Καθώς οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες του πλανήτη προσπαθούν εναγωνίως να σταθεροποιήσουν τη νομισματική πολιτική, παραβλέπουν έναν σημαντικό παράγοντα: το ότι πολύ πριν το τέλος του έτους, τα σχέδιά τους να αυξήσουν τα επιτόκια και να μετριάσουν τα προγράμματα αγοράς ομολόγων μπορεί να ανατραπούν από μια οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση στην Ιταλία, την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης. <b>Γράφει ο Desmond Lachman. </b>

Ο Μίλτον Φρίντμαν, ο νομπελίστας οικονομολόγος που έκανε δημοφιλή τα σχολικά κουπόνια και την επιλογή στην εκπαίδευση, έπαιρνε στα σοβαρά την ιδέα της κοινωνίας ως τη θεμελιώδη μονάδα μιας ελεύθερης και ευημερούσας κοινωνίας. <b>Γράφει η Kerry McDonald.</b>

Όταν πρωτοεμφανίστηκαν στην αγορά η Uber και η Lyft, η ιδέα του να πάει κανείς κάπου οδικώς άλλαξε επαναστατικά. Και ενώ ο κλάδος του συνεπιβατισμού μας έχει προσφέρει ασφαλείς και αξιόπιστες εναλλακτικές στον παρωχημένο κλάδο των ταξί, η καινοτομία είναι συνεχής. <b>Γράφει η Brittany Hunter.</b>

Δυστυχώς η ανανεώσιμη ενέργεια δεν βρίσκεται καν κοντά στο σημείο όπου θα παράγει αρκετή ενέργεια ώστε να αντικαταστήσει τα ορυκτά καύσιμα. Μήπως θα πρέπει συνεπώς να περιορίσουμε την συνολική κατανάλωση ενέργειας - πλήττοντας έτσι την παραγωγικότητα και περιορίζοντας τη βελτίωση των συνθηκών ζωής των ανθρώπων; Όχι αναγκαστικά.<b>Γράφει η Marian L. Tupy. </b>

Ενώ με την πρώτη ματιά μπορεί να φαίνεται ότι η ηλιακή ενέργεια και άλλες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μπορούν να ανταγωνιστούν τους συμβατικούς πόρους, μια στενότερη εξέταση των χαρακτηριστικών και του κόστους των συστημάτων ηλεκτροδότησης καταδεικνύει πως οι σημερινές τεχνολογίες ανανεώσιμων δεν είναι οικονομικώς ανταγωνιστικές. <b>Γράφει ο Peter Van Doren.</b>

Μόλις πριν από 350 χρόνια, το παγωτό ήταν ένα σπάνιο έδεσμα που μπορούσαν να απολαύσουν μόνο βασιλείς και οι πλουσιότεροι αριστοκράτες. Για να το απολαύσει κανείς χρειαζόταν κατάψυξη, η οποία στον προβιομηχανικό κόσμο ήταν επίπονη και δαπανηρή. <b>Γράφει ο Alexander Hammond.</b>\r\n\r\n

Η δουλειά της Ευρωπαίας Επιτρόπου για τον Ανταγωνισμό Margrethe Vestager δεν είναι να επιλέγει νικητές. Στην πραγματικότητα, είναι ακριβώς το αντίθετο.<b>Γράφει ο Sam Dumitriu.</b>

Ο καπιταλισμός δεν προσδιορίζει επ’ ουδενί τι είναι και τι θεωρείται πολύτιμο. Ο καπιταλισμός είναι μόνο ένα σύστημα επικοινωνίας που μεταδίδει πληροφορίες για πραγματικότητες που πάντα υπάρχουν. Οι πόροι είναι σπάνιοι. <b>Γράφει ο Isaac M. Morehouse.</b>\r\n

Θα αυξήσει η η Ισπανία την επιρροή της εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Η Ισπανία αναμένεται να γίνει χώρα με καθαρή συνεισφορά στην Ένωση, ενώ η αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της επιτρέπει να «ανέβει θέσεις» στην κλίμακα της Ε.Ε., θέτοντας ερωτήματα ως προς την ισχύ της χώρας τόσο ως περιφερειακού ηγέτη όσο και ως δυνητικού προτύπου οικονομικής ανάπτυξης. Συνολικά, η αντιμετώπιση της χρηματοπιστωτικής κρίσης από την Ισπανία είναι αντικείμενο συζήτησης σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. <b>Γράφει ο Richard Williams.</b>

Η σύγχυση μεταξύ αυτών των διακριτών εννοιών δεν είναι μόνο παραπλανητική, αλλά μπορεί και να δημιουργήσει αρνητικές μακροχρόνιες απρόθετες συνέπειες που υπονομεύουν τις προσπάθειες να ενισχυθεί η κοινωνική κινητικότητα και να αντιμετωπιστεί η φτώχεια. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η μείωση της απόλυτης φτώχειας είναι μια από τις λιγότερο συζητημένες ιστορίες επιτυχίας της σύγχρονης εποχής μας. <b>Γράφει ο Gonzalo Schwarz.</b>

Η 29η Ιουλίου είναι η ημέρα γέννησης του Αλέξις ντε Τοκβίλ. Το έργο του Η δημοκρατία στην Αμερική το οποίο εμπνεύστηκε από την αγάπη του για την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, έχει χαρακτηριστεί ως «ένα από τα σοφότερα έργα της νεότερης σκέψης.<b>Γράφει ο Gary M. Galles.</b>

Ο μαρξισμός υποτίθεται ότι θα έφερνε μια σειρά από θετικές αλλαγές, μεταξύ των οποίων τη δημιουργία μιας αταξικής κοινωνίας, όπου όλοι θα ζουν ειρηνικά. Σε αυτούς τους φιλόδοξους στόχους μπορεί να προστεθεί η σημαντική μείωση του ποσού της εργασίας που απαιτείται από το προλεταριάτο. <b>Γράφει ο Marian L. Tupy.</b>\r\n\r\n

Οι προοδευτικοί στην Αμερική εδώ και καιρό θρηνούν την απουσία του Μπάρακ Ομπάμα. Ο πρώην πρόεδρος είναι σε μεγάλο βαθμό απών από την πολιτική σκηνή από την άνοδο του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία. Αυτό είναι βεβαίως ο κανόνας για τους πρώην προέδρους. Όμως, όπως επεσήμανα το 2017, αυτή η παράδοση αποδεικνύεται δύσκολο να γίνει αποδεκτή από τους προοδευτικούς για διάφορους λόγους. <b>Γράφει ο Jon Miltimore.</b>

Από τη Μεσοποταμία (ή ακόμη νωρίτερα) και πέρα, όλοι οι πολιτισμοί έχουν χρησιμοποιήσει κάποιο μέσο συναλλαγής για τη διευκόλυνση των ατόμων ανεξάρτητα από τη γεωγραφική τους τοποθεσία, από νομικά και οικονομικά συστήματα, θρησκευτικές πεποιθήσεις ή πολιτικές δομές. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί; <b>Γράφει ο Luis Pablo de la Horra.</b>

Στα αθλήματα, όπως και σε κάθε άλλο παιχνίδι, υπάρχει μόνο ένας νικητής και πολλοί ηττημένοι. Είναι κάτι το σκληρό. Ο νικητής σηκώνει το τρόπαιο και κοιτάζει αφ’ υψηλού τους ηττημένους ενώ το πλήθος πανηγυρίζει. Νίκη ή ήττα! Όπως είναι φυσικό, όλα αυτά προκαλούν ισχυρά συναισθήματα. <b>Γράφει ο Bart Remes.</b>

Η ανθρωπότητα έχει προοδεύσει απίστευτα στα τελευταία εκατό χρόνια. Από τις άμαξες στις προσεληνώσεις, από τις επιδημίες τύφου στη μοριακή γενετική, από την συντηρητική πατριαρχία στους γάμους μεταξύ ομοφύλων. Ένα πράγμα όμως δεν αλλάζει: η καχυποψία, ή ακόμη και το μίσος έναντι των εμπόρων.<b>Γράφει ο Martin Vlachynsky.</b>

Πριν από λίγους μήνες, εξήγησα τους λόγους που οι σκανδιναβικές χώρες δεν είναι σοσιαλιστικές. Ή, για να είμαι ακριβέστερος, έγραψα πως αν αυτές οι χώρες είναι σοσιαλιστικές, τότε το ίδιο ισχύει και για τις Ηνωμένες Πολιτείες. <b>Γράφει ο Daniel J. Mitchell. </b>

Πρωτοπόρος χώρα στη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα το 2017 ήταν οι ΗΠΑ (-0,5% και 43 εκατομμύρια τόνοι, δείτε το γράφημα). Είναι η ένατη φορά σ’ αυτόν τον αιώνα που οι ΗΠΑ σημείωσαν τη μεγαλύτερη μείωση εκπομπών στον κόσμο. <b>Γράφει ο Mark J. Perry. </b>

Τον προηγούμενο μήνα, μια νέα έρευνα του Andrew Saultz από το Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι βρήκε νέα δεδομένα που καταδεικνύουν ότι οι δάσκαλοι συνήθως δεν απολύονται για κακές επιδόσεις, αλλά γιατί δεν ακολούθησαν τις οδηγίες για το πώς να είναι καλοί υπάλληλοι. <b> Γράφουν οι Net Malkus και Amy Cummings. </b>

“Είναι αποκαλυπτικό πως λίγοι σχεδιαστές αρκούνται να πουν ότι ο κεντρικός σχεδιασμός είναι επιθυμητός”, έγραφε ο Χάγιεκ. <b>Γράφει ο Jon Miltimore.</b>

Ο Σαλβίνι και η Λίγκα δεν είναι περιθωριακοί “αντισυστημικοί” ταραχοποιοί στην αντιπολίτευση, αλλά πολιτικοί με ευθύνες, προερχόμενοι από την άκρα Δεξιά. Το να μην τους αντιμετωπίζουμε κατ’ αυτόν τον τρόπο και το να μην τους παίρνουμε στα σοβαρά θα ήταν σοβαρό λάθος. Είναι επικίνδυνοι. <b>Γράφει ο Benjamin Abtan. </b>

Τους τελευταίους μήνες, οι χώρες της Αφρικής βρίσκονται στη διαδικασία της σύνταξης, υπογραφής και επικύρωσης της συμφωνίας για τη δημιουργία της Περιοχής Ελεύθερου Εμπορίου της Ηπειρωτικής Αφρικής. Η συμφωνία αυτή είναι ένα από τα μεγαλύτερα εγχειρήματα φιλελευθεροποίησης του εμπορίου. <b>Γράφει ο Alexander Hammond.</b>

Μια κοινή θέση μεταξύ των υποστηρικτών του κράτους και της κεντρικής αρχής είναι πως “οι φόροι είναι το τίμημα που πληρώνουμε για να ζούμε σε μια πολιτισμένη κοινωνία”. Στην πραγματικότητα όμως, η πείνα του κράτους για φορολογικά έσοδα και έλεγχο υπονομεύει άμεσα τις καλοπροαίρετες προσπάθειες των ανθρώπων να συμπεριφέρονται πολιτισμένα. <b>Γράφει ο Jairaj Devadiga. </b>

Στις 4 Ιουλίου, οι Αμερικανοί τιμούμε τις ελευθερίες μας. Δυστυχώς, σχεδόν αγνοούμε τον μόνο Πρόεδρο που γεννήθηκε την Ημέρα της Ανεξαρτησίας - τον Κάλβιν Κούλιτζ που, ενώ δυσφημίστηκε από τους ιστορικούς, παρήγαγε αξιοσημείωτα αποτελέσματα χωρίς να θυσιάσει την ελευθερία. <b>Γράφει ο Gary M. Galles.</b>