Με ένα «γεια σου, Πινοσέτ», με καλημερίζει καθημερινά ένας αριστερόστροφος φίλος στο μέρος που παραθερίζω, μετά από δεκάδες συζητήσεις που έχουμε κάνει για το συνταξιοδοτικό, με μαθηματικά παραδείγματα, με απλά οικονομικά και με παραδείγματα από την ίδια τη ζωή. Η μόνιμη απάντηση του είναι, ότι «μπορεί να έχεις δίκιο με τα νούμερα, αλλά είναι άδικο».
Μέσα σε αυτό το κυρίαρχο κλίμα, η επίθεση που δέχθηκε για πολλοστή φορά ο επικεφαλής οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού Αλέξης Πατέλης, για τις θέσεις του για το συνταξιοδοτικό, συντονισμένα από τρία εξέχοντα ηγετικά στελέχη του Σύριζα, δύο εκ των οποίων ερωτοτροπούν με την θέση του αρχηγού και ο τρίτος με την πόρτα της φυλακής, ήταν αναμενόμενη.
Ο ένας έχει λυμένο το συνταξιοδοτικό του, με επενδύσεις σε μια ευρεία βεντάλια από αμοιβαία κεφάλαια στην Black Rock καθώς και στην Goldman Sachs. Ήταν ένας από αυτούς που δεν ανοιγόκλεισε το βλέφαρό του, όταν η κυβέρνησή του φλέρταρε με τη δραχμή και όταν είχε επιβάλει σε εμάς τους απλούς θνητούς τα capital controls.
Η άλλη, μέχρι να γίνει υφυπουργός φορώντας ένα αντάρτικο αμπέχονο, υποδαύλιζε απεργίες, διατυπώνοντας την άποψη ότι οι ψηφισμένοι νόμοι της χώρας ήταν άδικοι και πως «το δίκιο είναι των εργατώνε και των λαώνε».
Και ο τρίτος είναι ο πρώην υπεύθυνος διαστημικών και διαγαλαξιακών προγραμμάτων, του οποίου η αντίληψη για τα πράγματα έχει κριθεί από το ανέκδοτο του Ινστιτούτου της Φλωρεντίας.
Οπότε όταν ο επικεφαλής οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού, διάβασε τα περί κανιβαλισμού, τα περί κυνισμού, τα περί Πινοσέτ και τα περί κατάργησης των συντάξεων των ηλικιωμένων, φαντάζομαι ότι θα χαμογέλασε, διότι είναι προφανές ότι οι τρεις επαναστάτες του γλυκού νερού, δεν έχουν κάτσει κάτω να δουλέψουν έστω και επιδερμικά με τους αριθμούς, δηλαδή να κάνουν αυτό που λένε οι αγγλοσάξονες, “do the math”.
Από όλη τη συνέντευξη του Αλέξη Πατέλη, εστίασαν στην πρόταση του ότι πρέπει να πάψει το κράτος να παίρνει τα λεφτά των νέων και να τα δίνει στους ηλικιωμένους. Μια πρόταση που είναι πέρα για πέρα αληθινή. Έχουν διερωτηθεί οι προύχοντες του Σύριζα, για το πώς νοιώθουν οι νέοι, που αμείβονται με ποσά αισθητά χαμηλότερα από τις μέσες συντάξεις των συνταξιούχων; Έχουν διερωτηθεί οι προύχοντες του Σύριζα, για το πώς νοιώθουν οι νέοι, που μέσω των εισφορών τους χρηματοδοτούν το πιθάρι των Δαναΐδων, δίχως να γνωρίζουν το αν θα πάρουν σύνταξη, το πότε θα πάρουν σύνταξη και ποια θα είναι αυτή η σύνταξη που αντιστοιχεί στις εισφορές τους; Έχουν διερωτηθεί οι προύχοντες του Σύριζα, για το πώς νοιώθουν οι νέοι, που βλέπουν να μην ανοίγονται νέες θέσεις εργασίας, λόγω του υπερβολικού μη μισθολογικού κόστους; Δεν έχουν αντιληφθεί οι προύχοντες του Σύριζα, ότι το συνταξιοδοτικό έχει υπερβεί τα όρια της βιωσιμότητας του και ότι ουσιαστικά “τρώει τα παιδιά του”, καθώς η αναλογία των συνταξιούχων προς τους εργαζόμενους, δεν υπόσχεται τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από το επίσημο φαλιμέντο;
Αυτές τις σκέψεις και τα ερωτήματα, οι προύχοντες της ηγετικής ομάδας του Σύριζα, τα υποβαθμίζουν και δεν τα αντιμετωπίζουν. Προτιμούν τις ταμπέλες για τον Πινοσέτ, για την αναλγησία και τον ακροδεξιό νεοφιλελευθερισμό, σε μια προσπάθεια να διεγείρουν έστω και κατ’ ελάχιστο το θυμικό των καταπονημένων πολιτών. Αρνούνται την πραγματικότητα. Ότι δηλαδή και μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχουν χώρες που έχουν υιοθετήσει κεφαλαιοποιητικά συστήματα.
Η Νέα Δημοκρατία, προεκλογικά είχε δεσμευτεί για τη δημιουργία του κεφαλαιοποιητικού πυλώνα, χωρίς να καταργεί ούτε να μειώνει τις βασικές συντάξεις. Είχε δεσμευτεί ότι οι συμπληρωματικές εισφορές των εργαζομένων, πέραν αυτών που πάνε για την βασική σύνταξη, δεν θα πηγαίνουν για την πληρωμή των τρεχουσών συντάξεων, αλλά θα καταλήγουν στο ατομικό επενδυτικό και συνταξιοδοτικό πορτοφόλι, του κάθε εργαζόμενου ξεχωριστά. Ο ατομικός συνταξιοδοτικός λογαριασμός, θα συνοδεύει τον εργαζόμενο καθ’ όλη τη διάρκεια του επαγγελματικού του βίου και δεν θα υφίσταται ούτε κρατικές περικοπές, διότι “το σύστημα δεν βγαίνει”, αλλά ούτε και προσαρμογές λόγω ειδικών καταστάσεων, δικαστικών αποφάσεων, ή κατάρρευσης των ασφαλιστικών ταμείων.
Είναι ο μόνος τρόπος για να μην βιώσουν οι σημερινοί εργαζόμενοι και αυριανοί συνταξιούχοι, αυτό που βίωσαν οι συνταξιούχοι γονείς τους λόγω της στρεβλότητας και του ανορθολογισμού που κυριαρχούν στο σημερινό αναδιανεμητικό σύστημα που εξακολουθεί να σιτίζει συγκεκριμένες προνομιούχες συνταξιοδοτικές ομάδες.
Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε, πού ακριβώς διαφωνούν οι προύχοντες της ηγετικής ομάδας του Σύριζα με την συγκεκριμένη πρόταση; Διότι πέρα από τις πεπαλαιωμένες και παλαιομοδίτικες ταμπέλες που αναρτούν, το μόνο που έχουν να καταγγείλουν είναι την ιδιωτικοποίηση του συνταξιοδοτικού συστήματος. Και είναι φαιδρό, να καταγγέλλει την ιδιωτική συνταξιοδοτική επένδυση, ο πρώην υπουργός οικονομικών και κάτοχος αμοιβαίων κεφαλαίων της Blackrock και της Goldman Sachs. Και φυσικά το τεράστιο ερώτημα παραμένει αναπάντητο. Άραγε πόσους συνταξιοδοτικούς πυλώνες, επιτρέπει το ινστιτούτο της Φλωρεντίας;
Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
