Ένας νέος όρος έχει αρχίσει να χρησιμοποιείται ολοένα και περισσότερο στην καθημερινή αρθρογραφία και στις εξειδικευμένες εκθέσεις των αναλυτών. Είναι ο όρος του «διατροφικού εθνικισμού». Ένας ιδιότυπος εθνικισμός που δεν έχει να κάνει ούτε με την πατρότητα κάποιων συνταγών, αλλά ούτε και με αυτό που ονομάζουμε «τοπική κουζίνα».

Το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία πυκνώνει τα σύννεφα της ανησυχίας πάνω από τη Γηραιά Ήπειρο για τις «μολυσματικές» επιπτώσεις που μπορεί να φέρει το νέο κρούσμα ανόδου της ακροδεξιάς. Ο καθηγητής Πάνος Γρηγορίου μιλά για τα θνησιγενή χαρακτηριστικά του λαϊκίστικου συνασπισμού.

Θα πρέπει να φοβούνται οι Ευρωπαίοι τις απειλές της Ρωσίας ενόψει χειμώνα; Μέχρι σήμερα η ρωσική προπαγάνδα προκαλεί με σχόλια ότι οι Ευρωπαίοι θα «παγώσουν» μέχρι θανάτου.

Είναι υπερβολική η αντίδραση των αγορών ή η οικονομία της Μ. Βρετανίας βρίσκεται όντως στο χείλος του γκρεμού; Σε λιγότερο από δύο μήνες, η στερλίνα έχει γράψει απώλειες της τάξης του 10%.

H EE πρέπει να δείξει ότι είναι ανοιχτή «σε όσους δεν θέλουν να εργαλειοποιηθούν από το Κρεμλίνο» τόνισε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Σύμφωνα με έκθεση του Bruegel, η Ελλάδα έχει διαθέσει πάνω από το 3% του ΑΕΠ.

Η ομιλία για την κατάσταση της Ένωσης μας αποκάλυψε γενναιόδωρα τον «δρόμο» του ευρωπαϊκού χρήματος. Ποιος θα είναι ο σκοπός του Ταμείου Ευρωπαϊκής Κυριαρχίας και τi «κρύβει» το προσωνύμιο BEFIT;

Η είδηση κάνει τον γύρο του κόσμου. Η Ρωσία παρεμβαίνει σε δεκάδες χώρες του πλανήτη, έχοντας χρηματοδοτήσει μέχρι σήμερα με πάνω από 300 εκατ. ευρώ πολιτικούς, κόμματα και μέσα ενημέρωσης.

Σε ανάρτηση του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Γιάννης Μαστρογεωργίου ανέλυσε την εξάρτηση της ΕΕ ως προς την ενέργεια και τις κρίσιμες πρώτες ύλες από τη Ρωσία και τρίτες χώρες.

Ακόμα και όταν οι συνθήκες εξομαλυνθούν, γύρω στο 2025, οι τιμές εκτιμάται ότι θα είναι 2-3 φορές υψηλότερες από τις ΗΠΑ και διπλάσιες από την Κίνα, με αποτέλεσμα η Ευρώπη να μένει πολύ πίσω από τους ανταγωνιστές της.

Η ενεργειακή κρίση αναμένεται να κυριαρχήσει την επόμενη διετία στην Ευρώπη και να προκαλέσει σημαντικές εξελίξεις τόσο σε πολιτικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Από τη Μ. Βρετανία και τη νέα πρωθυπουργό Λιζ Τρας, μέχρι την Ιταλία που έχει εκλογές σε λίγες ημέρες, και από τη Γερμανία που βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα, μέχρι την Ελλάδα που πηγαίνει στις κάλπες την ερχόμενη άνοιξη, οι κυβερνήσεις θα κριθούν από τη διαχείριση της κρίσης.

Οι επενδύσεις σε λογισμικό θα οδηγήσουν τις περισσότερες δαπάνες τεχνολογίας στην Ευρώπη το 2022. Το λογισμικό θα είναι ο ταχύτερα αναπτυσσόμενος τεχνολογικός κλάδος σε ετήσια βάση σε μια χρονιά που οι δαπάνες για τις ΤΠΕ στην Ευρώπη θα φτάσουν τα 1,1 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ωστόσο οι δαπάνες για τις ΤΠΕ αναμένεται να συνεχιστούν με αμείωτο ρυθμό καθώς αναμένεται να «τρέξουν» με περίπου 5% έως το 2026 φθάνοντας τα 1,4 τρισεκατομμύρια δολάρια,  σύμφωνα με την IDC.

To σενάριο ενός πολύ κρύου χειμώνα με επιβολή δελτίου, αστρονομικές τιμές, ταραχές και πολιτική αστάθεια, δεν είναι καθόλου απίθανο. Τότε θα έρθει η ώρα της αλήθειας για τους Ευρωπαίους ηγέτες, θα φανούν οι πραγματικές τους αντοχές, αν θα συνεχίσουν να στηρίζουν την Ουκρανία. Διαφορετικά η αξιοπιστία της ΕΕ θα δεχθεί καταστροφικό πλήγμα, σημειώνει ο Νίκολας Ρέντμαν, Διευθυντής Ανάλυσης της Oxford Analytica, γνωστής ανά τον κόσμο για την εξειδίκευσή της σε γεωπολιτικά θέματα.<b>Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη. </b>

«Τον Οκτώβριο ίσως θα είναι αργά» είχε δηλώσει ο Μάριο Ντράγκι μετά την αρνητική απάντηση στην πρότασή του να συγκληθεί έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Ιούλιο για να αναζητήσει λύσεις στη συνεχιζόμενη και επιδεινούμενη ενεργειακή κρίση. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ σφύριζε αδιάφορα, μαζί με τους ηγέτες του ευρωπαϊκού βορρά, με πρώτο τον Γερμανό καγκελάριο.

Ο τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απέδωσε σήμερα την ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη στις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί σε βάρος της Ρωσίας, υιοθετώντας ένα επιχείρημα του Κρεμλίνου. «Η Ευρώπη θερίζει αυτά που έσπειρε. Η στάση της Ευρώπης έναντι του κ. Πούτιν και οι κυρώσεις τον οδήγησαν, είτε το θέλουμε είτε όχι, να πει: "Αν κάνετε έτσι, θα κάνω αυτό"», υποστήριξε ο αρχηγός του τουρκικού κράτους στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στην Άγκυρα.

Η εκτόξευση των τιμών του φυσικού αερίου μετά την ρωσική ομολογία πως οι ροές ρωσικού αερίου προς την Ευρώπη μάλλον ανήκουν στο παρελθόν και η απόφαση του OPEC + να μειώσει την παραγωγή πετρελαίου βάζουν την Ευρώπη μέσα στο μάτι μίας ενεργειακής καταιγίδας. Η σημαντική πτώση των ευρωπαϊκών χρηματιστηρίων δείχνει την ανησυχία των αγορών που αρχίζουν να τιμολογούν πλέον έναν πολύ δύσκολο χειμώνα, με το δελτίο κατανάλωσης ενέργειας να προβάλλει στον ορίζοντα. Η συνέχεια θα κριθεί από τις αποφάσεις της ευρωπαϊκής ηγεσίας.

Καθώς η έκρηξη τιμών πλήττει τα εισοδήματα, το Κρεμλίνο ενισχύει όλο και πιο πολύ τα εθνικιστικά, αντιευρωπαϊκά και ακροδεξιά κόμματα και κινήματα στην Ευρώπη. Στόχος, ο χειμώνας της ακρίβειας να γίνει χειμώνας της οργής, για να διασπάσει την ευρωπαϊκή ενότητα απέναντι στην υποστήριξη προς Ουκρανία. Ποιός ο απώτερος στόχος του Πούτιν; Η παράλυση της ίδιας της ΕΕ, με ανάδειξη κι άλλων κυβερνήσεων, με ατζέντα παρόμοια του Ορμπαν, τονίζει ο Γιώργος Παγουλάτος.<b> Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.</b>

Η ευρωπαϊκή οικονομία βρίσκεται ήδη σε ύφεση, ο πληθωρισμός καταρρίπτει όλα τα ρεκόρ και οι Ευρωπαίοι διαδηλώνουν φοβούμενοι ότι θα κληθούν εν έτει 2022 να αντιμετωπίσουν μια πολύ σοβαρή κρίση λόγω του αυξημένου κόστους διαβίωσης. Ασφυκτικές πιέσεις δέχονται οι Ευρωπαίοι ηγέτες να βρουν λύσεις στην πιο τρομακτική οικονομική πρόκληση των τελευταίων δεκαετιών με τους ειδικούς να εκτιμούν ότι μπορεί να χρειαστούν από 300 δισ. έως πάνω από 2 τρισ. ευρώ για να είναι «κανονικοί» οι επόμενοι χειμώνες, χωρίς ύφεση και ενεργειακή φτώχεια.

Είναι αφελείς οι κατηγορίες Αμερικανών και Ευρωπαίων αξιωματούχων μετά την απόφαση των Ρώσων να διακόψουν την ροή του φυσικού αερίου μέσω του αγωγού North stream 1. Καλώς ή κακώς, Ευρώπη και ΗΠΑ αποφάσισαν τον οικονομικό στραγγαλισμό της. Δεν το περίμεναν ότι η Ρωσία θα χρησιμοποιούσε με την σειρά της το απόλυτο όπλο που διαθέτει έναντι της Ευρώπης, αυτό που η ίδια η Ευρώπη (η Γερμανία ουσιαστικά) της επέτρεψε να έχει;

Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να καταφέρει να υπερβεί τους στόχους αποθήκευσης φυσικού αερίου, ωστόσο, οι αναλυτές προειδοποιούν ότι ο κύριος παράγοντας για την ενεργειακή ασφάλεια αυτόν το χειμώνα θα είναι αν οι χώρες μπορέσουν να μειώσουν την κατανάλωση αρκετά, ώστε να διασφαλίσουν ότι το αποθηκευμένο αέριο θα είναι αρκετό για να καλύψει τις ανάγκες των πιο κρύων μηνών.

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι κατηγόρησε στο χθεσινοβραδινό διάγγελμά του τη Ρωσία ότι διεξάγει ενεργειακό πόλεμο εναντίον της Ευρώπης και κάλεσε σε ενότητα. «Η Ρωσία προσπαθεί τελευταία να αυξήσει την ενεργειακή πίεση στην Ευρώπη ακόμη περισσότερο· η μεταφορά αερίου μέσω του Nord Stream σταμάτησε τελείως», ανέφερε ο κ. Ζελένσκι. «Η Ρωσία θέλει να καταστρέψει τη φυσιολογική ζωή κάθε Ευρωπαίου &#8212; σε όλες τις χώρες της ηπείρου μας».

Οι συνθήκες, που προκαλούνται από την «έκρηξη» της ενεργειακής κρίσης, σε όλες τις χώρες της ΕΕ, μπορεί να οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Οι αληθινοί και όχι οι κατά παραγγελία Ευρωπαϊστές έχουν μπροστά τους μία μεγάλη πρόκληση. Να γίνει η ΕΕ μία πραγματική «Ευρωπαϊκή Ένωση», μία νησίδα ειρήνης δημοκρατίας και ευημερίας, σε ένα κόσμο ταραγμένο και δύναμη εγγύησης των κατακτήσεων των εργαζομένων και των δικαιωμάτων του ανθρώπου.

Σε μία εποχή που η ταχύτητα απόκρισης στις - συχνά πλέον αλλεπάλληλες - κρίσεις ορίζει και την επιτυχία της έκβασης τους, η Ευρώπη θα πρέπει να αναλάβει άμεση δράση, αντί να παρατηρεί πώς αθροίζονται. Εντωμεταξύ δημιουργείται το ερώτημα: Ποιο είναι το επόμενο αόρατο παγόβουνο μπροστά μας; Ποιος θα είναι ο επόμενος μαύρος κύκνος;

Όσο πλησιάζουμε προς το φθινόπωρο και συνεχίζεται ο ευρωπαϊκός αγώνας δρόμου για την πλήρωση των δεξαμενών φυσικού αερίου, τόσο εντείνονται και οι ρωσικές προσπάθειες υπονόμευσης αυτού του στόχου, όπως δείχνουν τα νέα από τον Nord Stream 1 και την Engie. Ο στόχος της Ρωσίας είναι απλός: Nα υπάρξει έλλειψη φυσικού αερίου, το ηλεκτρικό ρεύμα να παραμείνει πανάκριβο, οι πολίτες της Ευρώπης να απογοητευθούν με το τελικό αποτέλεσμα την πολιτική αστάθεια, τη στροφή προς τον λαϊκισμό και την εγκατάλειψη της σκληρής στάσης απέναντι στη Ρωσία.