Διαβάζω κάτι βαθυστόχαστα για την αντιπολίτευση που σκοπεύει να κάνει ο Τσίπρας και με πιάνουν τα γέλια. Λες και ξέρει ο ίδιος, για να ξέρουν και οι γύρω-γύρω αναλυτές. Ένας ακραίος πολιτικός τυχοδιώκτης ήταν πάντα ο Αλέξης κι έτσι θα συνεχίσει. Όποιον δρόμο θεωρεί αποδοτικό για τον ίδιον τον παίρνει κατ’ ευθείαν και όποιο μέσο βλέπει ότι του προσδίδει οφέλη το χρησιμοποιεί ανενδοίαστα. Σιγά μην αλλάξει τώρα.

Ο μεγάλος οικονομολόγος και φιλόσοφος Φρίντριχ Χάγεκ είχε σημειώσει πως τα περιθώρια που έχει μια μεταρρυθμιστική κυβέρνηση για να προωθήσει σοβαρές αλλαγές στην κοινωνία δεν ξεπερνά τους έξι μήνες μετά τις εθνικές εκλογές. Επέρχεται στη συνέχεια μια φυσιολογική κόπωση με ανάσχεση της αρχικής ορμής ενώ και οι διάφορες κοινωνικές οχυρώσεις ανασυγκροτούνται κι αντεπιτίθενται. <b>Γράφει ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος.</b>

Διάβασα τα βιογραφικά των υπουργών της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Απογοητεύτηκα. Διάβασα για ΜΙΤ για Χάρβαρντ, για Κολούμπια, για θητείες σε παγκόσμιους οργανισμούς, και αναρωτήθηκα. Πού πάμε; Αυτοί οι άνθρωποι θα μας κυβερνήσουν; Γνωρίζουν τους δρόμους της Γένοβας και της Πράγας;

Αυτό που διαμαρτύρονται κάποιοι επειδή δεν γνώριζαν τα ονόματα των υφυπουργών του Κυριάκου, θα πρέπει να το κοιτάξουμε. Ο Κυριάκος επέλεξε ανθρώπους που έγιναν γνωστοί στους κύκλους τους για την επαγγελματική τους επάρκεια. Πιθανότατα το κοινό να δήλωνε ικανοποιημένο αν ο Κυριάκος διόριζε celebrities, με μόνο τους ένσημο την ηλιοθεραπεία στις ξαπλώστρες της Μυκόνου και τις συνεντεύξεις στα lifestyle περιοδικά.

Κάποιοι συγγραφείς βρίσκονται στο επίκεντρο ενός διαλόγου μέχρι ο κόσμος να μετακινηθεί γρήγορα. Το Enlightenment Now, το βιβλίο του Steven Pinker κυκλοφόρησε πέρσι και προκάλεσε μια ασυνήθιστα μακρά διαμάχη. Η προσπάθεια του βιβλίου να χαρτογραφήσει την πρόοδο που έχει καταγράψει η ανθρωπότητα τους τελευταίους αιώνες καταρρίπτει τόσο θεμελιωδώς την κοσμοθεωρία τους ώστε αναγκάζονται να αντιταχθούν με μένος στα επιχειρήματά του. <b>Γράφει ο Oliver Wiseman. </b>

Μια πρωτοποριακή χειρουργική επέμβαση «μεταφοράς» νεύρων έδωσε τη δυνατότητα σε δεκατρείς με ανθρώπους με τετραπληγία (πλήρη παράλυση) να κινούν τα χέρια τους, σπάζοντας τα δεσμά της ακινησίας. 

Οι κυβερνήσεις αλλάζουν όπως οι προσδοκίες των κοινωνιών που τις εκλέγουν. Πάντα οι άνθρωποι κάτι περιμένουν από τα νέα πρόσωπα, τα σχέδιά τους, τις φιλοσοφίες τους και κυρίως την δυναμική που απέκτησαν από τους προηγούμενους ρόλους τους. Τίποτε όμως δεν επαναλαμβάνεται.

Έχω μια περιέργεια να δω τι θα γίνει με μια συνομοταξία χρυσοκάνθαρων του δημοσίου, που ροκανίζουν το εισόδημα των άλλων Ελλήνων. Μιλάω για τους περίπου 2.600 μετακλητούς και τους αγνώστου αριθμού ειδικούς συμβούλους, που αποτελούνται κυρίως από τα συγγενολόγια και τους κομματικούς εγκάθετους της τέως κυβέρνησης. Έφυγαν; Πότε; Και πόσα πήραν; Θα ξαναλουστούμε μετακλητούς;

Ένα μόνιμο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η αριστερά σε χώρες των οποίων η κουλτούρα είναι φιλική προς αυτήν, είναι η αποξένωση από τα προβλήματα του κόσμου. Ναι, ακόμα και σήμερα αν μιλάει κανείς πολιτικός για επιδόματα, κοινωνικό κράτος και αλληλεγγύη έχει περισσότερες πιθανότητες να εκλεγεί ή έστω να μην πολεμηθεί από κάποιον που δηλώνει ότι τα επιδόματα συχνά καταστρέφουν το κίνητρο της παραγωγικότητας και πως το καλύτερο κοινωνικό πρόγραμμα είναι μία καλή δουλειά (ο Ρήγκαν το είχε πει αυτό).

Η εμπέδωση ενός φιλελεύθερου λόγου από μεγάλα ακροατήρια δεν είναι κάτι που γίνεται από τη μία στιγμή στην άλλη. Η ψήφος αντίδρασης βολεύει μεν τα κόμματα που την εισπράττουν, αλλά είναι δανεική. Είναι στο χέρι του Μητσοτάκη να φέρει κοντά του όσους δεν τον εμπιστεύονται σήμερα όταν θα έχει επιδείξει μετρήσιμο, χειροπιαστό έργο.

Ο χαρακτηρισμός δεν ανήκει σε μένα, αλλά σε νεοδημοκράτη ψηφοφόρο που την Κυριακή το βράδυ αντί να χαίρεται την νίκη του κόμματος του, καθόταν αμίλητος μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης και κοίταζε τον Τσίπρα να κάνει δηλώσεις στο Ζάππειο. Εκείνη την στιγμή, ο άνθρωπος δεν έβλεπε την καθαρή τετραετία που έχει μπροστά της η ΝΔ, αλλά το μυαλό του πετούσε ήδη στον Ιούλη του 2023 που θα ξαναβρεί μπροστά τον Αλέξη.

«Τα ανθρώπινα όντα δεν είναι φτιαγμένα για να κατανοούν λογική και αριθμούς. Είναι φτιαγμένα για να κατανοούν ιστορίες και εικόνες», αναφέρει σε βιβλίο του ο Roger Schank, που είναι ένας από τους κορυφαίους μελετητές στον χώρο της τεχνητής νοημοσύνης και της γνωστικής επιστήμης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να πήρε το 31,5% των ψήφων στις εκλογές της Κυριακής, αυτό όμως ήταν το κύκνειο άσμα του. Γιατί αν θελήσουμε να κοιτάξουμε την αλήθεια κατάματα θα πρέπει να παραδεχτούμε πως αυτό το ανέλπιστο ποσοστό οφείλεται αποκλειστικά στον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα.

Ένας καθαρά φιλελεύθερος Πρωθυπουργός που δεν έκρυψε από το εκλογικό σώμα ότι είναι θιασώτης της οικονομικής ελευθερίας, της προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου και της ανοιχτής κοινωνίας με μια δεξιά-συντηρητική Κοινοβουλευτική Ομάδα ορίζουν τους δύο πόλους της μεγάλης πολιτικής αλλαγής που σημειώθηκε στις 7 Ιουλίου.\r\n

Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ, ανέλπιστα υψηλό, δεν δίνει κανένα τελεσίγραφο στον ίδιο τον Τσίπρα να αλλάξει. Οι εκλογές αυτές είναι μία υπόμνηση ότι ο παραδοσιακός χώρος του Κέντρου έχει υποστεί ένα συντριπτικό πλήγμα με την άλωσή του από τους οπορτουνιστές. <b>Γράφει ο Βασίλης Φασούλας.</b>

Όπως και κάθε πρωθυπουργός που πλησίασε ή πέρασε το ψυχολογικό όριο του 40%, ο Κυριάκος θα έρθει άμεσα αντιμέτωπος με το περίπλοκο ιδεολογικό και πολιτικό μωσαϊκό που τον ψήφισε αλλά και με τις κομματικές ισορροπίες. <b>Γράφει ο Επαμεινώνδας Κορώνης.</b>

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κρατά στα χέρια της ένα ισχυρό χαρτί, την αυξημένη προς αυτήν εμπιστοσύνη, δηλώνει στο liberal ο αναλυτής του ινστιτούτου Bruegel Ζολτ Ντάρβας, προσθέτοντας πως αν καταφέρει να την ενισχύσει αυτό θα βελτιώσει το επιχειρηματικό περιβάλλον στην Ελλάδα, κίνηση που κατ\\' επέκταση θα αναβαθμίσει άμεσα την αξιοπιστία της Ελλάδας. <b>Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.</b>

Η διαφορά του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα με τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη είναι ο Ανδρέας. Ο Αλέξης είναι πλέον το αφεντικό του μαγαζιού, αλλά δεν θα γίνει Ανδρέας Παπανδρέου. Η κληρονομιά των Παπανδρέου χάθηκε μαζί με το ΚΙΝΑΛ της Φώφης! Η οσμή της εξουσίας θα ενσωματώσει – αργά ή γρήγορα- το ηττημένο ΚΙΝΑΛ στον ΣΥΡΙΖΑ. Το ΠΑΣΟΚ του Μαλέλη και του Λαλιώτη είναι ήδη στην Κουμουνδούρου!

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τα τελευταία τρία χρόνια υποτιμήθηκε από εχθρούς και συμμάχους όμως χθες πέτυχε μία πολύ μεγάλη εκλογική νίκη. Παρουσίασε ένα λεπτομερές μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα στους πολίτες από τους οποίους ζήτησε ξεκάθαρη εντολή διακυβέρνησης. Οι πολίτες του την έδωσαν καθαρά, με αυτοδυναμία και με σημαντική διαφορά. Οι παγίδες μπροστά του είναι πολλές, όμως το ίδιο ισχύει και για τις ευκαιρίες που έχει να μεταρρυθμίσει ουσιαστικά τη χώρα.

Μια νέα έρευνα των Ηνωμένων Εθνών καταδεικνύει τον βίαιο χαρακτήρα της κυβέρνησης Μαδούρο στη Βενεζουέλα. Oι ερευνητές των Ηνωμένων Εθνών βρήκαν ότι οι Δυνάμεις Ειδικής Δράσης της Βενεζουέλας “έχουν διαπράξει χιλιάδες εξωδικαστικές εκτελέσεις και στη συνέχεια παραποίησαν τους τόπους των εγκλημάτων ώστε να φαίνεται πως τα θύματα αντιστάθηκαν στη σύλληψή τους”. Στην ουσία, οι κρατικές μονάδες ασφαλείας έδρασαν σαν αποσπάσματα θανάτου για να εξοντώσουν τους αντιπάλους του καθεστώτος. <b>Γράφει ο Ted Galen Carpenter. </b>

Το εκλογικό αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ως το τέλος της εποχής όπου η πολιτική μυθοπλασία βρίσκει επιβράβευση από σημαντικό τμήμα της κοινωνίας: το αθροιστικό ποσοστό των πρωταγωνιστών του βρώμικου 15 (Σύριζα, Πλεύση, ΛΑΕ, Βαρούφαξ) δεν υπολείπεται δραματικά του ποσοστού που όλοι αυτοί μαζί, πολιτικά καλπάζοντες ως κοινοί εκφραστές μιας ψευδεπίγραφης ουτοπικής ελπίδας, πήραν τον Γενάρη της μεγάλης εθνικής αυταπάτης. <b>Γράφει ο Θανάσης Διαμαντόπουλος.</b>

Αν επιτρεπόταν η έρευνα στα κρατικά εργαστήρια να γίνεται μόνο με κρατικά, ή με κρατικά και ευρωπαϊκά, χρήματα, τότε θα είχαμε δύο ειδών προβλήματα: πρώτον, θέματα επάρκειας της φθίνουσας χρηματοδότησης για τη συντήρηση του ερευνητικού δυναμικού και δεύτερον, θέματα επιπτώσεων της χρηματοδότησης στην εθνική οικονομία.

Η νίκη της Νέας Δημοκρατίας είναι σαφέστατα πολύ σημαντική. Και η αυτοδυναμία που εξασφαλίζει αποτελεί αναμφίβολα, ένα ισχυρό κίνητρο για το πολιτικό σύστημα να δοκιμάσει τις δυνάμεις του σε ένα νέο όραμα για το μέλλον. Οι πολίτες της χώρας αποφάσισαν να γυρίσουν την πλάτη στους λαϊκιστές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.

Κάποιοι ξεχώρισαν όλα αυτά τα χρόνια. Αυτή τη μαύρη, κατηφή, σκληρή περίοδο. Είναι αυτοί που δεν το ’βαλαν κάτω, αυτοί που βγήκαν και μίλησαν με το όνομά τους, αυτοί που προέταξαν τα στήθη τους, αυτοί που δεν φοβήθηκαν — κι ας φοβούνταν πολύ από μέσα τους: δεν το ’δειξαν, για να παραδειγματίσουν τους άλλους.\r\n\r\n