Φτωχό μου ημερολόγιο. Κοίτα πως έγιναν τα πράγματα: Ο Αλέξης έστειλε όλους τους ακροδεξιούς νεοφιλελεύθερους στην φυλακή με ένα νόμο και ένα άρθρο, επειδή, όπως είπε και ο γίγας Θεοφύλακτος «Νόμος είναι αυτό που πιστεύουμε εμείς». Έπειτα ο Προκόπης όρκισε κυβέρνηση, στην οποία συμμετείχαν όσοι δεν ήταν με τον Κυριάκο, την Μαρέβα και τον Παπασταύρου. Αυτή την ημέρα γιορτάζουμε σήμερα.

Οι φαρμακευτικές εταιρείες ξοδεύουν δισεκατομμύρια ευρώ σε όλο τον πλανήτη για να «πείσουν» τους γιατρούς ότι τα δικά τους φάρμακα είναι τα πλέον κατάλληλα για τους ασθενείς τους. Η Ελλάδα δεν είναι εξαίρεση. Απλά, εδώ έγιναν όλα στην υπερβολή τους, όπως συμβαίνει συνήθως! Ξοδεύτηκαν πολλά λεφτά! Υπάρχουν και πολιτικοί στο κάδρο;

Τα παίζουν όλα για όλα, όπως κάνουν πάντα οι τζογαδόροι. Επειδή δεν πιστεύουν ότι υπάρχει έστω και μία πιθανότητα να χάσουν. Δεν περνάει από το μυαλό τους η σκέψη ότι αυτή η κακοστημένη παράσταση μπορεί να κατέβει από την σκηνή σε χρόνο ρεκόρ. Νομίζουν ότι τα έχουν όλα καλά καμωμένα. Τα έχουν;

Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης είναι ο άνθρωπος-κλειδί για όσους θέλουν να ανοίξουν τη μεγάλη πύλη του περιβάλλοντος του Α. Σαμαρά. Αυτό τουλάχιστον λέει η μυθολογία. Σωστό ή λάθος, το αγόρασε ο μασκοφόρος μάρτυρας της Novartis. Κάνει όμως ένα μοιραίο λάθος που αποκαλύπτει το φαιδρό του πράγματος.

Όταν η βενζινάκατος, άδεια πια, απομακρυνόταν από το νησί του Νέγρου, κανείς δεν ανησύχησε. Δέκα άνθρωποι, από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, καλεσμένοι ενός άγνωστου αμφιτρύωνα, υπολόγιζαν σε διακοπές λίγων ημερών, που θα τους έμεναν αλησμόνητες. Ωστόσο ο φιλόξενος αλλά εκκεντρικός ιδιοκτήτης του ερημικού νησιού, απέφυγε να κάνει την εμφάνισή του και μόνο το βράδυ θα επεδίωκε μια...

Μπλέκουν δύο πρώην πρωθυπουργούς και πλήθος υπουργών στην λασπομαχία της Novartis. Πάλι καλά που δεν σέρνουν στα Δικαστήρια όλους τους βουλευτές και πολιτευτές των προηγουμένων. Η εκστρατεία της εξόντωσης των πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης συντελείται με το απόλυτο όπλο, την χρήση των προστατευόμενων μαρτύρων. Όποιος θέλει μπορεί να πει ότι έχει δει έναν πολιτικό να παίρνει ένα βαλιτσάκι…

Η θρασυτάτη κυβέρνηση των Αθηνών δεν πτοείται από λαϊκές συγκεντρώσεις. Τώρα που ο λαός έχει την εξουσία, ποιοι τολμούν να διαδηλώνουν και να την απειλούν; Οι εχθροί της! Ο Αλέξης τους αγνοεί και θα προχωρήσει μέχρι το τέλος. Και τη Μακεδονία θα δώσει, και τα Ίμια θα «καταπιεί» και με τους Αλβανούς θα συζητήσει την Τσαμουριά και λοιπές «εκκρεμότητες».

Αν ο κ. Τσίπρας ήθελε να διχάσει τον ελληνικό λαό, τα έχει καταφέρει θαυμάσια. Από την μία «εκείνοι» και από την άλλη οι «άλλοι». Όποιος πάει στο συλλαλητήριο θα είναι φασίστας, ακροδεξιός και χρυσαυγίτης! Όποιος δεν είναι μαζί τους είναι απέναντί τους. Ή αυτοί ή κανείς. Δεν απορούμε. Απλά παρακαλάμε να μην γίνει κάποια προβοκάτσια την Κυριακή.

Στις παλιές διαδηλώσεις που οργάνωνε το κόμμα υπήρχαν αλυσίδες περιφρούρησης. Μην τυχόν και χωθούν μέσα τίποτα παρακρατικοί και κάνουν προβοκάτσιες. Έτσι ξηγιέται πάντα το κράτος. Στέλνει τα κομάντος μεταξύ των αθώων, γίνονται επεισόδια κι έτσι την επόμενη φορά οι φιλήσυχοι πολίτες μένουν στα σπίτια τους. Τι; Γίνονται και σήμερα τέτοια; Αστειεύεστε!

Η ερώτηση αν είστε υπέρ ή εναντίον του συλλαλητηρίου μοιάζει με εκείνο του παρελθόντος, αν θεωρούσε κάποιος φονιάδες των λαών τους Αμερικάνους ή τους Ρώσους. Μέχρι που η Μαοϊκή Αριστερά απάντησε με το «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι – Ρώσοι». Εκείνοι που δεν γλίτωσαν από την εξίσωση ήταν οι Αμερικάνοι. Έπρεπε, λοιπόν, να ξεκινήσεις οπωσδήποτε από εκεί.

Τι σημαίνει, τελικά, αυτή η «καθαρή έξοδος» από τα μνημόνια. Μοιάζει σαν εκείνο το «δίκαιη ανάπτυξη». Προφανώς θεωρούν ότι υπάρχει άδικη ανάπτυξη, όπως και βρόμικη έξοδος. Πίσω από αυτό το παιγνίδι με τις λέξεις κρύβεται η αγωνία ενός πολιτικοοικονομικού συστήματος να λειτουργήσει με όρους πλήρους ασυδοσίας, όπως και στο παρελθόν.

Αν ο mister Jumbo είχε σκοπό να κάνει θόρυβο με το διαφημιστικό του... Ζορό Παναγιώτη Ψωμιάδη, το έχει ήδη καταφέρει. Το... “χιούμορ” που χρησιμοποίησε σε βάρος της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν βέβαια λίγο χοντροκομμένο, σαν κι αυτό που χρησιμοποιούν τα trolls του Μαξίμου. Ότι χρησιμοποίησε τον διαφημιστή του Καμμένου είναι επίσης μία λεπτομέρεια.

Να τους το δώσουμε να τελειώνουμε! Και η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη αναρωτήθηκε πως θα λέμε τους κατοίκους του γειτονικού κρατιδίου, όταν όλοι τους λένε Μακεδόνες. Το πλέον εντυπωσιακό ήταν η παρέμβαση των αδελφών Κυπρίων. Αρχικά ο Αρχιεπίσκοπος και εν συνεχεία ο Πρόεδρος. Ειδικά ο κ. Αναστασιάδης ήταν σκέτη απόλαυση. Ένα όνομα είναι, ας το δώσουμε, λοιπόν, να πάει στο διάολο!

Ο κ. Τσίπρας και ο κ. Κοτζιάς συζητούν στο εξωτερικό για θέματα που θα δεσμεύσουν την Ελλάδα για πάντα, χωρίς στο μεταξύ να έχουν ενημερώσει κάποιον άλλον για το τι ακριβώς συζητούν, ποιες δεσμεύσεις αναλαμβάνουν και έναντι ποίων! Η αξιωματική αντιπολίτευση πήρε σαφή απόσταση και έστειλε σαφές μήνυμα, ότι δεν πρόκειται να γίνει συνένοχη σε αυτά που συμβαίνουν...

Θέλουν τον Κυριάκο σε καταστολή και το πολιτικό σύστημα σε ελεγχόμενη αστάθεια. Η Ελλάδα έχει μεγάλη γεωπολιτική αξία και οι ισχυρές κυβερνήσεις δεν αποτελούν εγγύηση για τα συμφέροντά τους. Επί Κώστα Σημίτη η Ελλάδα επεκτάθηκε δυναμικά στην αγορά των Βαλκανίων. Αυτό «δεν πρέπει» να επαναληφθεί.

Πως γίνεται να έχει πληρώσει κάποιος 23.870 ευρώ στον ΕΦΚΑ και να μην έχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη; Στην Ελλάδα γίνεται! Διαβάστε πως γίνεται να πληρώνονται από τον κόπο σας δύο συνταξιούχοι και την ίδια ώρα να μην έχετε το δικαίωμα να πάρετε με τα δικά σας χρήματα ούτε μία ασπιρίνη.

Και τώρα τι κάνουμε σύντροφοι; Δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει 400.000 κόσμο. Κι αυτοί οι 400.000 δεν ήταν ούτε χρυσαυγίτες ούτε ηλίθιοι, όπως έγραψαν απαξιωτικά σε τοίχους στο facebook. Η ιστορία θα αποκαλέσει ηλίθιους αυτούς που θα αγνοήσουν το μήνυμα. Όπως έλεγε και ο Αλέξης το 2014, «ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα».

Το μεγάλο πρόβλημα για τους Γερμανούς στα Βαλκάνια από το 2004 και έπειτα ήταν η ολοένα και μεγαλύτερη εξάπλωση των Ελλήνων. Οι ελληνικές τράπεζες είχαν σημαντικά μερίδια αγοράς στην περιοχή, βοηθώντας αντίστοιχα τη δυναμική είσοδο των ελληνικών επιχειρήσεων στις νέες αγορές. Οι Γερμανοί ενδιαφέρονται κι αυτή τη φορά για τα Βαλκάνια. Δυστυχώς...

Οι κάτοικοι της μικρής χώρας του άνω βάλτου μας εκνευρίζουν αφάνταστα για δύο λόγους: Ο πρώτος είναι ότι πράγματι το έχουν παρατραβήξει και ο δεύτερος ότι είναι πολύ μικροί για να σηκώνουν το ανάστημά τους απέναντί μας. Για να το θέσουμε και ανάποδα! Με αυτούς μπορούμε να σηκώνουμε εμείς το δικό μας ανάστημα όσο θέλουμε.

Ο κάθε ένας έχει μία τοποθέτηση για τα ελληνικά πράγματα με βάση την οπτική με την οποία τα βλέπει και τα συμφέροντά του. Ο Γερμανός, για παράδειγμα, θα ήθελε να μην αλλάξει κάτι ουσιαστικά στην Ελλάδα του 2018 και μέχρι να ξεκαθαρίσει τι θα ελέγχει ο ίδιος στην χώρα. Εμείς ως Έλληνες πολίτες θέλουμε άλλα πράγματα. Η ελληνική ελίτ, τι θέλει;

Ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα μυστήρια είναι η στάση των ΑΝΕΛ και του σημερινού αρχηγού του κόμματος, του Πάνου του Καμμένου. Θα ρίξει την κυβέρνηση ο Πάνος; Θα συμπεριληφθεί στις επόμενες εκλογές στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ; Θα κάνει κόμμα με τον Σαββίδη; Θα πάει μοναχός στο Άγιο Όρος; Μία ολόκληρη χώρα εξαρτάται από τους ΑΝΕΛ. Κι αυτό είναι το μόνο σίγουρο!

Οι φίλοι του καθεστώτος σπεύδουν να μιλήσουν για συναίνεση. Ότι αυτό θα πρέπει να γίνει για να μπορέσει η χώρα να ορθοποδήσει και να πάει μπροστά. Το σκεπτικό τους είναι ότι τώρα που ο πρόεδρος Αλέξης μας βγάζει από τα μνημόνια και δεν θα έχουμε την βοήθεια των δανειστών, χρειάζεται να βρούμε τον δικό μας δρόμο. Μιλάμε για μεγάλη κοροϊδία...

To Mega, το γνωστό βοθροκάναλο της διαπλοκής, έκλεισε. Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται. Κι ερωτώ! Ποιος θα αναδείξει τώρα τις ομορφιές του Πάνου για το Μακεδονικό; Που θα δω εγώ Πρετεντέρη; Ποιος θα με λυπηθεί εμένα τον νεοφιλελεύθερο; Νιώθω σαν σε γκούλαγκ με μόνο παράθυρο στην ζωή το βιβλίο του Γιάννη του Παπαθανασίου. Οι μέτοχοι, πάντως, έδειξαν χαρακτήρα. Όπως έκαναν πάντα!

Βρισκόμαστε στον ένατο χρόνο της κρίσης. Οι δεκαοκτάχρονοι δεν θυμούνται καν πως ήταν η ζωή πριν τα μνημόνια. Αλλά και οι παλαιότεροι έχουν ξεχάσει τι σημαίνει να έρχεται το Πάσχα και να σου προσφέρει η τράπεζα ταξίδι στο Παρίσι και ψήσιμο του οβελία στον Πύργο του Άιφελ με διακοποδάνεια. Η επιστροφή στην κανονικότητα είναι ένα αφήγημα που δεν έχει την παραμικρή αξία.