ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ βρίσκονται αντιμέτωπα με την εσωστρέφεια. Ενάμιση χρόνο μετά τις τελευταίες εκλογές η κυβέρνηση περικυκλωμένη από κρίσεις διατηρεί υψηλά ποσοστά αποδοχής και εμπιστοσύνης ενώ τα κόμματα της αντιπολίτευσης αδυνατούν να καρπωθούν ακόμη και τη φυσική φθορά που προκαλείται σε ένα κόμμα όταν κυβέρνα. Αντιθέτως δείχνουν να βρίσκονται σε βέρτιγκο και τα εσωκομματικά όργανα έχουν αρχίσει να χτυπούν.
Την ώρα που οι σχεδιασμοί και το φλερτ για την λεγόμενη προοδευτική διακυβέρνηση που κηρύττουν ο Αλέξης Τσίπρας και ο Γιώργος Παπανδρέου, συνεπικουρούμενοι από μερίδα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και γεφυροποιούς, βρίσκονταν σε εξέλιξη, άνοιξε ο ασκός του Αιόλου που ενδέχεται να συνδέεται με τα σενάρια που άρχισαν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας.
Στον ΣΥΡΙΖΑ οι 53+ από κοινού με παλαιά στελέχη έφτιαξαν μια Ομπρέλα προστασίας της ιδεολογίας του κόμματος και μέσα από μια πολιτική πλατφόρμα έδειξαν στον Αλέξη Τσίπρα τις θέσεις τους τόσο για τα περί αρχηγικού κόμματος όσο για την προσπάθεια διεύρυνσης που δείχνει να είναι ανερμάτιστη και να έχει ως βασικό στοιχείο μόνο τον επικοινωνιακό χειρισμό.
Μάλιστα δεν παρέλειψαν να αφήσουν αιχμές, ηχηρές, ως προς την αντιπολιτευτική τακτική που ακολουθείται και να δηλώνουν αντίθετοι στον λαϊκισμό φωτογραφίζοντας και στενούς συνεργάτες του προέδρου του κόμματος. Συνεργάτες όπως ο Ν. Παππάς και Π. Πολάκης που βρέθηκαν στο στόχαστρο και της... ΡΕΝΕ. Της νέας τάσης που προέκυψε από την διάσπαση των προεδρικών και η οποία αποτελείται από στελέχη που αποφάσισαν να τηρήσουν αποστάσεις από τα ίδια πρωτοκλασάτα και προβεβλημένα πρόσωπα του κόμματος, με σαφής αιχμές ως προς τη συμπεριφορά τους.
Και ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανιζόταν να μπαίνει σε μια νέα φάση εσωστρέφειας και να απομακρύνεται από την προσπάθεια διείσδυσης του χώρου του κέντρου ήρθε η απόφαση της Φώφης Γεννηματά να απομακρύνει τον Ανδρέα Λοβέρδο από τη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου. Και αυτό χωρίς κάποια πειστική εξήγηση παρά μόνο το γεγονός πως αποτελεί δικαίωμα του προέδρου να επιλέγει τα πρόσωπα για τις κομματικές θέσεις.
Οι αντιδράσεις έντονες με τον ίδιο τον Α. Λοβέρδο να αποφεύγει την αντιπαράθεση αλλά να στέλνει ένα σαφές μήνυμα που δείχνουν να ενστερνίζονται και άλλα στελέχη μεταξύ των οποίων και βουλευτές. Ένα μήνυμα που κάνει λόγο για πράξεις και παραλείψεις που οδηγούν το ΚΙΝΑΛ στη συρρίκνωση.
Είναι ενδεικτικό πως μετά από την... αντικατάσταση του Α. Λοβέρδου η λέξη... ΠΑΣΟΚ επανήλθε στο λεξιλόγιο των στελεχών του ΚΙΝΑΛ. Και μάλιστα να δείχνει πως αποτελεί ένα μήνυμα προς την πρόεδρο του κόμματος, η οποία επέλεξε την ίδια ημέρα να μεταβεί στη Βουλή και να επιτεθεί στην κυβέρνηση. Σημειώνοντας πάντως ότι εμμένει στην αυτόνομη πορεία του κόμματος.
Επί της ουσίας όμως το δεύτερο και το τρίτο κόμμα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας την ώρα που η πανδημία απειλεί τη χώρα όπως και ολόκληρο τον κόσμο, δείχνουν να καρκινοβατούν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Και αδυνατούν να συμβάλλουν στην προσπάθεια που απαιτείται για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης αλλά και της κρίσης στην οικονομία.
Είναι ενδεικτικό άλλωστε πως προκειμένου να καλυφθούν τα εσωκομματικά προβλήματα επιλέγεται η οδός της ακραίας αντιπολιτευτικής τακτικής. Ο Αλέξης Τσίπρας ακολουθεί από την πρώτη φάση της εσωκομματικής εσωστρέφειας τον Ιανουάριο του 2020, αυτόν τον δρόμο, επιχειρώντας να συσπειρώσει στελέχη και κομματικό ακροατήριο και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ως βασικό όπλο την κορονοκαπηλεία. Υψηλούς τόνους χρησιμοποιεί και η Φώφη Γεννηματά σε παρεμβάσεις της.
Η τακτική αυτή οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ στο παρελθόν και ταυτίζεται εκ νέου με κόμμα διαμαρτυρίας, μακριά από το κέντρο και το χώρο που αποδεδειγμένα συμβάλλει στην ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας, ενώ το ΚΙΝΑΛ καθηλώνεται σε δημοσκοπικά ποσοστά που καθιστούν ανέφικτη την επαναφορά του και την ανακατάληψη του χώρου του κέντρου.
Ενός χώρου στον οποίο σήμερα κυριαρχεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον οποίο εμπιστεύονται ως καταλληλότερο να διαχειριστεί τις κρίσεις και να οδηγήσει στην ανάκαμψη ψηφοφόροι που αυτοπροσδιορίζονται στο χώρο του κέντρου.
