Δεν θα βρείτε ειρηνικότερη ιδεολογία από τον φιλελευθερισμό. Κι αυτό γιατί σε αντίθεση με τις υπόλοιπες ιδεολογίες, ο φιλελευθερισμός υπογραμμίζει ότι η ελευθερία υπό τον νόμο επιτρέπει τη δημιουργία και τη διατήρηση παιγνίων θετικού αθροίσματος. Μόνο ένας φιλελεύθερος αναγνωρίζει ότι στις εθελούσιες συναλλαγές και τα δύο μέρη κερδίζουν.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει μετρηθεί ότι μία στις πέντε νέες επιχειρήσεις αποτυγχάνει μέσα στα δύο πρώτα χρόνια της λειτουργίας της, περίπου οι μισές στην πρώτη πενταετία, και το 65% μέσα στην πρώτη δεκαετία. Η αποτυχία των επιχειρήσεων είναι ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο και μάλιστα, είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους η λειτουργία αγορά εξασφαλίζει τη λεγόμενη δημιουργική καταστροφή. 

Η πρώτη φάση της αντιμετώπισης της πανδημίας πέρασε και τα αποτελέσματα για τη χώρα και την κυβέρνηση ήταν πολύ θετικά. Η πλειοψηφία των πολιτών ανταποκρίθηκε στα αυστηρά μέτρα, η κυβέρνηση ενημέρωσε σωστά και επαρκώς τους πολίτες για τους περιορισμούς στους οποίους υπόκεινται, και τα αποτελέσματα σε σχέση με άλλες χώρες ήταν θεαματικά.

Στον 20ο αιώνα υπήρξαν πολλοί σφαγείς που θυσίασαν εκατομμύρια ανθρώπους είτε για να διαιωνίσουν την εξουσία τους είτε για να υλοποιήσουν κάποιο μεγάλο σχέδιο για την ανθρωπότητα. Οι απεικονίσεις των ανθρώπων αυτών και των συμβόλων τους πάντα με ανατριχιάζουν διότι αποτελούν μία υπενθύμιση της πιο ωμής πλευράς της ανθρώπινης φύσης. Αυτό το συναίσθημα το ένιωσα όταν είδα τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ να παραλαμβάνει το πορτραίτο του Στάλιν με το χαμόγελο στα χείλη.

Η ανεργία στη χώρα μας υποχωρεί σταδιακά και οι μειώσεις φόρων και εισφορών που έχει αναγγείλει η κυβέρνηση ενδεχομένως να επιταχύνουν αυτή τη μείωση. Όμως, ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ελληνική αγορά εργασίας φαίνεται ότι θα παραμείνει μαζί μας για αρκετά μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Το πρόβλημα αυτό είναι η αναντιστοιχία μεταξύ των αναγκών των εργοδοτών και του διαθέσιμου ανθρώπινου δυναμικού της χώρας.

«Η ΝΔ βάζει στο στόχαστρο ένα ακόμη δημόσιο αγαθό». Με αυτές τις λέξεις απάντησε ο ΣΥΡΙΖΑ στις (ατυχώς διατυπωμένες) απόψεις του βουλευτή της ΝΔ κ. Μπάμπη Παπαδημητρίου. Εδώ έχουμε ένα δίλημμα: Ή οι λέξεις έχουν σημασία, ή μπορεί ο καθένας να λέει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι χωρίς συνέπειες.

Ο Χάγιεκ έλεγε ότι οι έκτακτες συνθήκες ήταν πάντοτε η πρόφαση πάνω στην οποία οι διασφαλίσεις της ελευθερίας υποχωρούσαν. Η απόφαση της κυβέρνησης με τη συνεργασία της Τράπεζας της Ελλάδας για την άρση των capital controls μετά από 50 μήνες είναι μία διδακτική εμπειρία. \r\n\r\n

Εδώ και δεκαετίες η συζήτηση για το αν οι επιχειρήσεις οφείλουν να κοιτάζουν πρώτα το συμφέρον των μετόχων τους ή μιας ευρύτερης ομάδας ανθρώπων απασχολεί τόσο την επιχειρηματική όσο και την ακαδημαϊκή κοινότητα. Μέχρι και πριν από λίγες μέρες όλοι οι σοβαροί σύνδεσμοι επιχειρήσεων αναγνώριζαν ότι κάθε επιχείρηση οφείλει να βάζει το συμφέρον των μετόχων της πάνω από κάθε άλλο συμφέρον. \r\n\r\n

Τα εργασιακά είναι ίσως το μεγαλύτερο πολιτικό ταμπού της χώρας μας καθώς περιλαμβάνει ισχυρές δόσεις οικονομικού αναλφαβητισμού, πανίσχυρες ομάδες συμφερόντων (τα συνδικάτα), και μία μεγάλη παράδοση ανάμειξης των κυβερνήσεων για την παροχή προνομίων που μετέπειτα μετονομάζονται σε κεκτημένα δικαιώματα.

Το σύστημα 112, που μεταξύ άλλων επιτρέπει την αποστολή ειδικών μηνυμάτων έκτακτης ανάγκης στα κινητά τηλέφωνα όλων όσοι βρίσκονται εντός μιας συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής, ακόμη δεν λειτουργεί στη χώρα μας, καθώς καρκινοβατεί εδώ και σχεδόν μια δεκαετία. Κάποια ρεπορτάζ μάλιστα αναφέρουν ότι η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που δεν διαθέτει αυτό το σωτήριο μέσο.

Πριν από μερικά χρόνια ο Αμερικανός οικονομολόγος Steve Conover δημοσίευσε ένα πολύ ενδιαφέρον γράφημα στο βιβλίο του “Neutering the National Debt” με το οποίο περιέγραφε μία διαφορετική πάλη των τάξεων. Αντί να διαχωρίζει τον κόσμο σε πλούσιους και φτωχούς, στη μία πλευρά έβαλε τους τίμιους και παραγωγικούς ανθρώπους που κερδίζουν τα προς το ζην μέσω της δουλειάς. Στην άλλη, έβαλε εκείνους που πλουτίζουν χάρη στις γνωριμίες και τις υπόγειες συναλλαγές, καθώς και τους κρατικοδίαιτους.

Στην εποχή μας, την εποχή της πληροφορίας, τα μέσα ενημέρωσης έχουν πολύ μεγάλο ρόλο στη δημιουργία των αφηγημάτων. Αυτό συμβαίνει διότι τα μέσα αυτά έχουν τη δυνατότητα να διαλέγουν όχι μόνο τις πληροφορίες που θα αναπαράγουν αλλά και τη δυνατότητα να τις παρουσιάσουν με τρόπο που να προωθεί ένα συγκεκριμένο αφήγημα.

Τα δύο κυριότερα πολιτικά ερωτήματα που κάθε χώρα καλείται να απαντήσει είναι: πόσο μεγάλο θα είναι το κράτος της και τι υπηρεσίες θα προσφέρει. Το μέγεθος του κράτους καθορίζει, μεταξύ άλλων, το ύψος της φορολογίας που χρειάζεται κάθε χώρα για να χρηματοδοτήσει τις κρατικές δαπάνες. Οι υπηρεσίες που παρέχει (ή δεν παρέχει) το κράτος καθορίζουν, σε μεγάλο βαθμό, την οικονομική ελευθερία και το κράτος πρόνοιας.\r\n\r\n

Πριν λίγες μέρες ο πρωθυπουργός, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Αγρίνιο, χρησιμοποίησε μία γνωστή φράση του Μάο Τσετούνγκ. «Σιγά μη λυγίσει ο λαός απέναντι σε αυτούς που παριστάνουν τους λέοντες αλλά δεν είναι τίποτα άλλο από χάρτινες τίγρεις» είπε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ για τους αντιπάλους του.\r\n\r\n

Οι άνθρωποι που συνήθως διαμαρτύρονται για το μέγεθος του κράτους είναι οι ιδιωτικοί υπάλληλοι και οι επιχειρηματίες. Δεν αμφιβάλλει κανείς για το δίκιο που πνιγεί αυτές τις κατηγορίες φορολογουμένων αφού δουλεύουν πρωτίστως για να πληρώσουν το κράτος και μετά για τους εαυτούς και τις οικογένειες τους. \r\n

Τις τελευταίες μέρες ο Πρωθυπουργός αναφέρεται πολύ συχνά στο ΚΕΦίΜ. Μάλλον έχει δίκιο που προσπαθεί επίμονα να καταδείξει ότι ο ίδιος και η Κυβέρνησή του βρίσκονται στο αντιδιαμετρικό σημείο απ’ όσα προτείνει το ΚΕΦίΜ. Εμείς για μια ακόμη φορά τον ευχαριστούμε που με τις αναφορές του αυτές κάνει ακόμα πιο γνωστό το ΚΕΦίΜ και το έργο του ακόμη και σε πολίτες που ενδεχομένως μέχρι χθες να μη μας γνώριζαν.

Στην Ελλάδα ευτυχώς δεν είχαμε ποτέ κομμουνισμό. Τον αποφύγαμε δύσκολα και με πληγές που κρατούν περισσότερο από μισό αιώνα τώρα. Όμως τον αποφύγαμε και είμαστε τυχεροί για αυτό. Το γεγονός, όμως, ότι δεν είχαμε ποτέ μία κομμουνιστική κυβέρνηση έδωσε την εντύπωση στον μέσο Έλληνα ότι οι ιδέες του Μαρξ, του Ένγκελς και των λοιπών του μαρξισμού είναι καλές αλλά ενδεχομένως ανεφάρμοστες.

Πριν λίγες ημέρες η Χρυσή Αυγή γνώρισε έναν πλήρη αποκλεισμό από το δημοφιλέστερο κοινωνικό δίκτυο του πλανήτη, το Facebook. Η εταιρία, μετά από ανακοίνωση των προθέσεών της να καταπολεμήσει τον λόγο μίσους, αποφάσισε τον αποκλεισμό κάθε δημοσίευσης που περιέχει σύνδεσμο προς τις επίσημες σελίδες του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος.

Κάθε φορά που η αριστερά αναφέρει τον «νεοφιλελευθερισμό» μου έρχεται κατά νου η αντίδραση του Ρίγκαν κατά τη διάρκεια των προεδρικών ντιμπέητ με τον τότε πρόεδρο και αντίπαλό του Τζίμμυ Κάρτερ. Ο Ρίγκαν περίμενε υπομονετικά να τελειώσει ο μονόλογος του αντιπάλου του και μόλις αυτό έγινε είπε με μία βαθιά απόγνωση την περίφημη ατάκα του «there you go again» ή όπως θα λέγαμε στα ελληνικά «άντε πάλι τα ίδια».

Στη συνοδευτική του επιστολή, ο πρόεδρος του ΚΕΦίΜ, Αλέξανδρος Σκούρας επισημαίνει τον φιλελεύθερο χαρακτήρα των προτάσεων, που έχουν ως γνώμονα την αύξηση της οικονομικής ελευθερίας, την προάσπιση των ατομικών δικαιωμάτων και την ενίσχυση του κράτους δικαίου. Παράλληλα, τονίζει ότι οι μεταρρυθμιστικές προτάσεις, τις οποίες επιμελήθηκαν 10 διακεκριμένοι μελετητές, μπορούν αποδεδειγμένα να επαναφέρουν τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης.

Η ανάπτυξη του φιλελεύθερου κινήματος στην Ελλάδα σε συνδυασμό με την αύξηση της αποδοχής των φιλελεύθερων ιδεών από την κοινωνία μας, έχει δημιουργήσει μία νέα αγορά ιδεών στην πολιτική ζωή του τόπου μας. Όπως είναι εύλογο και θεμιτό, η ανάπτυξη αυτή φέρνει μαζί της τον ανταγωνισμό και την διαλεκτική - διανοητική μάχη για το περιεχόμενο που θα αποκτήσει ο φιλελευθερισμός στην Ελλάδα του 2020.

Ένας σίγουρος δείκτης για την ευημερία των πολιτών μίας χώρας, είναι ο αριθμός των ανθρώπων που θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν στη χώρα εκείνη. Η επιτυχία μιας χώρας φαίνεται όταν μπορεί να προσελκύει ταλαντούχους ανθρώπους που με ελεύθερη βούληση αποφασίζουν να ξεριζωθούν από τη βολή τους και να διεκδικήσουν τα όνειρα και τις φιλοδοξίες τους σε έναν ξένο τόπο.

Ζουν ανάμεσά μας, είναι περισσότεροι και αρκετοί δεν ξέρουν ότι είναι. Μιλάω φυσικά για τους κρατιστές, τους ανθρώπους που με το παραμικρό ζητούν κρατικές, δημόσιες, ή «κοινωνικές» λύσεις για κάθε πρόβλημα, υπαρκτό ή φανταστικό. Ο διάλογος μαζί τους είναι αρκετά δύσκολος για τον ανυποψίαστο συνομιλητή.\r\n\r\n

Ο πρόεδρος της Φιλελεύθερης Συμμαχίας, Μάκης Σπυράτος, έκανε αυτή την εβδομάδα κάτι που έπρεπε να είχε γίνει στις αρχές της δεκαετίας του 90, όταν ο πρωθυπουργός μας πρωταγωνιστούσε στις καταλήψεις. Με αφορμή το περίφημο tweet του κ. Τσίπρα προς τον κ. Μητσοτάκη όπου του πρότεινε να διαβάσει Λατούς αντί για Χάγεκ και Φρίντμαν, ο κ. Σπυράτος έστειλε στον πρωθυπουργό δύο πολύ σημαντικά βιβλία που άφησαν το στίγμα τους στον 20ο αιώνα.