Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης είναι ο άνθρωπος-κλειδί για όσους θέλουν να ανοίξουν τη μεγάλη πύλη του περιβάλλοντος του Αντώνη Σαμαρά. Αυτό τουλάχιστον λέει η μυθολογία. Σωστό ή λάθος, το αγόρασε, πάντως, ο μασκοφόρος μάρτυρας της Novartis. Κάνει όμως ένα μοιραίο λάθος που αποκαλύπτει το φαιδρό του πράγματος.
Ο μάρτυρας, λοιπόν, λέει ότι ο αντιπρόεδρος της Novartis συναντήθηκε με τον κ. Χρύσανθο Λαζαρίδη για να επηρεάσει την απόφαση του τότε πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Ο ανακριτής ρωτάει τον μάρτυρα που έγινε το ραντεβού. Και ο μάρτυρας απαντάει ότι έγινε στο γραφείο του Χρύσανθου Λαζαρίδη, στη Λεωφόρο Αθηνών 110. Το πρόβλημα είναι ότι στη Λεωφόρο Αθηνών 110 δεν είναι το γραφείο του Χρύσανθου Λαζαρίδη, αλλά του Σωκράτη Λαζαρίδη, του προέδρου του Χρηματιστηρίου. Διότι, κύριε πρόεδρε, κύριοι ένορκοι, κύριε Πολάκη, στη Λεωφόρο Αθηνών στον αριθμό 110 βρίσκεται το Χρηματιστήριο Αθηνών.
Τέτοιο λάθος; Από έναν αξιόπιστο μάρτυρα; Από το Google ψωνίζουν τις διευθύνσεις. Και μην πει κάποιος ότι «ένα λάθος έγινε, δεν βαριέσαι αδελφέ». Δεν είναι ένα οποιοδήποτε λάθος. Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης ήταν ο σύμβουλος του Αντώνη Σαμαρά και ο Σωκράτης Λαζαρίδης ο πρόεδρος του Χρηματιστηρίου. Ποιον είδε ο αντιπρόεδρος της Novartis; Το βέβαιο είναι ότι η Novartis, δεν σκόπευε να εγκαταλείψει τα χρηματιστήρια του εξωτερικού για να εισάγει τις μετοχές της στο ελληνικό χρηματιστήριο.
Εκτός κι αν ο κ. Χρύσανθος Λαζαρίδης είχε κάποιο μυστικό γραφείο στα υπόγεια της Λεωφόρου Αθηνών 110 και έκανε εκεί τα μυστικά του ραντεβού. Αστεία πράγματα. Αστεία μεν, αλλά δείχνουν ένα πράγμα: Ούτε μια σκευωρία δεν μπορούν να στήσουν. Είναι παντελώς ανίκανοι ακόμη και γι'' αυτό. Ούτε τη σωστή διεύθυνση του γραφείου του Χρύσανθου δεν μπορούν να βρουν.
Πάντως όλες οι καταθέσεις είναι στο ίδιο μοτίβο: Κάποιος μου είπε, υποψιάζομαι, υποθέτω, κλπ. Η υπόθεση της Novartis, σε ό,τι αφορά τα πολιτικά πρόσωπα έχει πολλά κενά. Ως προς τα πολιτικά πρόσωπα. Διότι αυτή η υπόθεση έχει πολλά σκέλη και δεν ισχυρίζεται κάποιος ότι δεν υπάρχει οσμή σκανδάλου. Το πώς προωθούσε η εταιρεία τα φάρμακά της, όπως και όλες οι άλλες εταιρείες, είναι ένα τεράστιο θέμα συζήτησης. Προσωπικά θυμάμαι να έχω γράψει άπειρες φορές στο παρελθόν για τη φαρμακευτική δαπάνη και για την ανάγκη χρήσης των γενόσημων. Άλλους δεν θυμάμαι.
Όταν όμως κρεμάς στα μανταλάκια με τέτοια προχειρότητα δύο πρώην πρωθυπουργούς και συνολικά δέκα πολιτικούς, τότε υπάρχει πρόβλημα. Εκτός κι αν έχεις αποδείξεις! Αν αυτές οι αποδείξεις, όμως, είναι οι μαρτυρίες τύπου «του γραφείου του Χρύσανθου Λαζαρίδη», τότε... Ακόμη κι αν υπήρχε ένας εξ αυτών που θα έπρεπε να ερευνηθεί περαιτέρω η πιθανή εμπλοκή του στο σκάνδαλο, στην πράξη αθωώνεται λόγω της σκευωρίας σε βάρος των υπολοίπων.
Αλλά τι περιμένει κανείς από μία κυβέρνηση που τα μέλη της ομολογούν ότι γνωρίζουν τους μασκοφόρους; Ότι γνώριζαν στοιχεία της δικογραφίας πριν αυτή φτάσει στη Βουλή; Η κυρία Μπαζιάνα είχε πει ότι έχουν την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία. Μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσει. Και οι φίλοι μας οι Ευρωπαίοι να χαίρονται το πολιτικό αδελφάκι των Πολωνών και των Ούγγρων. Αυτοί τον στηρίζουν, αυτοί του έδωσαν τον αέρα να γίνει ο Μαδούρο της Μεσογείου!
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
