Παλαιότερα, στους υψηλού επιπέδου πολιτικούς κύκλους της Ευρώπης και των ΗΠΑ η ιδέα της βιβλιοφοβίας ήταν πέρα για πέρα άγνωστη και εξοβελιστέα, ενώ ακόμη και σήμερα οι μεγάλης ολκής πολιτικοί είναι άνθρωποι του βιβλίου. Τι γίνεται όμως σήμερα στην Αμερική του Ντόναλντ Τραμπ; Και τι γίνεται —και τι πρέπει να γίνει— στην Ελλάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη;\r\n\r\n

«Ούτε σε τρία νησιά σαράντα χιλιάδες άτομα, ούτε μια μεγάλη πόλη που θα τους έχει όλους μαζί, ούτε μουσουλμανικά γκέτο στις φτωχογειτονιές της Αθήνας, ούτε ξερονήσια που θα τους ξωπετάξουμε και θα τους αφήσουμε. Αφού ούτε πίσω στην πατρίδα τους γυρίζουν, ούτε στην Ευρώπη πρόκειται να πάνε, μία είναι η λύση: Δυο οικογένειες σε κάθε ελληνικό χωριό. Υποχρεωτικά.» Αυτή είναι η λύση του μεταναστευτικού που προτείνει ο περιπτεράς μου.\r\n\r\n

Είναι τιμητικό να κρατάς τη σημαία της πατρίδας σου ή της χώρας που βρίσκεσαι να ζεις ως επικεφαλής μιας ομάδας που συμμετέχει στους επετειακούς εορτασμούς ενός γεγονότος που αναγνωρίζουμε συλλογικά ως σημαντικό. Στους εορτασμούς των εθνικών επετείων η σημαία δεν είναι διακοσμητική. Γίνεται το διαχρονικό σημείο αναφοράς «των αγέννητων, των νεκρών».\r\n\r\n

Συχνά αναρωτιέμαι αν οι λαϊκιστές πολιτικοί πιστεύουν έστω κάποια από αυτά που υπόσχονται στους πολίτες. Η επίκληση της αυταπάτης ως δικαιολογίας εκ μέρους τους στηρίζεται στην υπόθεση ότι η αυταπάτη είναι το ακριβώς αντίθετο της απάτης. Κι όμως, υπάρχει ένα βασικό στοιχείο που τις συνδέει άρρηκτα: το ψέμα. <b>Γράφει η Εύα Στάμου.</b>\r\n\r\n\r\n\r\n

Η πρόβλεψη και στο νομοσχέδιο που τέθηκε σε διαβούλευση και αφορά στην τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα για κατ΄έγκληση δίωξη της κακουργηματικής απιστίας αποκλείοντας την αυτεπάγγελτη δίωξη θα οδηγήσει στην παύση ποινικών διώξεων κατά καταχραστών και θα έχει εφαρμογή και σε εκκρεμείς υποθέσεις. Δικαίως αντιδρά η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος αφού η διάταξη αυτή θα επιφέρει ατιμωρησία και θα μας εκθέσει στο εξωτερικό. <b>Γράφει ο Λέανδρος Ρακιντζής.</b>

Οι Έλληνες πολίτες θα πρέπει να γνωρίζουν τι ακριβώς έγινε το α΄ εξάμηνο του 2015. Θα πρέπει να γνωρίζουν πώς ελήφθη η απόφαση για το Δημοψήφισμα. Τι ρόλο έπαιξε τότε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Θα πρέπει να μάθουμε με κάθε λεπτομέρεια, μέσα από θεσμικές διαδικασίες, τι συνέβη και η πατρίδα μας βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού. Και μόνο μια τέτοια θεσμική διαδικασία υπάρχει: Η σύσταση εξεταστικής επιτροπής.

Μπορεί το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης να μας έχει υποσχεθεί το κράτος στο κινητό μας, αλλά οι μαθητές έχουν ήδη τον κόσμο ολόκληρο στις μικρές τους οθόνες. Από το Δημοτικό κιόλας, μπορούν, χωρίς καμία δέσμευση, να ακούσουν αυτοσχέδια αστεία τραγούδια, να δουν πορνό, να παρακολουθήσουν διαστροφικά βιντεάκια, να κάνουν bullying σε άλλα παιδιά, να φλυαρούν με τις ώρες και να παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια...\r\n\r\n

Είναι τρεις οι βασικοί παράγοντες που θα επηρεάσουν το λειτουργικό και επιχειρηματικό μοντέλο των τραπεζών, τα επόμενα χρόνια.: Το ρυθμιστικό περιβάλλον που θέτουν οι εποπτικές αρχές, οι ψηφιακές τομές σε διαδικασίες και δομές και ο εντεινόμενος ανταγωνισμός από μη τραπεζικούς παίκτες. Γι\\' αυτά θα πρέπει να ανησυχεί ο βουλευτής που με την ψήφο του θα διαμορφώσει το νομικό και ρυθμιστικό πλαίσιο των τραπεζών στο νέο ψηφιακό περιβάλλον.\r\n\r\n

Την περασμένη Τετάρτη το ΚΕΦίΜ, σε συνεργασία με το Tax Foundation των ΗΠΑ, παρουσίασε στη χώρα μας τη φετινή έκδοση του Δείκτη Διεθνούς Φορολογικής Ανταγωνιστικότητας. Ο δείκτης αυτός δεν μας ανακοίνωσε κάτι που δεν γνωρίζαμε, αλλά προσφέρει σε όσους είναι διατεθειμένοι να μελετήσουν, μία ολοκληρωμένη εικόνα του λανθασμένου δρόμου που η χώρα μας πήρε στα χρόνια των μνημονίων.\r\n\r\n

Ακούμε διαρκώς τρομαχτικές ιστορίες για το μέλλον μας. Ότι θα γίνουμε μία χώρα γερόντων, ότι η Τουρκία θα αποτελεί μία διαρκώς αυξανόμενη απειλή, ότι οι σύμμαχοί μας έχουν ροπή στην αναξιοπιστία. Δυστυχώς, όλα αυτά είναι έτσι, όπως ακριβώς τα ακούτε. Έχουμε τρεις επιλογές: α) γινόμαστε Ισραήλ β) γινόμαστε ένα σοβαρό κράτος γ) προτείνουμε την επανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και εκμεταλλευόμαστε την πατρότητα της ιδέας. \r\n\r\n\r\n

Κύριε Πρόεδρε, έχετε συγκεντρώσει γύρω σας αξιόλογους ανθρώπους, μεταξύ των οποίων και δημοσιογράφους, οι περισσότεροι εκ των οποίων έχουν δρέψει δάφνες στο πεδίο των μαχών της ενημέρωσης. Με κάποιους εξ αυτών, μάλιστα, έχω συνεργαστεί και με κάποιους άλλους το επιδίωξα. Θα ήθελα να σας πω ότι αν ανοίγατε εφημερίδα ή τηλεοπτικό σταθμό, θα ξεκινούσατε με ένα καλό δυναμικό. Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν μπορώ να κατανοήσω ποια είναι η γενικότερη συνεισφορά του δημοσιογραφικού κόσμου στην πολιτική όταν αλλάζει στρατόπεδο και περνά στις τάξεις της εξουσίας. <b>Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης.</b>

Στην πρώτη μου ανάρτηση εδώ, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα μέρος της έρευνας μου ως πολιτικού επιστήμονα. Μελετώ το πελατειακό σύστημα, το οποίο κατά τη γνώμη μου είναι ένα θεμελιώδες πολιτικό φαινόμενο αλλά παραμένει ανεπαρκώς μελετημένο και σε μεγάλο βαθμό υποτιμημένο στην πολιτική σκέψη. \r\n<b>Γράφει ο Άρης Τραντίδης. </b>

«Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ρατσιστής, βεβαίως. Δεν παίζει θέατρο, όσα λέει τα εννοεί» λέει ο βραβευμένος με Νόμπελ Νιγηριανός λογοτέχνης, ο οποίος έχει χαρακτηριστεί «ζωντανή συνείδηση» της πατρίδας του. <b>Συνέντευξη στην Κατερίνα Οικονομάκου.</b>

Αυτή η μνημειώδης ατάκα του Κ.Χατζηχρήσου προς τον Θ.Βέγγο στην ταινία «ο Ηλίας του 16ου», ταιριάζει απόλυτα στη σχέση του Α.Τσίπρα με τους πρώην υπουργούς του. Στηρίξτε με για να σας στηρίξω. Βέβαια, εμένα μου ακούγεται πιο πολύ ως απειλή. Δεν με κρατάτε μόνον εσείς, σας κρατώ κι εγώ. Να σταματήσετε να κάνετε κριτική για τα όσα έγιναν τότε, γιατί κι εγώ θα ανοίξω το στόμα μου.

Τον περασμένο Ιούλιο είχαμε αρθρογραφήσει για τον τρόπο που η Ευρωπαϊκή Ένωση, αντιμετώπιζε την Τουρκία με πολιτικούς και οικονομικούς όρους. Είχαμε αναφερθεί στο γεγονός, πως η Τουρκία αποτελεί τον μεγαλύτερο εισαγωγέα γερμανικού στρατιωτικού υλικού. Τέλος, είχαμε παρουσιάσει και την απόφαση της Volkswagen για την ίδρυση εργοστασίου στην περιοχή της Σμύρνης.

Πριν λίγες μέρες η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων ανακοίνωσε την εισαγωγή ενός καινοτόμου συστήματος αξιολόγησης που αφορά την αξιολόγηση ολόκληρου του προσωπικού της. Το πείραμα αυτό εισάγει την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων με έναν ιδιαίτερα καινοτόμο τρόπο για τη χώρα μας, αυτόν της κυκλικής αξιολόγησης. Με το σύστημα αυτό δεν θα αξιολογούν μόνο οι προϊστάμενοι τους υφισταμένους αλλά εισάγεται και η αντίστροφη αξιολόγηση.

Το πλέον βλακώδες και επικίνδυνο αντεπιχείρημα κατά της απαγόρευσης είναι ότι το κάπνισμα είναι δικαίωμα και πρέπει να ασκείται ελεύθερα. Αγνοεί τη βασική αρχή ότι το όποιο δικαίωμα δεν πρέπει να ασκείται σε βάρος των άλλων. <b>Γράφει ο Γιάννης Στεφανίδης.</b>

Τα πανεπιστήμια παράγουν δύο πράγματα. Τον απόφοιτο και την έρευνα. Θέλουμε να έχουν σχέση αυτά τα δύο με τον Ελληνικό οικονομικό ιστό; Η θέλουμε να παίρνει την υπεραξία αυτών μια άλλη οικονομία άλλης χώρας; Μας ενδιαφέρει ως κοινωνία αυτό; <b>Γράφει ο Δημήτρης Κουρέτας.</b>

Ο Θανάσης Αντετονκούμπο πριν φύγει για την Αμερική, έδωσε συνέντευξη στον Νίκο Παπαδογιάννη. Μέχρι πρόσφατα, όλοι κυνηγούσαν τον Γιάννη. Τώρα πήρε σειρά ο Θανάσης. Για να σιγουρευτούμε πλέον, ότι αυτή η οικογένεια είναι ίσως το πιο διάσημο πρότυπο «success story» της ελληνικής κοινωνίας τις τελευταίες δεκαετίες! Όχι επειδή δεν υπήρξαν περισσότερα αλλά επειδή αυτό το βλέπουμε, το χαιρόμαστε και το αποθεώνουμε.

To σύστημα υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών του νόμου Κατρούγκαλου είναι στην ουσία ένας κεφαλικός φόρος και δήμευση του εισοδήματος. H απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, έβαλε οριστικό τέλος σε όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου. Η ευκαιρία είναι μεγάλη, είναι τώρα και δεν πρέπει να χαθεί. <b>Γράφει ο Κωνσταντίνος Κόλλιας.</b>

Η λογική έχει επιστρέψει εντός των τειχών τόσο στο οικονομικό όσο και στο πολιτικό σκέλος, δηλώνει στο liberal.gr ο Μάνθος Ντελής, σχολιάζοντας το προσχέδιο του ελληνικού προϋπολογισμού και το γεγονός ότι έλαβε άμεσα το πράσινο φως από την Κομισιόν, χωρίς να χρειασθούν χρονοβόρες διαπραγματεύσεις. Ταυτόχρονα επισημαίνει ότι αν υλοποιηθούν γρήγορα και οι μεταρρυθμίσεις τότε ακόμη και ο στόχος του 2,8% που τίθεται για την ανάπτυξη το 2020 ίσως είναι και χαμηλός. <b>Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.</b>

Παρακαλώ τον πρωθυπουργό και όλους τους υπόλοιπους αρμόδιους υπουργούς, υφυπουργούς, γραμματείς και Φαρισαίους, να μου κάνουν μία απλή και βαθιά ανθρώπινη χάρη: Να μην τους ξανακούσω να μιλάνε κορδωμένοι για υπεραπόδοση της οικονομίας. Δεν θέλω ρε παιδάκι μου να το ακούω αυτό. Με δαιμονίζει, μου φέρνει ιλίγγους και σκοτοδίνη, με στέλνει αδιάβαστο. Συνεννοηθήκαμε;

«Γύρω από το Ταμείο Αλληλοβοήθειας Υπαλλήλων του Υπουργείου Πολιτισμού η Αξιωματική Αντιπολίτευση επιδιώκει να στήσει ένα ακόμα πολιτικό σκάνδαλο» κατήγγειλε στη Βουλή η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή Πάνου Σκουρολιάκου. <b>Γράφει η Αγγελική Κώττη.</b>

Σήμερα μιλά στο Liberal μία οδηγός ταξί, η Χρυσούλα Δημοπούλου: για τους τουρίστες που επιλέγουν την Ελλάδα και τις εντυπώσεις (καλές και κακές) που τους αφήνει το ταξίδι τους, για τα προβλήματα της Αθήνας, για την TaxiBeat, την Uber, για τα χαρακτηριστικά που οφείλει να έχει ένας καλός οδηγός ταξί και για πολλά άλλα.