Ποιο ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα που είχε να διαχειριστεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ από την επομένη των εκλογών του Ιουλίου του 2019;
Η απώλεια της εμπιστοσύνης των πολιτών.
Καταρχάς, το εκλογικό σώμα έκρινε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ανίκανος να διαχειριστεί κρίσεις με αποτέλεσμα αυτές να οδηγούν σε καταστροφές ενίοτε και σε αδιανόητες τραγωδίες.
Κατά δεύτερον, ολόκληρο το πολιτικό Κέντρο δεν μπορούσε να εμπιστευτεί αυτούς που για τις καρέκλες συνεργάστηκαν τόσο αγαστά με την ακροδεξιά αφού ο κ. Τσίπρας έκρινε σκόπιμο, επί τέσσερα χρόνια, να επιδεικνύει πόσο καλά είχε ταιριάξει με τον κ. Καμμένο, λες και θα έμεναν για πάντα μαζί αλλά πάνω απ’ όλα το Κέντρο δεν μπορούσε να εμπιστευτεί αυτούς που επιτέθηκαν με μένος στους θεσμούς. Γι αυτό και ψήφισε μαζικά τη Νέα Δημοκρατία.
Αυτό ήταν λοιπόν το βασικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ και η αιτία που η Νέα Δημοκρατία κέρδισε άνετη πλειοψηφία: το έλλειμμα εμπιστοσύνης και η απώλεια της αξιοπιστίας του.
Κι αυτό η Νέα Δημοκρατία σωστά το είχε διαγνώσει ως βασική αδυναμία του αντιπάλου της. Απόδειξη ότι η πρώτη έννοια της, από την επομένη ανάληψης της διακυβέρνησης, ήταν να δείχνει διαρκώς πόσο αποτελεσματική είναι στη διαχείριση της καθημερινότητας αλλά και των κρίσεων. Θυμόμαστε όλοι ότι ένα από τα πρώτα έργα της κυβέρνησης Μητσοτάκη ήταν να θέσει σε λειτουργία το 112. Πιο πολύ από το έργο ήταν η σημειολογία του γιατί ο συνειρμός που δημιουργούσε ήταν αναπόδραστος: ο ανίκανος ΣΥΡΙΖΑ που κατέληξε απειλή για την ίδια μας τη ζωή και μαζί και η ανακούφιση που αυτοί οι άνθρωποι «πήγαν στα σπίτια τους».
Και ξεσπάει η πανδημία.
Και η κυρίαρχη συζήτηση παντού, ακόμα και ανάμεσα στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν πόσα δεινά θα συνέβαιναν εάν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και έπρεπε να διαχειριστεί την πανδημία. Είναι εντυπωσιακό. Στην κυβέρνηση ήταν ο Μητσοτάκης αλλά οι πολίτες αντί να συζητούν πως τα πήγαινε εκείνος, προτιμούσαν να σχολιάζουν με τρόμο, όσα υπέθεταν ότι θα πάθαιναν αν ήταν στη θέση του ο Τσίπρας.
Όσο και να ουρλιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι όλο αυτό ήταν μια «μαγική εικόνα» που δημιούργησαν τα ΜΜΕ, δεν πείθει γιατί όλοι θυμόμαστε ότι και τη δική του έλευση στην εξουσία στα συστημικά ΜΜΕ την οφείλει.
Και έρχεται το δεύτερο κύμα της πανδημίας, με άλλους όρους, δριμύτερο και κουβαλάει μαζί του πλήθος νέων προβλημάτων για την κυβέρνηση.
Και ποια είναι η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ;
Να θυμίσει στους Έλληνες, με κάθε δυνατό τρόπο, πόσο ανεύθυνος και βασικώς ανίκανος είναι στη διαχείριση κρίσεων. Από τον κ. Τσίπρα και τους «προεδρικούς», μέχρι τον κ. Πολάκη το μήνυμα που εκπέμπουν είναι ένα: «Έλληνες, δείτε από ποιους γλιτώσατε!». Φθηνή, διχαστική ρητορική και ανευθυνότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ που τιμωρήσαμε στην κάλπη.
Συμφωνούμε με τους αναλυτές που βλέπουν στα καμώματα Πολάκη μια στρατηγική επιλογή της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ να «κλείσει το μάτι» στους ψεκασμένους της ακροδεξιάς (τελικά τους λείπουν πολύ οι ΑΝΕΛ και ο κ. Καμμένος). Κάτι τέτοιες σαχλαμάρες άλλωστε, για τη δήθεν ανάγκη κατευνασμού της άκρας δεξιάς, τις ακούμε κι από κύκλους της Νέας Δημοκρατίας. Οι αδαείς στην πολιτική αλλά και στην επικοινωνία υπάρχουν, δυστυχώς, σε όλα τα κόμματα. Και συμβαίνει και κάτι σοβαρότερο: τα δύο κόμματα έχουν εγκλωβιστεί σε μια απελπισμένη προσπάθεια να γοητεύσουν τη σταθερή «δράκα των παλαβών» στο εκλογικό σώμα, με αποτέλεσμα να θυσιάζουν την πλειοψηφία των Ελλήνων και να υπονομεύουν το μέλλον της χώρας. Αλλά σε αυτό θα επανέλθουμε.
Μόνο που αυτή η στρατηγική είναι λάθος γιατί όχι μόνο δεν απαντά στο βασικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ που είναι το έλλειμμα εμπιστοσύνης στην ικανότητά του να κυβερνά αποτελεσματικά αλλά το αναζωπυρώνει, το θέτει ξανά ως ερώτημα στην κοινή γνώμη από την αρχή και μάλιστα πιεστικά, για να το απαντήσει.
Έχουμε δει πολλές μπούρδες στην πολιτική επικοινωνία. Αλλά το σποτάκι «Μπορείς να τους εμπιστευτείς;», την επομένη μάλιστα μιας εφαρμογής της «στρατηγικής Πολάκη» με τη δημοσίευση της φωτογραφίας που τον δείχνει εκείνον, ένα γιατρό, να περιφρονεί τα μέτρα, ξεπερνά κάθε όριο αδαημοσύνης και πολιτικής αφασίας.
Και η απορία πηγάζει αβίαστα. Πώς βρέθηκαν να κυβερνούν κάποιοι τόσο ανίκανοι;
