Η στρατηγική αναβάθμιση των σχέσεων Ελλάδας και Γαλλίας με τις φρεγάτες και τις κορβέτες που θα ενταχθούν στο ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό και την υπογραφή της αμυντικής συμφωνίας έχει πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης. Η υποδοχή που επιφύλαξαν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης για τη ναυτική ενίσχυση της Ελλάδας δείχνει το πρώτο προφανές αποτέλεσμα των ελληνογαλλικών συμφωνιών.

Τα αποτελέσματα της εκλογικής αναμέτρησης ακολουθεί η πολύ κρίσιμη περίοδος της διαπραγμάτευσης για τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης. Τα εκλογικά δεδομένα δίνουν ένα στιβαρό προβάδισμα στη δυναμική του Όλαφ Σολτς, αλλά οι Χριστιανοδημοκράτες δεν έχουν πει την τελευταία τους κουβέντα, ενώ Πράσινοι και Φιλελεύθεροι σχεδιάζουν να αιφνιδιάσουν με τον σχηματισμό ενός μίνι-μπλοκ.

Ο θριαμβευτής Όλαφ Σολτς μοιάζει να είναι εκείνος που θα επιβάλει τον ρυθμό των διαπραγματεύσεων μετά από τις χθεσινές εκλογές. Η επιτυχία των σοσιαλδημοκρατών μεγεθύνεται αν αναλογιστεί κάποιος από πόσο χαμηλή βάση ξεκινούσε. Οι σοσιαλδημοκράτες μοιάζουν να έχουν βρει τον φυσικό κυβερνητικό τους εταίρο στο πρόσωπο των Πρασίνων, έχοντας επιτύχει κάποιες προγραμματικές συγκλίσεις.

Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα δείχνουν την εξασθένηση των γιγάντων της γερμανικής πολιτικής σκηνής και τον πολυκερματισμό της θεσμικής εκπροσώπησης. Στη περίπτωση των Πρασίνων, ο ρυθμιστικός τους ρόλος είναι δεδομένος, παρά τη διάψευση των προσδοκιών τους για πολύ υψηλότερα ποσοστά. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τους Φιλελευθέρους του FDP.

Η θεαματική ρευστότητα της γερμανικής προεκλογικής περιόδου αναμένεται να έχει αντίκτυπο στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, αλλά και ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Φυσικά, το ενδεχόμενο απασχολεί τις μεγάλες δυνάμεις καθώς οι πιθανές αλλαγές μπορεί να έχουν σημαντικές συνέπειες.

Το Κάιρο προσέχει ιδιαίτερα τις συνέπειες από την επανέναρξη των συνομιλιών με την Άγκυρα, καθώς είναι βέβαιο πως δεν έχει περάσει απαρατήρητη στην Αθήνα. Η καταδίκη της τουρκικής προκλητικότητας από τον Αιγύπτιο Υπουργό Εξωτερικών, Σάμεχ Σούκρι στη συνάντηση του Έλληνα ομολόγου του Νίκο Δένδια στη Νέα Υόρκη είχε στόχο να παρέχει διαβεβαιώσεις για την αιγυπτιακή στάση.

Ο Τζο Μπάιντεν θύμισε σε όλο τον κόσμο την αισιοδοξία που είχε φέρει η εκλογή του στον προεδρικό θώκο των Ηνωμένων Πολιτειών. Από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών άφησε πίσω τις πολύ δύσκολες τελευταίες εβδομάδες, κοιτώντας στον ορίζοντα της επόμενης δεκαετίας. Βέβαια, πλέον έθεσε τον πήχη πολύ ψηλά.

Ο απότοκος της τριμερούς συμφωνίας μεταξύ ΗΠΑ, Μεγάλης Βρετανίας και Αυστραλίας ακόμα μονοπωλεί τη διεθνή σκηνή, απειλώντας να τορπιλίσει τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, που είχε προετοιμαστεί σε εντελώς διαφορετικό πλαίσιο. Η Γαλλία ωστόσο θεωρεί πως μία μείζονα αντίδραση στην AUKUS απαιτείται με κάθε δυνατό τρόπο.

Οι τελευταίες μέρες της καγκελαρίου που σημάδεψε μία ολόκληρη εποχή της Ευρώπης, από την οικονομική κρίση μέχρι τη μεγάλη αύξηση των μεταναστευτικών ροών είναι ο προθάλαμος για μία νέα περίοδο της Ευρώπης. Πλέον η Ευρώπη βαδίζει σε νέα, άγνωστα μονοπάτια, ειδικά μετά το συναινετικό αλλά έντονο διαζύγιο με τη Μεγάλη Βρετανία στα οποία η χώρα μας θα περπατήσει.

Ο νέος κόσμος που αναδύεται μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του κορονοϊού απεικονίζεται συμβολικά στην πυρηνική συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ, Μεγάλης Βρετανίας και Αυστραλίας. Διπλές συνεννοήσεις, οικονομικές ανατροπές, διπλωματικά αντίποινα και στο βάθος το ακανθώδες θέμα της πυρηνικής ενέργειας, το οποίο άλλωστε αγγίζει και τη χώρα μας.

Η αυξανόμενη επέκταση της κινεζικής επιρροής αποτέλεσε ένα βασικό κίνητρο της τριμερούς συμφωνίας για την προμήθεια πυρηνικών υποβρύχιων στην Αυστραλία από τις ΗΠΑ και Μεγάλη Βρετανία. Βέβαια, το Πεκίνο δεν έχει πει την τελευταία του λέξη κι αναμένεται να απαντήσει, ίσως κι όχι αναλόγως. Από τη πλευρά τους, οι αγγλοσαξωνικές δυνάμεις προετοιμάζονται για κάθε ενδεχόμενο.

Η επιστροφή του Ιράν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για το πυρηνικό του πρόγραμμα την ύστατη ώρα έφερε κάποια ελπίδα. Ωστόσο, ο ορισμός ενός σκληροπυρηνικού αρμόδιου για τις διαπραγματεύσεις, όπως διαφαίνεται από την Τεχεράνη και η πρόοδος του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος δείχνουν πως θα υπάρχουν εξελίξεις πριν τις συναντήσεις στη Βιέννη.

Η συμφωνία ΗΠΑ - Μεγάλης Βρετανίας για προμήθεια πυραυλοκίνητων υποβρυχίων στην Αυστραλία αλλάζει τον χάρτη στον τομέα της ασφάλειας. Η Κίνα βέβαια φαντάζει ως ο βασικός στόχος της αναδυόμενης συμμαχίας, παρά την προσπάθεια των τριών να μην αναφερθεί το όνομα της. Ωστόσο, το διακύβευμα είναι μεγαλύτερο. Η αντίδραση της Γαλλίας το αποδεικνύει.

Ενώ το σκοταδιστικό καθεστώς των Ταλιμπάν ανακοίνωσε την προσωρινή κυβέρνηση του, η ανθρωπιστική κρίση σε όλη τη χώρα επεκτείνεται. Η Δύση και κυρίως οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται στη δύσκολη θέση να πρέπει να πιέσουν τους Ταλιμπάν να σεβαστούν στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα και ταυτόχρονα να διαχειριστούν τις τραγικές συνέπειες του λιμού.

Η δήθεν μετριοπάθεια που διεκήρυτταν οι Ταλιμπάν με την επιστροφή τους στην εξουσία αρχίσει να γίνεται αισθητή με τις ανακοινώσεις για την εκπαίδευση των γυναικών. Η υποχρέωση να φορούν χιτζάμπ στα σχολεία επανέρχεται, όπως επίσης κι ο διαχωρισμός των φοιτητριών στα πανεπιστήμια. Παράλληλα, βέβαια φαίνεται πως γυναίκες δεν θα επιτρέπεται πλέον να συμμετέχουν στα αθλήματα.

Η αυταρχική στροφή που έχει πάρει το καθεστώς Ερντογάν στην Τουρκία και οι απόλυτες εξουσίες που έχει συγκεντρώσει στα χέρια του ο Τούρκος ηγέτης, καθιστά πιθανή την απώλεια της εξουσίας, μόνο για βιολογικούς λόγους ή από κάποιο αναπάντεχο γεγονός. Η φημολογούμενη χειροτέρευση της υγείας του οπότε έχει γεννήσει πολλά σενάρια, καθώς η προσωπολατρεία που καλλιεργείται στα ΜΜΕ αλλά και στο σύνολο του πολιτικού συστήματος καθιστά τον Πρόεδρο της Τουρκίας ουσιαστικά αναντικατάστατο για το καθεστώς.

Η τελική ευθεία των γερμανικών εκλογών βρίσκει τους σοσιαλδημοκράτες να οδηγούν την κούρσα, σε μία απρόβλεπτη εξέλιξη. Ωστόσο το διακύβευμα παραμένει ο κυβερνητικός συνασπισμός που θα σχηματιστεί την επαύριο των εκλογών. Θα είναι στα χρώματα της σημαίας της Κένυας, θα θυμίζει φανάρι, ή όπως προειδοποιεί η Άνγκελα Μέρκελ, ένα κοκκινοπράσινο λάβαρο;

Μετά από 13 μήνες διαπραγματεύσεων, ο σχηματισμός μίας κυβέρνησης με τεχνοκρατικό προσανατολισμό προσφέρει μία ελπίδα στο οικονομικό δράμα του Λιβάνου. Για τους Χριστιανούς στη χώρα, ωστόσο η κατάσταση παραμένει απελπιστική, με δραματικές επιπτώσεις, σε κοινωνικό αλλά και πολιτικό επίπεδο.

Η τρομοκρατική επίθεση στους Δίδυμους Πύργους των ΗΠΑ από την οργάνωση της Αλ-Κάιντα, που συγκλόνισε τον κόσμο όσο τίποτα άλλο, φαίνεται πολύ μακρινή σήμερα, ακριβώς 20 χρόνια μετά. Ωστόσο, επηρέασε ποικιλοτρόπως όλο τον κόσμο, τόσο σε πολιτικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και στην καθημερινότητα της Δύσης.

Η οικονομική βοήθεια της Κίνας προς τους Ταλιμπάν σπάει την οικονομική ασφυξία που επιχειρείται εναντίον του σκοταδιστικού καθεστώτος από τη διεθνή κοινότητα. Μία νέα συμμαχία γεννιέται, καθώς η γεωπολιτική πραγματικότητα και ο κυνισμός των διεθνών σχέσεων υπερβαίνει τις παλιές διαφορές μεταξύ Πεκίνου και Ταλιμπάν.

Η ανακήρυξη της προσωρινής κυβέρνησης των Ταλιμπάν περιλάμβανε πολλά διαβόητα στελέχη που κατηγορούνται για πολύνεκρα εγκλήματα, ακόμα κι από τον ΟΗΕ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επικηρύξει τόσο τον Υπουργό Εσωτερικών, αλλά και άλλους, για εκατομμύρια δολάρια. Όμως εκείνοι πλέον θα κυβερνούν το κράτος του Αφγανιστάν.

Η ανακοίνωση προσωρινής κυβέρνησης από τους Ταλιμπάν είναι η φυσική συνέπεια της απόλυτης κυριαρχίας τους, μετά την προέλαση προς κάθε περιφέρεια της χώρας. Όσοι περίμεναν κάτι διαφορετικό από τον σκληρό πυρήνα του φονταμενταλιστικού κινήματος, διαψεύστηκαν, με τους Ταλιμπάν να περιχαρακώνονται γύρω από την προσπάθεια εφαρμογής της Σαρία.

Οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που προσπαθούν αγωνιωδώς να ξεφύγουν από το Αφγανιστάν των Ταλιμπάν έχουν προκαλέσει κρίση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η διχογνωμία για την αντιμετώπιση του ζητήματος έχει προκαλέσει πολλές εντάσεις στο εσωτερικό της, δίχως ωστόσο να βρεθεί η λύση που απαιτείται.

Οι απροσδόκητες συνέπειες του εμφυλίου της Συρίας, σε συνδυασμό με τις ροές προσφύγων και μεταναστών στη Μεσόγειο, που κορυφώθηκαν μετά το 2013, έχουν μείνει χαραγμένες στη μνήμη της Δύσης. Τα εκατομμύρια των προσφύγων και μεταναστών που διέσχισαν τη Μεσόγειο συγκλόνισαν τη μεταναστευτική πολιτική όλων των χωρών. Όλες οι αναμνήσεις επανήλθαν με τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν.