Αναμφίβολα ο Γκεόργκι Κωνσταντίνοβιτς Ζούκοφ (1896-1974), ήταν ο διασημότερος των σοβιετικών στρατηγών, οι οποίοι αναδείχθηκαν στο βαθμό του στρατάρχη κατά τη διάρκεια του Β? Παγκοσμίου πολέμου, αφού ήταν ο μόνος που οι συμπατριώτες του αποκαλούσαν «Στρατάρχη της νίκης».

Οι μέρες που ο Κωστής Χατζηδάκης περνούσε την πλατεία και οι «πατριώτες» του άνοιγαν το κεφάλι δεν είναι μακριά. Αναρωτιέμαι αν η χτεσινή απόφαση του Δικαστηρίου αφορά κι αυτούς. Ή και εκείνους που πληροφορούσαν μέσω twitter τους συντρόφους τους πού έτρωγαν υπουργοί του ΓΑΠ για να τους προπηλακίσουν. Το 7% του ελληνικού λαού ψήφισε ένα νεοναζιστικό μόρφωμα. Γίνονται τέτοια πράγματα στο λίκνο της Δημοκρατίας; 

Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της χώρας, στάθηκε ενωμένος στην καταδίκη του φασιστικού και νεοναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής και στην καταδίκη των πολιτικών στελεχών της, για τη διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης. Η καταδίκη αποτελεί παράλληλα μια γροθιά στο στομάχι όσων πολιτών, που μέσα από κίνημα της αγανάκτησης και του λαϊκισμού, συνέβαλαν στην είσοδο της ΧΑ στη Βουλή. 

Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Και η αρχή έγινε από την συγκυβέρνηση Σαμαρά—Βενιζέλου. Αναφέρομαι στην πολιτική και ηθική καταδίκη της Χρυσής Αυγής. Μην ξεχνάμε το κλίμα του 2013. Μην κρίνουμε με βάση τα σημερινά δεδομένα. Τότε η Χρυσή Αυγή ήταν ένα κόμμα που βρισκόταν σε οργανωτική ανάπτυξη και οι περισσότεροι πολιτικοί σχολιαστές πιθανολογούσαν πως στις επόμενες εκλογές θα λάμβανε διψήφιο ποσοστό. 

Η πολυπλοκότητα της σύγχρονης εποχής απαιτεί την ανάπτυξη σύνθετης σκέψης και δεξιοτήτων και κυρίως, αυτό που ο διακεκριμένος φιλόσοφος  Αϊζάια Μπερλίν αποκαλεί «αίσθηση της πραγματικότητας».  Η «αίσθηση της πραγματικότητας» απαιτεί, όμως, για να είναι αποτελεσματική, να παράγει και την αίσθηση της ανάγκης για δράση. Δεν υπάρχει πλέον χρόνος για «think tanks», αλλά για «action tanks».

Πολύ αντιφασισμός έπεσε ξάφνου αυτή την βδομάδα στην χώρα. Καλό είναι αυτό, δεν λέω, απλώς καλύτερο θα 'ταν να μην ξεχνάμε ότι εν τέλει ήταν η κεντροδεξιά που χτύπησε αυτό το φαινόμενο κατακέφαλα, όχι η καθαρόαιμη αριστερά. Επί Σαμαροβενιζέλων ασκήθηκαν οι διώξεις, επί Μητσοτάκη βγήκαν οι τελεσίδικες αποφάσεις, με μια εκλογική νίκη της κεντροδεξιάς εξοβελίστηκαν οι ναζιστές από το κοινοβούλιο και μηδενίστηκε η πολιτική τους παρουσία. 

Για όσα συμβαίνουν μέσα στις τράπεζες, τον τρόπο λειτουργίας τους, τη σταθερή αδυναμία τους να καλύψουν με κεφάλαια κίνησης τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις καθώς και για τα πολλά παράπονα που υπάρχουν για τον τρόπο που διαθέτουν τα δάνεια για τον κορονοϊό, γράφουν καθημερινά οι συνάδελφοι εδώ, στο Liberal.

Όταν βρίσκεσαι σε μία κρίση, η χειρότερη επιλογή είναι να μην την αξιοποιήσεις για να εφαρμόσεις αλλαγές, για να κάνεις το όλο σύστημα πιο ανταγωνιστικό και ανθεκτικό. Η μάχη για τις θέσεις εργασίας του μέλλοντος, για τη μελλοντική οικονομία ήδη διεξάγεται. Η κρίση του COVID-19 απλώς επέτεινε την ανάγκη να κινηθούμε ταχύτερα. <b> Της Keit Pentus-Rosimannus. </b>

Αναμφίβολα ο Γκεόργκι Κωνσταντίνοβιτς Ζούκοφ (1896-1974), ήταν ο διασημότερος των σοβιετικών στρατηγών, οι οποίοι αναδείχθηκαν στο βαθμό του στρατάρχη κατά τη διάρκεια του Β? Παγκοσμίου πολέμου, αφού ήταν ο μόνος που οι συμπατριώτες του αποκαλούσαν «Στρατάρχη της νίκης». 

Παραμονή του ταξιδιού του στην Ιταλία, όπου θα τιμηθεί με το σημαντικότερο βραβείο πολιτισμού της χώρας, το Bronzi di Riace, για τη συνολική προσφορά του στη γείτονα, ο γλύπτης Κώστας Βαρώτσος μιλά αποκλειστικά για τη στάση που οφείλει να κρατήσει συνολικά η ελληνική κοινωνία απέναντι στη Χρυσή Αυγή&#8729; το αβγό του φιδιού, όπως την χαρακτηρίζει, παραμένει, ακόμη και μετά από μία απόφαση τιμωρητική για τα εμπλεκόμενα μέλη της. <b>Συνέντευξη στον Γιώργο Μυλωνά.</b>

Κάποια στιγμή οι δημοσιονομικοί κανόνες θα επιστρέψουν, ενώ η ΕΚΤ θα σταματήσει να αγοράζει ελληνικά ομόλογα αν δεν φτάσουν στην επενδυτική βαθμίδα. Τα χρήματα για την στήριξη της οικονομίας δεν είναι ατελείωτα, γι&apos; αυτό και οι όποιες νέες παρεμβάσεις από την κυβέρνηση, πρέπει πλέον να είναι απόλυτα στοχευμένες, σημειώνει στο liberal o Φίλιππος Σαχινίδης. <b>Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.</b>

Έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές στις αλλαγές που βιώνουμε στον τρόπο που εργαζόμαστε, στον τρόπο που σπουδάζουμε, στον τρόπο που μετακινούμαστε και στον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούμε και αλληλοεπιδρούμε μεταξύ μας. Σε περασμένο άρθρο μας στη Liberal Markets, με τίτλο «Amazonification,  Uberification και  Airbnbfication», περιγράφαμε την εισβολή αυτών των όρων σε πολλές πτυχές της ζωής μας.

Η πολιτεία της Καλιφόρνια αν ήταν ανεξάρτητο κράτος θα ήταν η 5η μεγαλύτερη οικονομία στον πλανήτη. Είναι η Μέκκα των νέων τεχνολογιών και των νεοφυών επιχειρήσεων, έχει τεράστια αγροτική, βιομηχανική και ενεργειακή παραγωγή, είναι πανέμορφη και έχει αξιοζήλευτο κλίμα. Όλα αυτά τα συστατικά είναι εκείνα που κάνουν την Καλιφόρνια μία σπουδαία και υπολογίσιμη οικονομική δύναμη παγκοσμίως. Όμως, έχει και τη σκοτεινή της πλευρά. 

Στην αρχή το είδα με ενδιαφέρον. Μία μαθήτρια, κομματικοποιημένη, αποφάσισε να μου τρίψει τα γραπτά στην μούρη. Έπειτα θυμήθηκα τα δικά μας χρόνια και θύμωσα! Με εμάς τους εξυπνάκηδες που τοποθετήσαμε τα πρώτα καρκινικά κύτταρα της κομματικοποίησης στα σχολεία. Δεν υπάρχει πλέον εύκολη θεραπεία. Κι όταν αυτά τα παιδιά θεωρούνται ικανά να ψηφίσουν, θα γνωρίζουν σίγουρα ότι οι πράξεις τους έχουν συνέπειες. Η Νικόλ, όμως, θέλει απλά να συντρίψει τον καπιταλισμό&#8230;

Το θεσμικό ατόπημα του παραπάνω συνθήματος έχει αναλυθεί επαρκώς όλο αυτό το χρονικό διάστημα και το προσπερνώ. Βέβαια είναι γνωστή η πρακτική της Αριστεράς να επιδιώκει αντιθεσμικές λύσεις πιέζοντας και δημιουργώντας το κατάλληλο κλίμα. Αυτή η πρακτική είναι πολύ παλιά. 

«Καμπανάκι» για τον αυξημένο κίνδυνο η Ευρώπη να μην πιάσει τις τιμές- στόχους που έχει θέσει για την ανακύκλωση πλαστικών συσκευασιών για το 2025- 2030 &#8220;χτυπά&#8221; το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, εφιστώντας την προσοχή των 27 κρατών- μελών στην ανάγκη περισσότερο συντονισμένων δράσεων. 

Η οικολογική συνείδηση των νεοελλήνων είναι δίδυμη αδερφούλα της άποψης που έχουν για την αξιολόγηση οι δημόσιοι υπάλληλοι. Γενικώς είναι υπέρ της, αλλά είναι πάντα εναντίον κάθε συγκεκριμένου σχεδίου αξιολόγησης που τους παρουσιάζεται. Το ίδιο ακριβώς γίνεται και με την οικολογία. Όλοι οι συμπατριώτες μας θέλουν την σωτηρία του πλανήτη γενικώς, αλλά διαφωνούν με κάθε σχέδιο σωτηρίας του που αφορά την δική τους περιοχή.

Όλο το προηγούμενο διάστημα, μετά τις καλοκαιρινές διακοπές μέχρι σήμερα, ομάδες της Χρυσής Αυγής, ντυμένες, μάλιστα, ομοιόμορφα, με μπλουζάκια που έφεραν το λογότυπο του κόμματος, είχαν ξεχυθεί στις γειτονιές για να μοιράζουν φυλλάδια με συνθήματα κατά της χρήσης της μάσκας. Από τις περσινές εκλογές μέχρι σήμερα κάνουν υπομονή. Περιμένουν να ολοκληρωθεί η δίκη των συντρόφων τους.

Σε ένα κύριο άρθρο της, η Wall Street Journal μετά τον θάνατο του καθηγητή Φρίντμαν του απέδωσε τον ίδιο φόρο τιμής που ο Μίλτον είχε χρησιμοποιήσει όταν απεβίωσε ο Ρόναλντ Ρήγκαν, αναφέροντας «λίγοι άνθρωποι στην ανθρώπινη ιστορία έχουν συμβάλει περισσότερο στην επίτευξη της ανθρώπινης ελευθερίας». Τα 20 αποφθέγματά του. <b>Γράφει ο Mark J. Perry .</b>

Το REACT-EU πρέπει να υποστηρίζει επενδύσεις που μπορούν να αντιμετωπίσουν γρήγορα τις άμεσες αρνητικές συνέπειες της κρίσης COVID-19, διευκολύνοντας παράλληλα τη μετάβαση προς την πράσινη και ψηφιακή οικονομία. Τέτοιες ευκαιρίες «win-win» πρέπει να εντοπιστούν και από τις ελληνικές αρχές.

Μισό λεπτό για να συνεννοούμαστε. Επειδή βλέπω μπόλικη ενασχόληση και ευρεία κριτική από την φιλελεύθερη σκοπιά για την πορεία της αντιπολίτευσης, μπαίνω σε σκέψεις. Προτιμούμε να έχουμε στην χώρα έναν ΣΥΡΙΖΑ ως ριζοσπαστικό κόμμα της αριστεράς, έναν ΣΥΡΙΖΑ ως προσωποκεντρικό κόμμα του Αλέξη δίχως σαφή ταυτότητα ή δεν θα &apos;πρεπε να μας πέφτει καν λόγος για τα εσωκομματικά και τα εσώψυχα τους;

Ο Michael Munger χωρίζει τους φιλελεύθερους στους «directionals» και τους «destinationists». Οι πρώτοι εξετάζουν μια πρόταση πολιτικής, μια μεταρρύθμιση, ένα νομοσχέδιο ανάλογα με το αν και το προς τα πού στρίβει το τιμόνι της κοινωνίας, της οικονομίας και των δικαιωμάτων. Αν μια πολιτική ενισχύει την ατομική και οικονομική ελευθερία, ακόμη κι αν δεν είναι 100% φιλελεύθερη, οι «κατευθυντιστές» την αποδέχονται με χαρά.

Η ελληνική οικονομία θα επανέλθει εκεί που βρισκόταν στα τέλη του 2019 μετά από τουλάχιστον μια διετία. Αυτό δείχνουν και οι προβλέψεις του προϋπολογισμού. Ο μοναδικός παράγοντας που μπορεί να αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού είναι το εμβόλιο. Σε μια τέτοια περίπτωση τουρισμός, και ζήτηση, θα μπορούσαν ξαφνικά να εκτιναχθούν, σημειώνει ο Παναγιώτης Πετράκης, σχολιάζοντας το κακό, το βασικό και το καλό σενάριο για τον προϋπολογισμό της επόμενης χρονιάς.<b>Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.</b>

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει δύο πράγματα που στο εξωτερικό είναι συνηθισμένα, αλλά στην Ελλάδα μοιάζουν σαν να λέμε ότι ελληνικό διαστημόπλοιο θα προσγειωθεί στο φεγγάρι. Το πρώτο είναι ότι «πουλάει» Ελλάδα, όπως φάνηκε στο mega-deal της Microsoft. Το δεύτερο ότι «κτίζει» προσωπικές σχέσεις, όπως έγινε με τον υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ Πομπέο και τον πρόεδρο της Microsoft Μπραντ Σμίθ. Έτσι γίνονται οι δουλειές!