Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει δύο πράγματα που στο εξωτερικό είναι συνηθισμένα, αλλά στην Ελλάδα μοιάζουν σαν να λέμε ότι ελληνικό διαστημόπλοιο θα προσγειωθεί στο φεγγάρι. Το πρώτο είναι ότι «πουλάει» Ελλάδα, όπως φάνηκε στο mega-deal της Microsoft. Το δεύτερο ότι «κτίζει» προσωπικές σχέσεις, όπως έγινε με τον υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ Πομπέο και τον πρόεδρο της Microsoft Μπραντ Σμίθ. Έτσι γίνονται οι δουλειές!
Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε για ποιον λόγο ήταν απολύτως χρήσιμη για την χώρα η φιλοξενία του Μάικ Πομπέο στο σπίτι των Μητσοτάκηδων στα Χανιά. Σε μία κρίση ο κ. Μητσοτάκης θα μπορεί να μιλήσει με μεγαλύτερη οικειότητα με τον υπουργό Εξωτερικών της μεγάλης υπερδύναμης. Και μην πει κανείς ότι αυτό δεν έχει σημασία! Το αντίθετο συμβαίνει. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πολλές χώρες έχουν προβλέψει την φιλοξενία ξένων ηγετών ή αξιωματούχων σε ειδικά διαμορφωμένες κατοικίες που παραχωρούνται προς χρήση στον πρωθυπουργό για όσο καιρό ασκεί αυτός τα καθήκοντά του.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει καλή επαφή με ξένους παράγοντες επειδή μιλάει καλύτερα αγγλικά από ό,τι μιλούσε, για παράδειγμα, ο Αλέξης Τσίπρας. Είναι μπολιασμένος με αυτή την νοοτροπία, ότι ο πολιτικός πρέπει να δημιουργεί σχέσεις και να διευκολύνει τις επενδύσεις. Δεν κάνει ιδιαίτερη προσπάθεια για να του βγει, είναι αυτό που πιστεύει. Στο μυαλό του Κυριάκου Μητσοτάκη οι Αμερικανοί δεν είναι φονιάδες των λαών και οι πρόεδροι των μεγάλων πολυεθνικών δεν πίνουν το αίμα του λαού με το μπουρί της σόμπας. Τι πιο φυσικό, λοιπόν, από το να νιώθει άνετα μέσα στα ρούχα αυτού του ρόλου. Αν συμμετείχε στους δρόμους της … Γένοβας, τότε ναι, θα αισθανόταν άβολα. Όπως κάποιος που έχει δανειστεί ρούχα που του είναι μερικά νούμερα μεγαλύτερα…
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Και δεν υπάρχει άλλος άνθρωπος για να τον διαβεί. Η χώρα χρειάζεται επενδύσεις δισεκατομμυρίων και ταυτόχρονα να βρει νέες ισορροπίες στο διεθνές γεωπολιτικό παιγνίδι. Το ένα συνδέεται με το άλλο. Και τα δύο μαζί απαιτούν επιδέξιους προσωπικούς χειρισμούς. Μην πάτε μακριά! Όποιοι αμφιβάλετε μελετήστε τι ακριβώς έκανε πριν 100 χρόνια ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Οι απόγονοι των ιδρυτών των Μύλων Αγίου Γεωργίου, μιας εταιρείας που ωφέλησε τα μέγιστα την ελληνική Οικονομία, μου διήγηθηκαν ότι η επένδυση πραγματοποιήθηκε έπειτα από μία… «καταδρομική επιχείρηση» του Ελευθερίου Βενιζέλου, όταν ο Εθνάρχης τους πρόλαβε πριν αναχωρήσουν για Μασσαλία και τους έπεισε να τοποθετήσουν ένα μέρος των χρημάτων τους στον Πειραιά. Έτσι γίνονται οι δουλειές σε όλο τον κόσμο!
Κι άλλοι ηγέτες προσπάθησαν στην Ελλάδα να καταφέρουν τα καλύτερα για την χώρα κτίζοντας καλές δημόσιες σχέσεις με ξένους ηγέτες. Ποιος δεν θυμάται την φιλοξενία Μπους στα Χανιά στο σπίτι και πάλι των Μητσοτάκηδων στα Χανιά; Αλλά κανείς δεν άγγιζε το θέμα των μεγάλων επιχειρήσεων του εξωτερικού. Κι αυτό διότι η αριστερή προπαγάνδα είχε περάσει στον ελληνικό λαό την άποψη ότι αυτό ήταν κάτι «κακό». Ότι όποιος το έκανε θα εξυπηρετούσε το μεγάλο κεφάλαιο και συμφέροντα. Να μην ξεχνάμε τι τράβηξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με την Πεσινέ! Η οικονομική κρίση άλλαξε αυτή την οπτική. Εκατό χρόνια αργότερα!
Γίνονται σπουδαία πράγματα. Καταλαβαίνουμε ότι αυτό προκαλεί στεναχώριες σε όσους ονειρεύονται μία πρόωρη πτώση του Κυριάκου. Γι' αυτό και ασχολούνται με τα ρούχα της Μαρέβας! Επειδή είναι πραγματικά πολύ εκνευρισμένοι. Κρίμα! Αν ήταν περισσότερο έξυπνοι θα προσπαθούσαν να επωφεληθούν απ’ αυτή την καλή συγκυρία. Να μάθουν, τουλάχιστον, πώς γίνεται. Ότι οι ηγέτες δεν χρησιμοποιούν τα σκάφη των πλουσίων για να … ξεκουραστούν, αλλά τον δημόσιο χρόνο τους για να πείσουν τους πλούσιους του πλανήτη να φέρουν τα σκάφη τους και τις δουλειές τους στην Ελλάδα.
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
