Το ΚΙΝΑΛ αποτελεί την αρνητική πολιτική έκπληξη της τρέχουσας περιόδου. Η ηγεσία του κινείται στην πολιτική σκακιέρα, ανταγωνιζόμενη τον ΣΥΡΙΖΑ σε σκληρή αντιπολίτευση, με φτώχεια ιδεών, συχνά κενών ουσίας και περιεχομένου, θα έλεγε κανείς ότι θέλει να δημιουργήσει ένα... ΚΚΕ του κέντρου.
Η αιφνιδιαστική καθαίρεση του Ανδρέα Λοβέρδου από την θέση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου, εκπέμπει έναν αντιδημοκρατικό «ετσιθελισμό», αφού πέραν του ότι πρόκειται για ένα ικανό, δυναμικό στέλεχος που κυνηγήθηκε από την γνωστή σκευωρία με τη Novartis, ήταν γνωστό ότι θα διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος. Στην έρευνα μάλιστα της Opinion Poll του περασμένου Νοεμβρίου, ερχόταν πρώτος στις προτιμήσεις της κοινής γνώμης για αρχηγός.
Σίγουρα ο Ανδρέας Λοβέρδος θα ήταν ένα εμπόδιο για τη Φώφη στο σενάριο σύγκλισής της με τον Αλ. Τσίπρα. Από εκεί και πέρα, όντας κάθετα αντίθετος στα σενάρια προοδευτικής συμμαχίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, με ή χωρίς τον Γιώργο Παπανδρέου, η απομάκρυνση Λοβέρδου ανοίγει το δρόμο για τέτοιες κινήσεις.
Τα παραπάνω είναι μόνο η μια αρνητική πτυχή της μέχρι σήμερα στάσης της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ. Η δεύτερη αφορά τον ίδιο τον αντιπολιτευτικό λόγο που αρθρώνει εσχάτως το Κίνημα Αλλαγής, συχνά με δόσεις λαϊκισμού, που παραπέμπει στον λόγο του ΣΥΡΙΖΑ.
Πρόκειται για επιχείρηση καθαρής πολιτικής αυτοκτονίας για δύο βασικούς λόγους. Πρώτον, γιατί πάνω από τους δύο στους τρεις ψηφοφόρους του ΚΙΝΑΛ συμφωνεί με την κυβερνητική πολιτική σε διάφορους τομείς και βέβαια δέχεται θετικά την παρουσία του Μητσοτάκη. Δεύτερο, γιατί το τμήμα των ψηφοφόρων του που θα επέλεγε μια λαϊκίστικη στροφή, επειδή έτσι αντιλαμβάνεται μια δήθεν αριστερή ή προοδευτική πολιτική, θα μπορούσε πιο εύκολα να επιλέξει τον ΣΥΡΙΖΑ που συνεχίζει παρά τις απώλειες να είναι ένα μεγάλο κόμμα και εμπάσει περιπτώσει εκφράζει πιο αυθεντικά μια τέτοια αντίληψη. Με άλλα λόγια, αυτή η στροφή της σημερινής του ηγεσίας οδηγεί το ΚΙΝΑΛ στα βράχια.
Ας αναλογιστούμε τι σημαίνει το γεγονός, ότι σύμφωνα με την έρευνα της Opinion Poll, την στιγμή που το 66.7% των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ επιλέγει μια συνεργασία Ν.Δ- ΚΙΝΑΛ αν υπήρχε ανάγκη, μόνο το 3.2% επιλέγει μια αντίστοιχη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ! Τι σημαίνει αυτό; Στρέφοντας το πλοίο προς μια «ψευτοαριστερή» κατεύθυνση , σπρώχνεις τον κόσμο σου στον Μητσοτάκη. Μόνο με ένα εναλλακτικό πολιτικό λόγο που θα ασκούσε κριτική στην κυβέρνηση – για την οποία η ίδια προσφέρει πεδίο δόξης λαμπρό- από θέσεις μεταρρυθμιστικές, θα μπορούσε το ΚΙΝΑΛ να αποκτήσει ουσιαστικό ρόλο και λόγο.
Τα παραπάνω εξηγούν και γιατί τουλάχιστον προς ώρας, ο Κυριάκος κάνει «πάρτι» στο κέντρο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται αμήχανος εν μέσω παραλυτικών ισορροπιών που μέχρι στιγμής τον οδηγούν σε μια κλασσική λαϊκίστικη αντιπολιτευτική τακτική που γίνεται αποδεκτή από το 10%-13% της κοινής γνώμης. Δείχνει αδύναμος – τουλάχιστον αυτή την ώρα – να κάνει εκείνες τις βαθιές αλλαγές που θα του επιτρέψουν να διεκδικήσει τον χώρο του κέντρου. Δεν διαθέτει εναλλακτική πρόταση. Το ΚΙΝΑΛ, με σκεπτικά όπως τα παραπάνω, καρατομήσεις στελεχών και τέτοιου είδους άσκηση επίδειξης δύναμης από την ηγεσία της, παραπέμπει σε κάποιον που πασχίζει να κρατήσει το «μαγαζί» του. Σίγουρα όχι σε κόμμα, ικανό να διεκδικήσει τον χώρο του κέντρου.
Υπό το πρίσμα των παραπάνω, το ερώτημα είναι κατά πόσο μπορεί να αμφισβητηθεί η διείσδυση Μητσοτάκη στο κέντρο. Η απάντηση θα ήταν «ναι», μόνο εφόσον υπήρχε κάποιος πολιτικός αρχηγός, ένα κόμμα που θα διεκδικούσε τον χώρο του κέντρου από θέσεις μεταρρυθμιστικές. Στην Ελλάδα αυτή την στιγμή κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Κι όλα αυτά, παρ΄ ότι το κοινωνικό κλίμα είναι βαρύ, η κυβέρνηση κάνει λάθη, οι ανακολουθίες της δεν είναι λίγες, δεν λείπουν οι κινήσεις που προσφέρονται για σκληρή κριτική.
Σαν αποτέλεσμα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης « παίζοντας» χωρίς αντίπαλο συγκεντρώνει θετικές απόψεις από το 92% των ψηφοφόρων της Ν.Δ , αλλά και το 82.8% του ΚΙΝΑΛ, το 72.4% της Ελληνικής Λύσης και περίπου το ένα τρίτο των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, του Κ.Κ.Ε και του ΜΕΡΑ 25. Έχει διεισδύσει έντονα και καταλυτικά στον χώρο του κέντρου, ακόμα και της κεντροαριστεράς. Μ΄αυτές τις συνθήκες, μόνο αν αυτοκτονήσει με τραγικά λάθη ή επιδείξει αλλαγή πλεύσης μπορεί να χάσει αυτή την υπεροχή ο Κ. Μητσοτάκης στο ορατό μέλλον.
* O Ζαχαρίας Ζούπης είναι υπεύθυνος ερευνών της Opinion Poll
