Αυτό είναι το ουσιαστικότερο σημείο της ομιλίας του Κυριάκου Μητσοτάκη στην κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ, χθες. Γιατί δεν αφορά το παρελθόν ή το παρόν, αλλά το μέλλον της πατρίδας μας. Μέχρι σήμερα, στις περισσότερες εκλογικές αναμετρήσεις επικρατούσε αυτό το κόμμα, που η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος θεωρούσε πως θα ζημιώσει λιγότερο την χώρα...

«Καταδικάζουμε την επίθεση κατά του κ. Γεωργιάδη. Οι δηλώσεις του ωστόσο προκαλούν έκπληξη. Είναι προφανές πως παρά τους αντιπερισπασμούς και τις εντυπώσεις που επιχειρεί να προκαλέσει δεν πρόκειται να αποφύγει ούτε την πολιτική κριτική ούτε τα πολιτικά ερωτήματα για τις σκοτεινές υποθέσεις στις οποίες φέρεται να εμπλέκεται ως πρώην υπουργός Υγείας»...

Κάπου το διάβασα αυτό το σύνθημα και σκέφτηκα πως ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει τα πάντα για να ακουστεί. Η αδυναμία να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση ώστε να μπει σε μια ράγα η οικονομία, την έχει εκτροχιάσει πλήρως. Επιπροσθέτως, αυτή η κατάσταση έχει φέρει στην επιφάνεια τις εσωκομματικές αντιθέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ, που επιτείνονται από τα δημοσκοπικά ευρήματα. Η κυβέρνηση δίνει την εικόνα της πλήρους κατάρρευσης. Βρίσκεται σε πανικό.

Χτες ο Π. Σκουρλέτης, από τα ιστορικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, επανέφερε το ζήτημα της ψήφισης των νέων μέτρων, αν και όποτε έρθουν στην Βουλή, από διευρυμένη πλειοψηφία. Είπε επί λέξη: «Επειδή τα μέτρα αφορούν το έτος 2019 και μετά, υπάρχει η ανάγκη να ψηφιστούν από μια ευρύτατη πλειοψηφία εντός Βουλής. Τα μέτρα αφορούν την επόμενη κυβέρνηση που δεν γνωρίζουμε ποια θα είναι».

Η επίθεση που δέχτηκε ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Ανδρέας Λοβέρδος την Κυριακή από την αριστερή και την «ψεκασμένη» ρυπαρογραφία ήταν συντονισμένη και καθοδηγούμενη. Τρεις εφημερίδες, ταυτοχρόνως, προσπάθησαν με τα δημοσιεύματα τους να τους εμπλέξουν σε οικονομικά σκάνδαλα.

Δύο άνθρωποι μπορεί να έχουν την ίδια αίσθηση του χιούμορ και έτσι να διασκεδάζουν. Μπορεί όμως να έχουν και οι δύο χιούμορ, διαφορετικού όμως επιπέδου και να δημιουργείται παρανόηση στα λεγόμενα τους. Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση ο ένας άνθρωπος να διαθέτει χιούμορ και ο άλλος όχι. Η παρεξήγηση τότε είναι δεδομένη...

Λένε πως η Νέα Δημοκρατία το παίζει «δίπορτο». Αν κλείσει ο ΣΥΡΙΖΑ την αξιολόγηση θα τον κατηγορήσει πως λαμβάνει νέα μέτρα, ενώ αν δεν την κλείσει πως οδηγεί την χώρα σε χρεοκοπία. Ακριβώς έτσι είναι. Ο ΣΥΡΙΖΑ περιήλθε σε αυτήν την αδιέξοδη θέση, όχι από την τακτική της Νέας Δημοκρατίας, αλλά από τις δικές του αστοχίες.

Τι έγινε και ξαφνικά κάποιοι—ελάχιστοι όπως φαίνεται—μέσα στην Νέα Δημοκρατία εγείρουν θέμα στήριξης της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ; Για ποιο λόγο διαφοροποιούνται από την επίσημη κομματική γραμμή, ερχόμενοι σε ευθεία αντίθεση με την βούληση της βάσης του κόμματος;

Ας γίνει κατανοητό από όλους μας, πως το πρόβλημα βρίσκεται στην ιδεολογική και πολιτική φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ. Ό,τι και να πει ο κάθε Δραγασάκης για επενδύσεις και ανάπτυξη, στο μυαλό του έχει ένα κρατικιστικό μοντέλο ανάκαμψης της οικονομίας. Γιατί έτσι διαπαιδαγωγήθηκε.

Και να σκεφτεί ο αναγνώστης πως το κόμμα του «εύκολου αντίπαλου» έχει δημοσκοπικό double score από τον ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος ο «εύκολος αντίπαλος», προσωπικά, είναι δημοφιλέστερος κατά 15 μονάδες περίπου από αυτόν που τον χαρακτηρίζει έτσι.

Κάθε μέρα στην Αθήνα γίνονται δυο και τρεις επιθέσεις κουκουλοφόρων ενάντια σε διάφορους στόχους, καθώς οι δράστες έχουν αποθρασυνθεί από την αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Σίγουρα, όποιος διαβάζει την ονομασία του συγκεκριμένου υπουργείου θα πιάνει την κοιλιά του από τα γέλια.

Ένα από τα θετικά του γεγονότος πως στη Θεσσαλονίκη δεν έχουμε Μετρό, είναι πως δεν έχουμε και εργαζόμενους σε αυτό. Έτσι, διατηρούμε την ψυχική μας γαλήνη. Ελπίζω, οψέποτε αποπερατωθεί, ή οι εργαζόμενοι να έχουν αλλάξει μυαλά ή να έχει ολοκληρωθεί η μετάβαση στην αταξική κοινωνία.

Το περιβάλλον του πρωθυπουργού οφείλει να τον προστατέψει από τις ανοησίες που λέει. Υπάρχουν σε αυτό «διαπρεπείς» οικονομολόγοι που θα μπορούσαν να του πουν δύο-τρία στοιχειώδη πράγματα για την Ελληνική οικονομία, ώστε αυτός να μην εκτίθεται. Ένα ταχύρυθμο φροντιστήριο χρειάζεται ο Αλέξης. Αν και πληρώσαμε 100 δισεκατομμύρια δίδακτρα για την διακυβέρνησή του, φαίνεται πως θα πληρώσουμε κι άλλα.

Ένας καλός και παλιός φίλος, μου υπενθύμισε μια χαρακτηριστική ρήση του Α. Ζντάνωφ. Είπε ο μεγάλος αυτός «άνθρωπος των γραμμάτων και των τεχνών» ο «υπερασπιστής της ελευθερίας του καλλιτέχνη», πως «η μόνη δυνατή σύγκρουση στο πλαίσιο του Σοβιετικού πολιτισμού είναι ανάμεσα στο καλό και στο καλύτερο.»

Όπως στη ζωή, έτσι και στην πολιτική, σημαντικό ρόλο παίζει η αξιοπιστία. Να ξέρει ο συνομιλητής πως αυτά που ακούει ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Αν δεν υπάρχει αυτή η σχέση εμπιστοσύνης, όσους νεολογισμούς και να εφεύρει ο πολιτικός, με όσο φανταχτερό περιτύλιγμα και αν τυλίξει τις προτάσεις του, ο πολίτης δεν πείθεται.

Το τι συνέβη και γίναμε η χλεύη αυτών των ανθρώπων, είναι γνωστό και υπάρχουν και πολλές ερμηνείες. Ο καθένας ασπάζεται αυτήν που είναι πιο κοντά στις πολιτικές πεποιθήσεις του. Όμως το ερώτημα δεν είναι πώς βρεθήκαμε σε αυτήν την κατάσταση, αλλά γιατί έξι χρόνια μετά, βρισκόμαστε σε ακόμα χειρότερη θέση.

Στέκομαι στη διαπίστωση, πως έχουμε μπροστά μας πολύ δρόμο για να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση και να δρομολογηθούν οι διαδικασίες για την ένταξη της Ελλάδος στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Η μέρα της προπαγάνδας πέρασε κι έρχονται οι ημέρες των αριθμών

Σήμερα είναι πολύ δύσκολο να βρεις άνθρωπο που να παραδέχεται πως ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι λογικό. Με τέτοια διάψευση προσδοκιών και τέτοια ηθική κατάντια της ριζοσπαστικής Αριστεράς, ποιος θα υποστηρίξει την ψήφο του. Και για ποιο λόγο να το κάνει;

Όποιος παρακολουθεί την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να ενοχοποιήσει την Νέα Δημοκρατία για τα μέτρα που προτείνουν οι δανειστές, θα νομίζει πως πρόκειται για παραλογισμό. Θα λέει πως αυτοί οι άνθρωποι τα έχουν χάσει εντελώς. Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι απλά. Τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διαπνέονται από μιαν επιθετικότητα που απορρέει από την ιδεολογία τους.

«Δεν θα φέρουμε ούτε ένα ευρώ επί πλέον λιτότητα», δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Συνηθισμένοι οι έλληνες πολίτες στις συνεχείς κυβιστήσεις, έστω την τελευταία στιγμή, της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, θεωρούν και αυτήν την δήλωση έναν ψευτοπαλικαρισμό χωρίς καμία ουσία.

Η επερώτηση 18 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για την χωροθέτηση των αρχαιολογικών χώρων εντός του καλύτερου οικοπέδου της Μεσογείου, ούτε τυχαία είναι, ούτε αιφνιδίασε κανέναν. Όλοι γνωρίζουμε την απέχθεια της ριζοσπαστικής Αριστεράς για την επιχειρηματικότητα και την ιδιωτική πρωτοβουλία.

Προχθές δημοσιεύθηκε μια ακόμα καταστροφική δημοσκόπηση για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ενδιαφέροντα ευρήματα, αισιόδοξες για την Νέα Δημοκρατία οι ενδείξεις. Όμως αυτό που μου προξένησε εντύπωση είναι πως το 52% του δείγματος πιστεύει, πως δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.Υψηλό ποσοστό, το οποίο βέβαια διαμορφώνουν, κυρίως, οι ερωτηθέντες που ανήκουν στον αντιμνημονιακό-αντισυστημικό χώρο.

Περιδιαβαίνοντας τις φιλικές, προς τον ΣΥΡΙΖΑ, εφημερίδες και σερφάροντας στις ιστοσελίδες που πρόσκεινται σε αυτόν, προσπαθώ να καταλάβω πώς σκέφτεται ένα στέλεχος κι ένας ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ. Όχι ένας πρώην Πασόκος, που εδώ και μια πενταετία φιλοξενείται στο κόμμα αυτό. Αυτός θέλει να κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΑΣΟΚ και όχι να γίνει ο ίδιος Συριζαίος. Ο Κουρουμπλής και ο Σπίρτζης είναι τα ινδάλματά του.

Ο Ν. Φίλης δεν είναι κανένα τυχαίο στέλεχος. Αποτελεί μέλος της ιστορικής ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ και διετέλεσε διευθυντής της «Αυγής.» Να σημειώσω πως στα κόμματα της Αριστεράς, τα ανώτατα στελέχη τους μπορούν και ελέγχουν τις προσωπικές πικρίες τους, καθώς βάζουν την ενότητα του κόμματος πάνω απ΄όλα. Κάτι που δεν συμβαίνει βεβαίως στα αστικά κόμματα που ταλαιπωρούνται από τέτοια φαινόμενα.