Στις 16 Μαΐου 2012 μετά από ενέργειες ιστορικών της λογοτεχνίας, αποχαρακτήριστηκαν διάφορα έγγραφα που αφορούν στην ποιήτρια Όλγα Μπέργγολτς (1910-1975). Ανάμεσα τους και το πρακτικό της κομματικής συνέλευσης, όπου πραγματοποιήθηκε η «ανάκριση» της ποιήτριας για τις σχέσεις της με διάφορες ηγετικές φυσιογνωμίες της Ένωσης Σοβιετικών Συγγραφέων, οι οποίοι είχαν πέσει σε δυσμένεια, κατηγορήθηκαν ως τροτσκιστές και πράκτορες ξένων μυστικών υπηρεσιών και εκτελέσθηκαν.
Το αξιοπερίεργο στην υπόθεση είναι ότι ενώ τα Ημερολόγια της Όλγας Μπέργγολτς βρίσκονται στα Κρατικά Αρχεία της Αγίας Πετρούπολης, οι αρχές δεν επιτρέπουν την πρόσβαση των ερευνητών σε αυτά, ούτε, φυσικά και τη δημοσίευσή τους. Διαβάζοντας το πρακτικό αυτό, ο αναγνώστης νιώθει το ρίγος του τρόμου από τη δημόσια διαπόμπευση, το ανελέητο ανακριτικό ύφος των κομματικών ιεροεξεταστών, αλλά και την θέση αδυναμίας που βρέθηκε η ποιήτρια, έχοντας να αντιμετωπίσει τον απρόσωπο, κανιβαλιστικό κομματικό μηχανισμό στο απόγειο των σταλινικών εκκαθαρίσεων.
Παράλληλα, ο αναγνώστης πληροφορείται για τα κυρίαρχα, κομμουνιστικά ήθη της εποχής, σύμφωνα με τα οποία η προσωπική ζωή του καθενός όχι μόνο δεν αντιμετωπιζόταν ως ιερή, αλλά, απεναντίας, ήταν πάντα υπό τον άγρυπνο μάτι ελέγχου των κομματικών στελεχών που ένιωθαν παντοδύναμα.
Για την ιστορία μόνο και για να γίνει κατανοητή η προσωπικότητα και το ήθος της Όλγας Μπέργγολτς, θα πρέπει να σημειώσουμε πως καθ’ όλη τη διάρκεια της πολιορκίας του Λένινγκραντ, η ποιήτρια καθημερινά έκανε εκπομπή από τον τοπικό ραδιοσταθμό της πόλης, εμψυχώνοντας τους συμπολίτες της. Η οργή των χιτλερικών ήταν τέτοια που την επικήρυξαν. Η ίδια όμως συνέχιζε μέρα με την μέρα, αγνοώντας τους βομβαρδισμούς, την πείνα, τους νεκρούς στους δρόμους να πηγαίνει στο στούντιο και να κάνει την εκπομπή της.
Το Νοέμβριο του 1937 η Μπέργγολτς απολύθηκε από το εργοστάσιο «Ηλεκτροσίλα. Μέχρι τη σύλληψή μας όμως στις 14 Δεκεμβρίου 1938 κατάφερε να αποκατασταθεί στο κόμμα, όπου όμως μετά τη σύλληψή της διαγράφηκε ξανά με απόφαση της κομματικής επιτροπής του εργοστασίου «Ηλεκτροσίλα» στις 22 Δεκεμβρίου 1938, απόφαση που επικυρώθηκε από την αχτιδική επιτροπή του ΠΚΚ (Μπ) στις 5 Ιανουαρίου 1939. Όλα αυτά βέβαια, ερήμην της Μπέργγολτς, η οποία ήταν φυλακισμένη. Μετά την απελευθέρωσή της η Μπέργγολτς αποκαταστάθηκε στο κόμμα με απόφαση του γραφείου της αχτιδικής επιτροπής στις 17 Ιουλίου 1939. Δεν μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό της εκτός του κόμματος.
Πρακτικό Νο 14 της συνεδρίασης της κομματικής επιτροπής του εργοστασίου «Ηλεκτροσίλα Σ. Μ. Κίροφ» από 29 Μαΐου 1937
Ακούσαμε την εισήγηση της υπόθεσης Μπέργγολτς σε σχέση με τα τροτσκιστικά αντεπαναστατικά στοιχεία της ομάδας Άβερμπαχ.
Παρόντες: οι εκπρόσωποι της Ένωσης Συγγραφέων σ.σ. Καπίτσα, Μπίρκιν, Ρεστσέτοφ, Μπέργγολτς
Μπέργγολτς Όλγα Φιοντόροβνα, γεννηθείσα το 1910, κοινωνική θέση: υπάλληλος, υποψήφιο μέλος στο Πανενωσιακό Κομμουνιστικό Κόμμα (Μπολσεβίκοι), αριθμός κομματικού βιβλιαρίου υποψήφιου μέλου Νο 0212237, εκπαίδευση - ανώτατη, μέλος της Πανενωσιακής Λενινιστικής Κομμουνιστικής Ένωσης Νεολαίας από το 1928, ειδικότητα - συγγραφέας, αποσπασμένη στην εργοστασιακή κομματική οργάνωση ως συντάκτρια - συγγραφέας της «Ιστορίας του εργοστασίου». Εργάζεται στην Ένωση Σοβιετικών Συγγραφέων. Διαμένει επί της οδού Ρουμπινστέιν, κτίριο Νο 7, διαμέρισμα 30 - σχετικά με τις αιτίες διαγραφής της από την Ένωση Συγγραφέων, για τις σχέσεις της με τον Άβερμπαχ και άλλους εχθρούς του λαού.
Συν. Βολκόφ: Κατ’ εντολή της κομματικής επιτροπής, εγώ και ο συν. ΣΜΙΡΝΟΦ επισκεφτήκαμε την Ένωση Συγγραφέων σχετικά με την υπόθεση Μπέργγολτς. Μελετήσαμε τα πρακτικά της κομματικής επιτροπής και της κομματικής ομάδας της της Κομσομόλ από 5/V, 14/V, 15/V και 17/V, κατά τη διάρκεια των οποίων συζητήθηκε το ζήτημα για την ομάδα λογοτεχνών που ανήκαν στην τροτσκιστική λογοτεχνική ομάδα του Άβερμπαχ και άλλων. Καταλάβαμε ότι η Μπέργγολτς μέχρι το τελευταίο διάστημα είχε σχέσεις με τον εχθρό του λαού Άβερμπαχ, γνώριζε τις επιδιώξεις του να δημιουργήσει την τροτσικιστική του ομάδα στο Παράρτημα του Λένινγκραντ της Ένωσης Σοβιετικών Συγγραφέων και δεν έκανε τίποτα για να τον αποκαλύψει. Όλα αυτά τα ομολόγησε η ίδια στη συνέλευση της κομματικής ομάδας και καταγράφηκαν στο πρακτικό της 6ης Μαΐου. Η ίδια επίσης ομολόγησε για την απρεπή αντιμετώπιση εκ μέρους του Άβερμπαχ του συν. ΚΑΓΚΑΝΟΒΙΤΣ στο άρθρο του Άβερμπαχ για το Μετρό της Μόσχας, το οποίο ήταν έκφραση της ψευδοκολακείας που είναι η αγαπημένη μέθοδος δουλειάς των τροτσκιστικών καθαρμάτων. Η Μπέργγολτς δεν κατήγγειλε τον Άβερμπαχ. Η Μπέργγολτς υπερασπίστηκε τον Γκορελόφ, τον Ντομπίν, τον Μαϊζέλ, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για την προώθηση από τον Γκορελόφ των τροτσικιστικών ιδεών στην εφημερίδα «Λιτερατούρνι Λένινγκραντ», στην οποία η Μπέργγολτς εργαζόταν ως γραμματέας διεύθυνσης. <...> Όλη η συμπεριφορά της Μπέργγολτς στις κομματικές συνελεύσεις χαρακτηρίζεται από την διάθεσή της να μην καταγγείλει, αλλά να κρύψει τους τροτσκιστές απατεώνες στο Παράρτημα του Λένινγκραντ της Ένωσης Σοβιετικών Συγγραφέων, πράγμα που χαρακτηριστικά τόνισε στο κλείσιμο του ο πρόεδρος της συνέλευσης. Παραθέτουμε απόσπασμα της ομιλίας του: «Σωστά ειπώθηκε για την σαπίλα της Μπέργγολτς. Η ζωή σου μέχρι τώρα δεν ήταν τίποτα άλλο από το να ζητάς και έχει την υποστήριξη του Άβερμπαχ και μάλιστα όχι την πολιτική, αλλά την προσωπική, την ιδιαίτερη. Οι σχέσεις σου με τους Μακάρεφ, Άβερμπαχ, Μπεσπαμιάτιν, ο οποίος ήταν γραμματέας του Άβερμπαχ και ο οποίος σκέφτηκε να πάρει την εκδίκησή του, πράγμα που γνώριζες και απέκρυψες. Απέκρυψες και τις σχέσεις σου με τους Γιούρι Γκέρμαν και Μακάρεφ. Μήπως βοήθησες στην αποκάλυψή τους;» <...>
Εκ των ανωτέρω συνάγουμε πως η απόφαση της συνέλευσης της κομματικής οργάνωσης του Παραρτήματος του Λένινγκραντ της Ένωσης Σοβιετικών Συγγραφέων να τεθεί στην κομματική οργάνωση του εργοστασίου το θέμα της διαγραφής από το κόμμα της Μπέργγολτς, σωστή.
Μπέργγολτς: Οι κατηγορίες που μου αποδίδονται είναι πολύ βαριές. Στο εργοστάσιο δεν έχουν άσχημη γνώμη για μένα. Όσον αφορά στη σχέση μου με τον Άβερμπαχ έχω να πω πως τον γνώρισα ως επικεφαλής της Ένωσης Σοβιετικών Συγγραφέων. Ήμουν μέλος της ΕΣΣ παλαιότερα, αλλά με είχαν διαγράψει. Στον Άβερμπαχ με σύστησε ο Λιμπεντίνσκι. Ο Άβερμπαχ εκείνη την εποχή ήταν ο ηγέτης και είχε τεράστιο κύρος. Είχαμε πολύ καλή σχέση. Εκείνη την εποχή, ο εκδοτικός οίκος «Νεαρή φρουρά» ήθελε να μου αναθέσει λογοτεχνική δουλειά στον τομέα της παιδικής λογοτεχνίας. Έγινα δεκτή ως μέλος στη Ρωσική Εταιρεία Προλεταρίων Συγγραφέων. Με διόρισαν γραμματέα στην «Λιτερατούρναγια Γκαζέτα». Μετά από αυτό και για οκτώ μήνες δεν συνάντησα τον Άβερμπαχ. Στη συνέχεια αποχώρησα από την Ρωσική Εταιρεία Προλεταρίων Συγγραφέων και έπιασα δουλειά στο εργοστάσιο «Ελεκτροσίλα». Τον Δεκέμβριο του 1933 ο Άβερμπαχ ήρθε στο Λένινγκραντ ως γραμματέας της συντακτικής επιτροπής της «Ιστορίας των φαμπρικών και των εργοστασίων» και εκπρόσωπος του αλμανάκ «1916». Η μεγάλη πολιτική μου τυφλότητα έγκειται στο γεγονός ότι δεν τον κατάλαβα εκείνη την εποχή. Μία φορά ήρθε μαζί με τον Μπέρμον στο διαμέρισμά μου, ένα σαββατοκύριακο και μου ζήτησαν να πάμε βόλτα με το αυτοκίνητο. Τον χειμώνα του 1933 είδα για τελευταία φορά τον Άβερμπαχ. Ο Άβερμπαχ προσπάθησε να δημιουργήσει γύρω του μία ομάδα συγγραφέων για να αντιπαρατεθεί στις αποφάσεις της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος. Δεν είχα ποτέ την παραμικρή ιδεολογική σχέση μαζί του. Δεν μου έδινε εντολές και δεν είχα ιδιαίτερες σχέσεις μαζί του. Πίστευα πως αφού το κόμμα του εμπιστεύτηκε από τον σημαντικό τομέα δουλειάς, είναι μάλλον άνθρωπος που τον έχουν ελέγξει. Το 1934 ο Άβερμπαχ μετατέθηκε στα Ουράλια. Εκείνη την εποχή αλληλογραφήσαμε μία φορά. Δεν μου είπε ποτέ τίποτα για τις απόψεις του. Από τον Μάιο του 1934 μέχρι σήμερα ούτε συναντηθήκαμε ποτέ, ούτε αλληλογραφήσαμε. <...> Στη συμμορία των συνεργατών του δεν συμμετείχα ποτέ, δεν γνώριζα τίποτα για τα σχέδιά του. Δεν ήξερα ότι ο Άβερμπαχ ήταν εκείνος που τελικά αποκαλύφθηκε πως είναι. Τώρα τα κατάλαβα όλα ξεκάθαρα. Επαναλαμβάνω πως δεν είχα τίποτα μαζί του, ήμασταν απλά γνωστοί. Είχα τις δυνατότητες να τον καταλάβω, αλλά βλέποντας πως είμαι μέλος του κόμματος και έχει τόσο μεγάλο κύρος, δεν το έκανα, πράγμα που σήμερα θεωρώ ως λάθος.
<...> Στην εφημερίδα «Λογοτεχνικό Λένινγκραντ» εργάστηκα έντιμα και φιλότιμα. Μετά τη δίκη, κάναμε πολλή δουλειά για τον εντοπισμό των οπαδών του Τρότσκι, του Ζηνόβιεφ και των άλλων. Είχαμε συγκρούσεις με τον Μαϊζέλ, τον Γκορμπατσόφ, τον Γκοερλόφ και άλλους. Μαζί με τον Μαϊζέλ κάναμε διακοπές στο σανατόριο, αλλά δεν μου είπε τίποτα σχετικά με τις απόψεις του και τον τροτσκισμό. Μία φορά μου έδωσε να διαβάσω ένα άρθρο. Του είπα ότι τέτοιο άρθρο απαγορεύεται να δημοσιευτεί. Μου πρότεινε να το διορθώσω, αλλά δεν υπέθεσα πως είναι τροτσκιστής. Όταν στην Κομματική Επιτροπή τέθηκε το ζήτημα του Γκορελόφ, δεν τον υπερασπίστηκα, μα καταδίκασα τα λάθη του. <...> Το λάθος μου είναι ότι έδωσε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον Ντουμπίν και σε άλλους ως προς τη δουλειά στην εφημερίδα και δεν ασχολήθηκα περισσότερο εγώ η ίδια. <...>
Γνωρίζω πως τα λάθη μου δεν μπορούν να δικαιολογηθούν. Όλα όσα γράφτηκαν στον Τύπο είναι σωστά. Μέμφομαι τον εαυτό μου γιατί μέχρι τα πρώτα δημοσιεύματα, δεν είχα καταλάβει τίποτα και δεν είχα κάνει τίποτα. Δεν πρόκειται να αναφερθώ στα επιτεύγματά μου, εφόσον αυτά δεν είναι πολλά. Παλιότερα για το θέμα του Άβερμπαχ σιωπούσαν και ελάχιστοι γνώριζαν γι’ αυτό, τώρα όλοι θορυβούν.
Συν. Λεονόβιτς: Τι έχετε να πείτε για το βιβλίο «Η ιστορία του εργοστασίου μας»;
Απάντηση: Το γράφω το βιβλίο, έχω γράψει μέχρι το 1918 και κομμάτια του 1ου πεντάχρονου πλάνου.
Συν. Καπίτσα: Τι περιεχόμενο είχαν οι επιστολές του Άβερμπαχ;
Απάντηση: Δεν είχαν κομματικό, μα λογοτεχνικό περιεχόμενο.
Συν. Γιεβσέγιεφ: Ποια ήταν η σχέση σας με τον Ντομπίν;
Απάντηση: Αρχικά θεώρησα πως ο Ντομπίν είναι καλός άνθρωπος, σεβάσμιος. Στις 2 Φεβρουαρίου έγινε μία σύσκεψη στο γραφείο του σ. Στσερμπακόφ. Ο Ντομπίν ήταν άρρωστος. Όταν έμαθε την εισήγηση του σ. Στσερμπακόφ άρχισε να κατηγορεί τόσο αυτή όσο και την ομιλία του Γκορέλοφ. Μίλησε για αυτό στον Τσουμπαντρίν, πρίν την σύλληψη του Γκολερόφ και τη διαγραφή του Ντομπίν και συμφώνησε μαζί μου.
συν. Πούγκιν: Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αρνηθήκατε την πρόταση του Άβερμπαχ να δουλέψετε κοντά του.
Απάντηση: Μου έκανε πρόταση, αλλά εγώ αρνήθηκα και αποφάσισα να εργαστώ στην «Ηλεκτροσίλα».
συν. Σουέτοφ: Ο Άβερμπαχ εγκωμίαζε τις ικανότητές σας και σας θεωρούσε αναντικατάστατη, στη συνέχεια έφυγε κι εσείς θα έπρεπε να γνωρίζετε πως διέλυσε τη δουλειά, αλλά παρόλα αυτά αλληλογραφούσατε μαζί του.
Απάντηση: Δεν το ήξερα αυτό.
συν. Σουέτοφ: Στην εφημερίδα έγραψαν πως στην κομματική συνέλευση της Ένωσης Συγγραφέων μιλήσατε υπερασπιζόμενη τον Άβερμπαχ.
Απάντηση: Δεν είναι αλήθεια αυτό, δεν τον υπερασπίστηκα. Πολλοί υπερεκτιμούν τη σχέση μου με τον Άβερμπαχ.
συν. Κρουλ: Για ποια θέματα συζητούσαμε με τον Άβερμπαχ.
Απάντηση: Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορώ να πω κάτι συγκεκριμένο. Δεν μιλούσαμε για τίποτα συγκεκριμένο, απλά κάναμε βόλτες με το αυτοκίνητο.
συν. Κρουλ: Για ποιο λόγο συναντιόσασταν με τον Άβερμπαχ;
Απάντηση: Ήμασταν γνωστοί. Οι συζητήσεις μας είχαν ιδιωτικό χαρακτήρα ή μιλούσαμε για τη λογοτεχνία. Μου ανέθετε δουλειές, όπως ποιον να πάρω για να δουλέψει για το αλμανάκ κλπ. Δεν συζητούσαμε καθόλου πολιτικά.
συν. Κρουλ: Γνώριζες την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής και ότι ο Άβερμπαχ σχημάτιζε ομάδα;
Απάντηση: Την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής την γνώριζα, δεν ήξερα όμως ότι ο Άβερμπαχ σχημάτιζε ομάδα.
συν. Σουέτοφ: Είπες ότι διαγράφηκες από την Ρωσική Εταιρεία Προλετάριων Συγγραφέων. Ποια ήταν η διαφωνία σου;
Απάντηση: Απέρριπταν συστηματική την έκδοση των βιβλίων μου, θεωρούσαν πως δεν έχουν προλεταριακό περιεχόμενο, αλλά και για άλλες αιτίες.
συν. Φεντίν: Εφόσον δεν μιλούσαμε πολιτικά με τον Άβερμπαχ, πως να εκλάβουμε το γεγονός ότι ήσασταν φίλοι;
Απάντηση: Το 1931 ο Άβερμπαχ ήθελε να τον παντρευτώ, ήταν ερωτευμένος μαζί μου. Αρνήθηκα. Δεν έγινε ποτέ σύζυγός μου. Την εποχή εκείνη έγραψα στον σύζυγό μου στο Καζακστάν για να έρθει και είπα στον Άβερμπαχ να μην ελπίζει. Ήρθε ο σύζυγός μου αλλά γι’ αυτό τον διέγραψαν από την Κομσομόλ. Το σύζυγός μου το 1932 έστειλε επιστολή στη Ρωσική Εταιρεία Προλετάριων Συγγραφέων, στην οποία κατήγγειλε τον Άβερμπαχ για πολιτικό τυχοδιωκτισμό και λογοτεχνική υποκρισία. Εγώ φοβήθηκα επειδή ο Άβερμπαχ ήταν υψηλόβαθμος εκείνη την εποχή, αλλά δεν υπήρξε καμία σύγκρουση.
σ. Κρουλ: Είσαι σύζυγος του Μολτσάνοφ, είχες μία κόρη και φερόσουν τόσο χυδαία, γυρνούσες με άλλους, πήγαινες βόλτα με τα αυτοκίνητά σου, έτρωγες σε εστιατόρια, καθόσουν εκείνη μέχρι τις 3.00 τα ξημερώματα, πώς τα εξηγείς όλα αυτά;
Απάντηση: Ήταν μία απλή γνωριμία και χυδαία δεν φερόμουν. Ο Άβερμπαχ ήταν άνθρωπος έξυπνος και χαρούμενος. Όλοι ήθελαν να κάνω παρέα μαζί του. Τώρα πια πείστηκα πως ο σύζυγός μου είχε δίκιο τότε, όταν τον αποκάλεσε πολιτικό τυχοδιώκτη.
συν. Φεντίν: Πες μας για τη σχέση σου με τον Μπεσπάλοφ (έκανε λάθος πρόκειται για τον Μπεσπάμιατνοφ σ.τ.μ.)
Απάντηση: Στην καθημερινή του ζωή ήταν ανεπίληπτος. Ο Μολτσάνοφ, με τον οποίο ζω, μας σύστησε το 1930 στο Καχακστάν. Είχε πεθάνει η μικρή μου κόρη, ο άντρας μου υπέφερε από κρίσεις. Στη συνέχεια αρρώστησε η μεγάλη μου κόρη. Αρρώστησα κι εγώ. Τα δεινά αυτά με είχαν γονατίσει. Δούλευα για να συντηρήσω την οικογένεια και να ξεχνιέμαι. Ο Μπεσπάλοφ ήταν ένας απλός γνωστός, δεν είχαμε κοινή ζωή.
συν. Κρουλ: Ποιες εργασίες σου ανέθετε ο Άβερμπαχ;
Απάντηση: Μόνο ως προς την επιλογή ανθρώπων για συμμετοχή στο αλμανάκ «1916». Για την οργάνωση παράνομης ομάδας συγγραφέων άρχισαν να λένε μόνο τον Απρίλιο. Πριν από αυτό δεν ήξερα τίποτα. Ο Άβερμπαχ ήταν τόσο κρυψίνους που δεν μου μιλούσε καθόλου για τις απόψεις του.
Τα λάθη που έκανα, είναι τα πρώτα λάθη που έκανα σε όλη μου τη ζωή. Με κατηγορούν ότι δεν κατήγγειλα τον Λιμπεντίνσκι και άλλους. <...> Είναι σύζυγος της αδελφής μου. Είχα σχέσεις μαζί του, αλλά δεν ήμασταν φίλοι. Ήταν πολύ δύσκολος άνθρωπος, μαλώναμε συχνά.
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ
συν. Καπίτσα [ πρόεδρος της Ένωσης Σοβιετικών Συγγραφέων]: Η Μπέργγολτς στη συνέλευσή μας μίλησε περισσότερο απ’ ότι σήμερα, ενώπιόν σας. Η σχέση της με τον Άβερμπαχ ήταν ουσιαστική, πολλοί από τους γνωστούς της έχουν διαγραφεί από το κόμμα και συλληφθεί. Είχε μία τάση να σχετίζεται με ανθρώπους που κατείχαν υψηλές θέσεις. Είναι μία συμπεριφορά που δεν ταιριάζει σε μέλος του κόμματος. Ήθελε να ανέβει ψηλά, στο επίπεδο του Άβερμπαχ και αυτό μπορούσε να το πετύχει μόνο μέσω του Κριουτσκόφ (ο οποίος είναι φυλακή τώρα). <…> Η Ένωση Σοβιετικών Συγγραφέων προτείνει τη διαγραφή της.
Ερώτηση του συν. Φεντίν προς τον συν. Καπίτσα: Ποιος ήταν ο Λιμπεντίνσκι;
Απάντηση: Ο Λιμπεντίνσκι ήταν τροτσκιστής, ένας διεφθαρμένος άνθρωπος.
Συν. Μπίρκιν [εκπρόσωπος της Ένωσης Σοβιετικών Συγγραφέων]: Ο Άβερμπαχ και η ομάδα του προσπαθούσαν να δημιουργήσουν μία νέα παράνομη οργάνωση. Ο Φαντέγιεφ, ο Πανφέροφ και άλλοι αγνοούσαν τον Γκόρκι, παρακράτησαν ορισμένες επιστολές του Ρομέν Ρολλάν. <…> Αυτή η ομάδα προσπάθησε να επιβάλει τον Άβερμπαχ στη νέα ηγεσία της Ένωσης Σοβιετικών Συγγραφέων. Κουβαλούσαν διάφορους και τους παρουσίαζαν ως καλούς συγγραφείς, αλλά αυτοί στην πραγματικότητα δεν μπορούσαν να γράψουν ούτε μία επιστολή. Η ομάδα αυτή ήταν στελέχη του Τρότσκι. <…> Η Μπέργγολτς γυρόφερνε αυτή την ομάδα. Δεν είπε όλη την αλήθεια, δεν ήταν ειλικρινής. Η Όλγα Μπέργγολτς δεν είναι χαζή, είναι πολιτικά ώριμη και καλλιεργημένη. Ήθελα να βρίσκεται στο κύκλο εκείνων που είχαν εξουσία. Ήταν φίλη με τον Άβερμπαχ, γενικό γραμματέα της Ρωσικής Ένωσης Προλετάριων Συγγραφέων. Είχε στενή σχέση μαζί του, αλληλογραφούσαν. Είχε σχέσεις με τον Μακάριεφ, το δεξί χέρι του Άβερμπαχ που έχει ήδη εκτελεστεί. Δεν μπορούσε ο καθένας να δει τον Γκόρκι, εκείνη όμως μέσω της σχέσης της με τον Άβερμπαχ τον είδε. Σε αυτό ξεπέρασε άλλους συγγραφείς. Ζούσε με τον Κορνίλοφ, ήταν φίλη με τον Γκέρμαν κλπ. Ντρέπομαι να παραδεχτώ ότι είχαμε μία τέτοια κομμουνίστρια ανάμεσά μας. <…> Τι είναι η Όλγα Μπέργγολτς; Δεν είναι άξια να γίνει μέλος του κόμματος, η ηθική της είναι πολύ χαμηλού επιπέδου. Δεν έχει μέσα της τίποτα το υγιές. Όλοι της οι φίλοι έχουν συλληφθεί και διαγραφεί από το κόμμα. Είναι έξυπνη γυναίκα και καλλιεργημένη, κρύβει όμως πολλά.
Συν. Ρεστσέτοφ: Το πιο δυσάρεστο και βαρύ είναι ότι ήρθε σε μία τέτοια οργάνωση και αντί να ομολογήσει ειλικρινά κρύβει τα πάντα, δεν θέλει να είναι ειλικρινείς μαζί μας. Όταν στριμώχτηκε στο τοίχο, κάπως υποχωρεί. Μπορώ να μαρτυρήσω για την σχέση της με τον Άβερμπαχ. Μία φορά πήγα να τον δω στο ξενοδοχείο, του χτυπούσα για ώρα την πόρτα, στο τέλος μου άνοιξε ο Άβερμπαχ, κατακόκκινος, αναμαλλιασμένος και με έβρισε, γιατί τον ενόχλησα σε μία τέτοια στιγμή. Μέσα στο δωμάτιο ήταν η Όλγα Μπέργγολτς. <…> Ο σύζυγός της Ν. Μολτσάνοφ είναι καλός άνθρωπος, στρατιωτικός. Αυτή μας λέει πως είναι άρρωστος, αλλά προφανώς αυτή ευθύνεται για την κατάστασή του. Ο Άβερμπαχ, ο Μπεσπάμιατνοφ, ο Μακέριγιεφ και άλλοι, να πίσω από τους ποιους έτρεχε. <…>
Μπέργγολτς: Έχω πολλά μειονεκτήματα, αλλά, νομίζω, πως έχω και καλά στοιχεία. Τον Γκόρκι τον επισκέφτηκα μόνο μία φορά. Με πήγε ο Μαρσάκ. Λένε πως με δέχτηκε ο Γκόρκι μετά από μεσολάβηση του Άβερμπαχ, δεν είναι αλήθεια. <…> Λένε πως έχω διαπράξει μία ολόκληρη αλυσίδα λαθών. Μου είναι πολύ δύσκολο να το αποδεχτώ. Μέχρι την τελευταία στιγμή δεν διέκοψα τις επαφές μου με το εργοστάσιο. Η δουλειά μου μού αρέσει και την αγαπώ. Οι σύντροφοι ομιλητές Ρστσέτοφ, Καπίτσα και Μπίρκιν δεν έχουν δίκιο και το μόνο που θέλουν είναι να με κατηγορήσουν.
Συν. Κρούλ: Και τι απ’ όλα όσα είπαν οι σύντροφοι Ρεστσέτοφ, Μπίρκιν και Καπίτσα για σένα δεν είναι σωστό. Πες μας.
Μπέργγολτς: Πολύ σωστά είπαν πως πολλά στοιχεία του χαρακτήρα μου είναι μικροαστικά. Σωστά άσκησαν κριτική για την σχέση μου με τον Άβερμπαχ, για τον σχέση μου με τον Μπεσπάμιατιν επίσης σωστή ήταν η κριτική τους. Δεν είχα εκτιμήσει σωστά πολιτικά τον Ντομπίν. Δεν είναι σωστά αυτά που είπαν για την καθημερινότητά του. Έχω κάνει λάθη, μα δεν μπορεί κανείς να θεωρήσει πως είμαι ένα τελειωμένος άνθρωπος. Είμαι 27 χρονών, μπορώ να γίνω χρήσιμος άνθρωπος και να διορθωθώ. Σας παρακαλώ να μην με διαγράψετε από το κόμμα, σε οποιαδήποτε συνθήκη θα προσπαθήσω να αποδείξω την χρησιμότητά μου.
Συν. Σμιριάνιν: Οι σύντροφοι από την Ένωση Συγγραφέων είπαν ότι η Μπέργγολτς είχε μια τάση να συναναστρέφεται υψηλόβαθμους αξιωματούχους σαν τον Άβερμπαχ και άλλους. Δεν μας απάντησε ως προς αυτό. Προφανώς δεν μας είπε τι συμβαίνει στην πραγματικότητα. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και το μερίδιο ευθύνης της κομματικής μας οργάνωσης, αφού η Μπέργγολτς ανήκει σε αυτή από το 1931. Δεν καταφέραμε εγκαίρως να την αποτρέψουμε από τις επιδιώξεις της, να την επηρεάσουμε, να μην αφήσουμε να κατρακυλήσει μέχρι αυτό το σημείο. <…> Δεν μπορεί να είναι μέλος του κόμματος. <…>
Συν Σουέτοφ: Η Μπέργγολτς μιλώντας επί μιάμιση ώρα είπε πολλά, αλλά τίποτα το συγκεκριμένο. Αμφιβάλλω αν όντως τόσο στενή φίλη του Άβερμπαχ και των οπαδών του, δεν γνώριζε τους σκοπούς και τις ιδέες τους. <…> Προτείνω τη διαγραφή της από το κόμμα.
Συν Εβσέγιεφ: Είναι οφθαλμοφανές η ανειλικρίνειά της. Θυμάμαι, πως μετά το 1929, και πριν το 1931 στη Ρωσική Ένωση Προλετάριων Συγγραφέων είχαμε μία βρώμικη υπόθεση, δεν θυμάμαι ακριβώς, αλλά ήταν ανακατεμένο επίσης το όνομα του Άβερμπαχ. Και τότε, επίσης, ακούγονταν πολλά για την Όλγα Μπέργγολτς. <…> Προτείνω τη διαγραφή της από το κόμμα.
Συν. Φεντίν: <…> Η Μπέργγολτς είναι καριερίστρια και θέλει να ανέβει ψηλά. Τι άλλο, αν δεν είναι αυτή η αμετροεπής φιλοδοξία, την υποχρέωσε να προδώσει έναν καλό άνθρωπο σαν τον σύζυγό της Ν. Μολτσάνοφ, να τον οδηγήσει σε μία κατάσταση όπου είχε 60 κρίσεις μέσα σε δύο εικοσιτετράωρα, για να συνδεθεί με τον Άβερμπαχ, έναν χυδαίο και άσχημο, όπως λέει κι η ίδια; Ο σύζυγος της έστειλε καταγγελία στην Ένωση Συγγραφέων ότι ο Άβερμπαχ είναι πολιτικός τυχοδιώκτης και λογοτεχνικός απατεώνας, ο σύζυγος προφανώς, αδιαφορούσε για το κύρος του Άβερμπαχ, αλλά εκείνη, η Μπέργγολτς, τρόμαξε, ανησύχησε, την έφαγε το τομάρι του καριερίστα. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο Άβερμπαχ την ξεγέλασε, ο σύζυγος αρρώστησε, η ζωή όμως προφανώς δεν της έμαθε τίποτα. <…>Η απόφαση μπορεί να είναι μόνο μία: διαγραφή από το κόμμα.
Συν. Λεονόβιτς: Νομίζω πως πολιτικές συζητήσεις της Μπέργγολτς με τον Άβερμπαχ έγιναν. Είπε ότι δεν είχε κάτι ξεχωριστό η εμφάνισή του, αλλά πως είχε κάτι που την γοήτευε. Νομίζω πως τα λογοτεχνικά έργα της Μπέργγολτς είναι υπερεκτιμημένα. Από καιρό έχει αναλάβει την ιστορία του εργοστασίου μας, έθεσε προθεσμίες, αλλά μέχρι σήμερα το βιβλίο δεν είναι έτοιμο. <…> Στο 10 συνέδριο της Κομσομόλ ήταν καλεσμένος στη δεξίωση, ήταν και η Μπέργγολτς. Έχουμε να κάνουμε με νεποτισμό, με μία ροπή για γνωριμίες με υψηλόβαθμα στελέχη. Πρέπει να την απαλλάξουμε από την ιδιότητα του υποψήφιου μέλους του Κομμουνιστικού κόμματος.
Συν Κρουλ: <…> Δεν μπορεί να είχε μόνο ερωτικές σχέσεις με τον Άβερμπαχ. Ήξερε ότι ο Άβερμπαχ ετοίμαζε μία ομάδα, μα σώπαινε. Θεωρώ πως πρέπει να διαγραφεί η Μπέργγολτς από το Κομμουνιστικό κόμμα.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Σε σχέση με ανθρώπους που είναι ξένοι στο λογοτεχνικό μέτωπο, με τους εχθρούς του λαού Άβερμπαχ, Μακάριεφ, Μαϊζέλ και άλλους, για αμέλεια καταγγελίας της φθοροποιού ηγεσίας της Ένωσης Συγγραφέων Γκορελόφ, Μαϊζέλ, Μπεσπάμιατιν και άλλων, για απώλεια της πολιτικής αξιοπιστίας τόσο σε κομματικό όσο και σε επίπεδο καθημερινής ζωής, για ανειλικρίνεια κατά την εξέταση της υπόθεσης στην κομματική επιτροπή, αποφασίζουμε τη διαγραφή του υποψήφιου μέλους Μπέργγολτς από το Πανενωσιακό Κομμουνιστικό Κόμμα (Μπολσεβίκοι).
