Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Η μετοχή της ΔΕΗ, πάντα συγκέντρωνε το ευρύτερο επενδυτικό ενδιαφέρον. Οι λόγοι είναι πολλοί. Το μέγεθος της εταιρίας, ο κλάδος της, η βαρύτητα της στην ελληνική οικονομία, ο υβριδικός ιδιωτικός και κρατικός χαρακτήρας της, αλλά κι οι συγκινήσεις, τα κέρδη και οι ζημιές που έχει προσφέρει στους επενδυτές.
Η ΔΕΗ αποτελούσε το τρόπαιο των κομματικών μηχανισμών, το ιερό δισκοπότηρο των συνδικαλιστών, το απωθημένο των κυβερνητικών επιλογών. Ως μετοχή δε, αποτελούσε πάντα το στοίχημα πάνω στο οποίο πόνταραν, λαμβάνοντας σημαντικές θέσεις τόσο οι εγχώριοι όσο και οι ξένοι επενδυτές. Η μετοχή της ΔΕΗ, ίσως να είναι η μόνη στο χρηματιστήριο τις Αθήνας, που έχει τους περισσότερους φανατικούς οπαδούς, αλλά και ταυτόχρονα τους μεγαλύτερους εχθρούς. Είναι ίσως η μόνη μετοχή, για την οποία γράφονται τόσο αντιδιαμετρικά αντίθετες χρηματιστηριακές αναλύσεις. Είναι ίσως η μόνη μετοχή, για την οποία στο ταμπλό έχουν δοθεί μακροχρόνιες μάχες, ανάμεσα σε μεγάλους επενδυτικούς οίκους του εξωτερικού.
Μια τέτοια μάχη είχε δοθεί μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του 2007 με την μετοχή της ΔΕΗ να ξεκινάει από τα 18 ευρώ και να καταλήγει στα 35 ευρώ και ακολούθως να υποχωρεί μέχρι το τέλος του 2008 στα 9,7 ευρώ. Και όλοι οι παλαιότεροι θυμόμαστε τις λεπτομέρειες αυτών των μαχών ανάμεσα στις δυνάμεις της αγοράς. Μάχες δεν είχαν την παραμικρή σχέση με τα χρηματοοικονομικά δεδομένα της ΔΕΗ, αλλά μόνο με τις θέσεις short και long που είχαν πάρει στο χρηματιστήριο της Αθήνας, οι σημαντικότεροι αμερικανικοί επενδυτικοί οίκοι.
Για την εγχώρια επενδυτική κοινότητα, το κλασσικό δίλημμα ήταν πάντοτε το αν θα μπορούσε να καταρρεύσει η μεγαλύτερη κρατική επιχείρηση ή όχι. Είναι αρκετές φορές που το συναίσθημα ήταν τόσο αρνητικό που είχε οδηγήσει την μετοχή στα επίπεδα των 2 ευρώ και ακόμα πιο χαμηλά. Ήταν τότε που η ΔΕΗ φαινόταν πως δεν μπορούσε να ακολουθήσει τον ανταγωνισμό. Ήταν τότε που δεν ήταν λίγοι, όσοι εκτιμούσαν ότι η ΔΕΗ θα πτωχεύσει. Και φυσικά ήταν και η περίοδος της διακυβέρνησης των Σύριζα-Ανελ, που είχαν οδηγήσει την τιμή της μετοχής από τα επίπεδα των 7 ευρώ στις αρχές του 2015, στα επίπεδα του 1,30 ευρώ τον Μάιο του 2019. Ήταν η στιγμή που η ΔΕΗ είχε οδηγηθεί σε αδιέξοδο, μετά από μια ακολουθία συνεχών ανερμάτιστων κινήσεων της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμένου.
Σήμερα, η μετοχή της ΔΕΗ έχει υπερβεί τα 4 ευρώ. Και οι δυνάμεις της αγοράς εκτιμούν πως η πορεία της εταιρείας έχει αλλάξει ανεπιστρεπτί. Η ανοδική κίνηση οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στο αγοραστικό ενδιαφέρον μεγάλων ξένων επενδυτικών οίκων που πείστηκαν από το επιχειρησιακό σχέδιο που τους παρουσιάσθηκε. Πείστηκαν πως η ΔΕΗ, μπορεί να μικρύνει, να γίνει “πράσινη”, να εξελιχθεί σε μια σύγχρονη ενεργειακή εταιρία που θα οδηγηθεί σε μια αυξημένη λειτουργική κερδοφορία. Η διοίκηση της ΔΕΗ αναφέρεται σε έσοδα 4,8-4,9 δισ. ευρώ για το 2020 και EBITDA 650-700 εκατ. Η αξιοποίηση του μεγάλου χαρτοφυλακίου ακινήτων της ΔΕΗ και η δυνητική ανάκτηση μέρους των οφειλών που συνολικά φτάνουν τα 2,6 δισ. ευρώ, αποτελούν επίσης δυο σημεία που χρήζουν της προσοχής των επενδυτών.
Για τους παραπάνω λόγους, εμφανίζονται σήμερα όλοι αυτοί οι επενδυτές, κυρίως από το εξωτερικό, που λαμβάνουν θέσεις long για την μετοχή, αναμένοντας αποδόσεις μεγαλύτερες από το +300% που έχει επιτύχει η μετοχή της ΔΕΗ μέσα στο 2019. Όμως υπάρχει και ομάδα δημοσιογράφων, αναλυτών και επενδυτών που θέτουν σε αμφισβήτηση τις ανακοινώσεις και τις προβλέψεις της εταιρείας. Και αυτοί λογικά θα κοντραριστούν με τους αγοραστές, στο ταμπλό του Χρηματιστηρίου της Αθήνας.
Τι υποστηρίζουν, όσοι αμφιβάλουν για την περαιτέρω ανοδική πορεία της μετοχής της ΔΕΗ; Αμφιβάλουν για το αν θα υπάρξουν κέρδη και ποιο θα είναι το ύψος τους, στην τελική γραμμή μετά τα EBITDA των 650-700 εκατ. ευρώ. Αμφιβάλουν για την επένδυση των 1.000 MW, που κατά το 1/3 θα είναι για αιολικά και κατά τα 2/3 για φωτοβολταϊκά πάρκα. Για αυτήν την επένδυση ύψους 1 δισ. ευρώ, η ΔΕΗ θα πρέπει να συμμετάσχει με 300 εκατ. ευρώ ίδιας συμμετοχής. Και διερωτώνται οι αναλυτές, από ποια πηγή θα βρεθούν τα απαιτούμενα κεφάλαια; Από τα έσοδα της πώλησης του ΔΕΔΔΗΕ; Από τις βελτιωμένες ταμειακές ροές; Από έκδοση ομολόγων; Και ποιο θα είναι το επιτόκιο, ενός τέτοιου ομολόγου, με δεδομένο το αμαρτωλό παρελθόν της ΔΕΗ;
Είναι φανερό ότι οι διαφορετικές εκτιμήσεις θα συγκρουσθούν μέσω των αντίστοιχων χρηματιστηριακών κινήσεων μέσα στην αγορά. Και στο τέλος θα φανεί ποιος με κινήθηκε με ευθυκρισία. Μια παρόμοια αντιπαράθεση παρακολουθούμε τα τελευταία τρία χρόνια ανάμεσα στους short και τους long στις τραπεζικές μετοχές.
Οι κυβερνητικές πρωτοβουλίες στον χώρο των μη εξυπηρετούμενων δανείων, έδωσαν μια άλλη δυναμική στις τραπεζικές μετοχές και άλλαξαν εντελώς το χρηματιστηριακό σκηνικό. Το πιθανότερο είναι ότι οι κυβερνητικές πρωτοβουλίες και αποφάσεις στον χώρο της ενέργειας και ειδικότερα της ΔΕΗ, θα αλλάξουν το σκηνικό και πάλι. Θα προσδώσουν μια άλλη δυναμική στην πορεία της ΔΕΗ. Η ενδιαφέρουσα συνέχεια θα ολοκληρωθεί στο ταμπλό του Χρηματιστηρίου της Αθήνας, μια που η ΔΕΗ θα αποτελέσει το στοίχημα του 2020. Τόσο για την κεφαλαιαγορά όσο και για την κυβέρνηση.
Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
