Οι φιλελεύθεροι δεν ήμασταν ποτέ ένα μαζικό κίνημα, και ως εκ τούτου συχνά χρειάστηκε να συνεργαστούμε με τους ανταγωνιστές μας, τόσο τους συντηρητικούς και όσο και τους αριστερούς «liberals» με την αμερικανική έννοια της λέξης, για να προωθήσουμε τις ιδέες μας.Κάποια μορφή συνεργασίας για την προώθηση των πολιτικών μας είναι σίγουρα απαραίτητη. Αλλά ποιο δρόμο πρέπει να ακολουθήσει σήμερα ένας υπερασπιστής της ελευθερίας;<b>Γράφει ο Filip Blaha.</b>

Το Ζάχο, μια από τις βορειότερες πόλεις του Ιρακινού Κουρδιστάν, είναι ταυτόχρονα ένα εμπορικό κέντρο και ένας τουριστικός κόμβος. Με το συνοριακό πέρασμα μεταξύ του Ιράκ και της Τουρκίας να απέχει μόλις επτά μίλια, το Ζάχο είναι μια μεγάλη αγορά. Λίγο έξω από το κέντρο της πόλης βρίσκεται η χιλιόχρονη γέφυρα Νταλάλ. Πολλοί Ιρακινοί, Άραβες και Κούρδοι, συρρέουν στο Ζάχο και στα τριγύρω θέρετρα για τον δροσερό καιρό και τα ορεινά ρέματα. <b>Γράφει ο Michael Rubin </b>

Ένα φάντασμα στοιχειώνει αυτή τη μάχι ηγεσίας των Συντηρητικών &#8211; το φάντασμα της Μάργκαρετ Θάτσερ. Είτε προκειται για τον Rishi Sunak να προσπαθεί να αναφέρει το όνομα της Σιδηράς Κυρίας όσο το δυνατόν περισσότερο σε μια συνέντευξή του στην Telegraph, είτε για τη Liz Truss να παρελαύνει με μια σειρά ενδυμάτων - απομιμήσεων της Θάτσερ, ο αγώνας δρόμου για το Νούμερο 10 της Downing Street γρήγορα μεταβλήθηκε σε διαγωνισμό για το ποιος θα αποτίσει μεγαλύτερο φόρο τιμής στην εφέστια θεά του κόμματός μου.  <b>Του William Atkinson. </b>

Οι εταιρείες αυτοκινήτων δεν μπορούν σήμερα να κατασκευάσουν νομίμως αυτοκίνητα με τις γεμάτες χάρη γραμμές του Lincoln του 1957 ή, αν το κάνουν, θα πρέπει να πληρώσουν ένα τεράστιο πρόστιμο CAFE. Οι ρυθμιστικές αρχές εμπλέκονται σήμερα περισσότερο στην υπαγόρευση πολλών από τις πτυχές κατασκευής των αυτοκινήτων από ό,τι τότε.<b>Του David Henderson. </b>

Πριν από πολύ καιρό, ένας Κινέζος μελετητής έγραψε: «Οι άνθρωποι είναι το πιο σημαντικό στοιχείο σε ένα έθνος. Η γη και το σιτάρι ακολουθούν. Ο ηγεμόνας μετράει το λιγότερο». Αυτός ο ηγεμόνας, εξάλλου, θα πρέπει να κυβερνά με τη συγκατάθεση όσων κυβερνά και αν είναι τύραννος, οι κυβερνώμενοι έχουν κάθε δικαίωμα να τον ξεφορτωθούν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. <b> Γράφει ο Lawrence W. Reed </b>

Αυτό που συνέβη στην Σρι Λάνκα θα πρέπει να χρησιμεύσει ως ένα μάθημα για τις αναδυόμενες οικονομίες: η καινοτομία και ο πειραματισμός είναι υπέροχα, αλλά μην πάτε ενάντια στην επιστήμη και τις δοκιμασμένες μεθόδους &#8211; ειδικά όταν πρόκειται για την παραγωγή πραγμάτων από τα οποία εξαρτάται το βιοτικό της χώρας σας. Η κυβέρνηση της Σρι Λάνκα έκανε επίσης δύο θεμελιώδη λάθη: Κλείδωσε τη συναλλαγματική της ισοτιμία και δανείστηκε πολλά χρήματα. <b>Του Ben Ramanauskas. </b>

Όταν ο συγγραφέας του The Coming Collapse of China, Gordon Chang, προέβλεψε την επικείμενη κατάρρευση της διακυβέρνησης του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος πριν από δύο δεκαετίες, υποστήριξε ότι «τα καθεστώτα καταρρέουν όταν οι άνθρωποι πλέον δεν φοβούνται και πιστεύουν ότι δεν είναι πια μόνοι». <b>Γράφει ο Lawrence W. Reed</b>

Δεν πάει πολύς καιρός που ορισμένοι στα κοινωνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης αποκαλούσαν την Αμερική «αποτυχημένο κράτος». Ωστόσο, οι ΗΠΑ είναι ένα αποτυχημένο κράτος, παρά μόνο για εκείνους που είτε θέλουν οι ΗΠΑ να αποτύχουν, είτε πιστεύουν ότι ποτέ η χώρα δεν πέτυχε πραγματικά. Το επίτευγμα όμως του διαστημικού τηλεσκόπιου James Webb αποτελεί ένα πολύ καλό επίτευγμα που τους διαψεύδει. <b>Του James Pethokoukis</b>

Οι άνθρωποι ανταγωνίζονται για τους σπάνιους πόρους επειδή ακριβώς οι σπάνιοι πόροι είναι&#8230; σπάνιοι. Οι ελεύθερες αγορές επιτρέπουν στους ανθρώπους να ανταγωνίζονται για πόρους ειρηνικά. Πριν από τον καπιταλισμό, οι άνθρωποι αντιμετώπιζαν τη σπανιότητα κυρίως μέσω της κατάκτησης και της υποδούλωσης.Το ελεύθερο εμπόριο έχει εξαλείψει κάθε δικαιολογία για κατάκτηση. Όπως παρατήρησε ο Adam Smith στον Πλούτο των Εθνών, το εμπόριο με ανθρώπους σε άλλα έθνη για την απόκτηση αγαθών είναι πολύ λιγότερο δαπανηρό απ? ό,τι η προσπάθεια να τα κατακτήσει και να τα περιορίσει κανείς.<b>Γράφει ο Richard Fulmer</b>

Η δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού της Ιάπωνας Σίνζο Άμπε είναι συγκλονιστική. Είναι μια τρομερή απώλεια για την Ιαπωνία και για τον ελεύθερο κόσμο. Σε μια εποχή κατά την οποία η λέξη «πολιτικός» έχει ουσιαστικά εγκαταλειφθεί, ο Άμπε ήταν ένας πραγματικός πολιτικός. Ένθερμος υπερασπιστής της παγκόσμιας τάξης όπως διαμορφώθηκε μετά τον Β&apos; Παγκόσμιο Πόλεμο, παρά την ευθύνη της χώρας του για αυτόν τον πόλεμο και τη δική του καταστροφή που προέκυψε, ο Άμπε οδήγησε τη χώρα του πίσω στο κέντρο της γεωπολιτικής. <b>Γράφει ο Dan Blumenthal</b>

Δημιουργεί η κρατική παρέμβαση τις δικές της εξωτερικότητες (ή «επιδράσεις γειτονιάς»); Πολλοί οικονομολόγοι πιστεύουν πως ναι, και το ερώτημα αυτό φαίνεται ιδιαίτερα σημαντικό στην τρέχουσα καταιγίδα της κατευθυνόμενης οικονομίας. Πριν από εξήντα χρόνια, ο Μίλτον Φρίντμαν Friedman υπερασπίστηκε αυτή την ιδέα στο επιδραστικό βιβλίο του Καπιταλισμός και Ελευθερία. <b>Γράφει ο Pierre Lemieux</b>

Σε ένα νέο του κείμενο εργασίας, ο οικονομολόγος Simeon Djankov διατυπώνει προτάσεις για τον τρόπο με τον οποίο ένα ανεξάρτητο, ακαδημαϊκό ίδρυμα μπορεί να συνεχίσει το σημαντικό έργο που διεξήγαγε η Παγκόσμια Τράπεζα για 20 χρόνια στο πλαίσιο του δείκτη Doing Business, τον οποίο αποφάσισε πέρυσι να τερματίσει. Υπενθυμίζουμε ότι η ετήσια έκθεση Doing Business μετρούσε την ευκολία επιχειρηματικής δραστηριότητας σε χώρες από όλο τον κόσμο με μια σειρά υποδεικτών όπως η έναρξη μιας επιχείρησης, η καταβολή φόρων, η επιβολή των συμβάσεων κ.λπ.<b>Γράφει ο Ian V&#225;squez</b>

Το Συντηρητικό Κόμμα κάποτε είχε τη φήμη του αδίστακτου. Η εκπαραθύρωση της Μάργκαρετ Θάτσερ, της τελευταίας ηγέτιδος των Συντηρητικών που κέρδισε μια κανονική πλειοψηφία (τρεις φορές) έχει μεγάλη συμβολική σημασία στη φαντασία των Τόρις. Προσέφερε μια ευνοϊκή αντίθεση με τους Εργατικούς, οι οποίοι είχαν την τάση να προσκολλώνται στους ηγέτες τους πολύ καιρό αφού είχε γίνει προφανές ότι δεν επρόκειτο να κερδίσουν. Τα πρόσφατα γεγονότα έχουν σίγουρα στείλει αυτή την εντύπωση στα βιβλία της ιστορίας.

Πριν από μερικές εβδομάδες, έκανα μια ανάρτηση στην οποία επισήμανα ότι η ποιότητα της δημόσιας πολιτικής μειώνεται απότομα κατά τον 21ο αιώνα. Βλέπω παντού παρόμοια επιχειρήματα. Ο Economist έχει ένα μακροσκελές άρθρο για τις τάσεις στη Λατινική Αμερική όπου επισημαίνει μια σοβαρή επιδείνωση της ποιότητας της διακυβέρνησης. Οι ψηφοφόροι εκεί επιλέγουν όλο και περισσότερο τους πολύ κακούς υποψηφίους της άκρας Αριστεράς και της Ακροδεξιάς έναντι των πιο λογικών τεχνοκρατών. <b> Γράφει ο Scott Sumner.</b>

Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Δυστυχώς, το 2022 δεν αποτελεί εξαίρεση. Η πανδημία και ο πόλεμος που ακολούθησε έχουν εγείρει φόβους για την επάρκεια τροφίμων, με τους πολιτικούς σε όλο τον κόσμο να καταφεύγουν σε παλιομοδίτες λύσεις. Το δυσάρεστο είναι ότι πολλά από αυτά τα μέτρα όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν την επισιτιστική ασφάλεια, αλλά μπορεί να την κάνουν ακόμη χειρότερη. <b>Της Adrian Nikolov </b>

Υπάρχει ένα μεγάλο χάσμα μεταξύ εκείνων, από τη μια πλευρά, που συνδέουν τα πάντα με ένα ενιαίο κεντρικό όραμα, ένα σύστημα, λιγότερο ή περισσότερο συνεκτικό, μία ενιαία, καθολική αρχή οργάνωσης και εκείνοι που επιδιώκουν πολλούς σκοπούς, συχνά άσχετους και μάλιστα αντιφατικούς μεταξύ τους, που συνδέονται, αν συνδέονται κιόλας, μόνο με κάποιο de facto τρόπο. Την πρώτη κατηγορία ανθρώπων τους διακρίνουμε ως «σκαντζόχοιρους» και στη δεύτερη ως «αλεπούδες». <b>Του Kristian Niemietz. </b>

Όταν ο γερουσιαστής Bernie Sanders έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος των ΗΠΑ το 2015 και το 2019, διατυπώθηκαν κάποιες εικασίες για το πώς οι δημοκρατικές-σοσιαλιστικές του πεποιθήσεις επηρεάστηκαν από τους λίγους μήνες που πέρασε εθελοντικά σε ένα ισραηλινό κιμπούτς το 1963. Αυτή η περιέργεια είναι εύλογη. Οι συλλογικές εκείνες κοινότητες -η πρώτη ιδρύθηκε το 1909 και αρχικά όλες ήταν φάρμες- είναι διάσημες για τη σοσιαλιστική τους ιδεολογία. <b>Γράφει ο  James Pethokoukis</b>

Ο Robert Wokler χαρακτήρισε τον Charles Louis de Secondat, βαρώνο Montesquieu «ίσως τον πιο κεντρικό στοχαστή&#8230; του διαφωτισμού». Ήταν τόσο σημαντική η επιρροή του στους ιδρυτές της Αμερικής που ένας συγγραφέας τον αποκάλεσε «Ιδεολογικό συνιδρυτή του Αμερικανικού Συντάγματος» μαζί με τον Τζον Λοκ. <b>Γράφει ο Gary M. Galles. </b>

Η σύμβουλος πολιτικού κινδύνου και διευθύντρια στρατηγικών σχέσεων στην Εταιρεία Henry Jackson Aliona Hlivco υποστηρίζει ότι η Ουκρανία πρέπει να είναι μέλος της ΕΕ ενώ ο William Nattrass, ανεξάρτητος δημοσιογράφος που καλύπτει την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη τάσσεται κατά της ένταξης.

Πρόσφατα έγραψα μια παρουσίαση του βιβλίου του Janek Wasserman The Marginal Revolutionaries: How Austrian Economists Fighted the War of Ideas για το EH.net, τον ιστότοπο της Ένωσης Οικονομικής Ιστορίας. Μου άρεσε το βιβλίο καθώς προσφέρει μια πολύ συναρπαστική ιστορία της αυστριακής οικονομικής σχολής. Ένα πράγμα που εκτίμησα στο βιβλίο του Wasserman ήταν η περιγραφή του για τις έντονες διαμάχες στις οποίες συμμετείχαν οι Αυστριακοί οικονομολόγοι στη Βιέννη, ιδίως με τους μαρξιστές. <b>Γράφει ο Nathan Goodman</b>

Μετά την αρχή της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου 2022, αναδύθηκαν εκ νέου ζητήματα που αφορούν την ενεργειακή ανεξαρτησία στην ΕΕ και τους διάφορους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε αυτή να επιτευχθεί. Ο πόλεμος στην Ουκρανία που ακολούθησε και οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις ευρωπαϊκές χώρες στη Ρωσική Ομοσπονδία έδειξαν στον κόσμο ότι πολλές χώρες της ΕΕ εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την ενέργεια που αγοράζουν από τη Ρωσία. <b>Γράφει ο &#193;lvaro Mart&#237;n</b>

Αν δεν έχετε δει το A Bug&apos;s Life, σας διαβεβαιώνω ότι έχετε χάσει μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Πράγματι, αυτή η κλασική ταινία κινουμένων σχεδίων παραγωγής της Pixar που προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1998, και μάλλον δεν έχει την αναγνώριση που της αξίζει, είναι ίσως μια από τις πιο φιλελεύθερες παραγωγές που έχουν εμφανιστεί ποτέ. <b>Γράφει ο Emmanuel Rinc&#243;n</b>

Πρόσφατα παρακολούθησα ένα βίντεο με τίτλο The test that Tao Terence Acced at age 7 (Το τεστ στο οποίο αρίστευσε ο Tao Terence σε ηλικία 7 ετών). Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Tao Terence είναι ένας μαθηματικός που ξεκίνησε ως παιδί-θαύμα. Εντοπίστηκε από πολύ μικρός για το ταλέντο του και όταν οι συνομήλικοί του πάλευαν με τα βασικά μαθηματικά εκείνος ήταν ήδη στο πανεπιστήμιο. <b>Γράφει ο Χρήστος Λούκας</b>

Εάν η παγκοσμιοποίηση είναι καλή για την παγκόσμια οικονομία, τότε θα μπορούσε κανείς να περιμένει ότι το τρέχον κύμα εθνικισμού θα είναι κακό για την παγκόσμια οικονομία. Υπάρχουν όμως στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτόν τον ισχυρισμό; Ο ρόλος του εθνικισμού στον εκπεφρασμένο στόχο του Πούτιν να ανασυστήσει τη ρωσική αυτοκρατορία είναι προφανής. Τι γίνεται όμως με την Κίνα; Η Κίνα αντιμετωπίζει ένα δίλημμα λόγω του γεγονότος ότι ο πληθυσμός της εμβολιάστηκε με ένα σχετικά αδύναμο εμβόλιο. <b>Γράφει ο Scott Summer</b>