Ειλικρινά δεν θα μας ενοχλούσε καθόλου η περίπτωση του βουλευτή Κωνσταντίνου Κυρανάκη αν η πολιτική του διαδρομή, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, δεν οφειλόταν αποκλειστικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Όχι, το πρόβλημα δεν είναι ότι ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας έδωσε αυτή την ευκαιρία στον κ.Κυρανάκη. Εξάλλου, κάποιος έπρεπε να μαζέψει τις ψήφους των «ψεκασμένων», όπως τους χαρακτήρισε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, στο τελευταίο διάγγελμά του.
Το πρόβλημα είναι ότι αυτή την ευκαιρία δεν την έδωσε σε καμία άλλη νέα ή νέο από το φιλελεύθερο κέντρο ή τη μετριοπαθή κεντροδεξιά έστω αφού η ΟΝΝΕΔ έχει πολλά εξαιρετικά στελέχη, «γέννημα-θρέμμα» της παράταξης.
Έχετε δει σε κάποιο πάνελ καμία νεαρή ή κανένα νεαρό, δυναμικούς στο στυλ, όπως ο κ.Κυρανάκης και ικανούς να επιτίθενται στους εθνικολαϊκιστές του ΣΥΡΙΖΑ από τα κεντροαριστερά, εκφράζοντας ένα φιλελεύθερο και προοδευτικό λόγο που θα αναπτερώνει το «ηθικό» των κεντρώων και θα τους ενσωματώνει στη Νέα Δημοκρατία;
Ο λόγος που δεν υπάρχουν αυτά τα πρόσωπα είναι γιατί κανείς δεν φρόντισε να τα βρει και να τα «σπρώξει» μπροστά με τον ίδιο τρόπο που ευνοήθηκε ο κ.Κυρανάκης. Και δεν φταίει ο κ.Κυρανάκης γι αυτό!
Αυτή τη στιγμή η Νέα Δημοκρατία δεν έχει κεντρώα, φιλελεύθερα ή μετριοπαθή κεντροδεξιά επικοινωνιακά αντίβαρα να εμφανίζονται στα πάνελ, να αρθρογραφούν, να έχουν μια διακριτή παρουσία στη δημόσια σφαίρα. Κι έτσι λοιπόν, κάθε φορά που ο κάθε κ.Κυρανάκης κάνει αυτό για τον οποίο τον έβαλαν στη Βουλή, δηλαδή να χαϊδεύει τα αυτιά της ψεκασμένης ακροδεξιάς, υφίσταται όλη τη χλεύη και ο μεγάλος όγκος των νέων ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας αισθάνεται αποξενωμένος και αδικημένος γιατί ξέρει ότι χάρις στις ψήφους του η Νέα Δημοκρατία κυβερνάει σήμερα αυτοδύναμη.
Προφανώς και ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο βασικός εκφραστής του κόσμου αυτού, όχι γιατί είναι ο αρχηγός και η Νέα Δημοκρατία είναι ένα αρχηγοκεντρικό κόμμα αλλά γιατί είναι ένας αληθινά φιλελεύθερος και προοδευτικός πολιτικός. Όμως ως πρόεδρος ενός πολυτασικού κόμματος πρέπει να κρατάει τις ισορροπίες και να λειτουργεί ως πρόεδρος όλων και όχι αποκλειστικά των κεντρώων και των φιλελεύθερων. Γι αυτό και χρειάζεται να αναδείξει νέα στελέχη από το κέντρο, τους φιλελεύθερους και τους μετριοπαθείς κεντροδεξιούς για να αναπαράγουν τις δικές του ιδέες.
Η πολυδιαφημισμένη διεύρυνση προς το Κέντρο δεν θα γίνει με τα κουρασμένα γεροντοπαλίκαρα της Μεταπολίτευσης, όσο καλοί άνθρωποι και να είναι αυτοί.
Η Νέα Δημοκρατία χρειάζεται φιλελεύθερα επικοινωνιακά αντίβαρα. Θέλουμε να δούμε και δικούς μας, προοδευτικούς ανθρώπους στα πάνελ, νέες γυναίκες και νέους άντρες που θα μιλούν φορώντας με υπερηφάνεια τη φανέλα του μέλους της Νέας Δημοκρατίας. Νέους με παρρησία και γιατί όχι και με λίγη καλώς εννοούμενη «μαγκιά» που να είναι σε θέση να βάζουν στη θέση τους τους κατά φαντασίαν αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ.
Θέλουμε να δούμε στα πάνελ στελέχη που θα προσωποποιούν το πλήθος που στηρίζει σήμερα τη Νέα Δημοκρατία και τον πρωθυπουργό προσωπικά. Να βγουν μπροστά νέες και νέοι ανοιχτά ομοφυλόφιλοι, Ρομά, μαύροι Έλληνες πολίτες, παιδιά μεταναστών, που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα και πολίτες που αρνούνται να προσκυνήσουν το ράσο. Ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας όλοι τους. Με τον ίδιο τρόπο που συμβαίνει στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας όπου όχι απλώς συνυπάρχουν αλλά εκφράζονται δημοσίως εξίσου.
Ποιος μπορεί να πιστεύει ότι η Νέα Δημοκρατία αναδείχθηκε αυτοδύναμη μόνο με τις ψήφους των ψεκασμένων που απλώς «επαναπάτρισε» στο κόμμα ο κ.Κυρανάκης και κάποιοι άλλοι με ανάλογη πολιτική ταυτότητα;
Η Νέα Δημοκρατία είναι σήμερα ισχυρή, αυτοδύναμη κυβέρνηση χάρις στο ετερόκλητο πλήθος που πίστεψε τον Κυριάκο Μητσοτάκη προσωπικά, όταν τον είδε στους δρόμους στις περιοδείες του ανά την Ελλάδα, όταν έτρεχε ενθουσιασμένο να βγάλει μαζί του μια σέλφι, όταν τον συνάντησε ανά μικρές ομάδες, τις πιο απίθανες, ενώ κανένας πολιτικός του κόμματός του δεν το είχε τολμήσει μέχρι σήμερα.
Όλο αυτό το πλήθος, όλοι εμείς, ήρθε η ώρα να αναγνωρίσουμε τους εαυτούς μας στα πρόσωπα νέων ανθρώπων που θα ξιφουλκούν από κάποιο πάνελ υπέρ των ιδεών μας.
Γιατί η Νέα Δημοκρατία είμαστε πλέον και εμείς.
