Είναι δυνατόν οι θιασώτες της αμεσοδημοκρατίας και των μαζικών κινημάτων να εχθρεύονται ρυθμίσεις που έχουν στόχο τη διεύρυνση της συμμετοχής για τη λήψη μιας συλλογικής απόφασης; Είναι δυνατόν να ενοχλεί κάποιον που δηλώνει αριστερός το ότι μια απόφαση για την άσκηση ενός δικαιώματος, όπως η απεργία, θα λαμβάνεται μαζικά;

Μετά από τόσες περιπέτειες και συζητήσεις, που έγιναν την προηγούμενη δεκαετία, είναι σαν να μην έχουμε μάθει τίποτα... Αυτό που δεν έχουμε ακόμα εμπεδώσει είναι ότι η επαγγελματική αποκατάσταση δεν περνάει από τις ανώτατες σπουδές, αλλά τις περισσότερες φορές μέσα από ένα καλό ΙΕΚ ή ένα ΤΕΙ, όπου οι νέοι και οι νέες μπορούν να εκπαιδευτούν και να μαθητεύσουν στα τεχνικά επαγγέλματα και στις υπηρεσίες που αυτά προσφέρουν.\r\n\r\n

Οι ‘Ελληνες δημοσιογράφοι συμβάλλουν στον έλεγχο της εκάστοτε κυβέρνησης με κριτική ανάλυση και αποκαλυπτικά ρεπορτάζ. Οι εφημερίδες της Αντιπολίτευσης το πολίτευμα υπηρετούν ακόμα και στις περιπτώσεις που υπηρετούν στρατηγικές των κομμάτων, ίσως και ειδεχθείς.

Η Μόρια είναι η απεικόνιση της αποτυχημένης διαχείρισης του προσφυγικού, του ελλείμματος ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, της απροθυμίας της διεθνούς κοινότητας να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με γενναιότητα, της ηθικής ανυποληψίας και των ρητορικών της άκρας δεξιάς που «ψηφολογούν» τοκίζοντας στο φόβο των ανθρώπων.

«Επιτέλους!». Πράγματι, αυτή είναι η λέξη που αναφωνεί όποιος διαβάζει το χθεσινό ρεπορτάζ της «Καθημερινής», σύμφωνα με το οποίο το Πανεπιστήμιο Αθηνών προχωρά στην ίδρυση και λειτουργία ξενόγλωσσων προγραμμάτων σπουδών στην Ιστορία και την Αρχαιολογία αλλά και στις Ορθόδοξες Σπουδές. Έλεος όμως! Είναι δυνατόν, την ίδια στιγμή, να διαβάζουμε για την ίδρυση Πανεπιστημίων Τουρισμού και Άμυνας;

Ο Στ. Θεοδωράκης, αντί να αφήσει άλλους να δοκιμάσουν να τρέξουν το Ποτάμι, έσπευσε να του βάλει την ταφόπλακα και μάλιστα με εντυπωσιακή έπαρση. Αντί να επιστρέψει απλώς την επιχορήγηση στο κράτος, θεώρησε εαυτόν αρμόδιο να προβεί σε ανακατανομή των δημόσιων πόρων για την Παιδεία. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Το Ποτάμι έλαβε την κρατική επιχορήγηση για συγκεκριμένο σκοπό, όχι για να επιδεικνύει με αυτή ο αρχηγός του κοινωνικές ευαισθησίες.\r\n\r\n\r\n

30 χρόνια μετά και στο κλείσιμο ενός δεκαετούς κύκλου που στιγμάτισε ο διχασμός με εμφυλιοπολεμικούς όρους του αντιμνημονίου, η είσοδος στη Βουλή ενός ναζιστικού κόμματος, η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, το παράνομο και διχαστικό δημοψήφισμα, οι επιθέσεις στον Τύπο και τη Δικαιοσύνη, ήταν η μνήμη του Παύλου Μπακογιάννη που ενέπνευσε κάποιους από εμάς να βρούμε το κουράγιο και να στοιχηθούμε στη σωστή πλευρά της ιστορίας.

Οι τακτικοί αναγνώστες της στήλης μπορεί να έχουν αντιληφθεί ότι έχουμε ένα ατομικό κώδικα δεοντολογίας αναφορικά με τον σχολιασμό: τοποθετούμαστε κριτικά μόνον απέναντι στους ισχυρούς, στις κυβερνήσεις, τις εξουσίες, τις ηγεσίες, τους έχοντες και κατέχοντες. Δεν τα βάζουμε ποτέ με ανήλικους, με όσους δεν έχουν πολιτικά δικαιώματα ή στερούνται της ελευθερίας τους.

Δεν ξέρουμε αν ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. Ο πολίτης όμως, άπαξ και αποφασίσει να γίνει πελάτης του πολιτικού συστήματος το δίκιο του θα το χάσει κι όχι μόνο για λόγους ηθικής τάξης, επειδή έλαβε μια απόφαση που αφορά το κοινό όφελος με γνώμονα τον εαυτό του και τις τρέχουσες ανάγκες του αλλά για λόγους καθαρού συμφέροντος: η ψήφος πάντα και χωρίς καμία εξαίρεση έχει μεγαλύτερη αξία από αυτό που παίρνει ως αντάλλαγμα σε ατομικό επίπεδο.

η Σοφία Ζαχαράκη ως υφυπουργός Παιδείας πλέον, με αρμοδιότητα τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, είναι ο καταλληλότερος άνθρωπος για να συνδέσει το δημόσιο σχολείο με τις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας. Το μόνο που χρειάζεται είναι ο πρωθυπουργός να της κλείσει το μάτι ώστε να έχει τη δική του πολιτική κάλυψη. Στην κοινή γνώμη είναι πολλοί αυτοί που θα «βάλουν πλάτη».

Κι αν ο υπουργός Ανάπτυξης Αδ. Γεωργιάδης έπρεπε να παρέμβει για να σταματήσει ο πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας, δεν έπρεπε να το ανακοινώσει. Έστειλε όλα τα λάθος μηνύματα και εξέθεσε και το κόμμα του, που επί τεσσεράμισι χρόνια χτύπησε ανελέητα τον ΣΥΡΙΖΑ για την ανοχή του στην ανομία. Με influencers χτίζεται η φήμη όχι με στρατούς τρολ.

Η αξίωση να συρθεί η χώρα σε μια διαμάχη που θα δώσει το φιλί της ζωής στον πολιτικά ημιθανή κ. Τσίπρα και όλο αυτό το θηριώδες πρότζεκτ να το σηκώσουν στις πλάτες τους δικαστές, που δεν τόλμησαν ούτε να κατονομάσουν τους αυτουργούς μιας μεθόδευσης που κατήγγειλαν οι ίδιοι γιατί φοβούνται και τη σκιά τους, είναι παιδαριώδης.\r\n\r\n

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δίκιο. Η αριστεία, ως αξιοκρατία και ως προκοπή είναι η ικανή και αναγκαία συνθήκη όχι μόνο για να πάει η χώρα μπροστά αλλά για να αποκατασταθεί η πίστη των πολιτών στο πολιτικό σύστημα και να καταφέρει η κοινωνία να υπερβεί την αντίληψη ότι το πελατειακό σύστημα είναι ο μόνος τρόπος συμμετοχής στα κοινά. Η αριστεία μαζί με τη «Συμφωνία Αλήθειας» είναι οι σημαντικές αξίες που κόμισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην πολιτική ζωή της χώρας.

Η υπεράσπιση της προοδευτικής πράσινης ατζέντας από τον εξευτελισμό, που ο κ. Τσίπρας μοιραία θα την υποβάλλει, είναι μια από τις ικανές και αναγκαίες συνθήκες για την ανασυγκρότηση του προοδευτικού χώρου. Και ο προοδευτικός χώρος για να καταφέρει να υπερασπιστεί την πράσινη ατζέντα από τον «πράσινο Αλέξη Τσίπρα» που ρητορεύει ταυτόχρονα υπέρ της ανάγκης υπεράσπισης του εθνικού μας πλούτου, αναφερόμενος στις γεωτρήσεις για πετρέλαιο, πρέπει να του προκαλέσει πολιτική ασφυξία.

Η διαπραγμάτευση με τους δανειστές ξεκίνησε και επισήμως με τις δηλώσεις Ρέγκλινγκ και θα είναι πολύ δύσκολη γιατί οι όροι που θέτουν για τη μείωση των υψηλών πλεονασμάτων συνιστούν τον πυρήνα του χρόνιου προβλήματος της ελληνικής οικονομίας. Για να γίνει αποδεκτό το αίτημα της μείωσης των πλεονασμάτων οι δανειστές ζητούν να δουν την ελληνική οικονομία να βελτιώνεται δομικά μετά από πολιτικές τομές και μεταρρυθμίσεις και όχι συγκυριακά.

Η δημοκρατική, ανοιχτή κοινωνία είναι ακατανίκητα ελκυστική. Οι αληθινοί της μέτοχοι, μέσω της Παιδείας και της συμμετοχής σε κάθε κοινωνική δραστηριότητα βαθμιαία την υιοθετούν. Και η μόνη τους έννοια πλέον είναι να μετέχουν του δημοκρατικού λαού που προσέρχεται στην πολιτική ζητώντας ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα, δουλειά, παιδεία, υγεία. Για τη δημοκρατία στη βάση της λαϊκής κυριαρχίας φλέγονται οι φιλελεύθεροι όχι για την επιβολή.

Οι επιδόσεις του κ. Τσίπρα στα ελληνικά και στα αγγλικά, το βάθος της σκέψης του και το εύρος της αντίληψής του έγιναν και πάλι ζήτημα εκτενούς σχολιασμού στα social media. Η ουσία του θέματος είναι ότι για ακόμα μία φορά αναδείχθηκε πόσο ανεπαρκές πολιτικό προϊόν είναι ο Αλέξης Τσίπρας και πόσο αρνητικό είναι το πολιτικό κεφάλαιο που κομίζει στην πολιτική ζωή της χώρας.

Γιατί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε δώσει λύση στο θέμα της προμήθειας των φαρμάκων των καρκινοπαθών και τους άφηνε να βασανίζονται, με ανατριχιαστικά σαδιστικό τρόπο, στις ουρές των φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ; Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έδινε λύση σε κάτι που η κυβέρνηση Μητσοτάκη χρειάστηκε λιγότερο από ένα μήνα να το κάνει; Μα, για ιδεολογικούς λόγους.

Αν ο προοδευτικός κόσμος της χώρας ήταν στοιχειωδώς σοβαρός, τότε θα έκανε ένα διάλειμμα από τη σαχλαμάρα του καφενειακού σχολιασμού στον οποίο επιδίδεται με πάθος και σε καθημερινή βάση, για να χαιρετίσει την επίσκεψη της Μαρέβας Μητσοτάκη σε γεωργικό συνεταιρισμό γυναικών στη Θεσσαλονίκη.

Μιλώντας στη ΔΕΘ το Σάββατο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως Πρωθυπουργός πλέον, πήρε ένα μεγάλο ρίσκο. Σε μια εποχή που καταγράφεται πανεύκολα ό,τι λέγεται και μπορεί και ο τελευταίος πολίτης της χώρας, ακόμα και ο ψηφιακά αναλφάβητος, να ελέγξει τι έχει πει ο κάθε πολιτικός και κυρίως τι ακριβώς έχει υποσχεθεί, ο Πρωθυπουργός πήρε το ρίσκο να παρουσιάσει ένα αναλυτικό πρόγραμμα δράσης για την επόμενη χρονιά.

Η επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα δεν είναι ένα αντικείμενο ελληνοβρετανικής αντιδικίας ούτε ένα αίτημα που προβάλλει η Ελλάδα για λόγους εθνικής πολιτιστικής πολιτικής. Είναι μια αξίωση του ίδιου του ακρωτηριασμένου μνημείου του Παρθενώνα που περιμένει την ενοποίηση του γλυπτού διακόσμου του.

Το ζήτημα μας απασχολεί εδώ και μήνες αλλά διστάζαμε να το σχολιάσουμε κι αυτό γιατί αφορά ευαισθησίες που οι συμπολίτες μας δεν δείχνουν να συμμερίζονται σε μεγάλη κλίμακα. Η είδηση όμως που διαβάσαμε χθες ότι το κινεζικό καθεστώς ανέστειλε τη λειτουργία του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών της Κίνας είναι καλή αφορμή για να επιχειρήσουμε το θέμα να καταλάβει κεντρικότερη θέση στη συζήτηση.\r\n

Το πόσο σοβαρά πρέπει να παίρνει κανείς τον Δήμαρχο Χίου κ. Σταμάτη Κάρμαντζη το γνωρίζουμε από τον Απρίλιο του 2016, όταν σ’ενα παραληρηματικό του σχόλιο στο facebook έγραφε, μεταξύ άλλων, ότι «καλός Τούρκος είναι ο νεκρός Τούρκος». Τότε, ο Πρωθυπουργός και πρόεδρος τη Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης είχε αντιδράσει ακαριαία εκδιώκοντάς τον από τις τάξεις του κόμματός του.

Η ανακοίνωση που εξέδωσε προχθές το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη για το Μεταναστευτικό ως απάντηση στα σχόλια που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στις αποφάσεις του ΚΥΣΕΑ για το θέμα κανονικά, θα έπρεπε να διαβάζεται ολόκληρη και επί εβδομάδες ως πρώτη είδηση, σε όλα τα δελτία ειδήσεων. Για να δικαιωθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ που κλαψουρίζει νυχθημερόν για τη στάση των Μήντια απέναντί του.