Ημέρα θρήνου. Κοίμησης της μάνας του Χριστού. Διαχρονική και αιώνια. Με έναν μικρό σταθμό, την ίδια ημέρα του 1944. Τόπος, η κατεχόμενη Γαλλία. Ηρωίδα, μια Ελληνίδα, κόρη του Κεφαλονίτη πλοιοκτήτη Μαρίνου Βαλλιάνου. Τα νέφη του πολέμου είχαν σκεπάσει για τα καλά την Ευρώπη. Κανείς πια δεν αμφέβαλλε για αυτό που θα ακολουθούσε.

Αν δεν πειθαρχήσουμε στα μέτρα και δεν ληφθούν κι άλλα, ακόμη πιο αυστηρά, θα έχουμε περισσότερα θύματα από κορονοϊό από ό,τι αν βρισκόμασταν σε πόλεμο, προειδοποιεί η καθηγήτρια επιδημιολογίας Αθ. Λινού. <b>Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.</b> 

Ξεκάθαρο μήνυμα ότι το Ισραήλ παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και ενημερώνεται αναλυτικά για τις ελληνικές θέσεις, ως στενός εταίρος και χώρα φιλική προς την Ελλάδα, στέλνει, μέσω της συνέντευξής του στο Liberal.gr, ο Ισραηλινός πρέσβης Γιόσι Αμράνι, λίγες ώρες μετά τη σαφή δήλωση υποστήριξης και αλληλεγγύης της κυβέρνησης του Ισραήλ προς τη χώρα μας. <b>Συνέντευξη στον Βασίλη Γεώργα.</b>

Η όποια «υποχώρηση» της Τουρκίας θα έχει πρόσκαιρα και μόνο χαρακτηριστικά. Δεν θα γίνει γιατί πιστεύει πράγματι στον διάλογο, αλλά γιατί δεν θα μπορεί να κάνει διαφορετικά σε αυτή την φάση. Άλλωστε το πρόβλημα τους δεν είναι οι ΑΟΖ, αλλά η επικυριαρχία στην περιοχή. Μία «αυτοκρατορία» δεν υποχωρεί στην πρώτη θύελλα, αλλά ανασυντάσσεται. Η Ελλάδα, λοιπόν, δεν πρέπει να σταματήσει αυτό που μόλις ξεκίνησε: Ισχυρές συμμαχίες και ενδυνάμωση της Άμυνας.

Το κείμενο «Σύγχυση αντί μουσικής» ήταν το κύριο άρθρο της εφημερίδας «Πράβντα» της 28ης Ιανουαρίου 1936 και το θέμα που διαπραγματευόταν ήταν η όπερα του Ντμίτρι Σοστακόβιτς «Η λαίδη Μάκβεθ του Μτσένς». Κύρια ιδέα του κειμένου ήταν η καταδίκη και η συντριπτική κριτική του έργου του μουσουργού με τις κατηγορίες της «αντιλαϊκής», «φορμαλιστικής» μουσικής.

Τα νέα από τις ΗΠΑ, για τον τρόπο με τον οποίον ξετυλίγεται το πρόγραμμα στήριξης της αμερικανικής οικονομίας από την FED και τον Λευκό Οίκο, δημιουργούν προβληματισμό, με όρους πραγματικής οικονομίας και ελεύθερου ανταγωνισμού. Η FED &#8220;σκουπίζει&#8221; εταιρικά ομόλογα αμφίβολης ποιότητας και ο Λευκός Οίκος αποφασίζει ποιες εταιρείες θα διασώσει.

Είναι γεγονός πως σχεδόν όλο το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας, επί 60 χρόνια τηρούσε ανεπιφύλακτα μια στάση υπέρ των Παλαιστινίων. Σήμερα το Ισραήλ, στην κρίσιμη φάση που διέρχονται οι σχέσεις μας με την Τουρκία, στέκεται έμπρακτα στο πλευρό μας. Νομίζω πως το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας θα έπρεπε να ζητήσει μια μεγάλη συγγνώμη από το Ισραήλ για την μέχρι το 2010 πολιτική του. Το οφείλει.

Υπάρχει μια κατηγορία βιβλίων που ο σύγχρονος βιβλιόφιλος θα γνωρίσει μόνο συγκυριακά κι αυτό αν συνδέεται άμεσα ή έμμεσα με κάποια από τις εκτός Αθηνών περιοχές της χώρας, αν δηλαδή «έχει καταγωγή». Αναφερόμαστε, βέβαια, στα βιβλία τοπικού ενδιαφέροντος που εκδίδουν ιδιώτες: ερασιτέχνες ιστορικοί και λαογράφοι ή απλώς δεινοί πεζοπόροι που θέλουν να πλαισιώσουν ιστορικά και μυθολογικά πεζοπορικούς και ορειβατικούς προορισμούς, δημοφιλείς ή άγνωστους.

Ως καθηγητής που έχω δουλέψει με προπτυχιακούς φοιτητές για πάνω από μια δεκαετία, έχω παρακολουθήσει την ικανότητά τους να εκφράζουν τις απόψεις τους, να αμφισβητούν ιδέες και εναλλακτικές θεωρήσεις και να ακούν μια πραγματική ποικιλία ανταγωνιστικών οπτικών στο πανεπιστήμιο να συρρικνώνεται εξαιτίας ενός μικρού αριθμού ακραίων ακτιβιστών. <b>Γράφει ο Samuel J. Abrams.</b>

Μπορεί οι ανέμελες διακοπές, οι βόλτες και οι όμορφες μουσικές ενός νεαρού με την παρέα του να προσφέρουν  αρρώστια, φόβο, μοναξιά και πιθανόν έναν οδυνηρό θάνατο σε δεκάδες ηλικιωμένους ανθρώπους που ήλπιζαν να «αναχωρήσουν» ήσυχα από τη ζωή έχοντας ζήσει πολέμους, πείνα, εθνικές και προσωπικές «θύελλες», χαρές και λύπες;

Είναι θέμα χρόνου οι νέοι να φέρουν τον ιό στο σπίτι τους, είτε επιστρέφοντας από τις διακοπές, είτε λόγω του συνωστισμού κατά την βραδινή διασκέδαση. Το επόμενο στάδιο κατά τις επόμενες δέκα ημέρες είναι να δούμε έξαρση της μετάδοσης του ιού στις μεγαλύτερες ηλικίες, σημειώνει ο επίκουρος καθηγητής επιδημιολογίας του ΕΚΠΑ Γκίκας Μαγιορκίνης. <b>Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Διαμάντη.</b>

Το τουρκικό καθεστώς με την συμπεριφορά τους ως επίμονος ταραξίας και τις υπερβολές του στήνει σταδιακά ένα «μέτωπο» εναντίον του. Κράτη και θεσμοί στοιχίζονται απέναντί του, η τακτική του έχει κουράσει τους συνομιλητές του. Αποτέλεσμα είναι ότι θα του ασκηθούν πιο δυναμικές διπλωματικές πιέσεις για να επιστρέψει στο τραπέζι του διαλόγου με την Ελλάδα, σημειώνει ο Μιλιτιάδης Σαρηγιαννίδης. <b>Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.</b> 

Χτες λύθηκε μία από τις βασικές απορίες αυτών των τελευταίων εβδομάδων, για το «πού είναι οι Ισραηλινοί». Η απάντηση δόθηκε από τους ίδιους και είναι ξεκάθαρα υποστηρικτική στις ελληνικές θέσεις. Και ανάμεσα στις γραμμές της επίσημης ανακοίνωσης του ισραηλινού κράτους αναγνωρίζει κανείς πολλά επίπεδα ανάγνωσης. Ήταν κάτι περισσότερο από μία απλή ανακοίνωση. Ήταν μία πρόβλεψη για το μέλλον&#8230; 

Τόσο στον ημερήσιο τύπο, όσο και στις ενημερωτικές ιστοσελίδες, αλλά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, παρουσιάζεται με ιδιαίτερη έμφαση η δραματική υποχώρηση της ισοτιμίας της Τουρκικής Λίρας, απέναντι στο Αμερικανικό Δολάριο και στο Ευρώ. Και είναι ευδιάκριτος ο χαιρέκακος χαρακτήρας, των δημοσιευμάτων αυτών. Πρέπει άραγε να χαιρόμαστε για την υποχώρηση της λίρας, ή όχι;

Φαίνεται πως εκεί στην Μύκονο νομίζουν πως ζουν σε μιαν άλλη χώρα. Σε μια χώρα ξένοιαστη και ανέμελη. Δεν άκουσαν πως υπάρχει μια πανδημία. Δεν πήραν χαμπάρι τι γίνεται σε όλον τον πλανήτη. Αφορμή γι΄αυτές τις γραμμές έδωσε η ανακοίνωση διαμαρτυρίας των επιχειρηματιών Μυκόνου για την κυβερνητική απόφαση επί 12 ημέρες τα κέντρα διασκέδασης να κλείνουν στις 12 τα μεσάνυχτα. 

Τον Αύγουστο του 2011 στη Βρετανία, με αφορμή επεισόδιο αστυνομικής βίας, ξέσπασαν εκτεταμένες ταραχές που έμειναν γνωστές ως «London Riots». Εκείνη την περίοδο, η επικ.Καθηγήτρια Μαθηματικών Χάνα Φράι που ειδικεύεται στα μαθηματικά μοντέλα για τη μελέτη μοτίβων στην ανθρώπινη συμπεριφορά, συνεργάστηκε με τη βρετανική αστυνομία για τη διαχείριση και των εντοπισμό όσων επιδίδονταν σε λεηλασίες και καταστροφές ιδιωτικής περιουσίας. 

Μπορούν ανακυκλω&#181;ένα πυρηνικά απόβλητα να τροφοδοτήσουν ένα νέο &#181;οντέλο πυρηνικής ενέργειας; Οι ερευνητές είναι σίγουροι και ορισ&#181;ένες εταιρείες ήδη επενδύουν στην επό&#181;ενη γενιά αντιδραστήρων

Ο Ιανουάριος του 1936 και η εποχή του Μεγάλου Τρόμου. Τι συζητούσε ο Στάλιν με τον Βοροσίλοφ, τον Μόλοτοφ, τον Καλίνιν και άλλα ανώτατα στελέχη του Μπολσεβίκικου κόμματος στον ιδιωτικό κινηματογράφο του ηγέτη της ΕΣΣΔ μέσα στο Κρεμλίνο; 

Ο ιστορικός της οικονομίας Robert Higgs υποστήριξε ότι κατά τον 20ο αιώνα, το ομοσπονδιακό κράτος των ΗΠΑ διευρύνθηκε κυρίως ως αποτέλεσμα τριών κρίσεων: του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, της Μεγάλης Ύφεσης και του Β? Παγκοσμίου Πολέμου. Ενώ μεγάλο μέρος της επιπρόσθετης κρατικής εξουσίας κατέπεσε μετά το πέρας καθεμιάς από αυτές τις τρεις κρίσεις, ποτέ δεν επανήλθε στο επίπεδο που βρισκόταν πριν την κρίση. Ο Higgs το ονομάζει αυτό «φαινόμενο γραναζιού». <b>Του David Henderson.</b>