Του Σάκη Μουμτζή
Κάθε μέρα στην Αθήνα γίνονται δυο και τρεις επιθέσεις κουκουλοφόρων ενάντια σε διάφορους στόχους, καθώς οι δράστες έχουν αποθρασυνθεί από την αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Προστασίας του πολίτη. Σίγουρα, όποιος διαβάζει την ονομασία του συγκεκριμένου υπουργείου θα πιάνει την κοιλιά του από τα γέλια. Μάλλον θα πρέπει να μετονομασθεί σε υπουργείο Προστασίας του μπαχαλάκη.
Οι σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με τους κουκουλοφόρους είναι γνωστές και χρονολογούνται επισήμως από το Δεκέμβριο του 2008. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση, προσπάθησε να ποδηγετήσει τις δραστηριότητές τους και ανέθεσε αυτήν την αποστολή σε υψηλόβαθμο στέλεχός του, που δεν μπορεί όμως να ελέγξει όλο τον χώρο.
Οι θεωρητικές εμμονές του τέως υπουργού Δικαιοσύνης και η ιδεολογική συγγένεια που υπάρχει μεταξύ συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ και των μπαχαλάκηδων, ακύρωσαν όλους τους κατασταλτικούς σχεδιασμούς των υπηρεσιακών παραγόντων του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.
Τα όργανα της τάξεως, υπακούοντας στις εντολές της πολιτικής ηγεσίας τους, περιορίζονται σε έναν παθητικό ρόλο. Και όσες φορές αποτολμούν συλλήψεις, οι συλληφθέντες μετά από λίγο αφήνονται ελεύθεροι, καθώς οι πράξεις τους μετατράπηκαν σε πλημμέλημα με νόμο του Παρασκευόπουλου. Και μετά συνεχίζουν τη δράση τους.
Η βία των τελευταίων εβδομάδων είναι και τυφλή και συστηματική πλέον. Τυφλή, γιατί οι ζημίες που προκαλούνται από την δράση των μπαχαλάκηδων πλήττουν τους απλούς ανθρώπους και συστηματική, γιατί μέσα σε ελάχιστο χρόνο πραγματοποιούν καταδρομική επιχείρηση.
Είναι ολοφάνερο, πως η παρούσα κυβέρνηση δεν θέλει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, με το μόνο τρόπο που αντιμετωπίζεται. Με την καταστολή. Αναμασώντας τα στελέχη της τη θεωρία του διαλόγου με τις συλλογικότητες, ουσιαστικά έχουν παραιτηθεί από το δικαίωμα και την υποχρέωση της Πολιτείας να προστατέψει τη δημόσια και την ιδιωτική περιουσία. Να προστατέψει τις ζωές των πολιτών.
Δεν νοείται συγκροτημένη πολιτεία πάνω στις δημοκρατικές αρχές, χωρίς να διαφυλάσσει την έννομη τάξη. Χωρίς να αναγορεύει το νόμο και την τάξη στο βασικό ιδεολόγημα της φιλελεύθερης δημοκρατίας.
Βέβαια, οι διανοούμενοι της Αριστεράς υποσκάπτοντας τη φιλελεύθερη δημοκρατία, προσπαθούν να αποδομήσουν σε όλα τα επίπεδα την έννοια και, κυρίως, την πολιτική πρακτική του νόμου και της τάξης. Να προσδώσουν σε αυτή την βασική αρχή, που προστατεύει τις ζωές και τις περιουσίες των πολιτών, τα χαρακτηριστικά του αυταρχισμού και της καταπίεσης.
Οι καταστροφές και οι βανδαλισμοί σε κτήρια, μεταφορικά μέσα και υποδομές, πέραν της οικονομικής επιβάρυνσης όλων των φορολογούμενων, πλήττουν ευθέως το κύρος και την υπόσταση μιας ευνομούμενης ευρωπαϊκής πολιτείας. Γιατί, όταν ένα κράτος απεμπολεί το προνόμιο της νόμιμης καταστολής που διαθέτει, αυτοακυρώνεται.
Θεωρώ αυτονόητο, πως η επόμενη κυβέρνηση, θα αντιμετωπίσει δραστικά το πρόβλημα, από τις πρώτες ημέρες της στην εξουσία. Οι δυνάμεις της τάξεως διαθέτουν την τεχνογνωσία προς τούτο. Επιζητούν απλώς την πολιτική κάλυψη.
Επειδή αυτή η ιστορία με τους μπαχαλάκηδες κρατά περίπου 40 χρόνια, φαντάζομαι πως γνωρίζουν τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης πως θα κληθούν να λύσουν, άπαξ δια παντός και όχι με ημίμετρα, το συγκεκριμένο πρόβλημα σε όλα τα επίπεδα. Στο πολιτικό, στο νομοθετικό, στο επιχειρησιακό και στο επικοινωνιακό.
Αναμφίβολα δύσκολο εγχείρημα.
