Οι Έλληνες πολίτες παρακολουθούμε συστηματικά τον τρόπο που ο κ.Νότης Μηταράκης διαχειρίζεται το μεταναστευτικό/προσφυγικό και ειδικά τον τρόπο που διαχειρίζεται τα κονδύλια και τις ΜΚΟ που ενεργοποιούνται σε αυτό τον τομέα. Έτσι λοιπόν μας προκάλεσαν έκπληξη οι καταγγελίες του ΚΙΝΑΛ ότι μια ΜΚΟ επτά μόλις μέρες μετά τη σύστασή της, μπορούσε να ανταποκριθεί στην ανοικτή πρόσκληση ενδιαφέροντος που είχε απευθύνει το Υπουργείο Μετανάστευσης.

Ο Θοδωρής Λιβάνιος είναι πολιτικό πρόσωπο αναμφισβήτητης εντιμότητας και ήθους, γνωστών μετριοπαθών προοδευτικών φρονημάτων κι όσες φορές βρέθηκε με κάποιο αξίωμα απέδειξε ότι δεν δρα κομματικά, δεν αντιμετωπίζει τους πολίτες ως «πελάτες», με κομματική προκατάληψη ή άλλες παρωπίδες, μόνο υπηρετεί το κοινό δημόσιο συμφέρον. Εκτός από πολιτικό πρόσωπο είναι και τεχνοκράτης μεγάλης εξειδίκευσης και δεν προέρχεται από κάποιο «τζάκι».

Το γεγονός ότι οι καταδικασθέντες για σοβαρά εγκλήματα Χρυσαυγίτες ήταν εκλεγμένοι βουλευτές δεν δηλώνει κάποια συλλογική ευθύνη. Σημαίνει όμως ότι όλα όσα συνέβησαν την προηγούμενη δεκαετία αφορούν όλους μας και θα είναι λάθος να ξορκίσουμε ως εξαίρεση ή ως ένα «ατύχημα της ιστορίας» το ότι δηλωμένοι ναζιστές βρέθηκαν να κάθονται στα έδρανα της Βουλής.

Δεν πέρασε ούτε μισή ώρα από τη στιγμή που η Επιτροπή «Ελλάδα 2021» ανέβασε στο κανάλι της στο YouTube το βίντεο που η ίδια τιτλοφορεί « “Ας κρατήσουν οι χοροί” - Tο βιντεοκλίπ της επετείου των 200 χρόνων μετά την Επανάσταση» και άρχισαν να «σκάνε» στο κινητό μας περιπαιχτικά μηνύματα από φίλους. «Μα, κοίτα τι σαχλαμάρα έφτιαξαν!».

Νιώσαμε πολύ υπερήφανοι χθες ως Έλληνες όταν διαβάσαμε στο Brussels Playbook του Politico Europe ότι το 82% των συμπολιτών μας συμφωνεί με την άποψη ότι η χορήγηση των κονδυλίων της ΕΕ προς τα κράτη-μέλη πρέπει να συνδεθεί με το κατά πόσο αυτά σέβονται το Κράτος Δικαίου, δηλαδή την ελευθερία του Τύπου, την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων και την πάταξη της διαφθοράς.

Ένα άρθρο στον Economist της τρέχουσας εβδομάδας που αναφέρεται στην εξαθλίωση των κατοίκων περιοχών του Κονγκό που ζουν από την εξόρυξη κοβαλτίου, στην πραγματικότητα περιγράφει τη μοίρα των λαών στις αναπτυσσόμενες χώρες και τις χώρες της περιφέρειας που στο υπέδαφός τους υπάρχει ορυκτός πλούτος. 

Θεωρούμε απίθανο ο κ.Δ.Παπαδημούλης να μην γνωρίζει ότι η ελευθερία του πολιτικού διαλόγου κατοχυρώνεται από το άρθρο 10 της ΕΣΔΑ ενώ το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει αναγνωρίσει πολλάκις στις αποφάσεις του ότι τα όρια της αποδεκτής κριτικής προς ένα δημόσιο πρόσωπο είναι ευρύτερα από αυτά προς τον ιδιώτη...

Τους τελευταίους μήνες οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν εξελιχθεί με ένα τρόπο που κάνει σε όλους φανερό ότι το ζήτημα ξεπερνά κατά πολύ την έννοια της απειλής της εθνικής μας κυριαρχίας. Ακόμα κι αν η Τουρκία δεν έχει καμία πρόθεση να δημιουργήσει κάποιο θερμό επεισόδιο ή ακόμα χειρότερα, να κινηθεί απειλητικά εναντίον μας, ήδη προξενεί ζημιά ο τρόπος με τον οποίο το ζήτημα έχει εγκατασταθεί στο δημόσιο διάλογο.

Η απόφαση του πρωθυπουργού να επιλέξει την Άννα Διαμαντοπούλου ως υποψήφια της Ελλάδας για τη θέση του Γενικού Γραμματέα του ΟΟΣΑ, κατά τη γνώμη μας, δεν πρέπει να αποτιμηθεί στο πλαίσιο της στρατηγικής της διεύρυνσης της Νέας Δημοκρατίας. Το ερμηνεύουμε ως υπενθύμιση ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο πρωθυπουργός προσωπικά πιστεύουν πάντα στην αξία της αριστείας. 

Όταν το Νοέμβριο του 2019, σχεδόν ένα χρόνο πριν δηλαδή, σχολιάζαμε από αυτή τη στήλη την εξαγγελία του υφυπουργού Έρευνας και Τεχνολογίας Χρίστου Δήμα να προχωρήσει στη δημιουργία ενός Μητρώου Νεοφυών Επιχειρήσεων κατά τα πρότυπα του Ισραήλ και της Ινδίας, ήμασταν αρκετά διστακτικοί στο να σπεύσουμε και να χαιρετίσουμε την πρωτοβουλία για τους λόγους που αναλύαμε τότε. 

Η εύστοχη υπόμνηση έγινε από την π.Επιμελήτρια της Εθνικής Πινακοθήκης Μαριλένα Κασιμάτη: είχαμε πολλά χρόνια να δούμε πρωθυπουργό σε έκθεση Σύγχρονης Τέχνης μια τυχαία μέρα στον ελεύθερο χρόνο του και όχι σε επίσημα εγκαίνια. Είχαμε να το δούμε από την εποχή του Κώστα Σημίτη για την ακρίβεια.

Πώς και πώς περίμενε ο ΣΥΡΙΖΑ την ετυμηγορία του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων για τη δίκη των στελεχών της Χρυσής Αυγής. Εβδομάδες πριν από την απόφαση είχε αρχίσει τον διαδικτυακό ακτιβισμό με την καμπάνια «Δεν είναι αθώοι», ο ίδιος ο πρόεδρός του πήγε έξω από το δικαστήριο και είχε καταφέρει να «σύρει» και τη Νέα Δημοκρατία σε αυτή την αντιθεσμική συμπεριφορά. 

Τράβηξε την προσοχή μας η είδηση ότι η υφ. Παιδείας Σ. Ζαχαράκη σχεδίασε και υλοποίησε πρόγραμμα που προβλέπει την άμεση πρόσληψη 2.800 ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών στα σχολεία, με χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ. Η ανακοίνωση γίνεται στη συγκυρία δύο φρικτών ειδήσεων και φυσικά αναφερόμαστε στο βασανισμό σκύλου από τον πολύτεκνο ιδιοκτήτη του και στην είδηση βασανισμού ενός πεντάχρονου παιδιού από τη μητέρα του και το σύντροφό της. 

Για όσα συμβαίνουν μέσα στις τράπεζες, τον τρόπο λειτουργίας τους, τη σταθερή αδυναμία τους να καλύψουν με κεφάλαια κίνησης τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις καθώς και για τα πολλά παράπονα που υπάρχουν για τον τρόπο που διαθέτουν τα δάνεια για τον κορονοϊό, γράφουν καθημερινά οι συνάδελφοι εδώ, στο Liberal.

Όλο το προηγούμενο διάστημα, μετά τις καλοκαιρινές διακοπές μέχρι σήμερα, ομάδες της Χρυσής Αυγής, ντυμένες, μάλιστα, ομοιόμορφα, με μπλουζάκια που έφεραν το λογότυπο του κόμματος, είχαν ξεχυθεί στις γειτονιές για να μοιράζουν φυλλάδια με συνθήματα κατά της χρήσης της μάσκας. Από τις περσινές εκλογές μέχρι σήμερα κάνουν υπομονή. Περιμένουν να ολοκληρωθεί η δίκη των συντρόφων τους.

Δύο πράγματα μας εντυπωσίασαν στην ιστορία του διορισμού της Ελένης Ζαρούλια στη θέση μετακλητού υπαλλήλου της Βουλής. Πρώτα, η υποκρισία της αντιπολίτευσης και ότι οι νέοι βουλευτές, όσοι εξελέγησαν με όλα τα κόμματα για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 2019, δεν επέδειξαν κανένα θεσμικό ρίφλεξ.

Η ιδέα ότι η Ελλάδα μπορεί να γίνει η χώρα παράδεισος για τον εργαζόμενο υψηλής εξειδίκευσης που μπορεί να εργάζεται εξ αποστάσεως, χάρις στην ψηφιακή τεχνολογία από χώρα ολιγοήμερων διακοπών που είναι σήμερα είναι πολύ δελεαστική. Δεν αρκεί να κάνεις τη χώρα «φορολογικό παράδεισο» που μπορεί να προσφέρει καλές υπηρεσίες υγείας. Χρειάζονται οι υποδομές στα δίκτυα. Οι ψηφιακοί δρόμοι θα μας συνδέσουν σήμερα με τον υπόλοιποι κόσμο.

Έχουν γίνει πολλά τα τελευταία χρόνια για να γίνουν τα μνημεία και οι αρχαιολογικοί μας χώροι εύκολα προσβάσιμοι και η προσπάθεια πρέπει να ενταθεί και να ολοκληρωθεί. Η Ελλάδα μπορεί να βάλει στόχο να αποκτήσει τα πιο προσβάσιμα αρχαιολογικά μουσεία στον πλανήτη. Έτσι κι αλλιώς είμαστε μια από τις πέντε χώρες του πλανήτη με τα σημαντικότερα μνημεία και μουσεία...

Διστάζουμε να αναζητήσουμε αναφορές συλλογικού χαρακτήρα σε γεγονότα που συνέβησαν στα βάθη του ιστορικού χρόνου και τα οποία τεκμηριώνονται αποσπασματικά στα κείμενα και σε ακόμα μικρότερο βαθμό από τα αρχαιολογικά ευρήματα. Ειδικά όταν πρόκειται για γεγονότα που έχουν ιδεολογικοποιηθεί ad nauseam/μέχρι αηδίας πάνω σε ψυχροπολεμικά δίπολα ανατολής-δύσης, καπιταλισμού-κομμουνισμού, ο σκεπτικισμός μας πολλαπλασιάζεται. 

Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να είναι πολύ δυσαρεστημένη από τις προτάσεις της Κομισιόν για το νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο. Η Επιτροπή χρειάστηκε 500 ολόκληρες σελίδες για να καλύψει την απροθυμία της να διαχειριστεί το πρόβλημα επιμερίζοντάς το στα κράτη-μέλη και επί της ουσίας αφήνει την Ελλάδα να παλαίψει μόνη με την πραγματικότητα των μεταναστευτικών/προσφυγικών ρευμάτων.

Μπορεί η καταιγιστική ψηφιοποίηση ενός πλήθους συναλλαγών με το Δημόσιο στη συγκυρία της πανδημίας να ανάγκασε ακόμα και τους πιο διστακτικούς να δοκιμάσουν να εξυπηρετηθούν από τον οικιακό τους υπολογιστή, όμως μακροπρόθεσμα αλλά όχι σε ιδιαίτερα μεγάλο βάθος χρόνου, η χρήση των ψηφιακών υπηρεσιών θα αλλάξει ριζικά την αντίληψή μας για το τί είναι συναλλαγή με το Κράτος και ποιες αξιώσεις οι πολίτες πρέπει να έχουμε από αυτό.

Η αλήθεια είναι ότι κι εμείς το έχουμε σκεφτεί πολλές φορές, όταν ακούμε δηλώσεις πολιτικών προσώπων που «στάζουν» πολιτικό αναλφαβητισμό και δηλώνουν γενική ασυναρτησία: «Δεν μπορούμε να ασχολούμαστε, πόσο μάλλον να σχολιάζουμε, ανθρώπους που πρέπει να έχουν το ακαταλόγιστο».

Προ ημερών και μάλιστα κατά τη διάρκεια μιας επαγγελματικής συνάντησης πληροφορηθήκαμε, έκπληκτοι, ότι κατά τη διάρκεια του lockdown ο Δήμος Αθηναίων σύναψε μια πολύ έξυπνη και αποτελεσματική συνεργασία με την Beat (γνωστότερη ως Taxi Beat) για να καλύψει τις ανάγκες των δικαιούχων της βοήθειας στο σπίτι προσφέροντας μια σειρά από υπηρεσίες: από μεταφορά τροφίμων μέχρι βοήθεια υγειονομικής φύσεως.

Όσα γίνονται στα δημόσια σχολεία αυτές τις μέρες πιο πολύ μας γεμίζουν απελπισία παρά μας θορυβούν. Η προηγούμενη σχολική χρονιά διακόπηκε στη μέση και η φετινή, αν συνεχίσει έτσι, θα διακοπεί πολύ σύντομα. Πώς είναι δυνατόν οι βασικοί stakeholders του εκπαιδευτικού συστήματος, οι γονείς, να ανέχονται τα παιδιά τους να μένουν χωρίς τη βασική εκπαίδευση του δημόσιου σχολείου;