Είναι πολύ δύσκολο πλέον για τον Μπάιντεν να χάσει. Έπειτα και από την νίκη του στο Ουισκόνσιν και εφόσον κερδίσει σε Μίσιγκαν και Αριζόνα, τότε θα αρκεί να κερδίσει την Νεβάδα, προκειμένου να φτάσει στον &#8220;μαγικό αριθμό&#8221; των 270 εκλεκτόρων. Σύμφωνα με τον στατιστικό αναλυτή Γιώργο Τράπαλη, με βάση την τωρινή εικόνα και τα δεδομένα που έχουμε, οι εκλέκτορες που θα μαζέψει τελικά ο Μπάιντεν θα κινηθούν μεταξύ 270 και 306, επιτυγχάνοντας ακόμη και μια καθαρή νίκη. <b> Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη. </b>

Η εικόνα που έχουμε για τα Γκουλάγκ, ανεξάρτητα πλέον από το γεγονός πως έχουν ανοίξει πολλά αρχεία (όχι όλα) και μπορούμε να σχηματίσουμε άποψη για την μεγάλη αυτή ανθρωπιστική τραγωδία, παραμένει θολή για πολλούς, ενώ για άλλους - τους αρνητές των - παραμένει άγνωστη.

Η ΗΠΑ είναι μια δημοκρατία προεδρικού χαρακτήρα, όπου ο πανίσχυρος πρόεδρος δεν εκλέγεται από τη λαϊκή πλειοψηφία, αλλά από ένα κολλέγιο εκλεκτόρων, το οποίο θεσμοθετήθηκε τον 18ο αιώνα και ως πολιτικός συμβιβασμός μεταξύ φεντεραλιστών και ρεπουμπλικάνων. Μπορεί να αλλάξει;

Καθώς η Τετάρτη άρχισε να ξημερώνει στις ΗΠΑ και με την ενσωμάτωση των επιστολικών ψήφων να αυξάνεται συνεχώς, ο Joe Biden έχει αποκτήσει σαφές προβάδισμα στο Wisconsin και στο Michigan, το οποίο δύσκολα θα ανατραπεί αφού οι εναπομείνασες ψήφοι είναι επιστολικές και κυρίως προέρχονται από περιοχές με σοβαρή υπεροχή των Δημοκρατικών, όπως το Detroit.

Έγινε γνωστό πως ο πρύτανης του Οικονομικού Πανεπιστημίου, στην κατάθεση που έδωσε στην ΕΛΑΣ, απέκρυψε το γεγονός της ταμπέλας που κρέμασαν στον λαιμό του οι δράστες. Έγινε επίσης γνωστό πως η Αστυνομία είχε προσφέρει, ημέρες πριν το θλιβερό συμβάν, την προστασία της στις πρυτανικές αρχές γιατί εκτιμούσε πως θα γινόταν στόχος βιαιοπραγιών...

Προς μεγάλη μας λύπη «δικαιώθηκε» το παλαιό κομμουνιστικό σύνθημα «Ελλάδα &#8211; Κύπρος &#8211; Παλαιστίνη Αμερικάνος δεν θα μείνει». Δεν τους έδιωξε ο Αλέξης Τσίπρας. Ο Τραμπ έκανε στροφή προς τον απομονωτισμό και άφησε την γειτονιά μας λάφυρο στον συνέταιρό του Ερντογάν και υπό την εποπτεία των&#8230; τουρκόφιλων Γερμανών. Μπορεί να μην έχουμε άποψη για το τι συμφέρει τον δάσκαλο στο Ντιτρόιτ, αλλά ξέρουμε τι συμφέρει την χώρα μας: Αμερικανοί γυρίστε πίσω!

Και πήρε που λέτε ο παπάς καμιά πενηνταριά άτομα από την ενορία του στην Νάξο, τα&apos; βαλε στο καράβι, τα πέρασε Αθήνα, στο Σύνταγμα επιβιβάστηκαν πεντέξι ακόμα στο πούλμαν, πέρασαν καταχαρούμενοι την Πελοπόννησο , έφτασαν Νεάπολη με στάση στο Ναύπλιο και αλλού για φαγητό και καφέ, μπήκαν στο πλοίο, βγήκαν Κύθηρα και πήγαν στην Παναγία την Μυρτιδιώτισσα για προσκύνημα. Μόλις γύρισαν Νάξο από την τριήμερη ωραιότατη εκδρομούλα τους, άρχισαν να αρρωσταίνουν.

Είναι ευρέως γνωστό, σε όσους έχουν μελετήσει τον τρόπο με τον οποίο ασκεί διαχρονικά πολιτική η αριστερά, η ικανότητα που έχει στην προπαγάνδα, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου και τοποθεσίας. Στην Ελλάδα, το γεγονός ότι δε βρέθηκαν ποτέ στην εξουσία, έως και το 2015, τους έδωσε την ευκαιρία να χτίσουν τον μύθο της καλής και ηθικής αριστεράς, δημιουργώντας σύνδρομα ένοχης στην κεντροδεξιά αστική παράταξη.

Ειλικρινά δεν θα μας ενοχλούσε καθόλου η περίπτωση του βουλευτή Κωνσταντίνου Κυρανάκη αν η πολιτική του διαδρομή, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, δεν οφειλόταν αποκλειστικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη.  Όχι, το πρόβλημα δεν είναι ότι ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας έδωσε αυτή την ευκαιρία στον κ. Κυρανάκη....

Και αφού τα ηγετικά στελέχη του Σύριζα τέλειωσαν με τα σχόλια και τα αστεία γυμνασιακού επιπέδου για τον covid και τα μέτρα που λαμβάνονται και με τις εξυπνάδες ότι το lockdown αποτελεί πρόσχημα για να βληθούν συγκεκριμένοι κλάδοι της οικονομίας, έβγαλαν και μια απόφαση &#8211; σχέδιο για τη επόμενη ημέρα.

Δεν είναι μυστικό ότι σύσσωμο το Χόλυγουντ «πυροβολεί» στο άκουσμα του ονόματος Τραμπ. Δεν είναι, όμως, μόνο τα λαμπερά αστέρια όπως οι Ντε Νίρο, Ντι Κάπριο ή Τζορτζ Κλούνει, που έβαλαν βαθιά το χέρι στη τσέπη και έβγαλαν πύρινους λόγους εναντίον του Αμερικανού Προέδρου.

Η Μαρέβα Μητσοτάκη βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στο στόχαστρο του ΣΥΡΙΖΑ. Των βουλευτών, των στελεχών, των υποστηρικτών και των τρoλς του διαδικτύου. Είναι βέβαιο πως κάτι τους ενοχλεί. Το ερώτημα όμως μετά και την νέα σε βάρος της επίθεση με αφορμή μια συνέντευξή της στους Financial Times και τις αναρτήσεις των συνήθως υπόπτων όπως ο Παύλος Πολάκης είναι πως πρέπει να είναι για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μια γυναίκα.

Οι ιδιοκτήτες μιας επιχείρησης πιθανότατα γνωρίζουν καλά ότι η αύξηση των μισθών χωρίς την αύξηση της παραγωγικότητας μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα λιγότερους εργαζόμενους, λιγότερη παραγωγή και λιγότερα επενδυόμενα κεφάλαια.<b>Γράφει ο Jonathan Miltimore.</b>

Αν νομίζει κανείς ότι το μεγαλύτερο πολιτικό πρόβλημα του Μητσοτάκη είναι ο Τσίπρας, τότε είναι βαθιά νυχτωμένος. Ο Μητσοτάκης έχει πολλά χρόνια ακόμα μπροστά του στην εξουσία και ο Τσίπρας πολλά χρόνια ακόμα στην αντιπολίτευση. Στο ενδιάμεσο βέβαια αυτών των διαστημάτων υπάρχουν εκλογές και μάλιστα διπλές, όμως τίποτα δεν δείχνει ότι αυτές μπορούν να ανατρέψουν τα σημερινά πολιτικά και δημοσκοπικά δεδομένα. Άλλο είναι το πρόβλημα του Κυριάκου.

Το προβάδισμα του Μπάιντεν είναι μεγάλο, ωστόσο υπάρχει μια σημαντική παράμετρος. Η θεαματική αύξηση της συμμετοχής σε σχέση με τις εκλογές του 2016, δηλαδή 17 εκατ. επιπλέον ψηφοφόροι, μια κρίσιμη μάζα την οποία τα δημοσκοπικά και μιντιακά «ραντάρ» δυσκολεύονται να πιάσουν, σημειώνει στο liberal ο σύμβουλος στρατηγικής και επικοινωνίας Ευτύχιος Βαρδουλάκης. <b>Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.</b>

Το 2016 σύμφωνα με τα exit polls αλλά και μετέπειτα έρευνες οι Αφροαμερικάνοι ψήφισαν υπέρ της Χίλαρι Κλίντον σε ποσοστό 92% ενώ τον Τραμπ με μόλις 6%.

Ο Αντρέι Ντονάτοβιτς Σινιάφσκι (1925-1998) ήταν ένας από τους πλέον προβεβλημένους αντιφρονούντες της σοβιετικής περιόδου. Στο βιογραφικό του διαβάζουμε πως ήταν συγγραφέας, ιστορικός και κριτικός της λογοτεχνίας, αντιφρονών και πολιτικός κρατούμενος. 

Η έναρξη λειτουργίας του τζαμιού στον Βοτανικό έτυχε βεβαίως να συμπέσει με την επίθεση του ισλαμιστή τρομοκράτη στη Βιέννη. Κάποιοι έσπευσαν να διακρίνουν μια κάποια τραγική ειρωνεία, ή και πιο ανοιχτά να αποφανθούν ότι η Ελλάδα κινείται στη λάθος κατεύθυνση, καθώς κατά τη γνώμη τους - κι εδώ μεταφέρω πράγματα που έχουν όντως ειπωθεί και γραφτεί - θα έπρεπε μέχρι και να απαγορεύσουμε ρητά την εγκατάσταση μουσουλμανικής πίστης ανθρώπων στη χώρα μας.

«Λοιπόν έχουμε πόλεμο». Αυτή η απάντηση του Ι. Μεταξά στον Ιταλό πρέσβη στις 28 Οκτωβρίου 1940, ισχύει και σήμερα στον ευρωπαϊκό χώρο. Έχουμε πόλεμο.  Ποιος επιτίθεται και ποιος αμύνεται; Ποια η διακύβευση του πολέμου; Ποια τα χαρακτηριστικά του; Όλοι νομίζω πως θα συμφωνήσουμε ότι ο στόχος είναι ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής.

Όταν ένας βουλευτής του Κυριάκου Μητσοτάκη αναρωτιέται αν οι επιστήμονες έχουν δίκιο ή όχι για την πανδημία, ή έχει βρεθεί στο λάθος δωμάτιο ή είναι ένας κλασικός νάρκισσος που προσπαθεί να ξεχωρίσει από το πλήθος των άλλων βουλευτών που στηρίζουν την κυβέρνηση σε αυτή την δύσκολη περίσταση. Σε κάθε περίπτωση η δήλωση Κυρανάκη για την πανδημία χρήζει μελέτης. Ναι, ο Τραμπ έχει πολιτική έκφραση στην Ελλάδα.

Οι εποχές είναι δύσκολες. Τα επιχειρηματικά σχήματα, παλεύουν να σταθούν όρθια κάτω από πολύ δύσκολες και δυσμενείς συνθήκες. Τα περισσότερα από αυτά δυσκολεύονται να απευθυνθούν στο τραπεζικό σύστημα, γι? αυτό και καταφεύγουν στη αναζήτηση εναλλακτικών μορφών και εργαλείων χρηματοδότησης, κυρίως από το εξωτερικό. Τον ίδιο δρόμο ακολουθούν και νεοϊδρυόμενα εταιρικά σχήματα.

Η Νέα Δημοκρατία, ο πρωθυπουργός που έχει υποστεί προσωπικά την τρομοκρατία και την κουλτούρα της, μόλις εξελέγησαν έκαναν αυτό που υποσχέθηκαν: κατήργησαν το πανεπιστημιακό άσυλο που αποδείχθηκε ότι λειτουργούσε ως πρόσχημα για την αδράνεια της πανεπιστημιακής κοινότητας. Λυπούμαστε που θα το θέσουμε ωμά αλλά τα πράγματα είναι έτσι: Ο πρωθυπουργός έπρεπε να χειριστεί το θέμα με σκληρότητα.

Το Twitter και το Facebook περιόρισαν την πρόσβαση σε ένα άρθρο που μπορεί δυνητικά να βάλει σε δύσκολη θέση έναν πολιτικό υποψήφιο. Αν τέτοιες ενέργειες μπορούν να θεωρηθούν «εκλογική παρέμβαση» μήπως θα πρέπει και ο οποιοσδήποτε έλεγχος περιεχομένου από μια ιδιωτική εταιρία εναντίον του οποιουδήποτε πολιτικού ή υποψηφίου να θεωρείται κι αυτό παρέμβαση; <b> Γράφει ο Matthew Feeny </b>

Το σφυράκι του οίκου Bohnams &#8211; ψηφιακό αυτή τη φορά, όπως επιτάσσουν οι καιροί &#8211; αναμένεται να χτυπήσει για το Greek Sale, στις 18 Νοεμβρίου, στο Λονδίνο. Μπορεί να μην ακουστούν οι φωνές των πλειοδοτών, αλλά τα τηλέφωνα και τα διαδικτυακά «χτυπήματα» πρόκειται να πάρουν φωτιά!