Σχεδόν κάθε εβδομάδα ένας δήμαρχος, κυβερνήτης, αρμόδιος ή δημοσιολόγος μπαίνει στη χορεία εκείνων που σπεύδουν να απαιτήσουν ή να προβλέψουν ένα ενεργειακό μέλλον που θα βασίζεται εξ ολοκλήρου στην αιολική και την ηλιακή ενέργεια, καθώς και τις μπαταρίες, απελευθερωμένο από το «βάρος» των υδρογονανθράκων που εδώ και αιώνες τροφοδοτούν ενεργειακά τις κοινωνίες. <b>Γράφει ο Mark P. Mills.</b>\r\n\r\n

Θα υπάρξουν πολλοί, που θα αντισταθούν και θα αντιταχθούν στην άρση του ακαδημαϊκού ασύλου και στην κατάλυση του Άβατου των Εξαρχείων. Πρώτα και κύρια οι έμποροι ναρκωτικών και οι στρατοί τους, αλλά και οι ομάδες αντιεξουσιαστών, που λυμαίνονται την περιοχή εδώ και δεκαετίες. Όμως, θα είναι πολλαπλάσιοι εκείνοι οι πολίτες, που θα δώσουν τα εύσημα στον Κυριάκο Μητσοτάκη. <b>Γράφει ο Ιωακείμ Γρυσπολάκης.</b>

Με το που ορκίστηκε η κυβέρνηση άρχισαν οι διαμαρτυρίες των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί διαμαρτύρονται; Γιατί ο Κ.Μητσοτάκης σχημάτισε μια κυβέρνηση που αυτοί δεν την εγκρίνουν. Αυτό είναι παντελώς αδιάφορο. Όπως επίσης αδιάφορες θα είναι και οι διαμαρτυρίες τους όταν η Νέα Δημοκρατία θα αρχίζει να εφαρμόζει το πρόγραμμα της.

Τα κύρια πορίσματα των εκλογών ήταν δύο, η καθαρή νίκη - δικαίωση του Κυριάκου Μητσοτάκη και το πολύ αξιοπρεπές αποτέλεσμα (31,5%) του ΣΥΡΙΖΑ. Ανάμεσα στους νεοδημοκράτες, πέρα από τον ενθουσιασμό για την αυτοδυναμία, επικρατεί εύλογη ανησυχία για τα ισχυρά ποσοστά του Αλέξη Τσίπρα. Στον ΣΥΡΙΖΑ επικρατεί σχετική ηρεμία καθώς απέφυγε το εκλογικό βατερλό που προδιέγραφαν οι δημοσκοπήσεις και τα πρώτα exit poll.

Δεκαετίες κρατισμού στην Ελλάδα, πολύ πριν την καταστροφική διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αποτυπώνονται στις διαχρονικά χαμηλές δημόσιες & ιδιωτικές επενδύσεις για την Ε&Τ. Από τον καθ’ύλην αρμόδιο για την Ε&Τ, τον Υφυπουργό Χρίστο Δήμα, αναμένουμε να συμβάλλει στην μετάβαση σε ένα νομοθετικό πλαίσιο φιλικό προς την έρευνα και την καινοτομία. <b>Γράφει ο Ολύμπιος Ράπτης.</b>

Τόνο αισιοδοξίας ότι κάτι επιτέλους αλλάζει στην Ελλάδα, ότι οι επενδυτές είναι ευπρόσδεκτοι, και ότι όσοι εναντιώνονται στην πρόοδο αποτελούν παρελθόν, δίνει ο αγώνας δρόμου για να ξεμπλοκάρουν επενδύσεις σαν το Ελληνικό και τις Σκουριές, δηλώνει στο Liberal.gr, ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης, θεωρώντας ότι το «ξεπάγωμα» των μεγάλων έργων πρέπει να είναι ο υπ\\' αριθμόν ένας στόχος της οικονομικής πολιτικής της νέας κυβέρνησης. <b>Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.</b>

Τον κρίσιμο ρόλο που καλούνται να διαδραματίσουν οι «έξυπνες πόλεις» στη βιώσιμη ανάπτυξη που πρέπει να επιδιώξουμε τα επόμενα χρόνια περιγράφει στο Liberal, o Ματ Μπλάνκς, Αντιπρόεδρος Παγκόσμιας Εταιρικής Κινητικότητας της Mastercard. Όπως τονίζει χαρακτηριστικά οι πόλεις μπορούν να ηγηθούν της ανάπτυξης και να κατευθύνουν την κοινωνική αλλαγή. Έτσι, με την ενσωμάτωση της τεχνολογίας στις υποδομές των πόλεων, οι κάτοικοι μπορούν να δουν τα πλεονεκτήματα και να τα συμπεριλάβουν στην καθημερινότητά τους.

Οι άνθρωποι που υπαγόρευαν από το τηλέφωνο στους δημοσιογράφους τι να γράφουν στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων και στην ΕΡΤ τα τελευταία 4,5 χρόνια έχουν το θράσος να μιλάνε για Βόρεια Κορέα που επιβάλλεται στον τομέα της ενημέρωσης! Τελικώς, ο θρασύς δεν γίνεται ποτέ κανονικός άνθρωπος. Και η μόνη αποτελεσματική αντιμετώπιση είναι η παράδοσή του στη λήθη. Η εμπλοκή με τέτοιους ανθρώπους λερώνει τη δημοσιογραφία και τη δημοκρατία.

Ήταν και σωστή στρατηγική επιλογή και εκτελέστηκε άψογα. Πολλές έρευνες κοινής γνώμης κι από πολύ νωρίς έδειχναν ότι το «δυνατό» χαρτί της Νέας Δημοκρατίας ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ορθά λοιπόν όλη η επικοινωνία του κόμματος σχεδιάστηκε με εκείνον στη ραχοκοκαλιά της.

Υπάρχει ένα μεγάλο παράδοξο στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, το οποίο δυσκολεύει σημαντικά τις εξελίξεις. Είναι το παράδοξο φαινόμενο που εμφανίζεται μέσω της εφαρμογής της αναβαλλόμενης φορολογίας, που λειτουργεί μέχρι στιγμής απολύτως αποτρεπτικά, προς την κατεύθυνση της βελτίωσης των ισολογισμών των συστημικών τραπεζών.

Αν εξαιρέσουμε τους λογής αργόμισθους που βλέπουν την αργομισθία τους να χάνεται για πάντα, δεν υπάρχει Έλληνας που να μη βλέπει με χαρά και ικανοποίηση τις πρώτες κινήσεις της νέας κυβέρνησης. Οι πάντες είναι ανακουφισμένοι. Δεξιοί, αριστεροί, κεντρώοι, ακραίοι, ψηλοί, κοντοί, επώνυμοι, τρολ, άντρες, γυναίκες και παιδιά. Πώς να το πούμε αλλιώς; Ακόμη και ο Βαξεβάνης.

Ξέρω ότι το αφεντικό σας έβαλε πολλή δουλειά και ξαφνικά δεν σας φτάνει ο χρόνος για να πάτε ούτε μέχρι την τουαλέτα. Είστε και στην αρχή, έχετε να φτιάξετε γραφείο, να δείτε υπηρεσιακούς που περιμένουν ουρά για να ενημερώσουν και φορείς που απαιτούν συνάντηση αμέσως. Εντάξει, τα καταλαβαίνω όλα αυτά. Πλην, μην μου αρχίσετε από τώρα τα κολπάκια της απομόνωσης, διότι ξεκινάμε άσχημα και δεν το θέλω.

Μέχρι τώρα, έχω μετρήσει τρεις αντιπολιτευόμενους για κάθοδο διαμαρτυρίας στους δρόμους. Ο Κουρουμπλής, ο Γιώργος Τσίπρας και ο Πάνος Ρήγας. Γνωστή τακτική, ρητορική και φιλοσοφία της Αριστεράς που την είχαμε ξεχάσει εδώ και 4,5 χρόνια. Όχι μόνο γιατί ο «λαός» έκρινε ότι δεν υπήρχε λόγος αντιπαράθεσης με ένα λαοπρόβλητο καθεστώς αλλά κυρίως επειδή οι πάντες είχαν βαρεθεί να επαναλαμβάνουν μεθόδους διαμαρτυρίας άλλων εποχών.

Σύντροφοι! Η διεύθυνση του liberal.gr υπέβαλλε χτες την συνάδελφο Αγγελική Κώττη στο βασανιστήριο της ένορκης διοικητικής εξέτασης. Το βασανιστήριο ήταν το «ένορκη». Έγραψε η καλή δημοσιογράφος ότι ιατρός τοποθετήθηκε στον ιερό βράχο της Ακρόπολης για να μπορεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε ασθενείς και οδοιπόρους. Είναι δυνατόν; Τόσα χρόνια που προτεραιότητα ήταν ο… άνθρωπος, δεν υπήρχε γιατρός στην Ακρόπολη;

Ο Ρος Περό, ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας που το 1992 έγινε ο πιο επιτυχημένος ανεξάρτητος ή υποστηριζόμενος από τρίτο κόμμα προεδρικός υποψήφιος από την εποχή του Θήοντορ Ρούσβελτ το 1912, πέθανε στην ηλικία των 89 ετών. Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο Περό, ο οποίος κατέβηκε ως υποψήφιος με μία πλατφόρμα εναντίον των ελλειμμάτων, κόστισε στον Προέδρο Τζωρτζ Μπους την επανεκλογή του. <b> Γράφει ο David Boaz. </b>

Οι ανισότητες μεταξύ των περιφερειών υπήρξαν πάντα το κύριο μέλημα κάθε αναπτυξιακού σχεδιασμού όχι μόνο στην ΕΕ αλλά και στη χώρα μας. Η ανάπτυξη της Ηπείρου, της Θράκης, των νησιών του Αιγαίου ήταν πάντα οι μεγάλες προτεραιότητες του αναπτυξιακού νόμου χωρίς, συνήθως, τα αποτελέσματα να είναι ανάλογα της προτεραιότητας που δινόταν. <b>Γράφει ο Αλέκος Κρητικός.</b>

Ένα λάθος που κάνουν πάντα οι Φιλελεύθεροι είναι η απαξίωση της γοητείας. Η άρνηση του μύθου στην επικοινωνία και η αποθέωση της λογικής ως μόνης δύναμης να σώσει πολιτικά τις κοινωνίες και τους πολίτες. Ασφαλώς και δεν είναι έτσι. Γιατί οι κοινωνίες δεν αποτελούνται μόνο από άτομα και πολίτες αλλά και από ανθρώπους.

Η απειλή του ξάδερφου Γιώργου Τσίπρα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κατέβει οπωσδήποτε στους δρόμους είναι τουλάχιστον ανεδαφική για να μην πω κωμική. Για τους λόγους που θα αναλύσω πιο κάτω, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί πράγματι να βρεθεί στους δρόμους. Στους πέντε δρόμους. Γιατί έχει πολιτικά αυτοευνουχιστεί.

Το χαρακτηρισμό «στελέχη με ψυχή καρδερίνας» που συνήθιζε να αποδίδει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης σε ορισμένους στη Νέα Δημοκρατία τον θυμίζει συχνά στα άρθρα του τελευταίως ο Αλέξης Παπαχελάς. Θα το υιοθετήσουμε κι εμείς αλλά μόνο ως κομψή ρητορική αποστροφή. Στην πραγματικότητα θα θέλαμε πολύ να βάλουμε τις φωνές σε όποιον κλαψουρίζει για το πόσο επικίνδυνος παραμένει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το 31,5% των εκλογών.

Η χρηματιστηριακή αγορά της Αθήνας μετά από μια εντυπωσιακή απόδοση που την φέρνει δεύτερη σε παγκόσμιο επίπεδο για το πρώτο εξάμηνο του 2019, βρίσκεται αντιμέτωπη με πολύ συγκεκριμένες αντιστάσεις. Δηλαδή βρίσκεται μπροστά σε κάποια επίπεδα τιμών που κατά τη διάρκεια της τελευταίας πενταετίας, έχουν λειτουργήσει ως απροσπέλαστα τείχη.

Η πτώση τού ΣΥΡΙΖΑ, η ήττα του σε όλα τα πεδία και ο φυσιολογικός του κατήφορος στα έδρανα της αντιπολίτευσης (και όχι πλέον στους «δρόμους», καθώς αυτό θα ήταν καταγέλαστο), μπορεί να σημαίνει χίλια καλά για την πατρίδα, αλλά έχει και ένα κακό παρεπόμενο: στερεί από τους αρθρογράφους το βασικό τους θέμα.\r\n

Διαβάζω κάτι βαθυστόχαστα για την αντιπολίτευση που σκοπεύει να κάνει ο Τσίπρας και με πιάνουν τα γέλια. Λες και ξέρει ο ίδιος, για να ξέρουν και οι γύρω-γύρω αναλυτές. Ένας ακραίος πολιτικός τυχοδιώκτης ήταν πάντα ο Αλέξης κι έτσι θα συνεχίσει. Όποιον δρόμο θεωρεί αποδοτικό για τον ίδιον τον παίρνει κατ’ ευθείαν και όποιο μέσο βλέπει ότι του προσδίδει οφέλη το χρησιμοποιεί ανενδοίαστα. Σιγά μην αλλάξει τώρα.

Ο μεγάλος οικονομολόγος και φιλόσοφος Φρίντριχ Χάγεκ είχε σημειώσει πως τα περιθώρια που έχει μια μεταρρυθμιστική κυβέρνηση για να προωθήσει σοβαρές αλλαγές στην κοινωνία δεν ξεπερνά τους έξι μήνες μετά τις εθνικές εκλογές. Επέρχεται στη συνέχεια μια φυσιολογική κόπωση με ανάσχεση της αρχικής ορμής ενώ και οι διάφορες κοινωνικές οχυρώσεις ανασυγκροτούνται κι αντεπιτίθενται. <b>Γράφει ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος.</b>

Διάβασα τα βιογραφικά των υπουργών της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Απογοητεύτηκα. Διάβασα για ΜΙΤ για Χάρβαρντ, για Κολούμπια, για θητείες σε παγκόσμιους οργανισμούς, και αναρωτήθηκα. Πού πάμε; Αυτοί οι άνθρωποι θα μας κυβερνήσουν; Γνωρίζουν τους δρόμους της Γένοβας και της Πράγας;