«Εμείς, ούτε υπήρξαμε, ούτε θα γίνουμε ΠΑΣΟΚ» δηλώνει στο liberal.gr η γραμματέας της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ Όλγα Γεροβασίλη προσθέτοντας πως «η διαδικασία του μετασχηματισμού μας μέσα από ειλικρινή διάλογο, χωρίς προκαταλήψεις, μας τοποθετεί στο επίκεντρο των κοινωνικών διεργασιών». <b>Συνέντευξη στον Γιάννη Σιδέρη. </b>

Ενας άνθρωπος που σέβεται την ιδιοκτησία και τους νόμους του κράτους, προφανώς και δεν συμμετέχει σε καταλήψεις. Ενας άνθρωπος που εργάζεται ή που σπουδάζει για να βρει μια δουλειά, επειδή λειτουργεί μέσα στην κοινωνία, σέβεται τους κανόνες της. Είναι όλοι αυτοί που η ριζοσπαστική Αριστερά τους αποκαλεί, υποτιμητικά, νοικοκυραίους. Βέβαια, αυτοί οι νοικοκυραίοι είναι οι στυλοβάτες της κοινωνίας.

Η μετοχή της ΔΕΗ, πάντα συγκέντρωνε το ευρύτερο επενδυτικό ενδιαφέρον. Οι λόγοι είναι πολλοί. Το μέγεθος της εταιρίας, ο κλάδος της, η βαρύτητα της στην ελληνική οικονομία, ο υβριδικός ιδιωτικός και κρατικός χαρακτήρας της, αλλά κι οι συγκινήσεις, τα κέρδη και οι ζημιές που έχει προσφέρει στους επενδυτές.

Η αριστερά στη χώρα μας, κατάφερε επί πολλά χρόνια να μετακινεί τη συζήτηση από το κυρίως θέμα που είναι η εκτεταμένη ανομία και η δολοφονική βία, σε κάποια, καταδικαστέα προφανώς, περιστατικά μη σύννομης αντίδρασης των αστυνομικών. Να συζητάμε για τις βόμβες μολότωφ και τις σφαίρες των καλάσνικωφ με την ίδια άνεση που μιλάμε για το γάλα εβαπορέ και τα αναψυκτικά. <b>Γράφει ο Γιώργος Φλωρίδης. </b>

Το καρπούζι είναι ένα ιδιαίτερα αγαπημένο φρούτο. Όταν είναι φρέσκο είναι για πολλούς ένα ιδιαίτερα απολαυστικό σνακ ή επιδόρπιο. Όταν όμως αρχίσει να χαλάει είναι δύσοσμο και αηδιαστικό. Κάτι αντίστοιχο γίνεται και με την περιβαλλοντική παράνοια που προάγει η επικοινωνιακή βιομηχανία που βρίσκεται πίσω από τη Γκρέτα Τούνμπεργκ, το Green New Deal στις ΗΠΑ και αρκετές άλλες χώρες της δύσης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτύρεται για την «αστυνομική βία», αλλά την ίδια ώρα δεν καταγγέλλει τα «παιδιά» που επιχειρούν να «απαλλοτριώσουν» αστυνομικά τμήματα. Σίγουρα το κράτος δεν είναι τρομοκράτης. Αλλά και οι συλλήψεις δεν γίνονται με λουλούδια. Στην φιλελεύθερη δημοκρατία η Πολιτεία προστατεύει τα ατομικά δικαιώματα, αλλά το κράτος έχει την αποκλειστικότητα της βίας. Το πρόβλημα Μιχάλη είναι ότι η δημοκρατία μας δεν είναι φιλελεύθερη!

Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, κύριε Πρόεδρε, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι στην περίπτωση της ΔΕΗ τα πράγματα εξελίσσονται ικανοποιητικά. Η εταιρεία έχει ξαναμπεί στον χάρτη των διεθνών επενδυτών και η μετοχή της δείχνει αισιοδοξία. Αυτή η εικόνα δεν έχει την παραμικρή σχέση με εκείνη που υπήρχε το καλοκαίρι. Η κυβέρνηση παρέλαβε μία εταιρεία στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Ήταν μία πραγματική ωρολογιακή βόμβα. Οι επιπτώσεις θα ήταν όμοιες μ\\' εκείνες μιας ατομικής βόμβας σε μια μεγαλούπολη. Η υπόθεση της ΔΕΗ, λοιπόν, ήταν κεφαλαιώδους σημασίας. Για την ίδια τη χώρα.<b>Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης.</b>

Κάθε ανθρώπινη απόφαση φέρνει μαζί της απρόθετες συνέπειες. Συχνά αυτές δεν είναι σημαντικές, κάποιες μάλιστα είναι και αστείες. Άλλες φορές έχουν δραματικά αποτελέσματα. Οι απρόθετες συνέπειες συμβαίνουν τόσο συχνά που οι οικονομολόγοι τις αποκαλούν «Προβλήματα κόμπρα» - μια ονομασία που προέρχεται από ένα από τα πιο ενδιαφέροντα παραδείγματα εμφάνισής τους.<b> Γράφουν οι Antony Davies και James R. Harrigan. </b>

Η Άννα Διαμαντοπούλου, Πρόεδρος του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, ο καθηγητής Κοινωνιολογίας της Επικοινωνίας Βασίλης Βαμβακάς, η συγγραφέας Λώρη Κέζα, ο καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Bournemouth Ρωμανός Γεροδήμος και η συγγραφέας Καρολίνα Μέρμηγκα απαντούν: «Τι μάθαμε κυρίως αυτή τη δεκαετία; Ή καλύτερα: τι θα έπρεπε να είχαμε μάθει;» Τρίτο μέρος ενός απολογισμού για τη Δεκαετία της Κρίσης.

Ο χώρος που διακυβεύεται περισσότερο ο περαιτέρω κατακερματισμός λόγω απλής αναλογικής, είναι αυτός που ιστορικά κατείχε το ΠΑΣΟΚ, διότι είναι ο χώρος από τον οποίο προέρχονται οι περισσότεροι που έχουν οδηγηθεί στην αποχή, στην αποστασιοποίηση και θεωρούν ότι πολιτικά και κομματικά είναι άστεγοι, ενώ το ΚΙΝΑΛ δεν τους ελκύει. <b>Γράφει ο Γιάννης Σουλαδάκης.</b>

Η χώρα αυτή τη στιγμή δεν έχει αντιπολίτευση. Είναι σαφές ότι το ανθρώπινο δυναμικό του ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να ελέγξει το μοντέλο διακυβέρνησης του επιτελικού κράτους. Το μόνο που είναι σε θέση να κάνει είναι να ελέγχει τα βιογραφικά των υπουργών και των στελεχών της ευρύτερης κυβέρνησης για να απαξιώσει τους περί αριστείας ισχυρισμούς του Μητσοτάκη. Αυτό όμως δεν είναι αντιπολίτευση.

Δεν ξέρω αν το πήρατε χαμπάρι, αλλά το 2020 θα γιορτάσουμε τα 2.500 χρόνια από τους Μηδικούς πολέμους. Στο καπάκι, το 2021, θα γιορτάσουμε και τα 200 χρόνια από την εθνική Παλιγγενεσία. Από πανηγύρια, άλλο τίποτα. Τα 200 χρόνια έχει υπό την αιγίδα του ο ίδιος ο πρωθυπουργός, τα 2.500 χρόνια ο Θεοδωρικάκος. Τα 200 χρόνια ανέλαβε να τα μετουσιώσει σε δράση η Γιάννα, τα 2.500 χρόνια η Μαριάννα.

Όσο παρακινδυνευμένες και αν είναι οι προφητείες για το μέλλον, εντούτοις αυτό θα είναι φιλελεύθερο, όχι όμως χωρίς πολλές και σκληρές δυσκολίες. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο τα αρπακτικά και τα παράσιτα να επικρατήσουν πλήρως, προσγειώνοντας βίαια τον κόσμο στην προβιομηχανική φτώχεια. <b>Γράφει ο Αθανάσιος Παπανδρόπουλος.</b>\r\n

Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους 21 «μάγκες» και στο σωματείο τους, γιατί απέδειξαν για μιαν ακόμα φορά, πού οδηγεί η καταχρηστική άσκηση ενός δικαιώματος. Στην ταλαιπωρία εκατομμυρίων πολιτών, που τους σιχάθηκαν. Η κοινωνία, πλέον, θέλει να φύγει μπροστά.

Η Ελλάδα είναι μια χώρα στην οποία η επιχειρηματικότητα αποτελεί τολμηρό εγχείρημα και όχι μέρος της κανονικότητας. Και δεν είναι η απουσία της επιχειρηματικής κουλτούρας ανάμεσα στους συμπολίτες μας που μας έχει οδηγήσει εδώ. Εδώ μας έχει οδηγήσει η μανία του κράτους, να καθορίζει και να ρυθμίζει όλες τις παραμέτρους της κανονικότητας.

Το ερώτημα που πιεστικά προβάλλει αυτή τη στιγμή είναι το ακόλουθο: Βρισκόμαστε στο «Μολών Λαβέ» ή δεν συμβαίνει τίποτε; Αν βρισκόμαστε στο «Μολών Λαβέ», τότε η πολυλογία και οι αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό μέτωπο πρέπει να σταματήσουν αμέσως. Αν δεν συμβαίνει τίποτε, τότε ας μας αφήσουν να γιορτάσουμε ήσυχοι τα Χριστούγεννα και ας επιστρέψουν στη σιωπή τους. <b>Γράφει η Σοφία Βούλτεψη</b>

Ως «παλιός» στην χρηματιστηριακή αγορά, για μένα, το Χρηματιστήριο βρίσκεται ακόμη στην οδό Σοφοκλέους. Η Λεωφόρος Αθηνών δεν υφίσταται. Και κακώς το Χρηματιστήριο Αθηνών δεν έχει αγοράσει από την Εθνική Τράπεζα το κτίριο της Σοφοκλέους. Τέλος πάντων! Εγώ αγοράζω Σοφοκλέους. Δηλαδή, ελληνικές μετοχές. Ψηφίζω και με τα δύο χέρια Ελλάδα. Σαν να βρισκόμαστε στο… 1986!

Κλείνει λοιπόν το Μετρό και ταλαιπωρούνται εκατομμύρια άνθρωποι. Γιατί; Διότι έτσι γουστάρουν μια χούφτα συνδικαλιστές. Διότι εφαρμόζουν το παλλαϊκό δόγμα «δίκιο είναι το δίκιο… το δικό μου». «L’etat c’est moi», που έλεγε κι ο μακαρίτης ο Λουδοβίκος XIV (αυτό διαβάζεται «δέκατος τέταρτος» και όχι «ΧΙΒ» - για τον σύντροφο Παύλο το λέω). <b>Γράφει ο Αλέξανδρος Παπαδόπουλος. </b>

Η τεχνολογία έχει προχωρήσει τόσο πολύ, που οι μάχες, κύριε Πρόεδρε, κερδίζονται στα εργαστήρια των μεγάλων εταιρειών και πριν αυτές αρχίσουν. Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται η πρόταση: Να επενδύσουμε στην τεχνολογία! Είναι αστείο να υποστηρίξει κανείς ότι μπορούμε να κατασκευάσουμε αεροπλάνα. Μπορούμε να κάνουμε ένα καλό συμβόλαιο συμπαραγωγής. Και ίσως εδώ κρύβεται μία ευκαιρία με την κρίση που έχει δημιουργηθεί με τα F35 και την Τουρκία. Ίσως! <b>Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης.</b>

Η Τουρκολιβυκή «Συμφωνία» με τα διάφορα παρακλάδια της που έκαναν την εμφάνισή τους τις τελευταίες εβδομάδες, δικαιολογημένα κινητοποίησε τους επίσημους ελληνικούς αρμόδιους για ικανές διεθνείς παρεμβάσεις, αλλά και προκάλεσε ορυμαγδό αναλύσεων και σχολίων στον γραπτό και ηλεκτρονικό Τύπο της χώρας. <b>Γράφει ο Σταύρος Πετρολέκας.</b>

Στις 22 Ιουνίου 1940, η ναζιστική Γερμανία υποχρέωσε τη Γαλλία να παραδοθεί. Μια μέρα μετά, ο Αδόλφος Χίτλερ επιθεώρησε την κατεκτημένη πρωτεύουσα των Παρισίων, όπου προσωπικά διέταξε την καταστροφή δύο μνημείων ηρώων του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στις 4 Δεκεμβρίου του 2019 συμπληρώνονται τα 154 χρόνια από τη γέννηση μίας από αυτούς τους ήρωες, μιας εκπληκτικής γυναίκας ονόματη... Ήντιθ Κάβελ. <b> Γράφει ο Lawrence W. Reed. </b>

Στα 15 εκατ. ευρώ ετησίως προσδιορίζεται το ύψος του ποσού που χάνεται για το Ελληνικό Δημόσιο αλλά και για τον ελληνικό κινηματογράφο, τη στιγμή που το μαύρο χρήμα που διακινείται στην αγορά ξεπερνάει τα 24 εκατ. ευρώ, αναφέρει ο Corporate Legal & Regulatory Executive Director της Forthnet, και υπογραμμίζει ότι η εταιρεία επενδύει στην ανάπτυξη συστημάτων ασφαλείας σε συνδυασμό με ομάδα Antipiracy, η οποία συγκροτείται από εξειδικευμένο τεχνικό προσωπικό

Στον σταθμό του μετρό της Ομόνοιας, κατεβαίνοντας τις σκάλες για τη γραμμή 1 του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου, η μια πλευρά είναι κλειστή, πρόχειρα περιφραγμένη με ιμάντες, καθώς έχουν τοποθετηθεί εκεί κάδοι για να πέφτουν τα νερά από το ταβάνι που στάζει εδώ και περίπου ένα χρόνο, όμως τώρα πλέον το πρόβλημα έχει επιδεινωθεί και δεν κρύβεται. <b>Γράφει η Αναστασία Τσιβγούλη.</b>

Συμμετοχή στον σχεδιασμό των κλινικών μελετών, ζητά το 93% των ασθενών, προκειμένου κατά τη συμμετοχή τους στις μελέτες αυτές, να καλύπτονται πραγματικά οι ανάγκες τους. <b>Γράφει η Άννα Παπαδομαρκάκη.</b>