Αυτή την στιγμή ο Ερντογάν έχει απλώσει τον τραχανά από την Μέση Ανατολή ως την Αφρική και επιδιώκει να γίνει ένας νέος Σαλαντίν, με την διαφορά ότι δεν έχει σχέση με τον Κούρδο κατακτητή της Ιερουσαλήμ. Ούτε με κάποια άλλη ιστορική φυσιογνωμία του Ισλάμ. Ο Ταγίπ Ερντογάν είναι ένας ικανός αλλά μεγαλομανής ηγέτης που οδηγεί την Τουρκία σε μια μεγάλη στρατηγική ήττα.

Ο κόσμος του Κέντρου έχει μία τραυματική εμπειρία από τις δύο μεγάλες παρατάξεις. Όντας μειοψηφική αλλά καθοριστική δύναμη για την έκβαση των εκλογών, ήταν η πολύφερνη νύφη σε κάθε προεκλογική περίοδο. Κι όταν  η προτίμησή του και χάριζε την εξουσία στον εκλεκτό, τότε οι «ιδιοκτήτες» της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ ευχαριστούσαν τους κεντρώους για την ευγενική συνεισφορά τους και τους θύμιζαν ότι ήταν μουσαφίρηδες...  

Τα δημογραφικά στοιχεία της χώρας για τα επόμενα χρόνια είναι δεδομένα. Η χώρα μετατρέπεται σε ένα απέραντο γηροκομείο. Το 2050 θα είμαστε λιγότεροι κατά ένα εκατομμύριο, με τους γέροντες να αποτελούν την μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού. Το 2050 δεν είναι μακριά. Απέχει όσο το 1990. Και πιστεύει κανείς ότι με αυτά τα λίγα που ξέρουμε θα μπορούν οι σημερινοί ασφαλισμένοι να πάρουν τότε σύνταξη; Αδύνατον! 

Ο ανασχηματισμός μοιάζει πολλές φορές με την προσπάθεια του προπονητή να διασκεδάσει την αντίδραση της εξέδρας και κλείνει το παιχνίδι με τρεις αλλαγές. Άλλες φορές αντανακλά την προσπάθεια του προπονητή να αλλάξει κάτι ριζικά στην ομάδα. Ο κ. Μητσοτάκης έδειξε ότι ρίχνει το βάρος του στο… επόμενο παιχνίδι! Δεν πιέζεται από την εξέδρα και δεν πιστεύει ότι η ομάδα του χρειάζεται ριζικές αλλαγές.

Η κυβέρνηση απολαμβάνει αυτή την περίοδο υψηλά ποσοστά αποδοχής από τον ελληνικό λαό. Και μάλιστα έναν ολόκληρο χρόνο μετά την εκλογή της. Θα λέγαμε ότι αυτό ξεπερνάει κατά πολύ τη λεγόμενη περίοδο του μέλιτος. Είναι μία κατάσταση που θα τη ζήλευε ο οποιοσδήποτε πρωθυπουργός. Και δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για τη λήψη σημαντικών αποφάσεων. Αν η κυβέρνηση δεν πάρει τώρα τις κρίσιμες αποφάσεις, αν δεν προχωρήσει τώρα σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, πότε άλλοτε θα το κάνει;

Κυριάκος Μητσοτάκης και Κώστας Σημίτης διατηρούν μεγάλα βιβλία για να καταγραφούν σκέψεις και σχέδια, την ώρα που οι πολιτικοί τους αντίπαλοι περιορίζονται σε σημειώσεις στο πίσω μέρος ενός πακέτου τσιγάρων άσσου φίλτρου. Έτσι κυριάρχησε ο Κώστας Σημίτης, αυτό είναι το όπλο και του Κυριάκου Μητσοτάκη. Υπάρχει και μία μεγάλη διαφορά: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει «σπουδάσει» τα λάθη του πατέρα του, αλλά και του Κώστα Σημίτη!

Τα αναδρομικά των συνταξιούχων δεν είναι εκείνα που είχαν αρχικά εκτιμήσει ισχυροί κυβερνητικοί παράγοντες. Ο κ. Μητσοτάκης «έκοψε» την φόρα σε εισηγήσεις για αναδρομικά 4 δισεκατομμυρίων ευρώ. Το 1,2 δις. ευρώ  που τελικά δίνεται αφήνει  «ρέστα» 2,8 δισεκατομμυρίων για να αγοράσουμε και ανταλλακτικά για οπλικά συστήματα που αυτή την στιγμή μας λείπουν. Ότι όλο αυτό αποτέλεσε θέμα συζήτησης είναι οπωσδήποτε θέμα. Ή αλλιώς, μεταρρυθμίσεις δεν γίνονται χωρίς μεταρρυθμιστές. 

Στη ζωή μπορείς να κάνεις μεγάλα λάθη και μικρά λάθη. Τα μεγάλα λάθη τα κάνει κανείς συνήθως λόγω συναισθηματικών λόγων. Μεγάλοι έρωτες, μεγάλες προσδοκίες! Κάπως έτσι συνέβη με τον διακεκριμένο στο εξωτερικό καθηγητή της Ιατρικής και της Φαρμακολογίας Βασίλη Ρήγα, η ομάδα του οποίου ερευνούσε το φάρμακο για τον κορονοϊό και ο ίδιος θέλησε αυτό να παρασκευαστεί στην Ελλάδα. Όχι στην Ιταλία που του ζητούσαν οι συνέταιροί του, αλλά στην Ελλάδα.

Κάποιοι βιάστηκαν να πανηγυρίσουν για την «επιτυχία» να αναστείλει ο Ερντογάν τις έρευνες για έναν μήνα νοτίως του Καστελόριζου. Ο ίδιος ο Ερντογάν για να μην πεθάνουμε από πλήξη αυτό ειδικά το καλοκαίρι, ανακοίνωσε λίγο μετά την έναρξη ερευνών στον θαλάσσιο χώρο της Κύπρου. Είναι σαφές για ποιον λόγο ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικός. Η κρίση με την Τουρκία έχει μόλις αρχίσει! 

Την κρίσιμη ώρα, όταν ήταν να κλείσουμε τις δύο γαλλικές φρεγάτες και να ανατρέψουμε τις ισορροπίες στην Μεσόγειο, μας προέκυψε η απόφαση των αναδρομικών για τους συνταξιούχους. Τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ. Και ποιος είδε τον υπουργό Σταϊκούρα να διατρανώνει φωνασκώντας την ιερά προσήλωση της κυβερνήσεως στις αποφάσεις της Δικαιοσύνης και δεν φοβήθηκε! Κάπως έτσι χάσαμε τις φρεγάτες πατριώτη. Για ένα ΕΝΦΙΑ και μερικά αναδρομικά…

Ο πρόεδρος Ερντογάν το είπε πολύ σωστά! Ή βγαίνεις στο πεδίο και πληρώνεις το τίμημα της επιλογής σου με αίμα ή πας τρέχοντας και με σκυμμένο κεφάλι σε διαπραγματεύσεις για να δώσεις ό,τι μπορείς να κουβαλήσεις στην πλάτη σου. Στα νέο-οθωμανικά λέγεται και kazan - kazan. Δεν υπάρχει ελληνική κυβέρνηση που να αποδεχτεί το «σφάξε με αγά μου να αγιάσω». Το τίμημα της αποκοτιάς τους θα είναι πάντως βαρύ!

Οι μάχες κρίνονται πάντοτε αφού διεξαχθούν. Μάχες που δεν έχουν δοθεί δεν έχουν κερδηθεί ή δεν έχουν χαθεί. Πολλές φορές πρέπει κανείς να επιδιώκει την διεξαγωγή της μάχης, επειδή κρίνει ότι οι συνθήκες τον ευνοούν. Και άλλες την αποφεύγει, ακόμη και μέσα από συμβιβασμούς, επειδή ξέρει ότι θα χάσει. Σήμερα δεν επιδιώκουμε την σύγκρουση. Αλλά κακώς την επιδιώκει και η Τουρκία. Έχει περισσότερα να χάσει!

Οι Γερμανοί θέλουν λέει να γίνει ένας συνετός διάλογος. Τι μπορεί κανείς να εννοεί ως «συνετό διάλογο»; Οι Γερμανοί μπορεί να εννοούν το «βρείτε τα και μην μας ενοχλείτε». Οι Τούρκοι μπορεί να ζητούν πριν καθίσουμε στο τραπέζι να χάσουμε το ματς στα χαρτιά. Εμείς πάλι δεν είναι βέβαιο αν έχουμε καταλήξει τι ακριβώς θέλουμε. Το ερώτημα είναι τι θέλουν επίσης Ισραηλινοί, Γάλλοι και Ρώσοι. Δεν είμαστε μόνοι…

Η Τουρκία έχει αποφασίσει να τραβήξει το σκοινί. Δεν το κάνει για λόγους «εσωτερικής κατανάλωσης», δεν το κάνει επειδή «ο Ερντογάν είναι τρελός». Η Τουρκία έχει σχέδιο και με βάση αυτό κινείται, εκμεταλλευόμενη την απροθυμία που είχαν επιδείξει οι ανταγωνιστές της στην περιοχή να την εμποδίσουν. Το κάνει τώρα επειδή φοβάται ότι η Ελλάδα «γυρίζει σελίδα». Κι είναι αλήθεια. Η χώρα διαθέτει επιτέλους έναν ισχυρό κυβερνήτη! 

Έχουν περάσει πέντε δύσκολα χρόνια από το καλοκαίρι του 2015. Εμείς οι γερμανοτσολιάδες δώσαμε τότε μία μάχη και χάσαμε. Το 61% του ελληνικού λαού έστειλε την Ευρώπη στον διάολο. Αλήθεια, υπάρχει σήμερα κάποια διάθεση αυτοκριτικής από αυτό το 61%; Αν τους έγινε μάθημα αυτή η περιπέτεια. Αν θα μας ξαναφέρουν τόσο κοντά με την ψήφο τους στον γκρεμό. ΣΣ: Η κακούργα Ευρώπη μας έστειλε χτες 70 δισεκατομμύρια και χωρίς μνημόνιο.

Η μοίρα των μαντατοφόρων ήταν πάντα στην κόψη του ξυραφιού, αν το μήνυμα ήταν δυσάρεστο στον παραλήπτη. Στην αρχαία Ελλάδα είχαν προσπαθήσει με Νόμους να προφυλάξουν από την εξαφάνιση την συμπαθή αυτή τάξη των επαγγελματιών. Όχι πάντα με επιτυχία είναι η αλήθεια. Ήταν θέμα timing. Ο κ. Παπαχελάς της Καθημερινής, λοιπόν, έπρεπε να αντιγράψει τις γαλιφιές των απεσταλμένων της αρχαιότητας, για να «γλιτώσει» από την κυρία Γεροβασίλη!

Ήμουν στα Κύθηρα στη μεγάλη πυρκαγιά. Είδαμε τα αεροπλάνα να φεύγουν και το νησί να παραδίδεται στις φλόγες. Διαμαρτυρήθηκε ο δήμαρχος και του είπαν ότι εκφράζει την… ΝΔ ! Κρέμασμα θέλουν ! Σήμερα αποδεικνύεται ότι κάψανε το νησί επειδή είχαν «εσωτερικές κόντρες». Ήταν έγκλημα εκ προθέσεως. Βάλανε σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές για να αποκτήσουν και τους… αρμούς της εξουσίας.

Μεγάλη ελληνική εταιρεία προχώρησε πριν από τρία χρόνια σε επένδυση ύψους δεκαεπτά εκατομμυρίων ευρώ. Αγόρασε νέα μηχανήματα, προχώρησε στην επέκταση των κτιριακών της εγκαταστάσεων και περίμενε να πάρει τις σχετικές άδειες για να ξεκινήσει την παραγωγή. Δύο χρόνια περίμεναν την τελική υπογραφή των υπηρεσιών! Η ζημιά ανυπολόγιστη, την ώρα που οι μηχανές ήταν μέσα στα κουτιά και οι τόκοι του δανείου έτρεχαν. Δεν είναι η εξαίρεση. Είναι ο κανόνας!

Το δημογραφικό είναι το πιο «σκληρό» πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει η Ελλάδα και ο δυτικός κόσμος στο σύνολό του. Όλες οι έρευνες συμφωνούν ότι μέχρι το 2050 θα είμαστε λιγότεροι και γηραιότεροι, ενώ το 2100 θα μετράμε κάπου 4,73 εκατομμύρια ψυχές. Είναι σοκαριστικό! Κι αν τα εβδομήντα χρόνια σας φαίνονται μακριά, σκεφτείτε τα τριάντα. Σαν να βρισκόμασταν στο 1990 και να μιλάγαμε για το 2020!

Ο τίτλος είναι δανεικός από τον επίλογο του σημειώματος ενός αναγνώστη. Ενός ανθρώπου που ζήτησε χρήματα από το ΤΕΠΙΧ, αλλά δεν μπόρεσε να δει το «φως το αληθινό», όπως και χιλιάδες άλλοι. Φταίει η κυβέρνηση; Αυτό είναι το τελευταίο που ενδιαφέρει εκείνον που έμεινε απ? έξω. Το σημαντικό είναι ότι δεν το πήρε. Κι ότι ο επόμενος χειμώνας θα είναι πολύ δύσκολος για όλους. 

Οι Ρώσοι και οι Βρετανοί αναγνωρίζουν στην Τουρκία το δικαίωμά της να κάνει ό,τι θέλει με την Αγία Σοφία. Είναι εσωτερικό θέμα της Τουρκίας, είπαν. Δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό. Θα περιμένουμε να ακούσουμε και την Ευρώπη. Απομονωμένη, πάντως, την Τουρκία δεν την λες. Η ελληνική εξωτερική πολιτική των τελευταίων ετών δεν διεκδικεί Όσκαρ επιτυχίας. Αυτή των επόμενων ετών επιβάλλεται να είναι πιο… εθνοκεντρική. Ο διεθνισμός δεν μας ωφέλησε…  

Αν ο Ερντογάν ονειρεύεται να «απελευθερώσει» την Ιερουσαλήμ, να κατακτήσει την Βόρειο Αφρική και να ελέγχει την ροή του πετρελαίου στην Μέση Ανατολή, είναι βέβαιο ότι οι ισχυροί ανησυχούν περισσότερο από εμάς. Τα ελληνοτουρκικά είναι μόλις το 10% αυτής της ατζέντας. Εμείς χρειάζεται πρώτα να σκεφτόμαστε και μετά να μιλάμε! Έχουν ξαναγίνει αυτά, όταν μας έστελναν ως χωροφυλάκους στην Μικρά Ασία…

Όταν ο Νίκος Καρανίκας ομολόγησε τον «έρωτά» του για την Ελένη Μενεγάκη, τον αντιμετωπίσαμε με έκπληξη, αλλά και κατανόηση. Ένα παιδί βρέθηκε από σερβιτόρος, επικεφαλής του στρατηγικού σχεδιασμού του πρωθυπουργού! Σαν την σταχτοπούτα του παραμυθιού. Δεν καταλάβαμε τότε ότι ο Νίκος Καρανίκας δεν ήταν η εξαίρεση. Ήταν ο κανόνας. Η τηλεόραση ήταν το μεγάλο τους πάθος. Ο τηλεοπτικός φακός το ακαταμάχητο φετίχ τους.

Είναι αλήθεια ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν χρειάζεται να κάνει πολλά πράγματα για να αντιμετωπίσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει περιέλθει σε μια κατάσταση εσωστρέφειας, από την οποία δύσκολα θα καταφέρει να ξεφύγει. Η ουσιαστική έλλειψη ενός ισχυρού κόμματος στα αριστερά της κυβέρνησης δεν είναι καλή για τη χώρα. Αλλά είναι παράλογο να ζητάει κανείς από τη Ν.Δ. να λύσει... και αυτό το θέμα.