Ο Τζο Μπάιντεν θύμισε σε όλο τον κόσμο την αισιοδοξία που είχε φέρει η εκλογή του στον προεδρικό θώκο των Ηνωμένων Πολιτειών. Από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών άφησε πίσω τις πολύ δύσκολες τελευταίες εβδομάδες, κοιτώντας στον ορίζοντα της επόμενης δεκαετίας. Βέβαια, πλέον έθεσε τον πήχη πολύ ψηλά.
Ο τρόπος της αποχώρησης των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν, η υπεράσπιση λανθασμένων επιλογών του παρελθόντος καθώς και η μεγαλεπίβολη συμφωνία για προμήθεια υποβρυχίων με πυρηνική τεχνολογία στην Αυστραλία στη θέση των γαλλικών, ήταν εντελώς ασύμβατα με τις αρχικές διακηρύξεις του Τζο Μπάιντεν. Η προσήλωση στις μονομερείς αποφάσεις έναντι της διεθνούς πολυμέρειας, καθώς και αυτού του τύπου οι συμφωνίες, ήταν περισσότερο χαρακτηριστικά της θητείας του προηγούμενου Αμερικανού προέδρου.
Οι προηγούμενες εβδομάδες έθεσαν πάντως σε αμφισβήτηση τις προθέσεις του Λευκού Οίκου να κάνει μία νέα αρχή, ακόμα και στις σχέσεις με τους στενότερους του εταίρους στην Ευρώπη. Η ομιλία στη Γενική Συνέλευση έδωσε έναν νέο ύφος όμως, τόσο σε σχέση με τη συνεργασία που δεσμεύθηκε να ακολουθεί, όσο και με τη σημασία που απέδωσε στον μείζον ζήτημα της εποχής μας, την υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος. Η υπόσχεση διεθνούς βοήθειας 11 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες προς στις αναπτυσσόμενες χώρες για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας κλιματικής κρίσης χρειάζεται να έχει συνέχεια.
Μία βασική επωδός του πάντως ενδέχεται να απασχολήσει το επόμενο διάστημα. Για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν βρίσκονται σε πόλεμο, δήλωσε ο Αμερικάνος πρόεδρος. Οι αναφορές στις νέες απειλές που θα πρέπει να αντιμετωπίσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες ουσιαστικά υπονοούν πως η Ουάσιγκτον είναι έτοιμη για στοχευμένα χτυπήματα όπου μπορεί, ώστε να αντιμετωπίσει εξτρεμιστικές οργανώσεις αλλά και υβριδικές απειλές σε όλο τον κόσμο. Επιπλέον, η υπόσχεση της παρεμπόδισης της Τεχεράνης να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, αν η διπλωματία πέσει στο κενό, διατηρεί τη σημασία της.
Βέβαια, ο Τζο Μπάιντεν είναι ο πλέον έμπειρος αρχηγός κράτους σε τέτοιες περιστάσεις, με δεκαετίες εμπειρίας στις διεθνείς σχέσεις, και γνωρίζει πως να απευθύνεται σε ένα τέτοιο κοινό με τρόπο πιστευτό. Θα δυσκολευτεί πολύ περισσότερο να πείσει τον Εμμανουέλ Μακρόν και άλλους ηγέτες να τον ακολουθήσουν. Η Γαλλία άλλωστε έφτασε να τον κατηγορήσει πως η συμπεριφορά του έχει ομοιότητες με εκείνη του Ντόναλντ Τραμπ. Ωστόσο, με την Άνγκελα Μέρκελ να αποχωρεί από την καγκελαρία, τον Μακρόν να χρειάζεται να έχει στραμμένο το βλέμμα στις εσωτερικές δυσκολίες, η Δύση κι ο κόσμος έχουν ανάγκη κάποιου που είναι αποφασισμένος να ηγηθεί.
