Του Σάκη Μουμτζή
Λένε πως η Νέα Δημοκρατία το παίζει «δίπορτο». Αν κλείσει ο ΣΥΡΙΖΑ την αξιολόγηση θα τον κατηγορήσει πως λαμβάνει νέα μέτρα, ενώ αν δεν την κλείσει πως οδηγεί την χώρα σε χρεοκοπία. Ακριβώς έτσι είναι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ περιήλθε σε αυτήν την αδιέξοδη θέση, όχι από την τακτική της Νέας Δημοκρατίας, αλλά από τις δικές του αστοχίες. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έπραξε αυτό που πράττει κάθε κόμμα που προηγείται δημοσκοπικά. Ζήτησε και ζητεί εκλογές. Αυτή η κίνηση δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα στον ΣΥΡΙΖΑ. Απλώς, καθιστά οδυνηρότερο τον δρόμο της απόδρασης του από την εξουσία.
Στην πολιτική πάντα ο ισχυρότερος σφυροκoπεί, μέχρι τελικής πτώσεως, τον αδύναμο αντίπαλο του. Το αν αυτός θα πέσει κάτω ή αν θα πετάξει λευκή πετσέτα, είναι θέμα στιγμιαίας εκτίμησης. Δηλαδή ο βαλλόμενος ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να πετάξει λευκή πετσέτα; Φυσικά, αν κάνει όμως δύο σημαντικές υπερβάσεις.
1. Αν αντικαταστήσει τον Α.Τσίπρα από πρωθυπουργία και
2. Αν εκδιώξει τους ΑΝΕΛ από τη κυβέρνηση. Σε αυτές τις δύο, σωρευτικά, περιπτώσεις μπορεί να απευθυνθεί στα κόμματα του ευρωπαϊκού τόξου και να προτείνει συνεργασία πάνω σε συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Είναι η μόνη περίπτωση να διασωθεί πολιτικά με ένα ευπρόσωπο ποσοστό, όταν λήξει η θητεία της συγκεκριμένης συγκυβέρνησης. Βέβαια, αυτό το σενάριο έχει ελάχιστες ελπίδες υλοποίησης, καθώς πολύ δύσκολα θα συμπράξουν τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου. Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρείται πλέον τοξικό κόμμα.
Όμως θα έχει την δυνατότητα να επιρρίψει τις ευθύνες για την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες στα κόμματα που αρνήθηκαν τον σχηματισμό κυβέρνησης ευρύτατης αποδοχής. Οι κυβερνήσεις Εθνικής Ενότητας πάντα συγκινούν τους πολίτες. Το «όλοι μαζί» ακούγεται ωραία.
Τι σημαίνει όμως, λευκή πετσέτα; σημαίνει παράδοση άνευ όρων, αλλά όχι ολική καταστροφή. Ο ηττημένος παίκτης έχει την δυνατότητα να ανασυντάξει τις δυνάμεις του και να παραμείνει στην κεντρική σκηνή. Το νοκ-άουτ, πέραν της πτώσης του γοήτρου μπορεί να προκαλέσει σημαντική ή και ανεπανόρθωτη ζημία στον παίκτη.
Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ εκτός από την παράδοση της εξουσίας μέσω εκλογών, μπορεί να παραμείνει σε αυτήν μέσω άλλου κυβερνητικού σχήματος; Φυσικά. Αυτή είναι και η επιδίωξη όλων αυτών των επιχειρηματικών κέντρων που δεν επιθυμούν να δουν τον Κ.Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία. Αυτά τα σενάρια έχουν τους αναδόχους τους, που ως συνήθως, κινούνται στο σκοτάδι. Ετοιμάζουν το διάδοχο σχήμα.
Μια λογική ερώτηση είναι « και ο Α.Τσίπρας και οι σωματοφύλακες του τι θα κάνουν; Θα υποκύψουν;» Προφανώς, για να αρχίσει να υλοποιείται αυτό το σενάριο θα είναι εξασφαλισμένη και η συγκατάθεση τους. Τελικός στόχος η διάσωση του ΣΥΡΙΖΑ και ο επιμερισμός των δικών του ευθυνών.
Τι πιθανότητες υπάρχουν να ανταποκριθούν θετικά και στελέχη της Νέας Δημοκρατίας σε αυτήν την αλλαγή του σκηνικού; Αρκετές, γιατί ήδη υπάρχει μια άτυπη συγκυβέρνηση ενός μικρού, είναι αλήθεια, κομματιού της παράταξης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Τι πιο λογικό αυτή η αφανής στήριξη να μετατραπεί σε προγραμματική σύγκλιση. Εμπόδιο βέβαια σε αυτούς τους σχεδιασμούς αποτελεί η βάση τόσο της Νέας Δημοκρατίας, όσο και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης που, διάκειται εχθρικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ στην συντριπτική της πλειοψηφία.
Πάντως αυτό το σενάριο θα παιχθεί πολύ την άνοιξη. Ακούγονται μάλιστα και ονόματα. Ίδωμεν.
