Έχει τα περιθώρια η κυβέρνηση να κερδίσει χρόνο με νέες επιδοματικές πολιτικές και μέχρι να φτάσει το… ιππικό του Ταμείου; Η απάντηση είναι πως όχι! Δεν υπάρχουν άλλα χρήματα. Κι ένα ακόμη πρόβλημα είναι ότι πολλοί υπουργοί έχουν κακομάθει ξοδεύοντας χρήματα που στην πραγματικότητα δεν τα έχουμε και θα πρέπει να θυμηθούν λέξεις ξεχασμένες στο λεξιλόγιό τους, όπως το «όχι». Δύσκολη άσκηση και μάλιστα όσο πλησιάζουμε σε εκλογές.

Ο επιχειρηματικός κόσμος δεν αγαπάει τις εκπλήξεις τύπου 2015. Θέλει μία σχετική πολιτική ομαλότητα και κυβερνήσεις που να αγαπούν την επιχειρηματικότητα. Κι ενώ το θέμα φαίνεται να έχει κλείσει από τα δεξιά, το ζητούμενο πλέον είναι οι εξελίξεις στην αριστερά. Κι επειδή δεν υπάρχει σώφρων άνθρωπος που να πιστεύει ότι ο Καρανίκας θα μπορούσε να γίνει ο σημαιοφόρος της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα, ο κλήρος πέφτει στο ΚΙΝΑΛ.

Φίλοι σόρταραν την μετοχή της Tesla, θεωρώντας ότι η εκτόξευσή της στα 824 δολάρια (υψηλό 884,49) είναι εξωπραγματική. Κάποιοι απ' αυτούς (λίγο πιο βιαστικοί) είχαν ποντάρει στην πτώση της μετοχής νωρίτερα, από τα 600 δολάρια και ήδη μετρούν μεγάλες απώλειες. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάποια στιγμή θα δικαιωθούν. Ως προς την ιδέα. Άλλωστε το μόνο βέβαιο είναι ο θάνατος. Το ερώτημα σε όλα είναι το timing. Ψάξτε να βρείτε αναλογίες στην πολιτική!

Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης διεκδικούσε τις εσωκομματικές εκλογές στην ΝΔ, ελάχιστοι άνθρωποι πίστευαν στην νίκη του. Κι όταν ακόμη κέρδισε, πολλοί στο κόμμα εξακολουθούσαν να δίνουν αναφορά στον υπουργό της καρδιάς τους, Δημήτρη Παπαγγελόπουλο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κέρδισε όλες αυτές τις αντιξοότητες και σήμερα είναι Πρωθυπουργός και η πιο ισχυρή ελπίδα της χώρας για ένα καλύτερο μέλλον. Αυτό που τον χωρίζει από την απόλυτη επιτυχία είναι μία ακόμη μεγάλη εκλογική νίκη.

Όταν χαρακτήρισα τη Νίκη Κεραμέως «μεγάλη απογοήτευση» για τον φιλελεύθερο χώρο, πίστευα και την τελευταία λέξη που άφησα να διαφύγει από την … δηλητηριώδη γραφίδα. Και τώρα που θα σας πω ότι η Νίκη Κεραμέως έκανε χτες μεταρρυθμιστικά άλματα, το πιστεύω, επίσης, ακράδαντα. Μπορεί να συμβαίνουν και τα δύο; Ασφαλώς! Την πρώτη περίοδο είχαμε μία άτολμη Νίκη. Τώρα έχουμε μία Νίκη αποφασισμένη να προχωρήσει, ακόμη κι αν χάσει. Αυτή την Νίκη θέλουμε!

Ένα από τα άλυτα μυστήρια του πολιτικού σύμπαντος είναι πώς η Φώφη Γεννηματά εξακολουθεί να είναι η αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Ή πώς ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι η ηγέτιδα δύναμη της κεντροαριστεράς. Όσο η Φώφη Γεννηματά ακολουθεί πολιτικές του τύπου «καλύτερα πρώτοι στο χωριό», το ΚΙΝΑΛ θα είναι τελευταίο στην πόλη. Μετά τον Βαγγέλη Βενιζέλο ήρθε η ώρα του Ανδρέα Λοβέρδου. Ή αλλιώς, να γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κερδίσει εύκολα άλλη μία τετραετία.

Στις χολιγουντιανές ταινίες καταστροφής οι υπεύθυνοι για την σωτηρία της ανθρωπότητας έχουν ένα σχέδιο: Μία υπόγεια πόλη, μία κιβωτό, κάτι τέλος πάντων. Με τον εμβολιασμό για τον κορονοϊό όλοι είχαν την δυνατότητα να νιώσουν ότι έχουν θέση στην σύγχρονη Κιβωτό. Αλλά δεν συμβαίνει έτσι. Ειδικά οι έχοντες υποκείμενα νοσήματα νιώθουν σαν να τους άφησαν επίτηδες έξω από το τραίνο. Και είναι άδικο για μια κυβέρνηση που έχει προσπαθήσει πολύ! 

Ο χρόνος που απαιτείται για να μεταβιβάσει κάποιος ένα ακίνητο στην Ελλάδα σήμερα ξεκινάει από τους τρεις μήνες και φτάνει τους έξι και τους οκτώ μήνες. Ένα βουνό γραφειοκρατίας περιμένει να εξοντώσει αγοραστές και πωλητές, καθιστώντας, επί της ουσίας, απαγορευτικές τις αγοραπωλησίες. Το χάλι που επικρατεί στην κτηματαγορά, με ξεκάθαρη ευθύνη της κυβέρνησης και των φορολογικών αρχών, αποτελεί ένα σαφές μήνυμα προς την διεθνή επενδυτική κοινότητα: Go away!

Και να ήθελε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να «γεμίσει» την κυβέρνησή του με αμιγώς φιλελεύθερους πολιτικούς, δεν θα μπορούσε, καθώς η Νέα Δημοκρατία είναι ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα. Ωστόσο, ο αρχηγός του κόμματος εφαρμόζει φιλελεύθερες πολιτικές, επειδή γι' αυτό τον λόγο εκλέχτηκε. Το φιλελεύθερο Κέντρο νιώθει δικαιωμένο για την επιλογή του. Κι αυτό κάνει πανίσχυρο τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Επειδή εκφράζει και τον κόσμο πέραν της Δεξιάς.

Η χολέρα (γνωστή και ως Πτέρος ή Επιδημική χολέρα) είναι ένα νόσημα που προκαλείται από το βακτήριο Δονάκιο της χολέρας (Vibrio cholerae). Το 1854 η χολέρα σκότωσε στην Αθήνα και στον Πειραιά 3000 άτομα. Η εκκλησία πίστευε ότι η χολέρα ήταν συνέπεια της απομάκρυνσης του ανθρώπου από τον λόγο του Θεού και συνέστησε μετάνοιες, λιτανείες και προσευχές. Οποιαδήποτε ομοιότητα με σύγχρονα γεγονότα και πρόσωπα είναι συμπτωματική.

Η πιο σημαντική κίνηση του ανασχηματισμού ήταν εκείνη του Θοδωρή Λιβάνιου στο Μαξίμου. Όλα τα άλλα ήταν το απαραίτητο ντεκόρ που στολίζει την σκηνή. Διότι ο Θοδωρής ξέρει να κάνει εκλογές. Το καλό για τον Κυριάκο είναι ότι δεν έχει αντίπαλο. Το κακό για την αντιπολίτευση είναι ότι οι όποιες απόπειρες ανασυγκρότησης γίνονται αυτή την στιγμή θα χαθούν στην μετάφραση. Κι επιπλέον, δεν υπάρχει … χρόνος.

Ο ανασχηματισμός είναι έτσι ή αλλιώς μία κορυφαία πολιτική πράξη, η οποία όμως πήρε χολιγουντιανές διαστάσεις επί των ημερών του Ανδρέα Παπανδρέου. Τι να πρωτοθυμηθούμε από τους… δομικούς ανασχηματισμούς του Ανδρέα; Το «έγραψες ιστορία» προς τον Αντώνη Τρίτση; Πάντως, οι σωστοί… Παπανδρεϊκής έμπνευσης ανασχηματισμοί απαιτούν σε κάθε περίπτωση και τα σωστά υλικά. Μία τουλάχιστον θυσία, κάποια νέα πρόσωπα και πολλές καραμπόλες!

Υπάρχει, άραγε, ελπίδα; Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σκέπτεται ανασχηματισμό της κυβερνήσεως και όχι της κοινοβουλευτικής ομάδας. Η Γιάννα Αγγελοπούλου παύλα Δασκαλάκη εξακολουθεί να θέλει να στήσει ρωμαϊκές φιέστες ανά την επικράτεια εν μέσω πανδημίας και ο Αλέξης ο Τσίπρας εξακολουθεί να είναι ο ηγέτης της… κεντροαριστεράς. Από την εικόνα λείπει ο Πάνος ο Καμμένος, να απειλεί να το κάνει Κούγκι. Δεν υπάρχει ελπίδα…

Αυτό που λείπει από την ελληνική Οικονομία είναι το μέγεθος. Έρχονται εδώ τα μεγάλα funds του εξωτερικού για να αγοράσουν αξίες και φεύγουν άπραγα, επειδή η αγορά δεν μπορεί να τους ικανοποιήσει. Πέντε – δέκα μεγάλες εταιρείες δεν μπορούν να προσφέρουν «βάθος». Δεν μπορούν όλοι να αγοράσουν ΟΤΕ, ΟΠΑΠ, Βιοχάλκο, ΔΕΗ, ΓΕΚ και Μυτιληναίο. Κι εδώ έρχεται ο ρόλος του Χρηματιστηρίου. Νέα προϊόντα, νέες εισαγωγές, νέα πνοή. 

Αν κανείς αναζητά μεγάλες ευκαιρίες στο ελληνικό χρηματιστήριο, έχει αργήσει οκτώ χρόνια. Το 2012 και υπό τον φόβο της μεγάλης χρεοκοπίας οι επενδυτές πετάγανε τα χρυσαφικά στην λάσπη. Κάπως έτσι ο ΟΤΕ έκανε τότε στο ταμπλό 1 ευρώ! Το 2020 αγοράζει κανείς την προοπτική μιας οικονομίας που μπορεί να «απογειωθεί». Θα συμβεί; Οι πιθανότητες είναι υπέρ του «ναι». Βεβαιότητα δεν υπάρχει πέραν εκείνης του θανάτου… 

Η «προοδευτική διακυβέρνηση» είναι η λογική συνέχεια του «αντιδεξιού μετώπου» και εμφανίζεται σήμερα ως μια προσπάθεια ανασύστασης του χώρου της κεντροαριστεράς. Το ενδιαφέρον είναι ότι στη συζήτηση αυτή μπαίνει ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, αναγνωρίζοντας έτσι εμμέσως πλην σαφώς το αδιέξοδο στις πολικές επιλογές του. Το γεγονός ότι της πρωτοβουλίας ηγείται ο Γιώργος Παπανδρέου, είναι κάτι που δεν ξενίζει. Οι έκπτωτοι βασιλείς πάντα αναζητούν έναν τρόπο για να επιστρέψουν στον θρόνο.

Πολύ ωραίος τίτλος αυτό «το liberal.gr κοιτάζει στο μέλλον». Και μαζί ένα τεράστιο «τίποτα». Ένα μέσο ενημέρωσης, λοιπόν, κοιτάζει στο μέλλον! Τι πρωτότυπο! Αλλά μαζί και πολύ αληθινό. Για τη δική μας περίπτωση. Επειδή μια εταιρεία πρέπει να έχει δομές, αν και εφόσον θέλει να έχει μέλλον. Το liberal.gr ήταν μέχρι σήμερα «προσωποπαγές». Ταυτισμένο με τον έναν ή τον άλλον τρόπο με μένα.

Τους κατηγόρησαν για το μεγαλύτερο οικονομικό σκάνδαλο στην χώρα. Και τι έκαναν οι άνθρωποι; Για να διασκεδάσουν την στεναχώρια τους πήραν το ελικόπτερο, όπως κάποιος άλλος κοινός θνητός θα έπαιρνε το αυτοκίνητό του και πήγαν για ούζο στον Βόλο. Προφανώς αγαπούν το αυθεντικό. Ουζάκι στην Ν. Ιωνία του Βόλου και όχι στα προσφυγικά της Αθήνας. Στην καμπίνα του ελικοπτέρου τους συντρόφευε η απεριόριστη συμπαράσταση των συντρόφων υπουργών. 

Την ημέρα που έγινε γνωστό το σκάνδαλο της Folli Follie έμπειροι χρηματιστηριακοί παράγοντες ήταν συγκεντρωμένοι σε συνεδρίαση του Συνεγγυητικού. Έτυχε!  Οι παράγοντες αυτοί, λοιπόν, ζήτησαν από τον τότε Πρόεδρο της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς να πάρει θέση για τα γεγονότα. Κι εκείνος προτίμησε την επομένη να αναχωρήσει με την σύζυγό του για ένα… επαγγελματικό ταξίδι. Μιλάμε για το μεγαλύτερο σκάνδαλο από την εποχή του Κοσκωτά! Θα ασχοληθεί κάποιος σοβαρά;

Υπάρχουν δύο ενδεχόμενα: Το ένα είναι ο εμβολιασμός να φέρει την άρση της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης. Σε αυτή την περίπτωση πάμε σε ανασχηματισμό και κάτω από ορισμένες συνθήκες ακόμη και σε εκλογές. Η δεύτερη περίπτωση είναι η κρίση να φτάσει μέχρι και τον Απρίλιο, οπότε η κατάσταση αναμένεται να γίνει ιδιαίτερα δύσκολη για τα οικονομικά της χώρας. Σε αυτή την περίπτωση τα ανοικτά θέματα πολλά και οι επιλογές περιορισμένες.

Δεν θυμάμαι ποτέ άλλοτε μια κεντροδεξιά κυβέρνηση τόσο ισχυρή όσο η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Σαρώνει σε όλες τις δημοσκοπήσεις, έχοντας αντιμετωπίσει μέσα σε λίγους μήνες τις μεγαλύτερες κρίσεις που έχει περάσει η χώρα συσσωρευμένα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Κι όμως! Οι φίλοι της Παράταξης δεν είναι … ευχαριστημένοι! Όλο και κάτι τους φταίει. Από την άλλη, αυτό ξεχωρίζει τους φιλελεύθερους ανθρώπους από τους Αριστερούς! Και δεν το αλλάζουμε με τίποτε! 

Το 2015 η προοπτική του μεγάλου συνασπισμού «σκόνταψε» στην εκλογή Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ. Θα είχε συμβεί! Ήταν ένα σχέδιο που είχε δοκιμαστεί και με την κυβέρνηση Παπαδήμου και είχε την αμέριστη υποστήριξη των Γερμανών. Πίσω από αυτό κρυβότανε μία «αλήθεια»: Μόνο ένας «μεγάλος συνασπισμός» θα μπορούσε να διαχειριστεί τότε την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και μία «συμφωνία πακέτο» με την Τουρκία. 

Αν κάτι τρομάζει περισσότερο από την δικτατορία των μετρίων, είναι η δημοκρατία των αρίστων. Μετά από τη διαχείριση του αριθμού «9» εν μέσω πανδημίας, αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντικό ήταν το λάθος του «μη ανασχηματισμού» το καλοκαίρι. Δεν γνωρίζουμε ποιος εξίσωσε το οικογενειακό γεύμα των 9 με το εκκλησίασμα των 9, αλλά εν τέλη ανασχηματισμός και εμβολιασμός κάνουν καλή ρίμα! Είναι φανερό ότι το πλήρωμα έχει κουραστεί και ότι χρειάζεται νέο αίμα.

Υπάρχει ζωή μετά θάνατον; Πρώτον, δεν το γνωρίζω. Δεύτερον, δεν έχει γυρίσει κάποιος από τον άλλο κόσμο για να μας πει τι υπάρχει. Και τρίτον, δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε σε κάποιον να πιστέψει ή να μην πιστέψει. Εκείνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να παρακινήσουμε τους ευσεβείς ταλιμπάν της Ορθοδοξίας να κάνουν το αγροτικό τους στους θαλάμους των ΜΕΘ. Κι ύστερα συζητάμε για τον ιό! Σταματήστε αθεόφοβοι να παίζετε με τις ζωές των ανθρώπων.