Φανταστείτε ότι είστε δήμαρχος, περιφερειάρχης, ή υπουργός και πρέπει να αποφασίσετε για το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, να προτεραιοποιήσετε τις ανάγκες και τους στόχους, και τελικά να κάνετε ένα πλάνο έργων υποδομής που θα μπορέσει να απαντήσει ικανοποιητικά στις απαιτήσεις του μέλλοντος. Ποια εργαλεία έχετε στη διάθεση σας; <b> Γράφουν οι Ε. Χριστοφιλόπουλος και Λ. Καπέτας. </b>

Κριτική για τον τρόπο που η κυβέρνηση διαχειρίζεται την πανδημία έγινε σε όλους τους τόνους και για όλα τα γούστα χθες στη Βουλή. Υπάρχει όμως μια άλλη διάσταση στο ζήτημα της διαχείρισης της πανδημίας. Μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση διαχειρίζεται την πανδημία με μόνο συμπαραστάτη τους πολίτες. Οι βουλευτές της πλειοψηφίας, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, συνδικαλιστικές οργανώσεις, μαζικοί φορείς, όχι μόνο δεν «έβαλαν πλάτη» αλλά υπονόμευσαν την εθνική προσπάθεια.

Τον Φεβρουάριο του 2015, με τo που φάνηκαν οι προθέσεις της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισα στα σοβαρά να πάμε και να κάνουμε σχολεία εκτός Ελλάδος. Έδωσα λοιπόν σε συμβουλευτική εταιρεία μια ευρεία λίστα με είκοσι χώρες, με σκοπό να εντοπίσουμε τις πέντε πλέον προσφορές για το project που είχα στο μυαλό μου. Όταν ολοκληρώθηκε η άσκηση, η χώρα που ξεχώριζε από κάθε πλευρά και με διαφορά από τις υπόλοιπες ήταν το Ντουμπάι. 

Ο Νίκος Δρανδράκης δεν χρειάζεται καμία εισαγωγή. Είναι ο άνθρωπος που με το όραμα και την ηγεσία του, παλεύοντας απέναντι σε ένα εχθρικό και συχνά χαιρέκακο κράτος, κατόρθωσε να δημιουργήσει το θαύμα της Beat, που κάνει τη ζωή ευκολότερη σε εκατομμύρια συνανθρώπους μας κάθε μέρα.

Δεν περιμέναμε να βρίσκονται εκεί. Παρόντες σε μια βίαιη εποχή όπου τα πάντα γεννιούνταν δια πυρός και σιδήρου (τρόπος του λέγειν βέβαια, αφού το στοιχείο σίδηρος δεν υπήρχε ακόμα σε αφθονία). Ο λόγος για ώριμους γαλαξίες στο πρώιμο Σύμπαν, για τους οποίους τα υφιστάμενα κοσμολογικά μοντέλα προέβλεπαν μεταγενέστερη εξέλιξη στο διάνυσμα του χρόνου.

Η πραγματικότητα διαψεύδει τον ΣΥΡΙΖΑ και την κριτική που ασκεί, δηλώνει στο liberal.gr η υφυπουργός Παιδείας, Σοφία Ζαχαράκη, η οποία με αφορμή και τις διαρκείς επιθέσεις για την τηλεκπαίδευση τονίζει πως η αξιωματική αντιπολίτευση στα θέματα Παιδείας κινείται με ψηφοθηρική στόχευση. <b>Συνέντευξη στον Τάσο Ευαγγελίου. </b>

Μπαίνουμε στο πιο κρίσιμο δεκαήμερο για τις αντοχές της Θεσσαλονίκης. Η επόμενη εβδομάδα αναμένεται να δοκιμάσει τα νοσοκομεία της πόλης και το σύστημα υγείας, με την πίεση να κορυφώνεται μέχρι τις 17 Νοεμβρίου, σημειώνει στο liberal ο καθηγητής Περιβαλλοντικής Μηχανικής του ΑΠΘ Δ. Σαρηγιάννης. Σε πανελλαδικό επίπεδο εισηγείται μέχρι τον Μάρτιο, έως ότου έρθει το εμβόλιο, ένα μοντέλο με καραντίνες για τρεις εβδομάδες και εν συνεχεία άνοιγμα της οικονομίας για άλλες δύο. <b> Συνέντευξη στην Άννα Παπαδομαρκάκη. </b>

Αναμφίβολα ήταν η είδηση της ημέρας. Δύο φαρμακοβιομηχανίες πρόκειται να θέσουν σε κυκλοφορία το εμβόλιο κατά του covid 19. Eπιπροσθέτως, η μια από αυτές έχει CEO Έλληνα, από τη Θεσσαλονίκη. Άρα διπλή η βαρύτητα της είδησης για την πατρίδα μας. Και όμως η εφημερίδα της ριζοσπαστικής Αριστεράς και της «προόδου», θεώρησε τη σχετική είδηση ανάξια να τύχει του πρωτοσέλιδου της.

H κοινωνία κάθε φορά κοιτά σαστισμένη και προσπαθεί να καταλάβει ποιος είναι ο εχθρός. Το πληκτρολόγιο ή ο φόβος μήπως κουνηθούν τα λιμνάζοντα ύδατα και ανατραπούν οι συνδικαλιστικές ισορροπίες; Την ημέρα που τα αιτήματά μας θα ακολουθήσουν την γενιά των millennials, τότε η εκπαίδευσή μας θα έχει κάνει ένα βήμα προς τον 21ο αιώνα.

Δεν υιοθετώ, δεν αρνούμαι, δεν απορρίπτω, δεν συνυπογράφω. Απλώς μεταφέρω 4 mails. Διότι ο καθένας ξεχωριστά μπορεί να &apos;χει δίκιο, αλλά όλοι μαζί μπορεί να μην έχουν. Ενδέχεται όμως και να έχουν. Από την άλλη, διαβάζω τα χθεσινά 2.752 νέα κρούσματα, τους 297 διασωληνωμένους και τους 43 (!) θανάτους και αναρωτιέμαι: μήπως  επιχειρηματολογούμε πέραν του πρέποντος και πειθαρχούμε ολιγότερο του λογικού;

Το 2019, πολιτειακός νόμος της Καλιφόρνια υποχρέωσε τις ψηφιακές πλατφόρμες να προσλάβουν όλους τους συνεργάτες τους με σχέση μισθωτής εργασίας, σταματώντας το καθεστώς των «αναδόχων έργου». Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα είχε τεράστια επίπτωση στο μοντέλο λειτουργίας ψηφιακών κολοσσών όπως οι Uber, Lyft, Doorsash, Instacart,

Ποια ήταν η μεγάλη είδηση της Δευτέρας; Μήπως τα νέα για το εμβόλιο BNT162b1 των Pfizer και BioNtech; Μήπως τα νέα για την επιτάχυνση των ερευνών του εμβολίου NVXCoV2373 της Nοvavax; Μήπως τα νέα για το φάρμακο bamlanivimab της Eli Lilly, το οποίο ενισχύει τις άμυνες του ανοσοποιητικού συστήματος κατά του κορονοϊού; 

Χρυσός με τη Βενεζουέλα, πετρέλαιο με το Ιράν, μπίζνες με τον ISIS. Η Τουρκία στα χρόνια του Ερντογάν μοιάζει να έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο «πλυντήριο». Κάτι τέτοιο δεν έχει υπάρξει άλλη φορά στο παρελθόν. Κι ήταν η στενή «φιλία» του προέδρου της Τουρκίας με τον Πρόεδρο Τραμπ που επέτρεψε να συμβούν όλα αυτά. Η εκλογή Μπάιντεν έχει ήδη επιπτώσεις. Ο γαμπρός του Ερντογάν παραιτήθηκε. Για κάποιους στην Αμερική δεν είναι όλα δουλειές!  

Ο Νικολάι Αλεξέγιεβιτς Ζαμπολότσκι, πέραν του προσωπικού ποιητικού έργου, μας κληροδότησε πολλές εξαιρετικές μεταφράσεις, ενώ η προσωπική του ζωή, τα δεινά και τα βάσανα που υπέστη με μοναδικό αμάρτημα να μην ασπαστεί τα θέσφατα του κομματικού ιερατείου για τον «σοσιαλιστικό ρεαλισμό», παραμένει ως σήμερα φάρος εντιμότητας, ανθρωπιάς και πίστης στην αποστολή και στον ρόλο του διανοουμένου.

Ποιο ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα που είχε να διαχειριστεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ από την επομένη των εκλογών του Ιουλίου του 2019; Η απώλεια της εμπιστοσύνης των πολιτών. Καταρχάς, το εκλογικό σώμα έκρινε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ανίκανος να διαχειριστεί κρίσεις με αποτέλεσμα αυτές να οδηγούν σε καταστροφές ενίοτε και σε αδιανόητες τραγωδίες.

Ένα ισχυρό επιχείρημα υπέρ των ελεύθερων αγορών είναι ότι καθιστούν εφικτή την ατομική ελευθερία και την αυτονομία. Είναι όμως άραγε αλήθεια ότι οι ελεύθερες αγορές πάντα λειτουργούν με τον απρόσωπο και μη διακριτικό τρόπο που υπονοεί αυτό το επιχείρημα;<b>Γράφει ο Pierre Lemieux.</b>

To ξέσπασμα της πανδημίας COVID-19, τα lockdown και εν γένει οι συνεχείς περιορισμοί της οικονομικής δραστηριότητας, έχουν θέσει σε σοβαρούς κλυδωνισμούς την παγκόσμια και όλες τις εθνικές οικονομίες, οι οποίες εδώ και μήνες διέρχονται μια πρωτόγνωρη υφεσιακή κρίση.

Η παρούσα κυβέρνηση, κατά γενική ομολογία, χειρίστηκε υποδειγματικά το πρώτο κύμα της πανδημίας, η χώρα εγκωμιάστηκε από πολλές ξένες κυβερνήσεις και το σύνολο σχεδόν του διεθνούς Τύπου και από ένα failed state στα προηγούμενα χρόνια έγινε - κάπως ανέλπιστα ίσως - ένα success story.

Το σχεδιασμό της κυβέρνησης για να καλύψει τον πληθυσμό με εμβόλια, όταν αυτά θα είναι έτοιμα προς διάθεση, περιγράφει στο liberal.gr ο υφυπουργός Υγείας Βασίλης Κοντοζαμάνης. Κεντρικό στοιχείο, η δημιουργία ειδικών εμβολιαστικών κέντρων τα οποία θα είναι έτοιμα από τον Ιανουάριο. Σχολιάζοντας την διασπορά ψευδών ειδήσεων, ο υφυπουργός απαντά «φτάνει πια με τα fake news, δεν μπορεί να γίνεται μικροπολιτική με ένα τόσο σοβαρό θέμα». <b>Συνέντευξη στην Άννα Παπαδομαρκάκη.</b>

Έπεσε το σύστημα της Cisco σε  πολλές ευρωπαϊκές χώρες και χάθηκαν δύο εκπαιδευτικές ώρες στην τηλεκπαίδευση. Οι Συριζαίοι βρήκαν την λύση: «Κυριάκο παραιτήσου». Προχτές ήταν  κάποιος «άσχετος» Κορρές που έβαλε, λέει, τσιμέντο στην Ακρόπολη. Η συντρόφισσα Πόπη ήξερε καλύτερα: Κυριάκο παραιτήσου. Ο Κορονοϊός σαρώνει σε όλο τον κόσμο. Ο μέσος Συριζαίος έχει και εδώ την λύση: Κυριάκο παραιτήσου. Μάλλον ο Αλέξης ρίχνει τις τελευταίες του τουφεκιές. 

Για να μαι ειλικρινής, η μαντινάδα του Πολάκη εμένα μ&apos; αρέσει. «Εμείς θα το γλεντίζομε / κι όπου το βγάλει η βράση / ή που θα σιάξει η δουλειά / ή που θα σιοχαλάσει.» Για τους εκτός Κρήτης, κάνω μια περιφραστική μετάφραση. «Εμείς θα το γλεντάμε / κι ότι βρέξει ας κατεβάσει / ή θα την φτιάξουμε την κατάσταση / ή θα την χαλάσουμε  τελείως.» Φυσικά, ήταν περιττά τα διαζευκτικά «ή». Η συγκεκριμένη «δουλειά» των φωτογραφιών μόνο για «σιοχάλασμα» ήταν ικανή.

Ο Νικολάι Αλεξέγιεβιτς Ζαμπολότσκι (1903-1958) ήταν ένας από τους κορυφαίος δημιουργούς, οι οποίοι διακόνησαν την ρωσική ποίηση κατά τον 20ο αιώνα. Πέραν του προσωπικού ποιητικού έργου, μας κληροδότησε πολλές εξαιρετικές μεταφράσεις, ενώ η προσωπική του ζωή, τα δεινά και τα βάσανα που υπέστη με μοναδικό αμάρτημα να μην ασπαστεί τα θέσφατα του κομματικού ιερατείου για τον «σοσιαλιστικό ρεαλισμό».

Τα άκρα συνήθως έχουν συμβιωτική σχέση. Το ένα χρειάζεται τις ακρότητες του άλλου για να προσελκύσει νέους υποστηρικτές, οι οποίοι με τη σειρά τους θα προβούν σε νέες ακρότητες που θα προσελκύσουν νέους υποστηρικτές στο άλλο. Το έργο αυτό το ζήσαμε στην αντιμνημονιακή Ελλάδα και το είδαμε σε πλήρη εξέλιξη στις ΗΠΑ, με τους ακροδεξιούς να στέλνουν κόσμο στους αντίφα και αντίστροφα.

Ο κειμενογράφος του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, ανακάλυψε ένα νέο όρο. Προφανώς έχει ξεμείνει, από τους αραχνιασμένους όρους και την ξεπερασμένη φρασεολογία της Οκτωβριανής Επανάστασης. Και προφανώς διαπίστωσε, ότι το οπλοστάσιο των εμφυλιοπολεμικών συνθημάτων, ξεπεράστηκε και αυτό. Ο νέος όρος λέγεται «ταξική ιδιοτέλεια», την οποία υποτίθεται ότι έχει ενστερνιστεί στη συμπεριφορά του ο πρωθυπουργός.