Ο Σουηδός πρωθυπουργός Στέφαν Λεβέν δήλωσε σήμερα ότι υπέβαλε την παραίτησή του, με τον πρόεδρο του Κοινοβουλίου να καλείται τώρα να βρει νέο πρωθυπουργό, αφού ο ηγέτης των Σοσιαλδημοκρατών ηττήθηκε στην ψηφοφορία επί πρότασης μομφής σε βάρος του την περασμένη εβδομάδα.

Τα αιτήματα για καλύτερες συνθήκες εργασίας, για ένα περιβάλλον φιλικό προς τις επενδύσεις που προσφέρει κίνητρα σε νέους επαγγελματίες, για την ψηφιοποίηση βασικών υποδομών της χώρας μας, για την ενίσχυση του δημόσιου Συστήματος Υγείας πρέπει να συμπορεύονται με αιτήματα για ίση και δίκαιη αντιμετώπιση απέναντι σε μειονότητες, για τη δημιουργία ενός πλαισίου άμβλυνσης των ανισοτήτων ανάμεσα στα φύλα και την εφαρμογή πολιτικών φιλικών προς το φυσικό μας περιβάλλον.

Διαφορετικές και αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις για τον ρατσισμό, την ομοφοβία, τον ρόλο των ΜΜΕ και τον πολιτισμό μπαίνουν στο τραπέζι με αφορμή τις αντιδράσεις ποδοσφαιριστών και οπαδών σε διάφορα παιχνίδια. Οι γονατισμένοι ποδοσφαιριστές, η στάση των Δανών, το φωταγωγημένο γήπεδο της Μπάγερν Μονάχου και οι ισχυρές αντιδράσεις.

Ο Σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός Στέφαν Λεβέν είναι ο ηγέτης που εμπιστεύονται περισσότερο οι Σουηδοί ψηφοφόροι, σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσιοποιήθηκε σήμερα, παρά την κρίση που προκλήθηκε με την υπερψήφισα πρότασης μομφής από το Κοινοβούλιο σε βάρος του στις αρχές της εβδομάδας.

Ο πρωθυπουργός της Σουηδίας, ο Σοσιαλδημοκράτης Στέφαν Λεβέν ηττήθηκε σήμερα στην ψηφοφορία επί της πρότασης μομφής σε βάρος του, που διεξήχθη στο σουηδικό κοινοβούλιο, μια πρώτη στην πολιτική ιστορία της Σουηδίας, που του δίνει προθεσμία μίας εβδομάδας προκειμένου είτε να παραιτηθεί είτε να προκηρύξει νέες εκλογές.

Η ψηφοφορία στο κοινοβούλιο του Ισραήλ για την έγκριση της νέας κυβέρνησης που θα εκδιώξει τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου θα διεξαχθεί μέσα σε επτά ημέρες, δήλωσε σήμερα ο πρόεδρος του σώματος, χωρίς να ορίζει συγκεκριμένη ημερομηνία.

Η σύγκρουση μεταρρυθμιστών - αντιμεταρρυθμιστών θα κρίνει την αναμέτρηση ανάμεσα στην πρόοδο και τη συντήρηση. Η πολιτική επικαιρότητα αποδεικνύει ότι ακόμα και τα αυτονόητα συγκρούονται με την κομματική λογική. Ο «φόβος» για μεταρρυθμίσεις εκφράζει τον φόβο για την ήττα όσων επιχειρούν να κρατήσουν τη χώρα δέσμια του συντηρητισμού.

Την παραίτησή της ανακοίνωσε πριν από λίγη ώρα η υπουργός Οικογένειας Φραντσίσκα Γκίφεϊ, λόγω των προβλημάτων που διαπιστώθηκαν σε σχέση με την διδακτορική διατριβή της. Η υποβολή της παραίτησης στην Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ είχε γίνει ήδη χθες, Τρίτη.

Ο Μπάιντεν ήρθε για να μας επανασυστήσει το μοντέλο του κλασικού πολιτικού κόντρα στο μοντέλο του φανταιζί τεχνοκράτη που βγάζει επιδεικτικά τη γλώσσα στις ιδεολογίες και τις διαχωριστικές γραμμές που λειτούργησαν ως ραχοκοκαλιά των πολιτικών συστημάτων όπου γης, του τεχνοκράτη που καβάλησε το κύμα της έξαψης που δημιούργησε στους λαούς η ψηφιακή τεχνολογία, του τεχνοκράτη συχνά αφελώς δείχνει να πιστεύει πως όλα τα προβλήματα της κοινωνίας θα λυθούν με μια εφαρμογή κινητού τηλεφώνου. 

Εσείς θα διαβάσετε το άρθρο αυτό 2 Απριλίου, όμως εγώ το γράφω σήμερα Πρωταπριλιά, οπότε επιτρέψτε μου να πάρω ως αφορμή το ωραίο έθιμο της μέρας, τα αθώα ψέματα. Θα το προσαρμόσω όμως λίγο καθώς όταν μιλάμε για τα πολιτικά ψέματα, αυτά δυστυχώς τις περισσότερες φορές ούτε είναι αθώα και αβλαβή, ούτε βεβαίως περιορίζονται σε μία μόνο μέρα του χρόνου...

Χθες ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε τη δημιουργία επιτροπής με σκοπό τη χάραξη εθνικής στρατηγικής για την ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+. Με την κίνηση αυτή το Μαξίμου δίνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα τόσο προς τη δεξιά (εντός και εκτός ΝΔ) όσο και προς την αριστερά ότι ο χώρος του κέντρου δεν αποτελεί απλά μία κατά συνθήκη συνιστώσα της ΝΔ αλλά στρατηγικό πυλώνα του πολιτικού χώρου που επιθυμεί να εκπροσωπήσει.

Η πρόσκληση για συζήτηση στην Βουλή δημιούργησε έναν «φόβο πάνω από την πόλη». Πολλοί περιμένουν εκχυδαϊσμό του πολιτικού λόγου, λέξεις που γεννούν απέχθεια και μίσος. Η ελληνική κοινωνία με την τεράστια κόπωση του εγκλεισμού, τα οικονομικά αδιέξοδα και τον φόβο για το μέλλον, περιμένει απαντήσεις από αυτούς που μπορούν να δουν μπροστά, τον καθαρό ορίζοντα. Οχι να έχουν το βλέμμα στους βούρκους που ανοίγουν δίπλα μας.

Τις τελευταίες μέρες, στον δημόσιο διάλογο που μαίνεται - και καλώς μαίνεται - για τις υποθέσεις σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης που αποκαλύπτονται η μία μετά την άλλη, όπως ήταν αναμενόμενο εμφανίστηκαν και εκείνοι που εκατέρωθεν του πολιτικού φάσματος εκμεταλλεύονται αυτή την αφορμή με μόνο, ή έστω με κύριο, εμφανή σκοπό να πλήξουν τους κομματικούς τους αντιπάλους και να καρπωθεί πολιτικό όφελος η δική τους πλευρά.

Η μέθοδος παλιά και δοκιμασμένη. Εκατοντάδες λογαριασμοί trolls ξεχύνονται στο διαδίκτυο και επιτίθονται σε συγκεκριμένους στόχους. Από κοντά «φιλικά» μέσα ενημέρωσης και δηλώσεις «επωνύμων». Ο τραμπισμός ήρθε για να μείνει! Και όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, στις αναμετρήσεις μεταξύ του χάους και των άλλων, κερδίζει συνήθως το χάος και η αλητεία. Οι «άλλοι» μπορούν να περιμένουν την δικαίωση μετά θάνατον. Η Δικαιοσύνη δεν είναι μόνο τυφλή. Στην Ελλάδα είναι και εξωφρενικά αργή.

Ο σπουδαίος στοχαστής Isaiah Berlin στο βιβλίο του «Ο Σκαντζόχοιρος και η Αλεπού» (The Hedgehog and the Fox, 1953), που στηρίζεται σε αρχαίο ελληνικό μύθο, διακρίνει τους ανθρώπους σε δύο κατηγορίες, παρομοιάζοντάς τους με τα ζώα του τίτλου. Η αλεπού ξέρει πολλά πράγματα, ο σκαντζόχοιρος ξέρει ένα, αλλά πολύ σπουδαίο.

Ποιος είναι ο μάντης της Ομάχα; Ο Γουόρεν Μπάφετ φυσικά. Χωρίς αμφιβολία, το όνομα αυτού του επενδυτή μπορεί να συμπεριληφθεί εύκολα μεταξύ των διασημοτήτων του κόσμου μας, όπως ο Λάιονελ Μέσι ή ο Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ. Ο πρώτος έχει ταλέντο στο ποδόσφαιρο, ο δεύτερος στις συναρπαστικές ταινίες δράσης, και ο Μπάφετ στις επενδύσεις. <b>Γράφει ο Martin Vlachynsky.</b>

Πώς είναι δυνατόν εν μέσω μιας τέτοιας φοβερής απειλής για τη δημόσια υγεία, να υπάρχουν φωνές &#8211; και μάλιστα σοβαρές &#8211; που να υποστηρίζουν ότι προηγούνται άλλα διακυβεύματα; Πώς είναι δυνατόν να εκφράζεται επιχείρημα που να υποστηρίζει ότι οποιαδήποτε δικαιώματα στη δημόσια ζωή μπορούν να έχουν προτεραιότητα μπροστά από το καθολικό δικαίωμα του συνόλου των πολιτών για την προστασία της δημόσιας υγείας;

Στην Ελλάδα όταν μιλάμε για την ανάμειξη των επιχειρήσεων στην πολιτική συνήθως έρχονται στο μυαλό μας έννοιες όπως η διαφθορά, οι κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις, η σπατάλη κλπ. Πέρα από αυτό, η ενεργή ενασχόληση μεγάλων επιχειρήσεων με πολιτικά ζητήματα σε θέματα αρχής ήταν σχεδόν ανύπαρκτη για πολλές δεκαετίες. Τα τελευταία χρόνια, όμως, παρατηρούμε έναν πολύ πιο καθαρό και διάφανο τρόπο με τον οποίο οι επιχειρήσεις ασχολούνται με την πολιτική.

Η ελληνική κοινωνία είναι συντηρητική και πολλές φορές υπερβολικά φοβική με θέματα που σε άλλες κοινωνίες είναι λυμένα εδώ και πολλά χρόνια. Ο οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού Αλέξης Πατέλης δήλωσε σε συνέντευξή του στην Καθημερινή ότι είναι γκέι: «ο κόσμος με τον οποίο συνεργάζομαι στην κυβέρνηση ξέρει πως είμαι γκέι και δεν τους νοιάζει. Ο Πρωθυπουργός προφανώς και έχει γνωρίσει τον σύζυγό μου, όπως έχω γνωρίσει κι εγώ την σύζυγό του». Απλά, respect...

Ένα από τα πιο πολύτιμα συμπεράσματα που μπορούμε να εξάγουμε από την ιστορία της διαχείρισης της πανδημίας αφορά τα όρια της εφαρμογής της επιστήμης στην πολιτική. Προφανώς, σε όλα τα κράτη του πλανήτη - ακόμη και σε εκείνα που ακολούθησαν την πιο αλλοπρόσαλλη στάση - ειδικοί επιστήμονες συμβούλευσαν και συμβουλεύουν και σήμερα τους φορείς της πολιτικής εξουσίας. Όμως η τελική απόφαση είναι υπόθεση και ευθύνη αποκλειστικά των τελευταίων.

Όλοι συμφωνούν, ειδικοί και μη, ότι η κρίση του κορονοϊού προσωρινά αλλάζει σίγουρα συμπεριφορές, αλλά και θα αφήσει το αποτύπωμά της μακροπρόθεσμα σε πολλές πτυχές της ζωής μας. Ένα βασικό ερώτημα είναι αν οι αλλαγές αυτές θα επηρεάσουν και την πολιτική.

Το έχουμε βαρεθεί όλο αυτό το παιχνίδι. Το έχουμε βαρεθεί γιατί κατά κανόνα αυτή είναι η πολιτική που παράγεται στη χώρα: φτηνή, παιδαριώδης αντιπαράθεση με ατάκες κομμένες από το context τους, αντιπαράθεση «της μονταζιέρας» με τους τόνους στη δημόσια σφαίρα να τους δίνουν οι στρατοί των ψευδωνύμων κομματικών τρολ. Ξέρουμε ποιος το ξεκίνησε αυτό: ο ΣΥΡΙΖΑ το ξεκίνησε το 2010 αλλά ξέρουμε ακόμα ότι τελικά του γύρισε μπούμερανγκ.

Οι πολίτες και οι ηγέτες τους αποκαλύπτονται στις κρίσιμες στιγμές. Ένα άτομο που αισθάνεται πλήρες, που δεν κουβαλά συμπλέγματα, πειθαρχεί στις αποφάσεις της Πολιτείας, αναγνωρίζει αδιαπραγμάτευτα την κρισιμότητα των στιγμών. Η εγωιστική συμπεριφορά, σε στιγμές κρίσης, είναι σε τελική ανάλυση παραβατική συμπεριφορά.

Υπάρχουν τεσσάρων ειδών πολιτικές παρατάξεις, κατά σειρά προτίμησης: πρώτον, οι φιλελεύθερες, οι οποίες ακολουθούν φιλελεύθερη πολιτική. Η πολιτική τους επιτυγχάνει και ο έπαινος αποδίδεται στον φιλελευθερισμό. Δεύτερον, οι σοσιαλιστικές, οι οποίες εφαρμόζουν σοσιαλιστική πολιτική. Η πολιτική τους αποτυγχάνει και η κατηγορία αποδίδεται στον σοσιαλισμό. Τρίτον, οι «σοσιαλιστικές» παρατάξεις, οι οποίες στην πράξη ακολουθούν φιλελεύθερη πολιτική.