Λανσάροντας τη σουρεαλιστική έννοια «αμυντικός ιμπεριαλιστικός πόλεμος», το ΚΚΕ μάς λέει ξεκάθαρα, πως αν ο Ερντογάν επιτεθεί στην Ελλάδα, ο Κουτσούμπας και η παρέα του θα πάρουν τα όπλα για να νικήσουν ολοκληρωτικά την… ελληνική αστική τάξη! Σε ρεβάνς του Γράμμου, προφανώς.

Στις 17 Ιανουαρίου πέθανε από πνευμονία ο συγγραφέας Βαρλάμ Σαλάμοφ (1907 – 1982).  Ας δούμε πώς περιγράφει τις τελευταίες του στιγμές μία αυτόπτης μάρτυρας.

Χιλιάδες φοιτητές θα ξεκινήσουν την ακαδημαϊκή τους καριέρα έχοντας περάσει στις σχολές τους με βαθμολογίες κάτω από τη βάση. Τμήματα πανεπιστημίων που είχαν ελάχιστη ζήτηση θα συνεχίσουν να στοιχίζουν χρήματα στους φορολογουμένους και να στερούν πόρους από άλλα, δημοφιλέστερα τμήματα.

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι ευθύς εξ αρχής. Στην ελευθεροτυπία δεν υπάρχουν όρια, παρά μόνον αυτά που θέτει ο Ποινικός Κώδικας μιας δημοκρατικής πολιτείας. Κάθε πολίτης που έχει δημόσιο λόγο, δεν εκφέρει απλώς ελεύθερα την γνώμη του, αλλά μετά δεν υπάρχουν και συνέπειες, παρά μόνον αν αυτή η γνώμη είναι συκοφαντική ή εξυβριστική. 

Οι Ρώσοι έχουν διαχρονικά αποδειχτεί οι καλύτεροι φίλοι των εχθρών μας, παρά τις ηλίθιες προσδοκίες θρησκόληπτων περί σωτηρίας από το ομόθρησκο ξανθό γένος. Είναι η ώρα που ξεχωρίζει κανείς τους φίλους από τους εχθρούς. Από πού και ως που οφείλουμε στους Παλαιστινίους για να φοράμε την… παλαιστινιακή μαντίλα; Θα πρέπει να βάλουμε τέλος στις ιδεοληψίες. Στηρίζουμε τους φίλους μας, δεν ξεχνάμε αυτούς που στάθηκαν απέναντί μας… 

Το βασικό προσόν ενός υπουργού δε είναι ούτε η αποτελεσματικότητα, ούτε η οραματική ενατένιση των πραγμάτων. Είναι η ειλικρίνεια. Διότι και στην διαχείριση είναι αντικειμενικό να γίνουν λάθη και κάποια  οράματα είναι δεδομένο ότι θα αποδειχτούν τζούφια. Η ειλικρίνεια όμως απέναντι στον κόσμο είναι ένα διαρκές διαβατήριο καλών και αγαθών προθέσεων του υπουργού απέναντι σε κείνους που τάχθηκε να υπηρετεί.

Μετά από την πλήρη εφαρμογή του μέτρου για την χρήση της μάσκας σε όλους τους κλειστούς χώρους που συναλλάσσονται οι πολίτες με το κράτος, οι εμπλεκόμενοι φορείς άρχισαν να προβαίνουν σε διαδικασίες προμήθειας αυτών των μασκών. Ανάμεσα σε αυτούς τους φορείς, είναι και οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Έπεσαν στα χέρια μας, τρεις διαφορετικές αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων, διαφορετικών δήμων σχετικές με τις προαναφερθείσες προμήθειες.

Στα 46 χρόνια της Γ?Ελληνικής Δημοκρατίας, όλοι έχουμε λίγο-πολύ καταλάβει ότι ο βασικός λόγος που οι περισσότεροι βουλευτές επιθυμούν να γίνουν υπουργοί είναι για να εξασφαλίσουν εύκολα την επανεκλογή τους με τις εξυπηρετήσεις, μικρές ή μεγάλες, προς τους ψηφοφόρους τους αλλά κυρίως με την υπερπροβολή πανελλαδικής εμβέλειας που προσφέρει το αξίωμα.

Στο newsletter του Wisdom of Crowds, ο Shadi Hamid του Brookings Institutions εξετάζει την ένταση ανάμεσα στην προώθηση της δημοκρατίας και την προώθηση του φιλελευθερισμού στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Χτίζοντας πάνω στο προηγούμενο επιχείρημά του υπέρ του «δημοκρατικού μινιμαλισμού» υποστηρίζει ότι αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τις ρεαλιστικές κριτικές έναντι του αμερικανικού διεθνισμού, θα πρέπει να ξεμπλέξουμε μεταξύ τους τους δύο αυτούς σκοπούς. <b> Γράφει ο Dalibor Rohac.</b>

Με ένα «γεια σου, Πινοσέτ», με καλημερίζει καθημερινά ένας αριστερόστροφος φίλος στο μέρος που παραθερίζω, μετά από δεκάδες συζητήσεις που έχουμε κάνει για το συνταξιοδοτικό, με μαθηματικά παραδείγματα, με απλά οικονομικά και με παραδείγματα από την ίδια τη ζωή. Η μόνιμη απάντηση του είναι, ότι «μπορεί να έχεις δίκιο με τα νούμερα, αλλά είναι άδικο».

Η βάση της στρατηγικής της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας είναι η αναθεώρηση του καθεστώτος στο Αιγαίο με διμερείς συνεννοήσεις. Επιδίωξη της Τουρκίας είναι να παρακαμφθούν οργανισμοί οι οποίοι επιλύουν διαφορές κρατών με βάση το ισχύον διεθνές δίκαιο, ώστε να υπάρξουν νέες τοπικές ρυθμίσεις ως προϊόν ελληνοτουρκικών συμφωνιών.

Εξετάζοντας περίπου 300 υποθέσεις αρχείου, τα μέλη της ομάδας επέλεξαν 13 τόμους εγγράφων με αποφάσεις του Μπέρια για συλλήψεις, τα οποία μαρτυρούν ότι ειδικά ο Μπέρια το 1937 - 1938 ήταν εκείνος που ανέλαβε την πρωτοβουλία των μαζικών συλλήψεων παρά την απουσία αποδείξεων ενοχής και της εφαρμογής παράνομων μεθόδων ανάκρισης. 

Η Γαλλία επιβεβαιώνει κάθε ημέρα που περνά ότι είναι η μόνη που μπορεί να αναλύσει το τι επιχειρεί να κάνει η Τουρκία στην Μεσόγειο. Η ελληνο-γαλλική συνεργασία αποκτά ένα στρατηγικό βάθος πέρα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, σημειώνει μέσω liberal.gr ο Κώστας Υφαντής, ενώ η συζήτηση για αγορές οπλικών συστημάτων στέλνει μήνυμα προς πολλούς, όχι μόνο προς την Τουρκία. <b>Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.</b>

Για έκτη συνεχή χρονιά το ΚΕΦίΜ δημοσίευσε την ετήσια μελέτη για την Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας (ΗΦΕ). Η συγκεκριμένη μελέτη αποτελεί πλέον θεσμό στην ελληνική πολιτική, με την πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης να δημοσιεύουν τα αποτελέσματά της, πολιτικούς να τοποθετούνται σχετικά με την πορεία της, ενώ στο παρελθόν έχει αποτελέσει αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ πρωθυπουργών και αρχηγών της αντιπολίτευσης και έχει φτάσει να κατατεθεί στα πρακτικά της Βουλής.

Η γλώσσα που χρησιμοποιούν οι θεσμικοί εκπρόσωποι της ΕΕ για τις προκλήσεις της Τουρκίας, θυμίζει λίγο την διάλεκτο «γιαμαμότο» της καθ΄ημάς αλήστου μνήμης ΔΗΜΑΡ. Κομψές εκφράσεις, πολλά «να δούμε», δυστοκία στην εκφορά ενός καθαρού μηνύματος προς τον Τ. Ερντογάν. Κάτι που προκαλεί στον μέσο Έλληνα πολίτη μια δυσφορία. Εμείς θέλαμε μια σαφή καταδίκη και μια ενεργητική συμπαράσταση. 

Δεν είμαι οπαδός των αναδρομικών ή των οριζόντιων επιδομάτων. Ούτε κατανοώ πώς διάβολο βρίσκονταν πάντα λεφτά για (πλασματικές)  υπερωρίες στους δημοσίους υπαλλήλους, αλλά ουδέποτε βρέθηκε το χρήμα για να εξοπλιστούν τα υποβρύχια μας με έξυπνες τορπίλες, ώστε τώρα να κοιμόμαστε πιο ήσυχοι. Όμως παραλλήλως δεν ξεχνώ ότι μια κοινωνία σε κοινωνική και πολιτική αναταραχή, είναι ανήμπορη να υπερασπιστεί και το πολίτευμα της και τον εθνικό της χώρο. 

Αντίθετα από τους περισσότερους αναλυτές του φαινομένου της ανόδου του εθνολαϊκισμού με βασικό κομματικό φορέα του τον ΣΥΡΙΖΑ, ο συγγραφέας και εκδότης Πέτρος Παπασαραντόπουλος δεν εγκατέλειψε ποτέ τον προοδευτικό χώρο. Συγκέντρωσε την αρθρογραφία εκείνης της περιόδου σ&apos; ένα τόμο με τον τίτλο «Η Υπονόμευση της Δημοκρατίας-2015-2019».

Η Τουρκία που τόλμησε να ρίξει ένα ρωσικό μαχητικό στην Συρία, θα διστάσει απέναντι στα γαλλικά πλοία; Το ερώτημα απευθύνεται κυρίως προς τους φίλους μας τους Γερμανούς. Στο Βερολίνο ξέρουν πολύ καλά τι πρέπει να κάνουν αν θέλουν να υπερασπιστούν την ιδέα της Ευρώπης. Είναι αρκετό να κλείσουν την στρόφιγγα στην τουρκική Οικονομία! Θα έχει κόστος και για τις γερμανικές επιχειρήσεις. Το άλλο, όμως, θα είναι μεγαλύτερο! 

Αν οι Μυκήνες δεν καταστρέφονται από μια πυρκαγιά, τόσο το χειρότερο για την ειδησεογραφία. Διότι, πώς να το κάνουμε, υπάρχει διατεταγμένη υπηρεσία. Χωρίς καμιά αμφιβολία, από κάποιον κατευθύνεται, και φαίνεται από ποιον, καθώς είναι γεμάτο αντιπολιτευτικές κορώνες. Ρεπορτάζ; Καλέ τι είναι αυτό; Ό,τι χειρότερο φαντασιώθηκε ο κάθε δημοσιογραφίσκος στο γραφείο του, ισχύει. Διαγ(κ)ωνισμός ποιανού η φαντασία θα πετάξει πιο ψηλά.

Υπάρχει η πεποίθηση ότι η κατοχή ενός πτυχίου καθιστά έναν απόφοιτο παραγωγικότερο απ&apos; ό,τι έναν μη απόφοιτο, και συνεπώς περισσότεροι απόφοιτοι σημαίνουν υψηλότερη ανάπτυξη βασίζεται στο λεγόμενο εκπαιδευτικό μοντέλο του ανθρώπινου κεφαλαίου. Σύμφωνα με αυτό, αυξάνεται το ανθρώπινο κεφάλαιο μεταδίδοντας δεξιότητες. Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν πολλά δεδομένα εναντίον αυτής της θέσης. <b> Γράφει ο Steve Davies.</b>

Προκειμένου η οικονομική πολιτική να επιτύχει τους στόχους της, δηλαδή όχι μόνο την ορθή αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων -τόσο των δανείων όσο και των χορηγήσεων-, αλλά και την αναπτυξιακή αναδρομολόγηση της ελληνικής οικονομίας θα πρέπει να υπάρξουν αλλαγές που βαίνουν πολύ πέραν της τρέχουσας πολιτικής, και μικροπολιτικής, διαχείρισης, στο όνομα ενός υποτιθέμενου «πραγματισμού». <b>Γράφουν οι Δημήτρης Α. Ιωάννου και Χρήστος Α. Ιωάννου.</b>

Η προσέγγιση τμήματος της Ευρώπης απέναντι στην Τουρκία θυμίζει εκείνη του βρετανού πρωθυπουργού Τσαμπερλέϊν στα τέλη της δεκαετίας του 1930 απέναντι στην Γερμανία, η οποία είχε το χαρακτήρα του κατευνασμού. Στον αντίποδα η στάση άλλων δυνάμεων θυμίζει τον Τσόρτσιλ, ο οποίος είχε δει από την αρχή το πρόβλημα.

Τις περασ&#181;ένες δεκαετίες η όξινη βροχή ήταν &#181;ια πραγ&#181;ατική απειλή για το περιβάλλον. Σή&#181;ερα τη θέση της έχει πάρει η βροχή &#181;ικροπλαστικών σω&#181;ατιδίων, &#181;ε τις επιπτώσεις να είναι ακό&#181;α άγνωστες.

Μαρούσι, Σεπτέμβριος 2035. Η Ελπίδα Ψαλιδοπούλου έμπαινε σε έναν γνώριμο σε αυτήν χώρο. Το γραφείο του υπουργού Παιδείας τής ήταν ήδη πολύ γνωστό, καθώς βρισκόταν σε αυτή τη θέση τα τελευταία έξι χρόνια. Στις εκλογές της περασμένης Κυριακής οι ψηφοφόροι είχαν ανανεώσει την εμπιστοσύνη τους στο κυβερνών κόμμα.