Δεν πέρασε ούτε μισή ώρα από τη στιγμή που η Επιτροπή «Ελλάδα 2021» ανέβασε στο κανάλι της στο YouTube το βίντεο που η ίδια τιτλοφορεί « “Ας κρατήσουν οι χοροί” - Tο βιντεοκλίπ της επετείου των 200 χρόνων μετά την Επανάσταση» και άρχισαν να «σκάνε» στο κινητό μας περιπαιχτικά μηνύματα από φίλους. «Μα, κοίτα τι σαχλαμάρα έφτιαξαν!».
Στο facebook πάλι, σε γκρουπ που έχει θέμα τα βιβλία, τις τέχνες και την ποπ κουλτούρα, οι χρήστες δήλωναν ειλικρινά συγκινημένοι.
Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός στην επικοινωνία για να διακρίνεις τη σημειολογική αναφορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, μια μεγάλη στιγμή για την πατρίδα μας που ως τέτοια πιστεύουμε ότι πρέπει να τη θυμόμαστε. Άλλωστε, η κυβέρνηση «επιστράτευσε» την κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου και μάλιστα την τελευταία στιγμή, αφού η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μάλλον θεωρούσε την επέτειο των 200 χρόνων από τον Αγώνα της Ανεξαρτησίας κάτι ανάξιο να ασχοληθεί και δεν είχε προετοιμαστεί στο ελάχιστο, για να κάνει αυτό που έχει αποδείξει ότι ξέρει να κάνει καλά: να διοργανώνει με επιτυχία πανηγυρικές εκδηλώσεις μεγάλης κλίμακας. Κοινώς, πάρτυ.
Δεν θα νοημαδοτήσει η κυρία Αγγελοπούλου και τα μέλη της επιτροπής τη μεγάλη επέτειο. Η έναρξη του Αγώνα της Ανεξαρτησίας, της μεγάλης φιλελεύθερης επανάστασης του 1821, ήταν ένα πολιτικό γεγονός που πέρασε στην ιστορία.
Την επέτειο θα τη νοηματοδοτήσουν με όσα θα απευθύνουν στους Έλληνες οι αιρετοί του σήμερα: η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός (από εκείνον μάλιστα περιμένουμε να ακούσουμε τα πιο σημαντικά, γιατί είναι ο πρώτος Έλληνας πραγματικός φιλελεύθερος πρωθυπουργός, που πιστεύει στο τρίπτυχο «Ελεύθερη Οικονομία, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Ανοιχτή Κοινωνία», στη συγκυρία της επετείου μιας μεγάλης φιλελεύθερης επανάστασης), ο Πρόεδρος της Βουλής, οι Βουλευτές, οι αρχηγοί των κομμάτων.
Και όχι μόνον αυτοί. Οι επιστήμονες που θα συναντηθούν στα συνέδρια που θα διοργανωθούν με θέμα την Επανάσταση, τα μεγάλα πνευματικά πολιτιστικά ιδρύματα, οι αρχαιολόγοι (ήδη αυτοί «μιλάνε» με τις εκθέσεις που διοργανώνουν με κέντρο το Εθνικό και Αρχαιολογικό Μουσείο) κι αυτοί έχουν να μας πουν πολλά για το νόημα της επετείου.
Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, η Επιτροπή 2021 έχει αναλάβει να διοργανώσει τη μεγάλη γιορτή. Το πάρτυ όπου ελπίζουμε να συναντηθούμε ξανά μετά από μήνες «κοινωνικής αποστασιοποίησης», με χορούς στους δρόμους κουνώντας τις ελληνικές σημαίες.
Δεν είναι η Επιτροπή αρμόδια να νοηματοδοτήσει την επέτειο αυτού του πολιτικού γεγονότος, λοιπόν. Αλλά δεν είναι και η πολιτική, πολιτειακή και πνευματική ηγεσία η μόνη αρμόδια.
Ο καθένας από εμάς, μόνος του, θα πρέπει να σκεφτεί πως βλέπει τον εαυτό του ως πολίτη της δημοκρατικής Ελλάδας, ως μέλος του Ελληνικού Έθνους. Έκανε όνειρα ως Έλληνας; Τα είδε να πραγματοποιούνται; Η Ελλάδα τον διέψευσε ή επιβεβαιώνει τους πόθους, τα ατομικά του «θέλω» στο πλαίσιο ενός έθνους, μιας κοινωνίας; Πώς ονειρεύεται ο καθένας από εμάς την Ελλάδα, την Ελλάδα μας, αύριο; Η νοηματοδότηση της Επετείου είναι και ατομική μας υπόθεση.
Μια χαρά είναι το βίντεο κλιπ της Επιτροπής 2021, λοιπόν. Άλλωστε, το δημοφιλέστερο και πιο γνωστό κομμάτι της πνευματικής και πολιτιστικής μας παράδοσης δεν πηγάζει από τον στοχασμό αλλά από το συναίσθημα. Τα δύο Νομπέλ μας έχουν απονεμηθεί για την ποίησή μας, όχι για την ικανότητά μας να συνθέτουμε μεγάλα αφηγήματα κι αυτό λέει πολλά.
Σαν να μας αρκεί το να κατανοούμε τον κόσμο μέχρι εκεί που φτάνουν οι αισθήσεις μας, με όσα αντιλαμβανόμαστε με το σώμα μας, με όλα όσα ορίζουν τα συναισθήματα που μας προκαλεί η πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα, όπως τη βιώνουμε σε ενεστώτα χρόνο, στην καθημερινότητά μας.
Ο στοχασμός στην Ελλάδα είναι ατομική υπόθεση. Τη φιλοσοφία, δηλαδή τον οργανωμένο τρόπο σκέψης, που πιστεύουμε μάλιστα ότι τη «γεννήσαμε» στην Ελλάδα, δεν τη διδάσκουμε καν στα σχολεία, την έχουμε εξοβελίσει από τη ζωή μας. Όπως μπορεί ο καθένας, με ό,τι εξοπλισμό διαθέτει, θα πρέπει να σκεφτεί τι σημαίνει η επέτειος για τον ίδιο, για το άτομό του.
Ας κρατήσουν οι χοροί, λοιπόν. Κι ας ευχηθούμε να είμαστε όλοι γεροί για να συναντηθούμε στη μεγάλη γιορτή και να χαρούμε με όσα μας ενώνουν που είναι βέβαια πάρα πολλά. Για την ακρίβεια, όσα μας ενώνουν είναι, διαχρονικά, τα περισσότερα.
