Αν κανείς αναζητά μεγάλες ευκαιρίες στο ελληνικό χρηματιστήριο, έχει αργήσει οκτώ χρόνια. Το 2012 και υπό τον φόβο της μεγάλης χρεοκοπίας οι επενδυτές πετάγανε τα χρυσαφικά στην λάσπη. Κάπως έτσι ο ΟΤΕ έκανε τότε στο ταμπλό 1 ευρώ! Το 2020 αγοράζει κανείς την προοπτική μιας οικονομίας που μπορεί να «απογειωθεί». Θα συμβεί; Οι πιθανότητες είναι υπέρ του «ναι». Βεβαιότητα δεν υπάρχει πέραν εκείνης του θανάτου…
Το χρηματιστήριο δεν είναι φούσκα, αλλά δεν είναι και τζάμπα. Οι μεγάλες ευκαιρίες ανήκουν στο παρελθόν. Κι όχι μόνο στο 2012. Πριν λίγους μήνες, για παράδειγμα, η μετοχή της ΔΕΗ ήταν κοντά 1,5 ευρώ. Και σήμερα 7,5. Όπως και να το κάνεις δεν αισθάνεται κανείς ότι ψωνίζει από το πανέρι…
Λένε ότι η χρηματιστηριακή αγορά προεξοφλεί τις εξελίξεις στην Οικονομία. Αυτό δεν συμβαίνει στο ρηχό ελληνικό χρηματιστήριο. Ναι μεν οι τιμές δεν είναι εκείνες που θα ήθελε ένας κυνηγός ευκαιριών, αλλά αν η Οικονομία κάνει το μεγάλο άλμα, τότε οι μετοχές θα δικαιούνται μιας καλύτερης αποτίμησης. Επειδή ακριβώς οι εταιρείες θα έχουν μερίδιο από την αύξηση του ΑΕΠ.
Αυτό που συμβαίνει πάντως σήμερα είναι ότι η πραγματική Οικονομία προηγείται του Χρηματιστηρίου. Το Χρηματιστήριο δεν λειτουργεί ως προεξοφλητικός μηχανισμός, αλλά ως παρατηρητής των εξελίξεων στην Οικονομία. Δεν είναι φυσιολογικό. Η αγορά μας οφείλει μια σημαντική κίνηση. Μέχρι αυτή να εκδηλωθεί (κι αν εκδηλωθεί) δεν μπορεί κάποιος να μιλάει για φούσκα. Όχι, η σημερινή αποτίμηση δεν είναι φούσκα σε καμία περίπτωση. Μπορεί να έχει κάνει κάποιους να θυμώσουν που δεν έχουν ψωνίσει στα χαμηλά, αλλά αυτό δεν έχει σχέση με θεωρίες περί φούσκας. Από την άλλη, αν η αγορά ανέβει κι άλλο, μπορούν να προσδοκούν στην πτώση του καπιταλισμού…
Κατά πάσα πιθανότητα η αγορά είναι στην αρχή μιας κίνησης. Την ίδια ώρα, όμως, έχει έναν μεγάλο αντίπαλο: Τις υψηλές αποτιμήσεις στα διεθνή χρηματιστήρια. Μπορεί εμείς ελέω του Αλέξη του διαπραγματευτή να μην ζήσαμε αυτά που έζησαν οι επενδυτές στο εξωτερικό, αλλά αυτό είναι δικό μας φταίξιμο και όχι δικό τους. Υπάρχει, λοιπόν, πάντα ο κίνδυνος την ώρα που εμείς αποφασίσουμε να βγούμε στο παζάρι να πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας. Βλέπετε, στις αγορές δεν υπάρχει επετηρίδα, για να δικαιούνται την είσοδό τους στον Παράδεισο εκείνοι που δεν τον έχουν επισκεφτεί. Όποιος προλάβει είναι. Και στο πάνω και στο κάτω!
Θανάσης Μαυρίδης
