Σιγά το πράγμα! Για ένα όνομα κάνουμε έτσι; Να τους το δώσουμε να τελειώνουμε! Αυτό λένε αρκετοί φίλοι και φίλες. Κι η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη αναρωτήθηκε πως θα λέμε τους κατοίκους του γειτονικού κρατιδίου, όταν όλοι τους λένε Μακεδόνες. Το πλέον εντυπωσιακό ήταν η παρέμβαση των αδελφών Κυπρίων. Αρχικά ο Αρχιεπίσκοπος και εν συνεχεία ο Πρόεδρος. Ειδικά ο κ. Αναστασιάδης ήταν μία σκέτη απόλαυση. Είπε, ας λύσουν τα Σκόπια το αλυτρωτικό κι ας λέγονται και Βόρεια Ελλάδα. Ένα όνομα είναι σύντροφοι και συντρόφισσες. Ας το δώσουμε, λοιπόν, να πάει στο διάολο!
Κι εν πάση περιπτώσει, τι σόι φιλελεύθεροι είμαστε αν δεν αφήνουμε τους «Μακεδόνες» να λέγονται «Μακεδόνες»; Αυτό ειδικά το τελευταίο επιχείρημα με έχει κάνει σκουπίδι. Με έχει σμπαραλιάσει. Διότι οι φίλοι και οι φίλες αναγνωρίζουν το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού του γείτονα, αλλά όχι το δικό μου δικαίωμα να μην το αποδεχτώ. Σαν να λέμε «σκάσε και υπέγραψε» ένα πράγμα.
Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Ο εθνικισμός του Φράγκου είναι ενοχλητικός. Κι επικίνδυνος, θα συμπλήρωνα. Αλλά στο όνομα της αποκήρυξής του, δεν μπορούμε να πέσουμε στην παγίδα να στηρίξουμε τον εθνικισμό της άλλης πλευράς.
Γίνονται, λέει, βήματα από την άλλη πλευρά. Και ποια είναι αυτή η άλλη πλευρά; Εκείνοι που πιστεύουν ότι είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, εκείνοι που υποστηρίζουν ότι είναι συγγενείς με τους Βούλγαρους, οι Αλβανοί, οι Ρομά; Ποιοι; Σίγουρα όλοι αυτοί δεν είναι Μακεδόνες, υπό την έννοια του Έθνους. Είναι κάτοικοι ενός κομματιού μιας μεγάλης γεωγραφικής περιφέρειας που λέγεται Μακεδονία. Αυτό δεν τους κάνει κληρονόμους του Μεγάλου Αλεξάνδρου και δεν τους επιτρέπει να έχουν βλέψεις να κάνουν την Θεσσαλονίκη πρωτεύουσα του κράτους τους.
Το όνομα, λοιπόν, δεν είναι το πρωτεύον. Αλλά και πάλι μας νοιάζει, κύριε Αναστασιάδη, να μην λέγονται Βόρεια Ελλάδα. Ωστόσο, έχουμε λόγους να αναρωτιόμαστε προς τι αυτή η τόσο ασφυκτική «πίεση».
Να βρούμε μία συμφωνία. Αλλά δεν θα πεθάνουμε κιόλας αν δεν βρούμε. Και σε κάθε περίπτωση η συμφωνία αυτή θα πρέπει να είναι στο πλαίσιο της κοινής λογικής.
Οι κάτοικοι αυτής της χώρας θα μπορούσαν να είναι οι πιο ευτυχισμένοι κάτοικοι των Βαλκανίων. Επειδή ακριβώς αποτελούνται από πολλά έθνη και μπορούν όλοι μαζί να κάνουν την υπέρβαση που χρειάζεται και να πετάξουν τους εθνικισμούς στον κάλαθο των αχρήστων. Αλλά αυτή τη δουλειά θα πρέπει να την κάνουν οι ίδιοι. Οι ίδιοι πρέπει να βρουν τρόπο να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους. Δεν θα τους βγάλουμε εμείς από την δύσκολη θέση, αναγνωρίζοντας μία κλεμμένη ταυτότητα, η οποία και τυχαίνει να έχει κλαπεί από εμάς!
Ας ξεπεζέψουν από το άλογο του εθνικισμού και του μεγαλοϊδεασμού και εμείς εδώ θα είμαστε για να συζητήσουμε.
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο της 26ης Ιανουαρίου
