Τα ταραχώδη τελευταία χρόνια που πέρασε η Ευρώπη ήταν μάλλον ακριβώς το αντίθετο από την χαρακτηριστική ηρεμία που η Άνγκελα Μέρκελ συνήθιζε να αντιμετωπίζει τα συνήθως απρόσμενα ζητήματα που προέκυπταν. Ο νέος κόσμος που αναδύεται μετά την αποχώρηση της ωστόσο θα χρειαστεί κάτι παραπάνω από τη στωική αντιμετώπιση των προκλήσεων που έρχονται.
Ήδη η Ευρώπη έφτασε σε μία απροσδόκητη επέκταση των δημοσιονομικών της δαπανών ώστε να αντιμετωπίσει την υγειονομική κρίση του κορoνοϊού και τις συνέπειες της πανδημίας. Οι αποφάσεις που θα παρθούν το επόμενο διάστημα θα χρειαστεί να λάβουν υπόψιν τα νέα δεδομένα βέβαια. Ήδη κι η χώρα μας αναμένεται να δεχθεί ένα τρομερό βάρος από τις ευρύτερες αυξήσεις των τιμών σε βασικά προϊόντα που προέρχεται από ένα σύνολο παραγόντων.
Από τη μία το Brexit φορτώνει τους Ευρωπαίους με μία δυναμική συστολής κι όχι επέκτασης, αλλά από την άλλη δίνει τη δυνατότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση να προχωρήσει την εμβάθυνση σε τομείς που φρέναρε λόγω των βρετανικών αντιδράσεων, στην εναρμόνιση της φορολογίας για παράδειγμα.
Βέβαια, η ρευστότητα της νέας διεθνούς πραγματικότητας σημαίνει την ανάγκη νέων πρωτοβουλιών αλλά και ad hoc συνεννοήσεων. H EUMED 9 με τη διακήρυξη της Αθήνας για την κλιματική αλλαγή και το περιβάλλον στη Μεσόγειο που υιοθετήθηκε από τη Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία και τις άλλες χώρες της περιοχής είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των ομαδοποιήσεων που πραγματοποιούνται για να αντιμετωπίσουν ειδικά θέματα.
Το περιβάλλον άλλωστε αναμένεται να αναδειχθεί ως μείζον ζήτημα το επόμενο διάστημα, τόσο λόγω της ανοιχτής σύγκρουσης μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών, όσο και τη δέσμευση των ευρωπαϊκών δυνάμεων για την εύρεση βιώσιμων λύσεων.
Η Γερμανία παραδοσιακά έδινε τον τόνο αλλά και καθόριζε τις εξελίξεις στην ήπειρο. Το Βερολίνο διατηρεί τη βαρύνουσα επιρροή του και στην περίοδο μετά από τις θυελλώδεις αλλαγές που προκάλεσε η παγκοσμίων διαστάσεων πανδημία. Βέβαια, οι προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει ο νέος ή η νέα καγκελάριος είναι σε πολλά επίπεδα διαφορετικές από το παρελθόν.
