Του Σάκη Μουμτζή
Μετά τα δύο κοινοβουλευτικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας που έθεσαν θέμα συναίνεσης με τον ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΑΚΕ ιδιωτικών υπαλλήλων συντονίστηκε στην ίδια πολιτική γραμμή.
Τι έγινε και ξαφνικά κάποιοι—ελάχιστοι όπως φαίνεται—μέσα στην Νέα Δημοκρατία εγείρουν θέμα στήριξης της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ; Για ποιο λόγο διαφοροποιούνται από την επίσημη κομματική γραμμή, ερχόμενοι σε ευθεία αντίθεση με την βούληση της βάσης του κόμματος;
Νομίζω, πως οι ρίζες του προβλήματος είναι βαθύτερες και ξεπερνούν τα όρια μιας εσωκομματικής ίντριγκας. Η Νέα Δημοκρατία, ως το πιο μαζικό και ανθεκτικό κόμμα είναι λογικό να εκφράζει όλα σχεδόν τα κοινωνικά στρώματα με τις ιδιαιτερότητες τους και τις απαιτήσεις τους.
Έτσι, υπάρχουν μέσα σε αυτήν οργανωμένοι θύλακες κρατισμού, που δίνουν την μάχη οπισθοφυλακής απέναντι στην φιλελεύθερη πολιτική ατζέντα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Προσπαθούν να συντηρήσουν παράλογες καταστάσεις και προνόμια, που τους παραχωρήθηκαν, ακόπως και ασκόπως, από την πολιτική τάξη της χώρας.
Είναι λογικό να αντιμετωπίζουν με εχθρότητα κάθε πολιτική που θίγει τα κεκτημένα τους και ανοίγει το παιχνίδι προς κάθε κατεύθυνση. Πίσω από τον κίβδηλο όρο «λαϊκή δεξιά» κρύβεται επιμελώς μια βαθύτατα συντηρητική νοοτροπία, ώστε να μην αλλάξει τίποτα. Ιδεολόγημα της είναι η πλήρης ακινησία της κοινωνίας, που εκφράστηκε πλήρως με την περίφημη πλέον φράση «άστο για αργότερα.» Όσοι τοποθετούνται σε αυτόν τον πολιτικό χώρο, νοσταλγούν ένα παρελθόν προστατευτισμού που πέρασε ανεπιστρεπτί, αρνούμενοι να συγχρονιστούν με την εποχή τους και τις απαιτήσεις της. Στην πολιτική όμως η νοσταλγία δεν έχει θέση.
Και γιατί αυτό το πολιτικό ρεύμα που υπάρχει μέσα στην Νέα Δημοκρατία επιθυμεί την συναίνεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, που ουσιαστικά σημαίνει και στήριξη του; Γιατί απλούστατα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το τελευταίο οχυρό του μεταπολιτευτικού κρατισμού. Αυτός εκφράζει σήμερα όλο το οικονομικό και πολιτικό σύστημα που οικοδομήθηκε γύρω από το Κράτος.
Αυτό το σύστημα αισθάνεται πως απειλείται από την φιλελεύθερη πολιτική του νέου αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας, που, μετά βεβαιότητος, θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες που έχοντας ως όπλο στον ανταγωνισμό, όχι το προϊόν τους αλλά τις πολιτικές σχέσεις τους, φοβούνται πως με την αποκατάσταση της λειτουργίας της ελεύθερης αγοράς θα χάσουν το πλεονέκτημα τους. Προστατευμένοι από το κράτος ελεύθεροι επαγγελματίες, τρέμουν μπροστά στην ιδέα της απελευθέρωσης του επαγγέλματος τους και στην κατάργηση των υποχρεωτικών παραστάσεων τους.
Συνεπώς, όλοι αυτοί δεν επιζητούν συναίνεση με τον ΣΥΡΙΖΑ για την ανάπτυξη της οικονομίας, αλλά για την συντήρηση των κεκτημένων τους. Δεν ενδιαφέρονται για το καλό του συνόλου αλλά της συντεχνίας τους.
Δεν είναι τυχαίο πως ο πρόεδρος των ιδιοκτητών ταξί, επειδή δεν επιθυμεί στον ανταγωνισμό να μπουν και ξένοι παίκτες, αποχώρησε από την Νέα Δημοκρατία. Ούτε τυχαία ήταν η επίθεση που δέχτηκε η σκιώδης υπουργός Παιδείας του κόμματος, από την ΔΑΚΕ εκπαιδευτικών όταν μίλησε για εκπαιδευτικούς –φαντάσματα.
Όσο θα αυξάνονται οι πιθανότητες ο Κυριάκος Μητσοτάκης να γίνει πρωθυπουργός με το φιλελεύθερο πρόγραμμα του, τόσο θα αυξάνονται οι φωνές του κρατισμού μέσα στην Νέα Δημοκρατία. Γιατί, τι να την κάνουν την εξουσία αν χάσουν τα προνόμια τους;
Θέλω να πιστεύω πως ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας θα δώσει αταλάντευτος την μάχη για τις ιδέες του, αφήνοντας πίσω αυτούς που δεν θέλουν να τον ακολουθήσουν.
