Ένα από τα άλυτα μυστήρια του πολιτικού σύμπαντος είναι πώς η Φώφη Γεννηματά εξακολουθεί να είναι η αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Ή πώς ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι η ηγέτιδα δύναμη της κεντροαριστεράς. Όσο η Φώφη Γεννηματά ακολουθεί πολιτικές του τύπου «καλύτερα πρώτοι στο χωριό», το ΚΙΝΑΛ θα είναι τελευταίο στην πόλη. Μετά τον Βαγγέλη Βενιζέλο ήρθε η ώρα του Ανδρέα Λοβέρδου. Ή αλλιώς, να γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κερδίσει εύκολα άλλη μία τετραετία.
Με την απομάκρυνση και του Ανδρέα Λοβέρδου ανοίγει ο δρόμος για τo… προοδευτικό μέτωπο ή για τον νέο ΣΥΡΙΖΑ που θα περιλαμβάνει και το ΚΙΝΑΛ της Φώφης. Απαραίτητη προϋπόθεση αυτής της Λαλιωτικής έμπνευσης νέας πρότασης είναι το ξεδόντιασμα του ΚΙΝΑΛ. Και μάλιστα με τα στοιχεία εκείνα που θα θύμιζαν στους νέους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ το ανοσιούργημα της Novartis. Ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι ένας επικίνδυνος αντίπαλος για την Φώφη. Όπως ήταν και ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Κυρίως όμως οι δύο αυτοί πολιτικοί θυμίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ ότι υπήρξε ο δημιουργός ενός από τα μεγαλύτερα πολιτικά εγκλήματα των τελευταίων δεκαετιών. Δεν θα μπορούσε έτσι να γίνει «χωριό»…
Βρισκόμαστε μπροστά σε πολιτικές εξελίξεις και με δεδομένο τον νόμο της απλής αναλογικής. Αυτό δείχνει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δίκιο και βιάζεται για τις εκλογές, επειδή ακριβώς δεν θέλει να αφήσει τους αντιπάλους του να οργανωθούν και μάλιστα σε αυτή την βάση. Αλλά δεν είναι στο χέρι του. Εξαρτάται από την πορεία του εμβολιασμού και από την αντίδραση της Οικονομίας. Οι αντίπαλοί του μπορεί να μην έχουν προτάσεις για την ελληνική κοινωνία. Έχουν όμως υιοθετήσει την στρατηγική των συμμαχιών και με στόχο να εμποδίσουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη να κερδίσει μία δεύτερη τετραετία και μάλιστα μέσα από μία διαδικασία διπλών εκλογών.
Το ερώτημα είναι ποιες είναι οι επιλογές ενός κομματιού της ολιγαρχίας. Διότι η λεγόμενη… προοδευτική διακυβέρνηση δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τις δικές της ευλογίες. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι που ξεκλειδώνει τους γρίφους. Δεν πρόκειται για τυχαίες κινήσεις, αλλά για ένα κομμάτι μιας γενικότερης στρατηγικής που στόχο έχει τον έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων. Ή αλλιώς, είναι πολλά τα 32 δισεκατομμύρια ευρώ!
Θανάσης Μαυρίδης
