Στις 16 Μαΐου 2012 μετά από ενέργειες ιστορικών της λογοτεχνίας, αποχαρακτήριστηκαν διάφορα έγγραφα που αφορούν στην ποιήτρια Όλγα Μπέργγολτς (1910-1975). Ανάμεσα τους και το πρακτικό της κομματικής συνέλευσης, όπου πραγματοποιήθηκε η «ανάκριση» της ποιήτριας για τις σχέσεις της με διάφορες ηγετικές φυσιογνωμίες της Ένωσης Σοβιετικών Συγγραφέων, οι οποίοι είχαν πέσει σε δυσμένεια, κατηγορήθηκαν ως τροτσκιστές και πράκτορες ξένων μυστικών υπηρεσιών και εκτελέσθηκαν.

Όσοι Έλληνες πρωθυπουργοί επιχείρησαν στο παρελθόν να θέσουν τα ελληνοτουρκικά σε ένα πλαίσιο διαλόγου και επίλυσης με την «φίλη και σύμμαχο Τουρκία» συνάντησαν αργά ή γρήγορα την άρνηση του βαθέως κράτους της γειτονικής χώρας. Και δεν ήταν ο Ερντογάν ο «κακός»! Στις τάξεις της τουρκικής… νομενκλατούρας επικρατούσε η άποψη ότι η Ελλάδα θα έπεφτε κάποια στιγμή ως ώριμο φρούτο. Τι άλλαξε στο μεταξύ;

Δεν θα ήταν υπερβολή αν χαρακτηρίζαμε το τουρκικό έθνος ως το στενότερα συνυφασμένο με τη δική μας εθνική ταυτότητα. Σε διαδοχικές φάσεις της Ιστορίας, η -συνήθως αρνητική- εικόνα του «Τούρκου» χρησίμευσε προκειμένου να καταστεί διαυγέστερη -και θετικότερη- η δική μας ταυτότητα.

Είναι ιδιαίτερα θλιβερό εν έτει 2020, μετά από τόσα χρόνια στρεβλής οικονομικής πορείας, που τα πληρώσαμε με το παραπάνω με την πρωτοφανή οικονομική και κοινωνική κρίση κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, οι πρώτες λέξεις στο δημόσιο διάλογο να είναι η λέξη «δωρεάν» και η λέξη «διορισμός».

Ο Πόντιος Πιλάτος απευθύνθηκε στον όχλο και τον ρώτησε: «Τίνα θέλετε απολύσω υμίν, Βαραββάν ή Ιησούν τον λεγόμενον Χριστόν;» Ο όχλος από κάτω το σκέφτηκε και απάντησε δίχως περιστροφές «Βαραββάν». Καθαρές και ξάστερες κουβέντες. Ευτυχώς που στην πλατεία δεν ήταν ο Αλέξης Τσίπρας, διότι θα φώναζε «παρών» με αποτέλεσμα να έχει πάρει άλλη τροπή η παγκόσμια ιστορία.

Η απόφαση επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια προετοιμάζει το έδαφος για οριστική διευθέτηση των ορίων στο Ιόνιο Πέλαγος. Δηλαδή για την άσκηση δικαιωμάτων τα οποία η Ελλάδα επί σειρά ετών είχε αφήσει να εξαρτώνται από διαπραγματεύσεις με κυβερνήσεις, κάποιες εκ των οποίων αποδείχθηκαν μαριονέτες του καθεστώτος Ερντογάν παρά τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες και ελπίδες τους.

Μια νέα πανεθνική δημοσκόπηση του Cato Institute και του YouGov μεταξύ 2.000 Αμερικανών συμπεραίνει ότι το 62% των Αμερικανών δηλώνει ότι το πολιτικό κλίμα των  ημερών τούς αποτρέπει από το να λένε πράγματα που πιστεύουν γιατί άλλοι μπορεί να τα βρουν προκλητικά. Το ποσοστό αυτό έχει αυξηθεί σε σχέση με το αντίστοιχο του 2017 (58%). <b>Της Emily Ekins.</b>

Το αίτημα της αποκέντρωσης καθόρισε καταλυτικά την κομματική γεωγραφία και η όποια επίκληση περιφερειακής πολιτικής είναι ένα καταφύγιο για την ανάκτηση της πολιτικής νομιμοποίησης των κομμάτων και της αξιοπιστίας τους. Θα μπορέσουν οι περιφέρειες της χώρας με τα τοπικά Πανεπιστήμια να παίξουν ρόλο σ&apos; αυτό το ζήτημα;

Τι είναι η εξουσία; Το διαρκές όραμα και η συνεκτική ουσία των μεγάλων κομμάτων. Τα μικρά κόμματα κινούνται στο περιθώριο της, προσδιορίζονται σε σχέση μ? αυτήν, αλλά εκ ανάγκης αποδίδουν μεγαλύτερη σημασία στην ιδεολογική τους ταυτότητα και καθαρότητα, μέσω των οποίων κάνουν εφικτή την ύπαρξη τους. Τα μεγάλα όμως, με το που θα χάσουν την προοπτική εξουσίας παίρνουν απ&apos; ευθείας την κατιούσα μέχρι να καταλήξουν μικρά ή στον μηδενισμό τους. 

Δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιμένουμε. Οσο περισσότερο αναβάλλουμε τις μεταρρυθμίσεις, τόσο περισσότερο συσσωρεύουμε προβλήματα. Οι μεταρρυθμίσεις αποτελούν το εργαλείο για τη λύση των προβλημάτων, όχι το αντίστροφο, σημειώνει στο liberal.gr ο Παναγιώτης Λιαργκόβας, πρόεδρος του ΚΕΠΕ, προσθέτοντας ότι πολλά πράγματα κινούνται στη σωστή κατεύθυνση, ωστόσο μπορούν να γίνουν ακόμη περισσότερα. <b> Συνέντευξη στον Βασίλη Γεώργα. </b>

Οι επόμενες ημέρες και εβδομάδες είναι πολύ κρίσιμες. Η κατάσταση μπορεί να γίνει εύφλεκτη, είτε με την έκδοση νέας τουρκικής NAVTEX, είτε με την χορήγηση αδειών στην κρατική εταιρεία ΤΡΑΟ για έρευνες και γεωτρήσεις στην περιοχή του τουρκολιβυκού μνημονίου, όπως νότια ή ανατολικά της Κρήτης, σημειώνει στο liberal.gr ο Κώστας Λάβδας στον απόηχο των επαφών της γερμανικής διπλωματίας σε Αθήνα - Άγκυρα. <b> Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη. </b>

Πως η διακυβέρνηση του κράτους είναι μια δύσκολη υπόθεση είναι προφανές. Πιστεύουν πολλοί, στην Ελλάδα και αλλού, ότι αρκεί να βρεθεί μια πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, να ορίσει τους υπουργούς του ο πρωθυπουργός, να καθίσουν αυτοί στις καρέκλες τους και τα υπόλοιπα θα έρθουν... μόνα τους. Στα πλοκάμια αυτού του «μύθου» πιάστηκαν αρκετές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών.

Στις 22 Αυγούστου δύο υψηλόβαθμα στελέχη της Χαμάς συναντήθηκαν στην Άγκυρα με τον Ντ. Ερντογάν. Ήταν η δεύτερη φορά μέσα στο τρέχον που ο Τούρκος πρόεδρος συναντήθηκε με αντιπροσωπεία της παλαιστινιακής οργάνωσης, που έχει χαρακτηριστεί ως τρομοκρατική τόσο από τις ΗΠΑ όσο και από την ΕΕ. 

Όσες φορές κι αν απαντήσουμε θετικά σε μια πρόσκληση διαλόγου με την Τουρκία, άλλες τόσες φορές η Τουρκία θα ανακαλύπτει νέες «διαφορές» με την Ελλάδα, ναρκοθετώντας, επί της ουσίας, την υποτιθέμενη προοπτική των διαπραγματεύσεων. Πολύ απλά, η επιλογή της Τουρκίας είναι ο πόλεμος, αφού κατανοεί ότι δεν υπάρχει διεθνές δικαστήριο που θα ικανοποιήσει τις παράλογες απαιτήσεις της. Κλειδί στις εξελίξεις θα είναι η στάση της Ευρώπης.

Οι χρηματιστηριακές αγoρές της Νέας Υόρκης φλερτάρουν καθημερινά με νέα υψηλά επίπεδα τιμών. Τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια, αγκομαχώντας πλησιάζουν στα προ covid-19 επίπεδα. Μόνον ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών, αρνείται πεισματικά να πλησιάσει τις 900 μονάδων που είχε πριν από την κρίση, δίνοντας μάχες χαρακωμάτων γύρω από τις 600-630 μονάδες.

Μάζεψαν όσες ήταν να μεταφερθούν. Μας υποχρέωσαν να παραταχθούμε. Ο χοντρός διοικητής βγήκε με τον κατάλογο. Άρχισαν να φωνάζουν τα επίθετα: «Μαζέψτε τα πράγματά σας!».

Οι φίλοι από την Ολλανδία που ήρθαν για διακοπές στην Ελλάδα και φέτος μας συγκίνησαν ιδιαίτερα. Δεν είναι λίγοι όσοι έχουν αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με την πατρίδα μας χωρίς να έχουν καταγωγή ή κάποιο δεσμό εξ αγχιστείας μαζί της και δεν μπορούν καν να φανταστούν ότι θα περάσουν τις διακοπές τους κάπου αλλού.

Εν μέσω της πανδημίας, οι κυβερνήσεις ανά τον κόσμο προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα στη διασφάλιση ρευστότητας για τις επιχειρήσεις και τη διατήρηση των χώρων εργασίας. Οι περισσότερες χώρες ακολούθησαν την προσέγγιση της αύξησης των ρυθμίσεων και της προσαρμογής τους στις τοπικές ιδιαιτερότητες. Οι κανόνες αυτού του είδους όμως επιφέρουν τον κίνδυνο να μετατραπούν οι εργασιακοί νόμοι σε ιστορικά απολιθώματα αντί για καθολικά εφαρμόσιμα πρότυπα.<b>Γράφει η Carolina Mickute.</b>

Ένα παράξενο «έργο» παίζεται στην Τζια, χρόνια τώρα. Φτάνοντας στο μικρό νησί, το άγχος και οι έννοιες σε εγκαταλείπουν με μιας κι ας βρίσκεται τόσο κοντά στην πρωτεύουσα. Λες και η δύναμη των Νυμφών που λάτρευαν αυτό τον τόπο κρατάει ακόμα. Λες κι ακόμα από το πλοίο της γραμμής, σε ποτίζουν αμβροσία!

Η επίσκεψη του γερμανού υπουργού Εξωτερικών στις δύο πρωτεύουσες δεν φαίνεται ικανή να συμβάλει στην αποκλιμάκωση. Η διγλωσσία της Άγκυρας αποδεικνύεται από την αλυσίδα των τακτικισμών το τελευταίο 48ωρο. Ο πόλεμος των NAVTEX δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για την γερμανική πρωτοβουλία, σημειώνει στο liberal.gr ο Μιλτιάδης Σαρηγιαννίδης. <b> Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη. </b>

Είναι η πρώτη φορά από την έναρξη της πανδημίας που θα κληθούμε να επανεκκινήσουμε σχολεία, πανεπιστήμια, εργασία, κάθε είδους οικονομική δραστηριότητα, σε πλήρεις ρυθμούς. Ένα πείραμα το οποίο καλούμαστε να κερδίσουμε καθώς διαφορετικά θα αντιμετωπίσουμε δραματικές συνέπειες σημειώνει στο liberal.gr ο πρύτανης του ΕΚΠΑ και καθηγητής Ιατρικής Αθανάσιος Δημόπουλος. <b>Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Διαμάντη.</b>

Ήταν Φεβρουάριος. Μια στιγμή πριν μία σφαίρα στο σβέρκο κόψει το νήμα της ζωής της Μαρίας Κάρλοβνα, πρόλαβε να δει ένα τεράστιο μαύρο λάκκο γεμάτο πτώματα, μία σειρά ανθρώπων να στέκεται μαζί της στην άκρη αυτού του ερέβους. Είχε έρθει η ώρα της.

Λέμε ότι η Ιστορία διδάσκει, επειδή οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν παρόμοιες καταστάσεις από τα αρχαία χρόνια. Πολλές φορές, μάλιστα, αναρωτιόμαστε πως θα ενεργούσε ή τι θα έπραττε μια εξέχουσα ιστορική προσωπικότητα σε απάντηση καταστάσεων της καθημερινότητας. Κυρίως σε ευρύτερα ζητήματα τα οποία ταλανίζουν ολόκληρα κράτη, όπως επί παραδείγματι στην αγωνία για την ασφάλειά τους.

Στην ενδιαφέρουσα συνέντευξη που έδωσε στο ΒΗΜΑ της Κυριακής ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Θεόδωρος Σκυλακάκης αισθάνθηκε την ανάγκη να δώσει τη διαβεβαίωση ότι η κυβέρνηση παραμένει πιστή στο πρόγραμμά της για μείωση των εισφορών, των φόρων αλλά και του κράτους.