Από τον Τραμπ και τον Μπολσονάρο μέχρι την εκλογή του Μπόρις Τζόνσον στην πρωθυπουργία της Μ. Βρετανίας, είναι φανερό ότι ο λαϊκισμός έχει αρχίσει να κερδίζει μάχες σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Αρκετοί προβλέπουν ενδυνάμωση της Λεπέν στην Γαλλία και απομάκρυνση και της Γερμανίας από την ψύχραιμη πολιτική της Μέρκελ. Είναι όμως τα πράγματα τόσο άσχημα; <b>Γράφει ο Επαμεινώνδας Κορώνης.</b>

«Aθέτηση» λέει της συμφωνίας, σε ό,τι αφορά τα τηλεοπτικά δικαιώματα μεταξύ ΕΡΤ και ομάδων της Super League 1 και 2. Επ\\' αυτού βρέθηκαν 17 κοινοβουλευτικοί άνδρες να διατυπώσουν τις σκέψεις τους ως άνω (όπως θα κατέγραφε οποιαδήποτε δικόγραφο που σέβεται τον εαυτό του), δηλαδή ως την «αθέτηση» συμφωνίας μεταξύ της ΕΡΤ και των ομάδων. <b>Γράφει Ειδικός Συνεργάτης.</b>

Χθες τέθηκαν στο αρχείο οι κατηγορίες κατά του πρώην πρωθυπουργού Α. Σαμαρά για την υπόθεση Novartis. Τι συνέβη; Οι τροχήλατες βαλίτσες εξαφανίσθηκαν; Πού πήγαν; Ή μήπως δεν υπήρξαν ποτέ; Και το ιδιόγραφο σημείωμα; Υπήρξε ή δεν υπήρξε; Εκ της καταλήξεως της υποθέσεως προκύπτει πως τίποτα απ΄όλα αυτά δεν υπήρξε. Όλα ήταν κατασκευασμένα πάνω στο δόγμα Ρασπούτιν: «Ας πάνε στο δικαστήριο κι ας βρουν εκεί το δίκιο τους».

Η πολιτική αντιπαράθεση στη Βουλή για το νομοσχέδιο του επιτελικού κράτους ήταν επιεικώς, θλιβερή. Από τη μία, έβλεπε κανείς στο βήμα τον καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Γιώργο Γεραπετρίτη να αναλύει τις παραμέτρους του νομοσχεδίου κι από την άλλη, τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα, ως σύγχρονο οιωνοσκόπο, να προβλέπει την αποτυχία του.

Από το 2011 το Δημοκρατικό Κόμμα δεν θύμιζε σχεδόν καθόλου τη σπουδαία παράταξη του Κένεντι και του Κλίντον. Αντίθετα, είχε ήδη ριζοσπαστικοποιηθεί προς μία αριστερά που μέχρι εκείνη την περίοδο βρισκόταν στο περιθώριο της αμερικανικής πολιτικής. Η ριζοσπαστικοποίηση αυτή είχε πλέον διαχυθεί και στα φιλικά προς τους δημοκρατικούς μέσα ενημέρωσης, όπως οι New York Times και η Washington Post.

Το μοναδικό εργαλείο που έχει απομείνει αυτή την στιγμή στην Τουρκία για να προωθήσει τα συμφέροντα της, είναι η επιβολή ισχύος και η προκλητικότητα, καθώς απομονώνεται πολιτικά μέσα και από την τετραμερή ενεργειακή σύμπραξη Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ που υποστηρίζουν οι ΗΠΑ, τονίζει στο Liberal.gr, ο Κωνσταντίνος Φίλης, εκτελεστικός διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων, προσθέτοντας πάντως ότι η επιθετικότητα της Άγκυρας δεν αμβλύνεται παρά τις παρεμβάσεις της Ουάσινγκτον. <b>Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.</b>

Ούτε συμβολική ούτε “δράση επικοινωνίας” ήταν η επίσκεψη της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου των Αστέγων στο Μέγαρο Μαξίμου τη Δευτέρα. Η Νέα Δημοκρατία πήγε εκεί που βρίσκονται άνθρωποι και προβλήματα για τα οποία όλοι οι υπόλοιποι μιλάνε από απόσταση και οχυρωμένοι πίσω από την οθόνη του υπολογιστή τους.

Είχε προαναγγελθεί από τον επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, πως μέσα στο 2019, θα πραγματοποιηθεί η κατάργηση του τέλους χαρτοσήμου 3,6% και η αντικατάσταση του από έναν άλλο φόρο επί των συναλλαγών. Δυστυχώς δεν διαβάσαμε πουθενά, σχετική εξαγγελία στα πλαίσια των νέων φορολογικών ελαφρύνσεων και ρυθμίσεων.

Υπηρετώ με συνέπεια τον… Μινώταυρο εδώ και τριάντα χρόνια. Η ενασχόλησή μου με τις αγορές έπαιξε σημαντικό ρόλο σε αυτό. Στην πορεία συνάντησα πολλούς ανθρώπους στον δρόμο των αγορών και δεν τους ρωτούσα αν ήταν Δεξιοί ή Αριστεροί. Όλοι τον ίδιο Θεό υπηρετούσαμε. Φανταστείτε την έκπληξή μου, έπειτα από χρόνια, όταν είδα πολλούς πρώην «συνοδοιπόρους» στην πρώτη γραμμή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ!

Η Ελλάδα είναι μια ιδιόρρυθμη χώρα. Κι έρχεστε εσείς κύριε Πρόεδρε να εφαρμόσετε πρότυπα που η χώρα θα είχε ακολουθήσει αν δεν είχε δολοφονηθεί ο Ιωάννης Καποδίστριας. Αυτό που εσείς θεωρείτε απολύτως λογικό δεν είναι πάντα για τους Έλληνες. Καλώς; Κακώς; Η εξέλιξη των πραγμάτων δείχνει ότι κακώς δεν έχουμε κάνει τα αυτονόητα. Ωστόσο, έχω έναν σοβαρό προβληματισμό για τη στελέχωση των υπηρεσιών σας στο Μαξίμου. <b>Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης.</b>

Η φασαρία ότι τάχα η κυβέρνηση καταργεί το ΣΔΟΕ είναι άλλος ένας μύθος που καλλιεργείται τον τελευταίο καιρό στο πλαίσιο της πρόωρης αντιπολίτευσης και της προπαγάνδας που θέλει να ταυτίσει τη Νέα Δημοκρατία με την προστασία της πλουτοκρατίας. Η αλήθεια, όμως, είναι πως το ΣΔΟΕ είχε ήδη καταργηθεί με το Τρίτο Μνημόνιο Τσίπρα και είχε μεταφερθεί στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων από τις… 30 Οκτωβρίου του 2015. <b> Γράφει η Σοφία Βούλτεψη. </b>

Το Lithuanian Free Market Institute (LFMI) συνέταξε μια ανάλυση των ρυθμίσεων που αφορούν τις ώρες εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ΕΕ θέτει ελάχιστα επίπεδα ρύθμισης ως προς τις ώρες εργασίας. Η έρευνα καταδεικνύει ότι οι χώρες τείνουν να ακολουθούν πλήρως τις προδιαγραφές της ΕΕ ως προς τη μέγιστη διάρκεια της ημερήσιας εργασίας, τις ελάχιστες περιόδους ανάπαυσης, και κάποιες πτυχές της ετήσιας άδειας.

Το έγκυρο περιοδικό Economist έγραψε σε πρόσφατο άρθρο του ότι η ακυβερνησία είναι το μείζον πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι δημοκρατίες των προηγμένων χωρών. Ως παραδείγματα αναφέρει ο Economist την Ιταλία, τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ισπανία, τις ΗΠΑ, τη Βρετανία κ.ά.

Δεκαεννιάχρονος, που βρισκόταν για διακοπές στη Χίο, άφησε την τελευταία του πνοή λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της Κυριακής, όταν μία μπασκέτα αποκολλήθηκε και έπεσε πάνω του. Είχε τοποθετηθεί στο γήπεδο τουλάχιστον πριν από 20 χρόνια και ήταν -σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία της έρευνας- στερεωμένη στο έδαφος με μερικά εκατοστά βάθος τσιμέντου, χωρίς να έχει βιδωθεί σε υποδαπέδια υποδομή, όπως θα έπρεπε σύμφωνα με τις προδιαγραφές... <b>Γράφει ο Αντώνης Δαρζέντας.</b>

Το επόμενο χρονικό διάστημα είναι κρίσιμο για τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο αρχής γενομένης από΄την αυριανή συνάντηση των υπουργών Ενέργειας του Ισραήλ, της Κύπριου και της Ελλάδος με τη συμμετοχή του βοηθού υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδιου για την Ενέργεια. Τα κομμάτια της ενεργειακής και πολιτικής σκακιέρας τοποθετούνται και η Τουρκία εμφανίζεται απομονωμένη… <b>Γράφει η Οντίν Λιναρδάτου.</b>

Όσοι πολίτες δεν ασχολούνται καθημερινά με ζητήματα «υψηλής» πολιτικής αλλά ενημερώνονται από τα δελτία ειδήσεων και τους τίτλους των εφημερίδων, είναι πολύ πιθανό να έχουν μία διαστρεβλωμένη εικόνα για τον κόσμο μας. Ο αγώνας για τα retweets, τα likes, τα shares, ή την τηλεθέαση έχει μοιραία οδηγήσει στην εμπορευματοποίηση της πληροφορίας.\r\n

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα δεχθούν το ελληνικό αίτημα για μείωση του στόχου στα πλεονάσματα μόνο όταν δουν βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας σε τομείς όπως φορολογία, δημόσια διοίκηση, μείωση της γραφειοκρατίας, δικαιοσύνη, ταχύτητα στην υλοποίηση επενδύσεων, δηλώνει στο Liberal.gr, ο καθηγητής Χρηματοοικονομικής του Montpellier Business School, Μάνθος Ντελής, προσθέτοντας ότι το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τους ξένους επενδυτές. <b>Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.</b>\r\n\r\n

Είναι πραγματικά αδιανόητο για όσους καταλαβαίνουμε δυο δράμια οικονομικά, να διαβάζουμε άρθρα και σχόλια των συριζομαδούρων, στα οποία κριτικάρουν την κυβέρνηση και χαίρονται για το σταθερό outlook της Fitch για την ελληνική οικονομία και το «ΒΒ-». Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς, ο δρόμος θα είναι μακρύς και θα τους προσφέρει στενοχώριες.\r\n\r\n

Την 1η Αυγούστου, ο Τραμπ βάζει τέλος στην ανακωχή μεταξύ ΗΠΑ – Κίνας προαναγγέλλοντας την επιβολή δασμών 10% σε κινεζικά προϊόντα αξίας 300 δισ. δολαρίων. Το Πεκίνο υποστηρίζει πως η επιβολή δασμών δεν είναι η λύση στον εμπορικό πόλεμο. Πλέον όλα τα βλέμματα στρέφονται στο κατά πόσο η Κίνα θα προχωρήσει σε αντίποινα. Στο ίδιο έργο θεατές με τα tweet του Αμερικανού προέδρου να κάνουν εκ νέου άνω κάτω τις αγορές, με το αζημίωτο φυσικά. <b>Γράφει ο Μιχάλης Τουτζιάρης.</b>\r\n

Στη δημόσια σφαίρα κανείς δεν έχει υπερασπιστεί το πανεπιστημιακό άσυλο ως αναπόσπαστο κομμάτι της αυτοτέλειας των πανεπιστημίων. Και γιατί άραγε; Γιατί σ’ αυτή την περίπτωση θα έπρεπε να προτείνει τα πανεπιστημιακά ιδρύματα να έχουν τη δική τους αστυνομία για να επιβάλλουν την τάξη, όπως συμβαίνει στο εξωτερικό και γιατί το θέμα δεν ήταν ποτέ το πώς τα πανεπιστήμια θα είναι ασφαλή. Αυτό που ήθελαν και θέλουν όλοι να παραμείνει ασφαλές και στο απυρόβλητο είναι η αριστερή ιδεοληψία.

Ενώ οι κραυγές περί… «ισοπεδώσεως» της ΕΡΤ έπαψαν μετά τις εκλογές, μέγα ζητούμενο εξακολουθεί να είναι το παρόν και το μέλλον της κρατικής τηλεόρασης, και της μετατροπής της σε δημόσιας. Μπορεί άραγε η νέα κυβέρνηση να αλλάξει την ΕΡΤ; Και τι πρέπει, παράλληλα, να κάνουν οι ιδιωτικοί σταθμοί, αφουγκραζόμενοι το πνεύμα των καιρών;\r\n\r\n

Η ελληνική κοινωνία συνήθισε για δεκαετίες, σε μικρές ή μεγάλες δόσεις παράνοιας. Όπως ο Μιθριδάτης το δηλητήριο. Εθίστηκε σε ένα καθεστώς ανωριμότητας το οποίο μέχρι πρότινος, καθοδηγούσε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Και ταυτόχρονα, καθόρισε το βασικό αξιακό σύστημα της κοινωνίας.

Την εβδομάδα που πέρασε η κυβερνητική συμμαχία των Συντηρητικών και των «Ενωτικών» της Βορείου Ιρλανδίας στη Βρετανία έχασε μία έδρα και η πλειοψηφία της έπεσε στον έναν βουλευτή. Η νέα κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον, κυβέρνηση ακραίων ευρωσκεπτικιστών, κρέμεται κυριολεκτικά από μια κλωστή. <b>Γράφει ο Παύλος Ελευθεριάδης.</b>\r\n

Ο υπουργός Επικρατείας αναλύει το σχέδιο για το «επιτελικό κράτος», αποκρούει τους ισχυρισμούς περί συγκεντρωτικού διοικητικού μοντέλου και υπογραμμίζει ότι «η μεγάλη καινοτομία του νομοσχεδίου είναι ότι αποδίδεται μεγάλη εμπιστοσύνη στη δημόσια διοίκηση, στους δημοσίους υπαλλήλους, όπως συμβαίνει σε όλα τα προηγμένα διοικητικά συστήματα της Ευρώπης και του κόσμου». <b>Συνέντευξη στον Ανδρέα Ζαμπούκα.</b>