Ο έλεγχος της ρωσικής διανόησης ήταν εξ αρχής ένας από τους βασικούς στόχους της κομμουνιστικής εξουσίας. Η αρχή έγινε το 1921, όταν μετά από παρακλήσεις των Γκόρκι και Λουνατσάρσκι, ο Λένιν αποφάσισε να μην εκτελέσει τους ανυπότακτους και εχθρικούς προς την πραξικοπηματική του κυβέρνησης διανοούμενους, τους οποίους οι κατά τόπους κομματικές οργανώσεις είχαν προγράψει και να τους αφήσει να φύγουν στο εξωτερικό.

Πολύ συζήτηση έγινε το τελευταίο διάστημα για το αν οι φαρμακοποιοί πρέπει να πληρωθούν για τη διανομή των τεστ που η κυβέρνηση αποφάσισε να διαθέσει δωρεάν στους πολίτες. Από τη μία πλευρά οι φαρμακοποιοί, μέσω ορισμένων εκπροσώπων τους, δήλωσαν με σαφήνεια πως για αυτή την υπηρεσία θα πρέπει να αποζημιωθούν. Από την άλλη, μεγάλη μερίδα πολιτικών, δημοσιογράφων και πολιτών ισχυρίζεται ότι το αίτημα των φαρμακοποιών είναι άδικο. Πώς μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς αυτό το ζήτημα από φιλελεύθερη σκοπιά;

Υπάρχουν ισχυρά επιχειρήματα υπέρ του να μην «ακυρώνεται» κανείς - αν όμως πρέπει οπωσδήποτε να ακυρωθεί κάποιος, αυτός είναι ο Καρλ Μαρξ. Εξ όσων γνωρίζουμε ήταν ένας μισαλλόδοξος ρατσιστής που μάλιστα χρησιμοποιούσε τη λέξη που αρχίζει από ν-, κάτι χειρότερο για τη σημερινή κυρίαρχη κουλτούρα από πολλά που έκαναν κάποιοι που ήδη έχουν ακυρωθεί ή πρόκειται σύντομα να το πάθουν.<b>Γράφει ο Pierre Lemieux</b>

Η τεράστια πίεση που ασκείται αυτές τις μέρες στο ΕΣΥ σε συνδυασμό με την άρνηση πολλών υγειονομικών υπαλλήλων να εμβολιαστούν έχει προκαλέσει πονοκέφαλο στην κυβέρνηση αλλά και μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση από πολιτική και ηθική σκοπιά. Για κάθε φιλελεύθερο άνθρωπο, το ενδεχόμενο να μας υποχρεώσει το κράτος να βάλουμε κάτι στο σώμα μας προκαλεί αντι-ολοκληρωτικά αντανακλαστικά. Κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο στο πλαίσιο μίας κοινωνίας που σέβεται την ατομικότητα. Παράλληλα όμως δε ζει ο καθένας μόνος του.

Η πόρτα της ενσωμάτωσης της γειτονικής χώρας στην ευρωπαϊκή οικογένεια παραμένει ανοιχτή, έστω και αν κανείς δεν προβλέπει ότι κάτι τέτοιο θα είναι εφικτό ή επιθυμητό στο αμεσότερο μέλλον. Πολύ δε λιγότερο τώρα που η επικείμενη αποχώρηση της Μέρκελ από το ευρωπαϊκό πολιτικό προσκήνιο θα στερήσει από τον Ερντογάν έναν πρόθυμο και επιδραστικό συνήγορο των επιδιώξεών του.

Τι σημαίνει Ελλάδα 2.0; Ο συγκεκριμένος όρος αναφέρεται σε μια αναβαθμισμένη Ελλάδα. Tο «Ελλάδα 2.0» είναι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Μια χώρα που έχει, μέσω του ταμείου ανάκαμψης, την ευκαιρία να κάνει ένα εμβληματικό «restart». Όλα από την αρχή, όλα καλύτερα και πιο συγκροτημένα. 

Στην περίπτωση της Αχαΐας, είμαστε συνηθισμένοι στο να μοιράζουμε ευθύνες στους «άλλους» και να ξεχνάμε «εμάς», την δική μας ατομική ευθύνη απέναντι στην πανδημία Covid-19. Όσο όμως καθυστερούμε στο να εφαρμόσουμε τα μέτρα, τόσο θα καθυστερήσουμε να επανέλθουμε στην κανονικότητα. Σε αυτή την προσπάθεια και σε συνδυασμό με τους εμβολιασμούς θα κριθεί το πότε θα γίνει η άρση του απαγορευτικού.

Το εμβόλιο της Johnson & Johnson είναι η πολυαναμενόμενη άφιξη στη φαρέτρα που θα βοηθήσει το πρόγραμμα των εμβολιασμών να ανεβάσει ταχύτητα ώστε να φτάσουμε πιο σύντομα στη συλλογική ανοσία. Το Liberal απαντά σε όλα τα ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο δράσης, την αποτελεσματικότητά απέναντι στα μεταλλαγμένα στελέχη, στις διαφορές από τα άλλα διαθέσιμα εμβόλια.

Ο Αλέξης Τσίπρας επέστρεψε με τη μηχανή του χρόνου πίσω στο 2014, όταν είχε διατυπώσει τη βούληση του να διαγράψει το Δημόσιο Χρέος, «για να αντισταθεί στις ιδιωτικοποιήσεις και στις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις». Σήμερα, μετά από επτά χρόνια, με βαθιά περιφρόνηση ακούμε πάλι τα ίδια. Ο Αλ. Τσίπρας και πάλι θέτει στην ημερήσια διάταξη, τη διαγραφή αυτή τη φορά του ιδιωτικού χρέους. Αφού απέτυχε παταγωδώς να διαγράψει, όπως είχε υποσχεθεί το δημόσιο χρέος, έρχεται σήμερα να προτείνει τη μερική διαγραφή του ιδιωτικού χρέους και τη ρύθμιση του υπολοίπου. Σα να μην πέρασε μια μέρα!

Οι μαζικοί εμβολιασμοί, η αλλαγή στρατηγικής και στόχευσης, τα «σκληρά» lockdown και το επιστημονικό δυναμικό έκαναν τη διαφορά στις 7 χώρες που φαίνεται να έχουν κερδίσει το μεγάλο στοίχημα του δεύτερου, και πιο απειλητικού λόγω των μεταλλάξεων, κύματος κορονοϊού. Πως τα κατάφεραν Ισραήλ, ΗΠΑ, Βρετανία, Πορτογαλία, Σλοβακία και το μικρό Γιβραλτάρ, αλλά και πως η Σερβία, που αρχικά πέτυχε τον στόχο, κινδυνεύει να βρεθεί ξανά από τον παράδεισο στην κόλαση της πανδημίας.

Η σχέση του πραγματικού κόστους ενός δανείου με την ανάγκη για μια δαπάνη, με τον επείγοντα ή όχι χαρακτήρα της, με την ύπαρξη ή όχι εναλλακτικών μέσων χρηματοδότησής της, είναι η πιο καθοριστική παράμετρος για την απόφαση. Το «αν συμφέρει» επομένως είναι προσωπικό θέμα του καθενός.

Ο τρόπος με τον οποίο, η χώρα ως σύνολο και οι πολίτες ως μονάδες, αντέδρασαν και αντιμετώπισαν την πανδημία και τις πολλαπλές κρίσεις που αυτή προκαλεί, συνθέτει το ελληνικό παράδοξο. Εκεί που τρέμαμε όλοι πως το «σύμπαν» θα καταρρεύσει γιατί ήταν σαθρό, το ΕΣΥ υπερβαίνει καθημερινά, τις πεπερασμένες και ξεπερασμένες αντοχές του. Στο ελληνικό παράδοξο, ωστόσο, έρχονται ως παραπλήρωμα μια μερίδα φωνακλάδικων φαρμακοποιών που απαιτούν τιμές για τον&#8230; εθελοντισμό τους!

Η εποχή, και η πανδημία απαιτούν κοινές λύσεις, συντονισμό στα βήματα και στα αιτήματα. Δεν είναι η ώρα για συντεχνιακές διεκδικήσεις, πολύ απλά καθώς αυτό συνεπάγεται οπισθοδρόμηση. Και όμως, χθες, οι δικαστικές ενώσεις εξέδωσαν ανακοινώσεις, εκφράζοντας δυσαρέσκειά κατά της απόφασης να περικoπούν κατά 2 εβδομάδες οι θερινές τους διακοπές, προκειμένου να επισπευσθεί η διεκπεραίωση των χιλιάδων εκκρεμών υποθέσεων.

Είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι εθισμένοι στην εξάρτηση από το κράτος, θα ζητούν επιδόματα. Ούτε καν κουπόνια διαδικτυακών μαθημάτων με τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Όμως η πλειονότητα των νέων ζητά δουλειές, ζητά να προοδεύσει και να επιτύχει. Αυτή η γενιά πρέπει να παράγει ανταγωνιστικά προϊόντα και υπηρεσίες για να μην αφανιστεί. Διότι δεν είναι μόνη της στον κόσμο.

Η Ελλάδα δεν χρειάζεται έναν λοχία για να κυβερνηθεί, ούτε έναν δικαστή. Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να κυβερνάται από λοιμωξιολόγους και δασάρχες. Οι ειδικοί συμβουλεύουν και οι πολιτικοί αποφασίζουν. Αν αφήσεις τους δασικούς χάρτες στους δασάρχες, για παράδειγμα, η Ελλάδα θα θυμίζει στα χαρτιά &#8230; Αμαζόνιο. Τροπικό δάσος. Κι αν συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε με απάθεια τις τρανταχτές παραφωνίες των λοιμωξολόγων, σε λίγο θα απαξιωθεί πλήρως η καραντίνα.

Το προσεχές χρονικό διάστημα θα δούμε να αναμετράται μια παροχολογία αναξιόπιστων ανθρώπων με την κυβερνητική προσπάθεια να ελεγχθεί μια κατάσταση που τείνει να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις τόσο σε ένταση όσο και σε χρονική έκταση. Εννοείται πως αν τα καταφέρει η κυβέρνηση, τότε και η παροχολογία θα πάει εκεί που πρέπει να πάει, στα σκουπίδια. Διαφορετικά&#8230;

Τώρα που εμφανίστηκε το θέμα της κακοποίησης των αθλητριών της ενόργανης και ρυθμικής γυμναστικής, είναι θέμα χρόνου να εμφανιστεί στα social media η εμπλοκή του Κυριάκου Μητσοτάκη στο θέμα. Θα μου πείτε ότι το 1985 που έγιναν οι καταγγελλόμενες κακοποιήσεις ο Κυριάκος ήταν 17 χρονών, όμως τα trolls δεν κολλάνε σε τέτοιες λεπτομέρειες. Ούτε οι καθοδηγητές και εργοδότες τους βέβαια.

Η ίδρυση στρατοπέδων συγκέντρωσης, όπως τα αποκαλούν οι συντάκτες της απόφασης γίνεται πολύ νωρίτερα από την χιτλερική Γερμανία. Εξάλλου, είναι γνωστό πως πολλά από τα στρατόπεδα αυτά οργανώθηκαν από Γερμανούς μηχανικούς, οι οποίοι εργάζονταν την εποχή εκείνη στην Ε.Σ.Σ.Δ., και στην συνέχεια, «μεταλαμπάδευσαν» στην εμπειρία και τις γνώσεις τους στην πατρίδα τους.

Είναι ανεκδοτολογικό αλλά απολύτως αληθές: όποιος χρήστης των σόσιαλ μήντια σχολιάσει ο,τιδήποτε αφορά τις νέες πλατφόρμες ψηφιακής διακυβέρνησης θα δεχτεί μήνυμα από κάποιον συνεργάτη του αρμόδιου υπουργείου που θα του ζητά διευκρινίσεις με στόχο τη βελτίωση των παρεχόμενων, προς τον πολίτη υπηρεσιών. Μας έχει συμβεί πολλές φορές και έχει συμβεί και σε άλλους κι αυτό λέει πολλά.

Μέσα στην πανδημία, απολαμβάνοντας το προνόμιο να μην έχει υπάρξει καμία περικοπή στο εισόδημα τους, απεργούν σήμερα οι εργαζόμενοι του ΕΦΚΑ. Το κάνουν, την ώρα που ο ιδιωτικός τομέας και κυρίως το λιανεμπόριο και η εστίαση κλυδωνίζονται, αντιδρώντας στην χρησιμοποίηση πιστοποιημένων λογιστών και δικηγόρων για τον υπολογισμό των συντάξεων.

Τα διαβατήρια εμβολιασμού βρίσκονται σήμερα στο επίκεντρο της συζήτησης στην ΕΕ. Τα εσωτερικά ανοιχτά σύνορα της ΕΕ είναι μια από τις θεμελιωδέστερες ελευθερίες της και πρέπει να περιορίζονται μόνο όταν αυτό είναι απολύτως αναγκαίο. Τα διαβατήρια εμβολιασμού παρέχουν έναν εξαιρετικό τρόπο για να αποκατασταθεί αυτή η ελευθερία. <b>Γράφει ο Tom Spencer</b>

«Σίγουρα ναι», θα ήταν η πιο πιθανή απάντηση μιας σημαντικής μερίδας Ελλήνων, όταν θα έβλεπαν τα στοιχεία που γράφουμε παρακάτω, οι οποίοι πιστεύουν ακράδαντα στην υπεροχή της φυλής μας και εμφορούνται από την πεποίθηση ότι «όλοι μάς χρωστάνε». Ανεξάρτητα από το εάν, κάθε τόσο, στη διαδρομή της Ιστορίας μας, βρισκόμαστε να χρωστάμε σε πολλούς. <b>Γράφουν οι Αλέκος Κρητικός και Γιώργος Φλωρίδης.</b>

Η παρατεταμένη κρίση οδήγησε στην μεγάλη ελληνική απο-επένδυση από τα Βαλκάνια, μια αγορά 150 εκατομμύρων κατοίκων. Σήμερα, χώρες όπως οι Αλβανία, Βοσνία, Ρουμανία και Βουλγαρία προσφέρονται για ένα μεγάλο comeback των ελληνικών επενδύσεων. Παρά την αποεπένδυση, ακόμη και σήμερα η Ελλάδα συνεχίζει να είναι ανάμεσα στους 3 πρώτους ξένους επενδυτές στη γειτονιά. Τεράστιες οι ευκαιρίες σε ενέργεια, τουρισμό, φάρμακα, πληροφορική, ναυτιλία.

Η κατάσταση στην Ανατολική Ουκρανία είναι τεταμένη από το 2014, από την προσάρτηση της Κριμαίας κι έπειτα, με αυξομείωση των εντάσεων. Σημαντικό μέρος της Ανατολικής Ουκρανίας είναι ρωσόφωνο και ρωσόστροφο. Κι επειδή εκεί βρίσκεται ένα μεγάλο μέρος της βιομηχανίας της Ουκρανίας, και η οικονομία της είναι συνδεδεμένη με την αντίστοιχη ρωσική, υπάρχουν προφανώς και δυνάμεις οι οποίες επιζητούν την αυτονόμηση.