Με την παρουσία του χθες στη Βουλή, ο Αλέξης Τσίπρας έδειξε πως δεν προτίθεται να αλλάξει κατεύθυνση. Και αυτό παρά τις έμμεσες παραινέσεις των διαφόρων τάσεων του ΣΥΡΙΖΑ που αφήνουν αιχμές ακόμη και για «λαϊκισμό» μέσα από την τακτική που έχει επιλεγεί, αλλά και τους ψηφοφόρους που μέσα από το σύνολο των δημοσκοπήσεων δείχνουν στον πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι ο δρόμος που ακολουθείται δεν τους εκφράζει.

Ο Σύριζα ένιωσε αμηχανία, ο Τσακαλώτος διαφώνησε, ο Κατρούγκαλος σιώπησε αλλά δεν γίνεται να μην διαφώνησε, η ΝΔ ένιωσε ότι δικαιώθηκε. Αυτές ήταν πάνω-κάτω οι αντιδράσεις στις απόψεις Πολάκη για τις αιτίες της εκλογικής ήττας του Σύριζα. Όλοι φυσικά καυτηρίασαν την χρήση των λέξεων που έκανε ο Χανιώτης πολιτικός, αλλά οι περισσότεροι ψιλοσυμφώνησαν με την ουσία όσων βγήκαν από το στόμα του. Κι όμως, η ανάλυση του είναι λάθος.

Η κυβέρνηση υφίσταται φθορές, ο ΣΥΡΙΖΑ σημειώνει σημαντικές απώλειες και ενώ δημιουργείται πολιτικό κενό, εμείς βρισκόμαστε δημοσκοπικά καθηλωμένοι σε ποσοστά που κυμαίνονται από 6%-7%, δηλώνει στο liberal.gr, η βουλευτής του ΚΙΝΑΛ, Νάντια Γιαννακοπούλου. Μιλά για την ανάγκη αλλαγών σε διάφορα επίπεδα και αποδίδει την συντριπτική προτίμηση των ψηφοφόρων του κόμματος για ενδεχόμενη συγκυβέρνηση με τη ΝΔ, στην αντιπολιτευτική στάση του ΣΥΡΙΖΑ. <b>Συνέντευξη στον Γιάννη Σιδέρη.</b>

ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ βρίσκονται αντιμέτωπα με την εσωστρέφεια. Ενάμιση χρόνο μετά τις τελευταίες εκλογές η κυβέρνηση περικυκλωμένη από κρίσεις διατηρεί υψηλά ποσοστά αποδοχής, ενώ τα κόμματα της αντιπολίτευσης αδυνατούν να καρπωθούν τη φυσική φθορά που προκαλείται σε ένα κόμμα όταν κυβέρνα. Αντιθέτως δείχνουν να βρίσκονται σε βέρτιγκο και τα εσωκομματικά όργανα έχουν αρχίσει να χτυπούν.

Δριμεία κριτική για το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα ΑΕΙ ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ, με το Τμήμα Παιδείας του κόμματος να μιλά για «αντιδημοκρατικό» νομοσχέδιο, «κατ΄επίφαση πρόσκληση σε διαβούλευση» και να ζητά την αποσύρσή του.

Το ΚΙΝΑΛ αποτελεί την αρνητική πολιτική έκπληξη της τρέχουσας περιόδου. Η ηγεσία του κινείται στην πολιτική σκακιέρα, ανταγωνιζόμενη τον ΣΥΡΙΖΑ σε σκληρή αντιπολίτευση, με φτώχεια ιδεών, συχνά κενών ουσίας και περιεχομένου, θα έλεγε κανείς ότι θέλει να δημιουργήσει ένα... ΚΚΕ του κέντρου. Η αιφνιδιαστική καθαίρεση του Ανδρέα Λοβέρδου από την θέση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου, εκπέμπει έναν αντιδημοκρατικό «ετσιθελισμό».

"Η συνέντευξη του κ. Μητσοτάκη σήμερα ήταν προσπάθεια ταπείνωσης της κοινής λογικής", αναφέρει στην ανακοίνωσή του για την συνέντευξη του πρωθυπουργού στον Ant1 ο ΣΥΡΙΖΑ και προσθέτει ότι "φαίνεται ότι η ανέμελη στιγμή του στην Πάρνηθα έχει μακρά διάρκεια".

Η πρώτη δημοσκόπηση του 2021 ήταν ικανοποιητική για την κυβέρνηση, κάτι που στενοχώρησε πολύ κόσμο. Διατηρεί ένα σταθερά μεγάλο προβάδισμα από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο πρωθυπουργός έχει υψηλά ποσοστά αποδοχής, ενώ το κυβερνητικό έργο, παρά τις ιδιαίτερες καταστάσεις που αντιμετωπίζει, εξακολουθεί και έχει θετικό ισοζύγιο. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση αντέχει και μπαίνει στο κρίσιμο τρίμηνο με μια διαφορά ασφαλείας από την αξιωματική αντιπολίτευση.

Ένα από τα άλυτα μυστήρια του πολιτικού σύμπαντος είναι πώς η Φώφη Γεννηματά εξακολουθεί να είναι η αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Ή πώς ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι η ηγέτιδα δύναμη της κεντροαριστεράς. Όσο η Φώφη Γεννηματά ακολουθεί πολιτικές του τύπου «καλύτερα πρώτοι στο χωριό», το ΚΙΝΑΛ θα είναι τελευταίο στην πόλη. Μετά τον Βαγγέλη Βενιζέλο ήρθε η ώρα του Ανδρέα Λοβέρδου. Ή αλλιώς, να γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κερδίσει εύκολα άλλη μία τετραετία.

Το γεγονός πως η αξιωματική αντιπολίτευση αποδεικνύει για ακόμα μία φορά την έφεσή της στην διασπoρά ψευδών ειδήσεων επισημαίνει το υπ. Παιδείας, με αφορμή δήλωση του Π. Σκουρλέτη περί αποκλεισμού των ιδιωτικών εκπαιδευτικών από τα δωρεάν τεστ κορονοϊού, υπογραμμίζοντας πως «ο ιδεοληπτικός διπολισμός του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί πλέον να εκχύνεται στην κοινωνία, δηλητηριάζοντας το δημόσιο διάλογο».

Στον απόηχο του πρόσφατου ανασχηματισμού, αρκετοί αναλυτές εξέφρασαν την άποψη ότι οι επιλογές που έγιναν μάλλον σηματοδοτούν μια πρόθεση για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν και πιθανότατα στις αρχές του φθινοπώρου. Το σενάριο έχει πλεονεκτήματα αλλά και μειονεκτήματα.

Είναι δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αξιοποιήσει την υγειονομική κρίση, πέραν της αναγκαίας κριτικής για τις επιτυχημένες ή όχι ενέργειες της κυβέρνησης, ως ευκαιρία μιας ευρύτερης πολιτικής αντεπίθεσης και ει δυνατόν με «θερμό τρόπο».  Προειδοποίησε επ&apos; αυτού ο εκπρόσωπος του κόμματος Νάσος Ηλιόπουλος μιλώντας στο thesocialist.gr. Είπε ότι «όποιος φαντάζεται μια ήρεμη χρονιά θα εκπλαγεί».

Καθώς το νέο υπουργικό συμβούλιο «κλείνει» μία εβδομάδα ζωής πληθαίνουν οι πληροφορίες από το Μέγαρο Μαξίμου που θέλουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη να έχει ξεκαθαρίσει στους στενούς του συνεργάτες το πώς θα κινηθεί η κυβέρνηση του, τους επόμενους μήνες σε σχέση με την επικοινωνιακή στρατηγική και τακτική.

Έμαθα με ικανοποίηση ότι στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ δημιουργήθηκαν προσφάτως δύο καινούριες ομάδες στελεχών. Πρόκειται για την ΡΕΝΕ (Ριζοσπαστική Εναλλακτική Ενότητα) και για την «Ομπρέλα». Άντε με το καλό. Τι δέκα ομάδες τι δώδεκα, όλοι οι καλοί χωράνε. Διάβασα και τα κείμενα τους. Ωραία κείμενα, ντιπ ακαταλαβίστικα, πάει να πει ταιριάζουν γάντι στο τσίρκο που έχει αρχηγό τον Αλέξη.

Η ενδεχόμενη εκλογική προσφυγή το Φθινόπωρο είναι λογικό να απασχολεί τα επιτελεία των κομμάτων. Αλλά από τον Ιανουάριο να θεωρούνται κύριο πολιτικό θέμα οι εκλογές όταν έχουμε μπροστά μας τρίτο κύμα και αργή έλευση εμβολίων, είναι θέμα ελληνικής ιδιαιτερότητας. Δηλαδή όχι σοβαρό θέμα.

«Αυτό για το οποίο μετανόησα είναι ότι δεν έκανα τις εκλογές το 1992» δήλωνε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στις 5 Μαΐου του 1999 σε συνέντευξή του Το πάθημα του τέως πρωθυπουργού επανέρχεται στο προσκήνιο εξ αιτίας κυρίως μιας ενέργειας του Αλ. Τσίπρα. Της αλλαγής του εκλογικού νόμου και της εφαρμογής της απλής αναλογικής, δηλαδή του συστήματος το οποίο θα ισχύσει στις επόμενες εκλογές.

Όταν ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσιζε να σηκώσει τους τόνους και να υιοθετήσει την ακραίας μορφής ρητορική έναντι του Κυριάκου Μητσοτάκη, πέραν των ειδικών και ίσως προσωπικών λόγων που είχε, εκτιμούσε ότι θα συσπειρώσει τις διάφορες «φυλές» που είχαν κηρύξει έναν άτυπο, αλλά σκληρό, εσωκομματικό πόλεμο. Οι εξελίξεις δείχνουν πως απέτυχε...

Με τον Αλέξη Τσίπρα να αδυνατεί να βρει τον βηματισμό του και να καθορίσει ένα σχέδιο αντιπολιτευτικό, εγκλωβισμένος από τους «σκελετούς» που βρέθηκαν στην ντουλάπα του ΣΥΡΙΖΑ από την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας, τάσεις, ρεύματα και συνιστώσες επανέρχονται στο προσκήνιο με αφορμή και τον προσυνεδριακό διάλογο.

Η αγωνία για την δημοσκοπική καθήλωση που βιώνει ο ΣΥΡΙΖΑ εκπέμπεται από τη νέα στρατηγική με την οποία τροφοδοτεί το οικείο ρεπορτάζ.  Στόχος η «Προοδευτική διακυβέρνηση», ήτοι η προσέγγιση με το ΚΙΝΑΛ. Φυσικά αυτονοήτως η στόχευση εναγκαλισμού του ΚΙΝΑΛ καταδεικνύει ότι η περίφημη διεύρυνση με την «Προοδευτική Συμμαχία» απέτυχε.

Φιάσκο-φιάσκο-φιάσκο. Αν ο Σύριζα δεν βάλει την λέξη «φιάσκο» σε οποιαδήποτε ανακοίνωση που θα εκδώσει, ακόμα κι αν είναι για το χρώμα του λεμονιού στους πάγκους των λαϊκών, τότε η ανακοίνωση αυτή χάνει την αξία της. Έτσι το βλέπουν στην Κουμουνδούρου. Χθες, σήμερα και αύριο ζούμε το «φιάσκο» των εμβολιασμών. Από μεθαύριο, θα βρουν καινούριο «φιάσκο» να μας ταΐσουν.

Σαν τους σκύλους του Παυλόφ, που τους χαρακτήριζε η εξαρτημένη απόκριση στο χτύπημα του κουδουνιού, αντέδρασε η ηγετική ομάδα του Σύριζα, στη νέα αυστηροποίηση των μέτρων του lockdown που εξήγγειλε η κυβέρνηση. Οι διορισμοί, τα δωρεάν τεστ και οι επιτάξεις των ιδιωτικών κλινικών, αποτέλεσαν για μια ακόμα φορά το περιεχόμενο νέων δηλώσεων και καταγγελιών.

Με δεδομένο ότι η Ελλάδα, όσο και η κυβέρνηση να χαλάρωσε στο δεύτερο κύμα, απέχει πολύ από το να είναι το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης, ο αριθμός νεκρών δεν προσφέρεται για πειστική αντιπολίτευση. Το προσπαθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τα αποτελέσματα είναι πενιχρά, παρότι τον βοηθά&#8230; η κυβέρνηση!

Είναι εμφανές πλέον  ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει επιλέξει τον δρόμο χωρίς επιστροφή προς το κόμμα διαμαρτυρίας του 3% κλείνοντας την πόρτα στη σοσιαλδημοκρατία και το κέντρο. Χρειάστηκαν μόλις 9 ημέρες για να διαψεύσει τον εαυτό του και να ανατρέψει δηλώσεις του από το βήμα της βουλής σχετικά με τον αριθμό των εμβολίων και τις ευθύνες για τις ποσότητες.

Είναι σαφές ότι σε ολόκληρο τον πλανήτη οι πολιτικές ηγεσίες εμβολιάζονται on camera, για έναν και μόνο λόγο: Για να δώσουν το παράδειγμα και να στείλουν το μήνυμα της αναγκαιότητας της συγκεκριμένης πράξης στο σύνολο της κοινωνίας.  Στην περίπτωση όμως του τέως πρωθυπουργού φαίνεται πως τα πράγματα μετρώνται διαφορετικά.