Στο εξοχικό στο Minaki του Οντάριο στον Καναδά συνάντησα το περασμένο Σαββατοκύριακο ένα National Geographic από τον Νοέμβριο του 1956. Αυτό που μου φάνηκε πιο ενδιαφέρον δεν ήταν τα άρθρα αλλά οι διαφημίσεις.
Θα επισημάνω δύο.
Η πρώτη είναι στην παραπάνω εικόνα. Αυτό το μηχάνημα Copyflex παράγει έως και 300 φωτοτυπίες την ώρα - δηλαδή 5 το λεπτό. Και η τιμή είναι "μόνο" 498,50 $. Προσαρμοσμένη στον πληθωρισμό, θα ήταν 5.430,55 $ σήμερα. Χρειάζεται να πω περισσότερα;
Η δεύτερη είναι μια διαφήμιση για υπεραστικές τηλεφωνικές κλήσεις πέρα από τον Ατλαντικό. Τα ψιλά γράμματα δηλώνουν ότι «Η χρέωση για κλήσεις ημέρας για τα πρώτα τρία λεπτά από οπουδήποτε στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι 12$, χωρίς να περιλαμβάνεται ο ομοσπονδιακός φόρος κατανάλωσης 10%. 12$ τότε θα ήταν 130,73$ σήμερα.
Υπήρχε και μια διαφήμιση που με έκανε να νοσταλγήσω τις παλιές καλές μέρες. Ήταν για έναν όμορφο Λίνκολν. Είμαι σίγουρος ότι ως αυτοκίνητο ήταν πολύ χειρότερο από τα σημερινά, οπότε ο ισχυρισμός μου στον τίτλο του άρθρου συνεχίζει να ισχύει.
Αλλά οι εταιρείες αυτοκινήτων δεν μπορούν σήμερα να κατασκευάσουν νομίμως αυτοκίνητα με τις γεμάτες χάρη γραμμές του Lincoln του 1957 ή, αν το κάνουν, θα πρέπει να πληρώσουν ένα τεράστιο πρόστιμο CAFE.
Οι ρυθμιστικές αρχές εμπλέκονται σήμερα περισσότερο στην υπαγόρευση πολλών από τις πτυχές κατασκευής των αυτοκινήτων από ό,τι τότε. Χωρίς αυτές τις ρυθμίσεις, τα αυτοκίνητά μας θα ήταν καλύτερα απ’ ό,τι το 1957 και, από πολλές απόψεις, καλύτερα και από τα αυτοκίνητα του 2022, και θα υπήρχε πολύ μεγαλύτερη ποικιλία στα σχήματά τους.
--
Ο David Henderson είναι ερευνητής στο Hoover Institution και καθηγητής οικονομικών στη μεταπτυχιακή σχολή διοίκησης επιχειρήσεων και δημόσιας διοίκησης του Naval Postgraduate School στο Monterey της Καλιφόρνιας.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 18 Ιουλίου 2022 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια της Library of Economics and Liberty και τη συνεργασία του ΚΕΦίΜ - Μάρκος Δραγούμης.
