Στον απόηχο του πρόσφατου ανασχηματισμού, αρκετοί αναλυτές εξέφρασαν την άποψη ότι οι επιλογές που έγιναν μάλλον σηματοδοτούν μια πρόθεση για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν και πιθανότατα στις αρχές του φθινοπώρου.
Κυβερνητικοί παράγοντες το διέψευσαν ως είθισται αλλά είναι γνωστό ότι πρόωρες εκλογές και υποτίμηση νομίσματος, ουδέποτε προαναγγέλλονται.
Το σενάριο έχει πλεονεκτήματα αλλά και μειονεκτήματα.
Εάν επρόκειτο να πάμε σε πρόωρες εκλογές, αυτό κατά την άποψη πολλών, θα έπρεπε να συμβεί στις αρχές του περασμένου φθινοπώρου, όταν υπήρχε το momentum της εξαιρετικής διαχείρισης του πρώτου κύματος και οι συγκρίσεις με τους χειρισμούς του Σύριζα στο Μάτι και τη Μάνδρα ήταν καταλυτικές, και όταν η ύφεση λόγω της πανδημίας δεν είχε περάσει σε τέτοια έκταση στην πραγματική οικονομία.
Αρκετοί μάλιστα αισιόδοξοι, εκτιμούσαν ότι με πρόωρες εκλογές το περσινό φθινόπωρο, ίσως δεν χρειαζόντουσαν καν δεύτερες εκλογές, υπονοώντας αυτοδυναμία ακόμα και με απλή αναλογική.
Η κατάσταση τώρα είναι αρκετά πιο περίπλοκη.
Το δεύτερο κύμα αποδείχθηκε πολύ χειρότερο του πρώτου, η κόπωση της κοινωνίας είναι εμφανής, η συμμόρφωση το κόσμου αρκετά πιο μικρή καθώς οι αντοχές εξαντλούνται , υπήρξαν και κάποια λάθη διαχείρισης, ενώ η ανεργία αυξάνεται και η οικονομία υποφέρει.
Παράλληλα, όσο κι αν ο Σύριζα δεν κεφαλαιοποιεί πολιτικά τις συνέπειες από τις δύσκολες καταστάσεις που περνάει η χώρα και το Κιναλ δεν τραβάει, είναι εν τούτοις φανερό ότι παρά την συνεχιζόμενη σχετική πολιτική επικυριαρχία, η περίοδος χάριτος έχει τελειώσει ανεπιστρεπτί για την κυβέρνηση και ο κόσμος την κρίνει πια πολύ αυστηρά.
Με βάση τις τρέχουσες εκτιμώμενες προθέσεις ψήφου, προσφυγή σε διπλές κάλπες το φθινόπωρο, θα σήμαινε ότι η χώρα θα υφίστατο μια τρίμηνη περίπου περίοδο ακυβερνησίας την ώρα που στις παρούσες συνθήκες μια ισχυρή κυβέρνηση θα χρειαζόταν περισσότερο παρά ποτέ με τα ανοιχτά θέματα του μεταναστευτικού, των ελληνοτουρκικών, των επενδύσεων και του νοικοκυρέματος της οικονομίας μετά την πανδημία.
Από την άλλη μεριά, με εκλογές στο τέλος της τετραετίας, ελλοχεύει ο κίνδυνος της σημαντικής μείωσης των ποσοστών της Νέας Δημοκρατίας, λόγω και της φυσιολογικής φθοράς μετά από μια κυβερνητική τετραετία δύσκολων αποφάσεων, ενώ ουδείς μπορεί να προβλέψει από τώρα το πολιτικό σκηνικό του 2023.
Τούτων δοθέντων, μια ρεαλιστική ίσως επιλογή θα ήταν πρόωρες εκλογές μέσα στο 2022 όταν η πανδημία θα έχει τελειώσει, η οικονομία θα έχει αρχίσει να ανακάμπτει και κάποιες μεγάλες επενδύσεις θα έχουν αρχίσει να αποδίδουν.
Σε κάθε πάντως περίπτωση, ο Πρωθυπουργός θα κληθεί αργά η γρήγορα να πάρει κρίσιμες αποφάσεις καθώς τα διλήμματα είναι μεγάλα.
Φρόντισε βλέπετε φεύγοντας ο κος Τσίπρας, να μας αφήσει ένα τελευταίο “δώρο”, αυτό της απλής αναλογικής, προκειμένου να κάνει το κόμμα του εσαεί μέρος του πολιτικού παιχνιδιού, ελέγχοντας έτσι εμμέσως τις εξελίξεις καθώς προεξοφλούσε ίσως ότι ο ίδιος δεν επρόκειτο ποτέ να κυβερνήσει αυτοδύναμος.
Μια πραγματική νάρκη στα θεμέλια της χώρας για χάρη ενός καταχθόνιου πολιτικού υπολογισμού που έβαζε τα συμφέροντα του ίδιου και του Σύριζα πάνω απ’ τα συμφέροντα της χώρας.
Ας ευχηθούμε να επικρατήσει στο τέλος η απλή λογική, αντί της απλής αναλογικής.
*O Κυριάκος Μπερμπεριδης είναι μέλος του Τομέων Υγείας & Πολιτικής Υποστήριξης της Νέας Δημοκρατίας
